Rolls-Royce Cullinan by Fashion – rijtest en video

Limoengroen, kneiterduur en behoorlijk groot. Met de Rolls-Royce Cullinan van deze rijtest kan je pas een entréé maken.

Het is altijd weer hetzelfde verhaal: als een merk een SUV introduceert, dan is die meteen een hit. De Cullinan vormt inmiddels zo’n 70% van de productie bij Rolls-Royce, nogal een doorslaand succes dus. Ik kom er zo nog wel op terug dat dat geheel terecht is.

Gezien het formaat van de Cullinan is de naam erg toepasselijk, die komt namelijk van de grootste diamant die ooit gevonden is. De Cullinan is de grootste ongeslepen diamant die tot nu toe op aarde is gevonden en werd op 26 januari 1905 ontdekt in de Premiermijn in Cullinan, Gauteng, Zuid-Afrika. De Cullinan was 3106 karaat (621,2 gram) en had aan één kant een groot plat vlak, waarschijnlijk is de oorspronkelijke steen nog veel groter geweest. De diamanten van de Cullinan werden geslepen in Amsterdam en zijn verwerkt in de Britse kroonjuwelen.

De Cullinan is huge

Het formaat maakt de rijervaring in de Rolls-Royce Cullinan extra bijzonder. Iedereen die incidenteel in een (grote) bestelbus of kleine vrachtwagen heeft meegereden kent het gevoel. Je kijkt letterlijk over andere auto’s heen. Combineer dat met de extreme luxe en je voelt je letterlijk verheven boven de massa.

Hoewel je het in eerste instantie niet zou zeggen is de Cullinan een zustermodel van de Phantom. Beiden zijn gebouwd op een volledig nieuw aluminium platform met de illustere naam Architecture of Luxury. De Cullinan is fors, hoewel er nog steeds auto’s te vinden zijn die nog groter zijn. De lengte is 5,34m, de breedte, 2,16, de hoogte 1,83m. Al dat aluminium, leer, wol en staal telt op tot een leeggewicht wat minimaal 2585 kg is. Moet je eens bedenken dat we dit soort auto’s nog gaan elektrificeren, waardoor er zomaar 500-600 kg bij komt…

Andere leuke weetjes zijn er ook nog wel te melden: het is de eerste three-box auto onder de SUV’s. In principe heeft de Cullinan een separatiewand tussen passagiers en bagage. Tenzij je voor de praktische neerklapbare achterbank gaat zoals die van de Rolls-Royce Cullinan van de rijtest.

Cullinan – Inspired by Fashion

Eerlijk is eerlijk: bij Rolls-Royce denken (of dachten) te veel mensen nog aan oudere berijders die in de zon in Florida genoten van hun welverdiende pensioen. Helemaal eerlijk is dat niet, maar het is wel het imago wat Rolls-Royce langzaam aan het afschudden is. Met de sportievere Black Badge varianten pakken de Britten al een jongere doelgroep, met de Cullinan Inspired by Fashion wordt weer een andere doelgroep aangesproken.

De Rolls-Royce Cullinan uit de rijtest is de Re-Belle die geïnspireerd is op de hedendaagse trends in kleurblokkering met levendige tinten en speelse combinatie van texturen. Een vleugje kleur in het interieur met accenten in Peony Pink of Lime Green zorgt voor een contrast met de lederen bekleding in Arctic White of Cashmere Grey. Het dashboard is afgewerkt met gedetailleerde handgeweven roestvrijstalen stof, die doet denken aan metallic kleding die dit jaar op de catwalks te zien was. Mocht je een lime-groene Cullinan te heftig vinden, kies dan voor een ander interieur, want daar worden de exterieurkleuren Lime Green, Gunmetal, Wildberry of Arctic White aan gekoppeld.

In je eigen cocon

Een limegroen Rolls-Royce Cullinan is een nogal opvallende verschijning. Ik laat de open deur nog even wapperen, want daar is een reden voor. Je zou kunnen denken dat je de Cullinan vooral rijdt om aan de buitenwereld te laten zien dat het goed met je gaat. Vooral met deze kleur kan je daar bijna niet omheen, maar het zit anders.

Klim aan boord van de Cullinan (de luchtvering kent ook een instapstand hoor). De deur hoef je niet met een klap dicht te trekken, nee dat doe je met de knop op het dashboard of de C-stijl. De rust is weldadig, ook nadat je de monsterlijk sterke V12 hebt gestart. Mijn zoon Alexander vroeg zich oprecht af of de Cullinan elektrisch was en die heeft inmiddels toch al in wat auto’s meegereden.

De geluidsisolatie, de dikke wollen tapijten, het zachte leer, alles, maar dan ook werkelijk alles is van een topniveau. Je zit hoog, verheven en door alle luxe ook afgescheiden van de buitenwereld. Je rijdt dan ook niet naar je volgende bestemming, nee het is meer tijdreizen. Je weet dat je onderweg bent geweest, maar moe word je er niet van. Natuurlijk zijn er meer Duitse topklasse limousines waarin je dit gevoel ook hebt, maar de Cullinan gaat hierin verder. Veel verder.

Het rijdt goddelijk

Hoewel de Cullinan best snel is, heeft de gemiddelde eigenaar hopelijk nog een wat scherper sturende auto in de parkeerkelder onder het huis staan. Je wilt in een Cullinan niet voelen of je over een kwartje of een dubbeltje rijdt, in een sportauto wel. Het stuurt dus niet spannend, maar oh, oh, oh wat is het extreem comfortabel.

Een lange wielbasis, een onderstel met mooie componenten en standaard luchtvering vormen de basis. Daarnaast gebruikt Rolls-Royce camera’s om het wegdek te scannen en past daar de luchtvering en schokdemping op aan.

In het vooronder snort (vrij geluidloos) een twin-turbo V12 met de historische correcte inhoud van 6,75 liter. Vroeger stond er bij het aantal pk’s bij een Rolls-Royce simpelweg “voldoende”. Ook hier is dat erg toepasselijk, de V12 lijkt maar weinig moeite te hebben met de 2,6 ton aan Rolls-Royce Cullinan die voortbewogen moet worden.

Voor de cijfer-fetishisten onder jullie: het maximale vermogen is 571 pk en het koppel piekt op 850 Nm. Mocht je graag willen sprinten, dat kan de Cullinan. In 5,3s staat 100 op de klok en naar goed Duits gebruik is de topsnelheid begrensd op 250 km/u.
Omdat jullie zo dol zijn op cijfers heb ik er nog een paar. Het gemiddelde brandstofverbruik is 1 op 6,6 en de CO2-uitstoot 341 g/km, wat resulteert in een M-label. Omdat de Nederlandse overheid graag een bijdrage per gram heeft is de BPM bijna een ton en dan moet je de Cullinan er nog bij kopen. De tankinhoud is 90 liter.

De Starlight Headliner en de Viewing Suite

Hoe gekker hoe beter lijkt soms het credo en in dat licht moet je wellicht naar sommige opties kijken. Hoewel ik de Viewing Suite daar tekort mee doe, die is eigenlijk wel handig. De cassette bevat een uitschuifbaar plateau waarop twee stoeltjes en een tafeltje zijn gemonteerd. Lekker om naar polo of andere sporten te kijken.

De Starlight Headliner is wel ridicuul, maar ook erg mooi. Twee man zijn circa 9 uur bezig om 1.400 tot 1.600 gaatjes in het plafond te prikken. Net zoals in de Efteling geven die meer dan duizend lampjes een magisch effect. Voor de Viewing Suite kan nu ook een Starlight headliner worden gekozen, dat kost maar liefst 22 uur om 192 sterren in het leer te prikken.

Prijs.

De Cullinan is duur, maar dat had je ook al wel verzonnen. Vanaf zo’n 4,5 ton zou je in principe in een Cullinan kunnen wegrijden, maar dat wil je niet. Je gaat altijd configureren, en dan kom je uit op zoiets als de Rolls-Royce Cullinan uit de rijtest. Die kost zo’n 6 ton. Het is veel geld en het is duur. En toch is een Cullinan het waard, mocht je over de middelen beschikken. Wat een heerlijke auto.