Ja, echt. Laadpalen zijn dus niet alleen maar leuk. Ze zorgen voor extra werk en irritatie. Zeggen ze.
Er schijnt een probleem te zijn. Een serieus probleem, als je sommige mensen moet geloven. Jaarlijks worden er in Nederland zo’n 5000 laadpalen verplaatst. Niet omdat ze stuk zijn, of gevaarlijk, of radioactief. Nee. Omdat iemand gaat verhuizen. Of overstapt op een andere leaseauto. Of omdat er ergens een andere Excelkolom groen wordt. En dus moet er een monteur op pad. Laadpaal eruit, laadpaal erin. Vier tot acht uur werk. Nou, poeh poeh.
Het zou zonde zijn van de tijd van monteurs. Want die hebben het al druk met, je raadt het al, het plaatsen van laadpalen. En dat verplaatsen zou dan dus onnodig zijn, zegt de overkoepelende organisatie. Je hoort het al: drama.
En waarom is het dan zo’n rommeltje? Omdat de ene leasemaatschappij het zus doet en de ander zo. De één laat de paal staan. De ander neemt ‘m mee. De derde stopt ‘m waarschijnlijk in een doos met kerstverlichting. Er is geen standaard, geen duidelijke regels. En dat zorgt voor verwarring en dus werk. En dus wordt er door de bedrijven erachter aan de noodklok gehangen en getrokken, op z’n allerhardst.
Laadpalen zorgen voor extra werk
Maar heel eerlijk? Als dit hét probleem van de energietransitie is, dan zijn we er best goed aan toe. Want we hebben het hier over perfect werkende laadpalen, in keurig onderhouden straten, bij mensen met een elektrische auto en een oprit. Geen wereldbrand. Geen acute noodtoestand. Gewoon een beetje organisatorisch geklungel.
Toch zijn er mensen die er onderzoek naar doen. Die roepen dat laadpalen voortaan aan huizen vast moeten zitten, dat alles digitaal moet, dat monteurs belangrijkere dingen te doen hebben. En dat is natuurlijk zo. Maar ook een beetje niet.
Kijk, het is allemaal best zinnig. Natuurlijk moet het slimmer. Natuurlijk moeten systemen beter praten met elkaar. Natuurlijk is het zonde van de tijd als monteurs klusjes doen die makkelijk te automatiseren zijn.
Maar laten we ook niet doen alsof de wereld vergaat als er nog een laadpaal een straat verderop wordt gezet. Er zijn grotere problemen. Dus ja, fix het. Regel een standaard. Maar laten we het vooral geen nationale crisis noemen.
Want als dit onze grootste kopzorg is, dan doen we toch wel iets goed in dit land.
Dit gaat dus over hoe leasemaatschappijen omgaan met meegeleasede laadpalen bij de mensen thuis als het leasecontract is afgelopen? Op zich het niet onlogisch zijn die in vier jaar af te schrijven en lekker te laten hangen (je krijgt bij je nieuwe telefoon ook geen nieuwe lader) maar het staat de leasemaatschappij natuurlijk ook vrij deze op te halen en oo marktplaats te verkopen. Beetje onzin verhaal.
Dat afschrijven is precies wat Alphabet bij mij deed toen ik de paal meenam in het leasecontract (al in 2019). Dus dat contract is al ruim een jaar ten einde, maar de oplader hangt er nog steeds.
Het meeleasen van laadpalen is uberhaupt bijzonder. Als de paal op jouw grond wordt geplaatst, wordt jij gewoon direct eigenaar van die paal door natrekking. Tenzij je een opstalrecht vestigt voor de leasemij, maar dat moet notarieel en zullen ze in de praktijk dus niet doen. Dus heel leuk dat ze er een lease etiket opplakken maar dat werkt dus eigenlijk niet zo.
First world problems…