San Marino meldt zich om F1 race China te vervangen

Ah…Variante Alta, Variante Bassa, che storia! Komt de F1 terug naar San Marino op Imola? We duiken vast in de historie van het circuit voor het geval dat…

Zoals je wellicht wel gehoord hebt, wordt de wereld momenteel geteisterd door ‘het’ Coronavirus. Omdat ondergetekende tegenwoordig prentendeert iets van medische kennis te hebben, moet ik daarbij even noemen dat het eigenlijk ‘een’ Coronavirus is. De nieuwe evolutie kan de ziekte COVID-19 veroorzaken en daar wordt niemand vrolijk van. Vandaar ook dat de F1 Grand Prix in China op de schopstoel zit. Het F1 circus wil liever niet afreizen naar een broeinest van ziekte en verderf. En daar komt San Marino om de hoek kijken.

Zoals we eerder al berichtten, zorgt het gemis van de Chinese GP voor een gapend gat op de F1 kalender. Zeker als de race in het naburige Vietnam eveneens geschrapt wordt. In heel april zou er in dat geval geen F1 op de kaart staan. Stel dat er daarnaast ook nog een Korenwolf voorbij komt huppelen in Zandvoort, dan zit Liberty Media met de handen in het haar. Zo houd je het publiek niet aan de buis gekluisterd natuurlijk. Gelukkig wil San Marino de FIA en Liberty Media wel de helpende hand toesteken. Het enige wat het F1 circus daarvoor moet doen is het navigatiesysteem opnieuw instellen op Piazza Ayrton Senna da Silva, 1, 40026 Imola BO, Italië. Aan dat adres is namelijk het Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari gelegen.

Oplettende lezers zal het opgevallen zijn dat het adres inderdaad in Italië ligt. Alleen omdat Italië al een Grand Prix heeft op Monza, werd de race op Imola toegeschreven aan het nabijgelegen San Marino. De laatste keer dat er een F1 race plaatsvond op het historische baantje was in 2006. Tot vreugde van de immer uitzinnige Tifosi, won Shuey destijds de race in de Ferrari. Voor de Rekordmeister was het zijn zevende zege op het circuit.

Imola staat bij F1 fans echter vooral bekend vanwege de noodlottige F1 race van 1994. Nadat de F1 jarenlang gevrijwaard was gebleven van dodelijke ongevallen, ging het in het weekend van de race dat jaar gruwelijk mis. Roland Ratzenberger en Ayrton Senna lieten het leven na heftige klappers. De onprettige beelden zullen ieder nog wel op het netvlies staan door de documentaire Senna, waar ook de afbeelding boven dit bericht uit komt.

Iets minder bekend, maar niet minder tragisch, was de race op Imola in 1982. Indirect vormde die de opmaat naar de dodelijke crash van megaheld Gilles Villeneuve, een race later op Zolder. Gilles, die in 1979 sneller was dan uiteindelijk kampioen en teammaat Jody Scheckter maar zich trouw in zijn rol schikte als secondant, dacht dat 1982 zijn jaar was om met de eer te strijken. De Ferrari was eindelijk weer goed en Gilles’ mattie Didier Pironi aangetrokken als de verse tweede man van de Scuderia. Althans, dat dacht Gilles.

Pironi zelf had daar kennelijk wat andere gedachtes over, zo bleek aan het einde van de race op Imola. Rondenlang vochten de Ferrari’s een duel uit aan de kop van het veld, waarbij ze elkaar meermaals inhaalden. Voor de show, zo dacht Villeneuve. Hij veronderstelde dat Pironi hem richting het eind van de race volgens afspraak wel weer voorbij zou loodsen. Je raadt het al: dat laatste gebeurde niet. Het verraad van Imola was een feit.

Het voorval spookte nog door het hoofd van Gilles bij de volgende race in Zolder. Pironi had in de training de snelste tijd in handen en de Belgische regen drupte steeds enthousiaster op het asfalt. Villeneuve had echter de pest in zijn lijf en moest en zou zijn nieuwe vijand aftroeven. In de druppels klapte hij op de traag rijdende Jochen Mass. Daardoor werd de Ferrari gelanceerd en had Gilles geen enkele kans.

Alsof dat niet erg genoeg is, bleven de gebeurtenissen op Imola nog een paar jaar dooretteren tot een pijnlijke apotheose in 1987. Een pijnlijke apotheose met een voorzichtig zilveren randje trouwens, maar daar komen we nog op. Voor nu zijn we nog in 1982 en heeft Pironi opeens op wrange wijze gekregen wat hij in Imola misschien al wilde: de nummer één status bij Ferrari. Het wringt natuurlijk al aan alle kanten in zijn hoofd, maar hoe dan ook is hij nu opeens torenhoog favoriet voor de titel. Het gaat in Hockenheim echter op een bijna eng vergelijkbare manier als bij Villeneuve mis. Ook Pironi klapt op een langzamere auto en wordt gelanceerd. Hij overleeft weliswaar de crash, maar zijn benen liggen bijna letterlijk in duizend stukjes. Einde seizoen, einde titelkansen, einde F1 carrière.

Want ja, Pironi probeert na een lange revalidatie nog wel terug te keren in de F1. Hij test voor AGS en Ligier. Monteurs moeten hem letterlijk de auto inhijsen. Didier weet al snel genoeg. Hij is nog best rap, maar ervaart zo’n helse pijnen dat hij zich weer uit de auto laat hijsen en zijn racehelm aan de wilgen hangt. Althans, zijn autoracehelm.

Didier verlegt zijn Need for Speed naar de bootracerij. Populair in die dagen en misschien wel nog iets gevaarlijker dan het autoracen. Sommigen twijfelen aan de motivatie van Didiers hang naar gevaar en spektakel. Wordt die ingegeven door het spook van Imola dat hem nog steeds achtervolgt? Hoe dan ook gaat het in 1987 gruwelijk verkeerd. Nagejaagd door het verleden ramt Pironi zijn tragische toekomst tegemoet. De klepel van de Colibri 4, de boot waarmee hij meedoet aan een bootrace bij het Isle of Wight, gaat naar beneden. Helaas komt er golfje voorbij en vliegt de boot over de kop. Pironi en twee andere inzittenden overleven het ongeluk niet.

Yep, een beetje zware kost dus al bij al. Maar er was gelukkig nog dat zilveren randje toch? Inderdaad. Ná Pironi’s ongeval blijkt dat Pironi’s vriendin zwanger is. Het is zelfs een tweeling, twee jongetjes. Als ze geboren worden, krijgen ze twee bekende namen mee: Gilles en Didier. Gilles werkt nu voor het F1 team van Mercedes als techneut. Hopelijk is dat iets minder gevaarlijk dan racen.

Enfin, Is het ondanks deze heftige historie een goed idee om Imola weer een F1 race te laten hosten? Of zie je liever een andere baan terugkeren op de kalender? Laat het weten, in de comments!