Ferrari heeft er officieel een kunstwerk van gemaakt.
Wat is kunst op wielen? Is dat de mooiste auto ooit gemaakt, of de meest waardevolle auto ooit gemaakt? Want de kunstwereld leert ons als geen ander dat de duurste werken de meest bijzondere zijn, niet perse de mooiste. In de autowereld ligt het anders. Mooi is subjectief, maar de duurste auto ooit, de Ferrari 250 GTO, is een parel.
Niet geheel verrassend slaan de prijzen van deze zeer begeerlijke auto helemaal nergens meer op. Het record staat nu op 48 miljoen(!) dollar. Logisch dat alleen de rijksten van de rijksten zo diep in de buidel kunnen, of willen tasten voor een auto. Niet alleen de 250, maar ook vele andere Ferrari’s vallen daarom slachtoffers aan de copycats, beter bekend als replicabouwers. Sommige vrij overtuigend, bij anderen heb je snel het idee: “hey, hier klopt iets niet.” Wat overigens lucratieve business kan zijn.
Ferrari merkte dat een bedrijf in Bologna namelijk replica’s van de 250 GTO op de markt wil brengen. Daar was het merk niet zo’n fan van. Er zijn 36 authentieke 250 GTO’s, in verschillende vormen. Stiekem is het best een compliment voor het niet nader te noemen bedrijf in Bologna, dat Ferrari niet wil dat je kopers voor de gek houdt. Dan maak je wel goede replica’s. Toch zou het voor het bedrijf niet goed zijn voor de business. Ferrari gooit de 250 GTO op slot met een trademark. Door de auto officieel te bestempelen als ‘kunst’, zit er een soort copyright op. Mocht je een auto willen bouwen die op vele aspecten lijkt op de 250 GTO, dan moet je toestemming krijgen van Ferrari. Aangezien je dat toch niet krijgt, moet je opteren voor optie twee: gewoon doen. Maar dan mag Ferrari je dus legaal achter de broek aanzitten. En die Maranellesen zijn daar nogal hard in. Kijk maar naar het strenge ‘screening-proces’ om de speciale edities van Ferrari te bezitten.
Los van het gedoe wat dit scheelt voor Ferrari is het eigenlijk terecht: bij deze is de 250 GTO officieel een kunstwerk. Want weinig kunstwerken zijn ook daadwerkelijk zo mooi als wat de 250 GTO is. Zo worden ze niet meer gemaakt. (via The Telegraph)
Image-credit: een 250 GTO op iets lager budget, gespot door @thomcarspotter.
Maak je hem gewoon op schaal 1:1,1 en verkoop je het als schaalmodel
@imaginenl: Alleen maakt dat qua copyrights/rechten niets uit.
Even voor de duidelijkheid: een trademark is een merkrecht. Dat kan een woord, een beeld (logo) of een combinatie daarvan zijn. Copyright is weer iets anders: dat gaat namelijk over auteursrechten (dus het beschermen van een tekst). Ferrari heeft waarschijnlijk een modelrecht aangevraagd. Daarmee kun je het uiterlijk van een voorwerp beschermen.
@berlinetta: auteursrecht geldt in principe op élke kunstuiting, dus niet alleen teksten, maar ook muziek en beelden (sculpturen, foto’s, video, schilderijen, etc). Ferrari beschouwt dit model nu als een sculptuur, dus daarmee valt deze weldegelijk onder het auteursrecht.
Het grote voordeel van auteursrecht t.o.v. merkenrecht, patent of handelsrecht is, dat de geldigheid vele jaren langer is, tot wel zeventig jaar ná het overlijden van de bedenker, schrijver, kunstenaar, etc. Daarbij heeft de rechthebbende veel meer macht en mogelijkheden om handhaving af te dwingen en misbruik te bestrijden.
Ik keur het niet goed, maar ik snap Ferrari in dezen wel.
@rrrobert: Alleen een auteursrecht krijgt alleen de maker. Dit ontstaat vanzelf. Dus het bedrijf uit Bologna zou in principe ook een auteursrecht op hun replica kunnen ontvangen. Zij maken deze replica immers. Ferrari kan hun 250 GTO dan beschermen door er een modelrecht op aan te vragen. Het modelrecht is daarmee een registerrecht waarmee onmiddellijk duidelijk is wanneer het model is ontstaan en voorkom je problemen met bewijslast. Bovendien is de beschermingsomvang van een model in het algemeen ruimer is dan die van het auteursrecht en hoeft ontlening niet te worden aangetoond voor inbreuk.
@berlinetta: iets namaken levert toch geen auteursrecht op? Dat heet plagiaat. Je krijgt ook geen auteursrecht als je een boek overschrijft.
@koen0373: Daar heb je ook helemaal gelijk in, maar de replica zou kleine aanpassingen kunnen bevatten waardoor het bedrijf er toch een auteursrecht op kan krijgen. Ferrari kan dan beter het zekere voor het onzekere nemen en er een modelrecht voor aanvragen. Dan ben je sowieso beschermd en wordt het ook geregistreerd.
@berlinetta: niet helemaal, en het toekennen van auteursrecht aan een ‘gebruiksvoorwerp’ is ook bij uitstek een subjectief oordeel en aan vele factoren en voorkeuren onderhevig. Een ander succesvol voorbeeld is bijvoorbeeld het iconische colaflesje van Coca-Cola. Dat auteursrecht is dus vastgelegd door de fabrikant, niet de kunstenaar/ontwerper (Raymond Loewe).
Omgekeerd mislukt dit ook wel eens. Zo heeft Apple het enige jaren geleden ook nog geprobeerd met hun iPhone (in de hoop in de vele rechtzaken tegenover Samsung sterker te staan), maar dat die kregen dit niet voor elkaar (gelukkig).
@berlinetta: 3d-recht?
@drdre1: Dat bestaat niet.
De 250 GTO is een mooie auto, maar prachtig vind ik hem niet. De 288 GTO vind ik persoonlijk een stuk gaver. Begrijp het gigantische prijsverschil dan ook niet.
@basv: Het prijsverschil is toch wel op logische wijze te verklaren. Enerzijds is er de schaarste, van de 288 GTO werden 272 exemplaren gebouwd, van de 250 GTO zijn slechts 36 exemplaren gebouwd. Anderzijds is er de race-pedigree. Hoewel de 288 GTO bedoeld was als homologatiespecial voor een Group B racewagen, is die Group B wagen er nooit gekomen en is de 288 GTO even heel kort door de bocht gezegd niks meer of minder dan een straatauto met beperkt productieaantal. Daar staat dan tegenover dat de 250 GTO wél aan allerlei races heeft deelgenomen. Zo was de 250 GTO die voor dat recordbedrag werd verkocht tweemaal winnaar in zijn klasse van de Targa Florio en winnaar van het Italiaans GT kampioenschap in 1962.
Gewoon bouwen voor eigen gebruik, dan mag alles.
Maar bouw dan liever een Ferrari 250 GT SWB Berlinetta, die is veel mooier.
Ach als Ferrari moeilijk gaat doen kan je altijd roepen dat je de Shelby Daytona probeerde na te bouwen.
Ik snap de hele hype om de 250GTO niet zo. Er zijn in mijn ogen vele mooiere auto’s gemaakt die maar een fractie van de 250GTO kosten. En dan doel ik met name op auto’s van delahaye, zoals saoutchik roadster, de 165 Cabriolet of de 35 MS Special Roadster par Figoni & Falaschi. Maar ook op auto’s zoals de Bugatti Atlantic en de Talbot lago zijn in mijn optiek vele, vele malen mooier dan een 250GTO.
@gebruikersnaam3: De GTO is een racewagen. Een heel ander categorie dan de auto’s die jij hier opnoemt.
Hoe geloofwaardig is het als je na 55 jaar opeens vaststelt: “hé het is helemaal geen auto, het is een bewegend kunstwerk”? Bovendien is het voor de rechter misschien helemaal niet zo logisch dat je geen licentie op reproducties van kunst wilt afgegeven. Misschien verplicht een rechter Ferrari juist wel een licentie tegen een lage prijs af te geven omdat het wenselijk is dat kunst breed toegankelijk is.
Gezeur altijd.
We hebben het over oude schaarse modellen die zich eigenlijk nooit op de straat begeven. En we hebben het over relatief kleine bedrijven die dit voor winst, maar ook voor liefhebbers doen.
Naar mijn mening is het positief voor Ferrari als er wat replica’s rondrijden; zolang het mooie replica’s zijn. En daar zit het probleem: ja het is goed dat Ferrari het beschermt, maar het is slecht dat ze geen mooie replica’s accepteren.
Voordeel van mooie replica’s: je model blijft in het straatbeeld = exposure = reclame voor je merk.
Een leek ziet een oude Ferrari waar wat enthousiastelingen inzitten: mooi.
De kenner ziet een mooie replica; snapt dat het een replica is, maar vindt het nog altijd mooi en zal er een mening over vormen, er over praten en uiteindelijk is dat weer exposure voor Ferrari.
De eigenaren van die replica’s zouden nooit een echte oude Ferrari kopen, want dat is een compleet andere prijsklasse. Deze eigenaar zouden een andere oude sportwagen kopen; de concurrent van Ferrari. Dus laat ze gewoon toe; doe niet zo lullig.
Nou heb ik begrepen dat dit door een Italiaanse rechtbank bekrachtigd is, geldt dat dan ook buiten Italie?
Tja, als ze in China nep BMW’s maken dan vinden we het schandalig, maar dit is geen probleem? Eigenlijk niet meer dan logisch.
@dutchdriftking:
Deze meneer bijvoorbeeld, zou ik niet willen vergelijken met een Chinese toko die nep X5’s maakt.
https://www.youtube.com/watch?v=ttl-kF8Rbuo
Toch is heel wat te zeggen voor een klassiek design maar dan met de modernste techniek, qua onderstel en motorisering. Dat kun je zelfs breder trekken. Ooit (als ik het geld had) zou ik prompt een ouwe DS willen die op batterijen loopt.
@ericd: Die is verkrijgbaar
Staat zeker zo vaak stuk dat ze het maar als kunst bestempelen? En wat als Ferrari ook geen losse onderdelen meer accepteert? Kan je dan je cilinderkop bestellen bij Ferrari voor 100k?
@daniel1975: Ik zou als ik jou was een nieuwe kop voor jezelf bestellen bij onze lieve heer.
@karaya: rare reactie, maar whatever joh…
@daniel1975: Lees je eigen reactie nog even na.
Is dit een IQ test ofzo ??
@lincoln: nee, wel iets voor hoger opgeleiden..
@rollingstoned:
OK .. die geloven dit soort rammelende broodje aap verhaaltjes idd maar al te graag ..
@lincoln: je bent zelf een broodje aap..
@maferick74: nee, hij de voorzitter van Stichting Aap.
@mashell:
Mijn fangirls zijn idd niet echt bijster alert ..
Goede zaak. Sommige dingen moet je gewoon in ere houden. 36 stuks van de meest begeerde auto op aarde. That’s it.
Rod Tempero Nieuw Zeeland heeft 10 jaar geleden een 99% echte 250gto zelf gemaakt met dus meest originele onderdelen behalve het chassis en carrosserie
Familiebedrijf van vader op zoon die dus al jaren met name 50 60 jaren supercars namaakt
Ik ben daar 3 jaar geleden geweest en heb die man toen al voor dit gewaarschuwd
Bizar wat hij maakt
Heel bijzonder:
https://www.thesupercarblog.com/1962-ferrari-250-gto-replica-by-rod-tempero/
Dan maar een andere replica.
Over de Porsche 550 Spyder replica’s die er overal rondrijden doet bijvoorbeeld Porsche niet moeilijk. Ze staan zelfs geregeld in hun eigen showrooms te koop (met de toevoeging replica natuurlijk). In mijn ogen ook een kunstwerk.