Kerstspecial: de geschiedenis van de Pausmobiel

Want naast het Urbi et Orbi kun je de Paus ook herkennen aan zijn eigen auto. Maar hoe zit het met het ontstaan van de Pausmobiel?

Er is een hoop te vertellen over pausen, maar gek genoeg kun je net zo veel over ze leren door gewoon naar hun auto’s te kijken. Echt waar. Vanaf het moment dat de eerste paus in een auto stapte, vertelt elke wagen precies in wat voor tijd hij leefde, hoe hij zelf in elkaar zat en hoe de wereld naar hem keek.

Het begint allemaal in 1909 met Paus Pius X, die een Itala cadeau kreeg. Mooi ding, zeker voor die tijd, maar de man zat nog liever in een koets. Motoren, benzinedampen, lawaai, hij vond het allemaal wat verdacht. Maar goed, hij heeft er wél in gezeten, dus dat was de start.

Een paar decennia later werd het serieus. Toen het Vaticaan in 1929 officieel een staat werd, stuurde Ford meteen twee auto’s richting Rome. Een Model T en een Model A. Een soort “welkom in de moderne wereld”-pakket. Geen pausmobiel zoals we die nu kennen, maar wel de eerste stap naar pauselijk wagenparkbeheer.

In de jaren daarna reden pausen vooral rond in statige limousines. Cadillacs, Mercedessen, Peugeots, zelfs een Citroën op z’n tijd. Auto’s zoals staatshoofden die reden, met een chauffeur die wist hoe je zo’n slee moest parkeren zonder schrammen. Het was allemaal heel deftig, heel diplomatiek en vooral: heel ver weg van de menigte.

Tot Paulus VI in 1965 naar New York ging. Toen kwam de eerste échte pausmobiel: een Lincoln Continental met open dak en een soort verhoogde stoel, zodat iedereen hem kon zien. Voor die tijd was dat revolutionair. De paus als publieke figuur op wielen.

En toen kwam Johannes Paulus II, de man die de pausmobiel wereldwijd beroemd maakte. Hij reisde bijna meer dan een touringcarchauffeur, dus er moesten overal ter wereld voertuigen klaarstaan. Mercedessen, Fiats, zelfs een Ford Transit in Ierland. Na de aanslag in 1981 werd de koepel kogelwerend en was de pausmobiel officieel een icoon.

Benedictus XVI pakte het allemaal wat technischer aan. Mercedes bouwde geavanceerde pausmobielen met panoramaruiten en beveiliging waar menig president jaloers op zou zijn. En alsof dat nog niet modern genoeg was, kreeg hij ook een elektrische Renault Kangoo voor het zomerverblijf. Niet glamorous, wel praktisch.

Maar toen kwam Franciscus, en die gooide alles om. Terwijl de beveiligingsafdeling waarschijnlijk nachtmerries kreeg, stapte hij gewoon in een oude Ford Focus binnen het Vaticaan. Tijdens reizen pakte hij net zo lief een Fiat Panda, een Kia Soul of een Jeep Wrangler. Alles wat vier wielen had en startte, was goed genoeg. En ja, ook hij heeft inmiddels een futuristische waterstof-pausmobiel. Duurzaam en rustig, als je gelooft dat een paus überhaupt niet opvalt.

En zo zie je: meer dan een eeuw pauselijke auto’s vertelt precies hoe de wereld veranderde. Van koetsen naar Itala’s, van Amerikaanse landjachten naar pantserkoepels, van luxe naar juist heel simpel. Elke paus koos iets wat bij hem paste.

En dat gezegd hebbende, wensen de Paus en de voltallige redactie van Autoblog.nl jou een gezegende kerst! Laat de kalkoen smaken vanavond!