Met de Quadrifoglio Anniversario modellen heb je gewoon meer vermogen dan de standaard 510 pk…
Wat wil de petrolhead eigenlijk? Directe besturing, uitstekende gewichtsverdeling, fraaie balans in het onderstel. Er zijn gelukkig nog auto’s die zich weten te onderscheiden met bovengemiddeld fijne rijeigenschappen. Natuurlijk, de BMW M3 is een geweldig apparaat, maar ondertussen iets te serieus met te veel techniek (en kilogrammen) aan boord. Gelukkig is daar nog de Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio en diens crossover-broer, de Stelvio Quadrifoglio.
De Giulia Quadrifoglio is een sportsedan van het zuiverste water en de Stelvio QUadrifoglio is de performance-crossover voor mensen die eigenlijk geen crossover willen (maar het moeten van hun wederhelft). Het Quadrifoglio-label is de sportieve badge van Alfa Romeo. Veel snelle en toffe Alfa’s zijn voorzien van zo’n klavertje vier.
Quadrifoglio Anniversario
Op 15 april 1923 kon de wereld kennis maken met de badge, daarom is het nu feest met de Giulia Quadrifoglio Anniversario en de Stelvio Quadfrigoglio Anniversario.
Bijzonder is de motor, onder de kap ligt namelijk de van een Ferrari V8 afgeleide V6 met een slagvolume van 2.9 liter. In dit geval heeft de motor meer vermogen, namelijk 520 pk in plaats van 510 pk. Die vermogensupgrade is niet voor iedereen trouwens. Alleen China, de EU en het Verenigd Koninkrijk krijgt namelijk de powerboost. In beide gevallen hebben de auto’s een mechanisch sperdifferentieel.
Of dit dezelfde unit is of een aangepaste, is nog niet helemaal duidelijk. Het diff van de Giulia Quadrifoglio is namelijk ietwat mild, deze mocht wel iets heftiger. Wel iets heftiger is de speciale Akropoviç-sportuitlaat. De Giulia staat op 19 inch ‘5-gaats’-wielen, bij de Stelvio meten ze 21 inch.
Drie kleuren
Er zijn diverse punten van herkenning voor de Quadrifoglio Anniversario-modellen. Zo is er een nieuwe badge die door de Centro Stile Alfa Romeo is ontworpen. Tevens kun je ze herkennen aan de gouden remklauwen.
De grille en buitenspiegelkappen zijn voor de gelegenheid in koolstofvezel uitgevoerd. Uiteraard is het model gebaseerd op de nieuwe Giulia en Stelvio, dus met de nieuwe LED-koplampen.
Het feestje gaat door in het interieur. Daar krijgt de Quadrifoglio Anniversario namelijk gouden stiksels. Tevens is er een nieuwe 3D-carbon finish in het interieur voor de middentunnel, deurpanelen en intrumentenpaneel. Qua buitenkleuren heb je keuze uit drie tintent, namelijk Verde Montreal, Rosso Etna en Nero Volcano.
Uiteraard zullen de Anniversario’s redelijk zeldzaam blijven. Van zowel de Giulia als de Stelvio gaat Alfa Romeo 100 exemplaren bouwen. Of er ook een paar naar Nederland komen en wat ze gaan kosten, is nog niet bekend.
Meer lezen? Dit zijn de 13 gaafste moderne Alfa Romeo’s!
Hij is weer fijn. Als je Alfa lief aankijkt krijg je vast de velgen van de Stelvio ook wel onder de Giulia toch?
Ongetwijfeld als je je portemonnee opentrekt, maar of ie er beter van wordt qua comfort/rijgedrag?
10 pk meer is wel wat lafjes. Ik had eerder 40 pk verwacht. Hadden ze 550 pk gehad. Dan merk je het tenminste nog een beetje en dat had ook niet al te veel modificaties gekost lijkt mij?
@ggj1987 ik ben het met je eens, al is het nog steeds beter dan de meeste merken die een jubileum versie uitbrengen met puur een ander kleurtje en wat stikkers.
Een SUV sportief noemen, het blijft toch pijnlijk om te lezen.
Zijn er nog überhaupt mensen die een echt lichte auto hebben gereden? Denk Alpine, Caterham, Lotus, BAC mono, dat rijdt echt zo veel specialer dan een “dikke snelle” auto die alleen in een rechte lijn hard gaan.
Mijn ervaring is dat hard rechtuit het eerste is wat gaat vervelen.
mijn ervaring is dat 95% van mijn ritten vooral veel rechtuit is, onderbroken door een paar rotondes…
@JanJansen +1. Inderdaad, dat vraag ik me dus ook weleens af…
Helemaal eens, lukt ook bij Alfa met de 4C.
Overigens heeft die Stelvio voor een SUV wel een enorm goed bochtengedrag. Zo’n klaverblad kan een stuk vlotter dan je logisch acht met zo’n hoog ding.
Alfa gaat compleet de verkeerde kant op….
In 2017 ontving ik mijn donkerblauwe Giulia 2.2 JTDm Super met 180 pk en 8 traps automaat en Tobacco lederen interieur. Samen met wat opties (gele klauwtjes, competizione velgen etc) was de catalogusprijs 46.000 euro.
Ga je nu naar de Alfa dealer voor een Giulia, dan moet je op zijn minst 64k neerleggen. Voor een auto die stamt uit 2016 en later wat updates heeft gekregen. Never change a winning team, de Giulia is een plaatje om te zien, overal duimpjes, aandacht van iedereen en het rijdt absoluut geweldig, maar 64k is gewoon veel en veel teveel. Dat is 330i xDrive geld, alleen met 50 PK minder.
De 200 pk is niet (meer?) leverbaar. Alleen de 280 pk AWD in verschillende smaakjes. Dus idd 330iX-drive geld, maar dan met 30 pk meer. Grote olifant in de kamer is natuurlijk de 330e, daar heeft Alfa geen concurrent voor, en is moeilijk te weerstaan als je in dat segment met 70k aan het shoppen bent.
My bad, er is dus geen 200PK versie meer. Dat is, samen met de standaard AWD reden voor de prijsstijging.
Maak je geen zorgen om de 330e. Ik sprak iemand die erin gereden heeft, en daarvoor diverse potente BMWs had. De 330e schijnt loom te rijden. De auto is afgestemd op zo zuinig mogelijk rijden en het schijnt absoluut niet te lijken op de normale 330.
Maar dat komt denk ik niet door de prijsstelling van Alfa, maar vooral door de CO2-heffing en allerlei andere autobelastingen van de Nederlandse overheid.
Nou ja, als je de basis versie (200PK RWD) laat vallen en de basis wordt een iets uitgeklede Veloce dan gaat de prijs wel omhoog.
Die groene kleur is wel heel fraai.
Ik heb van de Q altijd jammer gevonden dat er geen open dak op kon (vanwege carbon dak), de stoelen niet zo fraai waren uit te voeren dan in de Veloce en, voor mij heel belangrijk, dat de achterbank niet plat kon. Ja ja, banale details maar dan had ik de overstap van mijn Veloce naar een jong gebruikte Q wel willen doen. Want oh wat rijden ze fijn, die Giulia’s.