Puristen, poetsers en perfectionisten: neem even pauze. Gaan wij het hebben over roest en rommel. Omdat dat soms veel leuker is dan die eeuwig toegedekte binnenslapers.
Waarop een enkel te pletter geslagen mugje genoeg reden is tot blinde paniek. Of een diepe depressie door zeker twee regendruppels op het woest glimmende dak, je moet er niet aan denken. Ik wel. Laat maar roesten. Als het maar goed rijdt, we gaan voor de rat look.
Maar dan de echte. Geen kinderachtig driewielertje, kratje of slee op een nietszeggende hatchback met knullig imperiaaltje geknutseld, maar door en door rotte looks met feilloze en soms zelfs fabelachtige techniek eronder verscholen. Gemeen en lelijk. Mooi, but not as we know it. Dat gaat dus iets verder dan een flets en vormloos Golfje verlagen, het verkeerde dakrekje monteren en je nummerbord scheef erop schroeven. En één mistlamp voorop en een bult stickers all over the place maken hem wel anders, maar nog lang geen Rat Rod.
Want daarin vindt de rat look globaal zijn oorsprong. Als tegenhanger van de peperdure, gekoesterde en vaak nauwelijks bereden Hot Rod kwam deze ogenschijnlijk verwaarloosde clunker eigenlijk voort uit de zogenaamde “beater”. Dat was in essentie een onafgemaakt of gestrand Hot Rod project dat in ieder geval rijdbaar en vaak zelfs straatlegaal was. Het had perfect en glimmend moeten worden, maar zover kwam het niet. Bewust of noodgedwongen. Dit werd een trend op zich en evolueerde verder in de Rat Rod.
Voor een steeds groter wordende groep werd het hip om in vakkundig gebouwde rommel rond te gaan rijden en bloedserieuze Hotrodders of restauratie-fundamentalisten daarmee de stuipen op het lijf te jagen. Een van de belangrijkste voorlopers hiervan was de met ‘28 en ‘32 Ford onderdelen gefabriceerde “Jakelopy” van Jim “Jake” Jacobs, een Amerikaanse Hot Rod bouwer. In 1987 baarde hij nogal opzien door in deze ongelakte badkuip op een meeting van glimmende Hot Rods te verschijnen en hem ter plekke alsnog rood te kwasten. Met een hele dikke vinger naar die six-figure-trailer-queens van de pathologische poetsers.
Begin jaren negentig bouwt artiest Robert Williams een Ford ‘32 die door velen als de eerste, échte Rat Rod beschouwd wordt en ook voor het eerst zo werd betiteld, door Gray Baskerville van Hot Rod Magazine. Waarbij rat rod een afgeleide is van rat bike; een met goedkope onderdelen zelf in elkaar geflanst motorfietsproject(je). De matrood-bruine, cleane Roadster van Williams werd bekend als de “Eights & Aces” en vormde de inspiratie voor opkomende generaties Rat Rod bouwers en liefhebbers. Patina werd het nieuwe chroom.
Als het maar niet glom. Glans was voor pussy’s and pensioners. Roest, rommel en rubber vormden de nieuwe religie. Erg populair bleven de jaren ‘20 en ‘30 koetswerken of delen ervan, maar ook de jaren ‘40, ‘50 en beginjaren ‘60 ontwerpen werden steeds geliefder als basis voor de meest uiteenlopende en unieke creaties. Soms gebouwd met de Franse slag en allerlei loodgieters- en kringlooponderdelen, zonder enig idee of deskundigheid en daardoor onsamenhangend en ronduit onveilig. Het mooist zijn natuurlijk de met liefde en vakmanschap gebouwde Rat’s die, ondanks het patina en de samengeraapte onderdelen, een homogeen en clean geheel vormen met prachtige techniek. Een extreem voorbeeld hiervan is de Train Car, gebouwd door Steve Darnell van Welderup. Doodeng. Retecool.
Maar met zo’n outrageous monster kom je in Europa niet ver. Elke popo hier gaat je met kloddertjes spuug op z’n lip en rood doorlopen ogen woedend de les lezen over spatborden, motorkappen (met deugdelijke sluiting), uitlaten, ruitenwissers, spoorbreedtes, richtingaanwijzers en spiegels. En dat je een reflecterend hesje aan moet. Dat wordt niks. Mede daardoor hebben we hier die hondsbrutale rage noodgedwongen om moeten buigen naar een rat look van min of meer standaard modellen. Ook daar zijn weer eindeloos veel variaties op te bedenken en lopen verschillende stromingen en ideeën door elkaar. Van een zwart plakbandje op de koplampen en het onvermijdelijke imperiaaltje tot aan zwaar opgevoerde, drastisch verlaagde en volledig met geconserveerde roest overdekte exoten. Of je gaat op safe en verloedert je 911 met een wrapje. Als je vrouw het niet meer mooi vindt kan het er weer af.
Veel regels zijn er niet, maar zeker hier blijft het de uitdaging om er een coherent geheel van te maken. Als roest maar een podium krijgt, klein of groot. Gecultiveerde en perfect onderhouden rottigheid tot kunst verheffen lijkt makkelijker dan het is en daarin onderscheidt de ene rat looker zich heel duidelijk van de ander. Een paar stickers, lukraak mat gerolde carrosseriedelen en bekliederde plastic bumpers veroorzaken onherroepelijk de sloperij-look, en dat was nooit de bedoeling. Maar razendknap gewrapte vliegroest of, al dan niet met schuren en zuren verkregen en zorgvuldig geconserveerde, échte roest geven een heel ander beeld. Zeker gecombineerd met de juiste details.
Een paar fors verbrede steelies bijvoorbeeld, afgemaakt met white walls. Optioneel met gepolijste randen of verchroomde ringen, want wielen zijn de enige delen waar eventueel glimmen is toegestaan. Voor al het overige geldt het bekende rat-credo: in rust we trust! Mooi man. Of nee: juist níet. Prachtig.
Fotocredits: Basfiz (midden) en DB86 (boven) via Autojunk.
Op de f.a.d. staat zeer waarschijnlijk een rat look twingo, wat er superleuk uitziet!
Desalniettemin is dit type auto’s niet voor mij bedoeld…. beetje poetsen dan gaat het ook wat langer mee is toch mijn ervaring met alles van ijzer en aluminium etc, zeker als het ook nog eens weer rotweer is in ons nederland
Porsche is goed gelukt. Zo heeft de opdrachtgever het bedoelt! Not my piece of cake!
Hey cool een artikel vam Lars op de donderdagavond! fijn weer :)
Ik vind die rat’s dus ook prachtig! Vooral de oude body’s zoals ze in ‘murica rondrijden. Een ware kunst!
Ratrods: Perfect door imperfectie
Maar de gemaakte rat look vind ik hetzelfde als een M op een 318 plakken; het is het gewoon niet. Iets met een ratlook moet echt 30 jaar hebben staan roesten, niet een keer met de slijptol en een weekje regen…
Ik kan dit zeker waarderen. Vaak zit er nagenoeg evenveel geld in als in een hot rod. Check maar eens deze instagram account. Dikke V8’s met turbo(‘s) in een koets uit de jaren ’30. Ik ben fan!
https://www.instagram.com/ratrods/?hl=nl
3e alinea is echt geweldig geschreven!
OT: het is zeker een leuke scene, maar ik zie (vooral in dit geval) toch liever een rodded 30s Ford dan een Kevertje (de enige leuke Kever is een New Beetle RSI) of die Porsche.
De Rat Rod scene ‘heurt’ imo toch meer op een oude Amerikaan.
Och och, beetje oppervlakkig roest… Dit is het betere werk:
http://www.blogcdn.com/www.autoblog.com/media/2010/04/01lakebugattitype13brescia.jpg
@Rob: Die werd toch opgevist uit Lago Maggiore?
@Jochempie:
Yes, Bugatti Type 22. Heeft iets van 70 jaar op de bodem van dat meer gelegen. Zit ook een één of ander fantastisch achtergrondverhaal bij. Maar die kan ik mij niet meer herinneren ;-)
Mooi geschreven!
Vooral t laatste. Steelies with whitewals. En natuurlijk een matzwatre mini maakt ’t af. Jammer dat je geen pics kan plaatsen
@landgoeddenvossenbosch: kan je gewoon doen door naar een photo hosting website ( zoals photoimage.org) te gaan en de link hier te plakken.
Jammer dat dit artikel snel verdwijnt tussen de nieuwsartikelen, pin dit artikel vast zodat meer mensen het kunnen lezen!
Roest an sich vind ik erg mooi. Zoiets als dit vind ik helemaal te gek namelijk:
https://mendofleur.files.wordpress.com/2010/08/dscn3968.jpg
Maar roest op een auto? Die hele Rat Look? Nope, vind der helemaal niks aan….
Leuk in de VS (droog klimaat) maar dit werkt niet hier. In Texas bijvoorbeeld roesten auto’s echt mooi. Een auto blijft als je em gewoon buiten laat staan relatief goed bewaard en je krijgt mooie oppervlakkige roest. Hier krijg je rot, waar de roest tot diep in het staal door gaat.
Ik vind het idee wel stoer. Maar mooi is anders. Zeker op europese auto’s. Daar past dit gewoon niet.
Ik heb zelf helemaal niks met veelste dure street rods, en een beetje patina op een hot rod vind ik schitterend maar rat rods vind ik helemaal niks. Rat rods zijn voor mensen die een hot rod willen maar niet de moeite willen nemen om hem af te maken, nee doe mij maar gewoon een 29e ford roadster met 32 rails en grill een hemi met 6 stromberg carburateur’s een setje firestone bias ply white walls en een paint job van een paar jaar oud die wat patina begint te krijgen. En daarnaast wil ik graag een 1940 mercury coupe met chopped top, flathead v8 in het vooronder, cadillac wieldoppen en een diepe donkere paarse kleur. Dat zijn mijn absolute droomautos.
Leuk artikel!! Rat rods zijn zo af en toe wel gaaf, vooral als er echt aandacht aan is besteed.
Op marktplaats staat zo nu en dan ook wel wat moois maar helaas is voor veel adverteerders het woord rat rod synoniem voor gewoon oude amerikaanse incomplete meuk met doorgerotte spatschermen en missend chroomwerk, hier en daar afgewerkt met de welbekende matzwarte verfroller
Toch zie ik het liefst die oude jaren 50 bakken mooi origineel en glimmend zoals bijvoorbeeld deze prachtige hudson http://classiccars.com/listings/view/810492/1953-hudson-hornet-for-sale-in-volo-illinois-60073
Had geen idee dat dit pas sinds eind vorige eeuw populair is, ik ging ervan uit dat ze door de eeuw heen ‘gebouwd’ werden.
Verder vind ik het wel mooi, geheel in Roadkill-stijl een wrak aan de praat krijgen en zero f**ks geven. Roest past best goed op die plomp ronde Amerikaanse auto’s
Mijn auto heeft ook een rat look, al ben ik daar zelf niet zo blij mee.
Rat Rod, maar next level is wat mij betreft dit:
http://press.icon4x4.com/sites/icon4x4.com/files/imagecache/Preview/gallery/Main-resized.jpg
Jep, als ik veel geld heb laat ik dat ook eens doen met een leuke auto. En ja, ik weet dat het toffer, stoerder, etc is om het zelf te doen, maar dat kan ik niet…
@reactief: Ook zeker een droom van mij! Dan zou ik naar Gas Monkey Garage gaan, die hebben al vaker zulk soort amerikanen gemaakt om van te kwijlen: patina, oud, roestig, maar met een gloednieuwe V8 en perfect interieur. Heerlijk!
Op basis van een jaren 60 Ford F100 kan je ook mooie creaties bouwen.
Maar met dat type wagens ben ik toch meer fan van de Ratlook
Een echte Rat Rod ontstaat, die kun je niet maken. Helaas werkt dat ontstaan bij auto niet in Nederland. Trekkers en andere landbouwmachines willen nog wel eens mooi roesten hier.
Overigens vind ik rat bikes veel mooier. Een echte rat bike ontstaat namelijk door het zo goedkoop en creatief mogelijk je motor te laten rijden en aan te passen. Zodra je uren nadenkt over wat er het mooist staat of als je een spuitbus matte lak pakt ben je helemaal verkeerd bezig.
Ik dacht al: wat een bekende foto. Special of ode aan de ratlook, mooi artikel @larssb
Die gt3 rs is wel erg geslaagd
De porsche onderaan het artikel is een beauty
Wat een heerlijk artikel. +1
Wordt vaak moe van mensen die hun Tipo of Cuore roestig maken, imperiaaltje erop en denken dat ze helemaal mee doe. Rat look hoort imho ip een kever en op T-ford’s en de rest is veel te geknutseld.
Ik ben een aantal jaren geleden begonnen met de rat-look. Mijn autotje besloot, ondanks een wekelijkse wasbeurt en 2 maandelijkse poetsbeurten, weer van rood naar roze te gaan. Ik wou wel een (voor mij) leuk autotje rijden, maar geld voor een andere auto was er niet. Toen kwam het idee “ach, motorkapje opschuren en dakrekje, dan hebben we wat leuks”
Maar als je er mee bezig bent kom je erachter dat het veel meer is als dat. Je kan je creativiteit er in kwijt. En dat is het leuke. Kringlopen afstruinen op zoek naar spullen wat je misschien wel op/in/rond je auto kan gebruiken. Dingen bedenken die je niet standaard op ieder ratje ziet. En dan de gezichten van mensen als je langsrijd, dat is gewoon geweldig!
Heb op het moment geen ratlook auto, en aan het sparen voor een nette oldie, maar het kriebelt wel steeds om er een goedkoop autotje bij te kopen en daar weer een ratje van te maken!
Vind het leuk en staat gaaf alleen zou ik het niet graag met mn eigen auto doen daar zit na 17 jaar nog geen roestplekje op!! En glimt nog steeds mooi rood maar kijk wel graag naar ander mans werk en liefde in auto’s!
JA! Heerlijk, deze look. Een auto met ‘patina’ vertelt een verhaal. Dat geeft de auto zijn eigen identiteit. Ik heb enorm veel respect voor mensen die auto’s restaureren tot perfecte staat en ik kan zeker genieten van wagens die strak in de lak staan. Maar zo’n auto is uiteindelijk een auto waar er veel meer van bestaan of bestaan hebben. Een auto met imperfecte lak, roest hier en daar, onvolkomenheden, zo’n auto vertelt zijn eigen verhaal. Er bestaat geen tweede van die auto. Geen tweede auto die er zo uit ziet en zo’n verhaal heeft. Dát vind ik er zo gaaf aan; de oprechtheid en het unieke aan die ene auto.
Kan niet wachten tot de mijne af is! :D
Die Porsche is geweldig met deze look
Echte roest is lichter dan carbon !!
Leuk artikel! Hadden wat meer foto´s bij gemogen van echte rat rods van mij ;-)