De slechtste auto ooit kan er een zijn die je zelf hebt gehad, of eentje waarvan je gewoon het idee hebt…
Een paar weken terug vroegen wij hier naar de beste auto die jij ooit hebt gehad. In mijn geval ging het om mijn BMW 330d Touring. Dat ding liet me nooit in de steek en reed zelfs boven de 4 ton op de teller nog als een nieuwe.
Maar tegenover de beste, staat natuurlijk ook de slechtste. En wij vinden het wel leuk om van jou te weten wat jij de slechtste auto ooit vindt. Het mag er zoals gezegd dus eentje zijn die je zelf hebt gereden, maar het kan ook iets zijn waarvan jij denkt dat hij heel slecht is.
Wat is volgens jou de slechtste auto ooit?
En zoals zo vaak is de vraag stellen, hem beantwoorden. Ook in dit geval. Want wat is volgens mij de slechtste auto ooit? Dat is nog wel een lastige, moet ik eerlijk zijn. In mijn eigen autogeschiedenis kijken was het mijn Citroën Acadyane. Die heeft het twee weken gedaan en toen heeft hij een jaar dienstgedaan als clubhuis op straat voor de buurtkinderen.
Na die tijd heb ik hem geruild voor een fles wijn. Rode wijn en dat vond ik toen helemaal niet lekker. Deze auto was zelfs nog slechter dan mijn BMW E30 320i touring. Want ook die ging razendsnel kapot, maar die had even daarvoor tenminste nog een mooi motorgeluid.
De slechtste auto die ooit is gemaakt moet ik je schuldig blijven. Al heeft een verzekeringsmaatschappij ooit een leuke auto samengesteld uit slechte onderdelen van bestaande auto’s. Da’s wel geinig en dat kun je HIER teruglezen.
Maar goed, ik geef de bal weer terug. En wel aan jou, beste lezer van Autoblog. Laat ons weten wat volgens jou de slechtste auto ooit is en maak kans op een gratis gloednieuwe luchtgitaar, af te halen op een treinstation bij jou in de buurt!!
Dat was voor mij een Mercedes W221 van eerste eigenaar, aantoonbaar dealeronderhouden “slechts” 130K op de klok uit 2010 dus facelift model, na €15K erin gestopt te hebben, was het eind nog niet in zicht, dus geloost en nu al dik een jaar een Lexus en wat een verademing.
De VW Kever. Wàt een onding. In werkelijk alle opzichten. Op zich niet raar, het is immers een auto uit de jaren ’30 van de 20e eeuw – het ding kan er zelf ook niks aan doen. Vrijwel iedere auto was toen een onding. Maar dat VW de euvele moed heeft gehad om dat gebakje en allerlei derivaten daarvan tot in de 21e eeuw aan de mensheid te verkopen grenst aan psychopathie. Goed, het stond mensen vrij om er geen te kopen, zo is het dan ook wel weer, maar hetzelfde geldt voor crack dealen achter het station – niemand hoeft het te kopen, maar dat maakt een dealer niet ineens geen lowlife.
Fiat 500 TwinAir reed met moeite 1:12, automaat hikte als een dronken matroos en veel ging kapot of brak af.. en ik ben altijd voorzichtig met m’n spullen.
De RangeRover op het plaatje is ook erg. Kennis van mij vertelde dat hij in een paar jaar zo’n beetje elk onderdeel wel had moeten laten vervangen.. Hij kan het lijden, maar toch..
Mercedes, alles na 2005.
Zeker niet de landrover op de foto, 2 van die dingen gehad. 1e 350.000 km gereden en 2e 250.000.
Nu de 8e of 9e. 2x Mercedes genomen, 2 keer diepe ellende.
Ik had ooit een W203 (die ook geen beste reputatie heeft), maar dat was er een uit de laatste maanden van de productielijn. Puike wagen, nooit geen gedonder mee gehad. Uiteindelijk met winst ingeruild omdat ik de binnenruimte maar matig vond in vergelijking met de Passat die ik daarvoor reed.
Die Passat (1.9 TDI) was trouwens wel een behoorlijke money pit. Hoofd- en hulpkoppelingscilinder sneuvelden vrijwel tegelijkertijd, waardoor de koppeling plus drukgroep ook kapot gingen, de turbo ging na 220.000 km stuk plus een airco die ondanks alle investeringen nooit lekker heeft gewerkt, maakte dat ik er in goed drie jaar tijd nog minstens het aanschafbedrag aan reparaties op heb stukgeslagen. En dat dus naast de reguliere onderhoudskosten.
Maat van mij heeft nu al zijn 2e revisie motor van die generatie. Een 3.0 diesel uiteraard.
@ rulefollower
Bijzonder hoor echt alleen maar ellende over die dingen, kennis van mij heeft er 2 omdat de inruil toch bijna niks was en makkelijk als er 1 weer eens stuk is…
Mercedes gaat ook stuk uiteraard heb veel MB rijders in de familie maar hoor ze er nooit echt over klagen.
Austin Allegro VandenPlas
Werkelijk alles wat er mis was met British Leyland in één auto samengevat.
De tweede generatie Renault Laguna (en veel andere Renaults). Verschrikkelijk, je ziet ze nog maar zelden en dat heeft veel redenen
Ford Mondeo uit de jaren 96-01. Wat een galbak. Sowieso ben ik geen liefhebber van Ford. Bonentellers.
Bijzonder! Mijn vader heeft er ook één gehad, maar buiten het reguliere onderhoud geen problemen mee gehad.
Mijn huidige Skoda Octavia Vrs 2024
Nieuw blok, nieuwe bak, nieuw stuur, ladingen storingen, soms niet in de versnelling willen en dan niet weg kunnen rijden.
Gelukkig gaat hij binnenkort weg. Ik ben er klaar mee
Wat heb ik een lol gehad met de range rover sport v8. Niet normaal. Een soort heimwee nu! Is kijken wat ze nu doen als youngtimer 😂
On topic; AR 156 jtd, giga veel storingen mee gehad. En van alle BMW’s waren juist de karige 4 cilinders het minst betrouwbaar. Met de 6 cilinders en M’s nooit gekke issues gehad.
Mooie profielnaam. Fonetisch gezien. 😉
Alfa. Logisch.
Ik vind de Alfa Romeo Arna een mooie voor de titel. Op papier geweldig, Italiaanse schoonheid, Japanse techniek. Alleen deden ze het andersom. Het chassis kwam uit Japan, de motoren en veel van de andere techniek uit Italië. Resultaat; een lelijke onbetrouwbare auto. Het had zo mooi kunnen zijn…
Met privé auto’s die variëren van Mazda, Subaru, Suzuki, Mercedes, Seat, Toyota en Tesla eigenlijk nooit echt gekke problemen mee gehad behalve regulier onderhoud. Mijn eerste zakelijke lease die ik overnam van een collega was een Peugeot 5008. Wat was dat een slechte auto zeg. Niet alleen het feit dat de spiegel afbrak, de infotainment vastliep en de cruise control het niet meer deed maar gewoon de volledige auto hoe dom sommige zaken waren ontwikkeld in die auto maakte het echt een verschrikkelijke bak ellende. Nooit maar dan ook echt nooit meer een Franse auto voor mij.
Twee (nieuwe) Volvo’s van de 400-serie. Een 440glt (op gas) en een 460gld. De ene verving de ander omdat die eerste zo slecht was. Die tweede was zomogelijk nog erger. Met beide auto’s samen 13x in twee jaar tijd afgesleept na stilgevallen te zijn met serieuze issues. Zo slecht… is gelukkig lang geleden.
De slechtste auto ooit? Nou, ik heb daar wel een persoonlijke top 3 voor. Mijn Pontiac Trans Sport uit 1993 spant toch wel de kroon. Een soort rijdend drama van plastic en frustratie. Het ding werd al met 9 maanden vertraging geleverd, net een olifantendracht, maar dan zonder de schattige baby aan het einde. En dan begon de ellende pas echt: ruiten die spontaan de deur indoken, elektronica die zijn eigen agenda had. Ik heb er misschien 10.000 kilometer mee gereden, maar voelde me 100.000 kilometer ouder.
De Volvo V70R was trouwens ook geen lieverdje. Nieuw besteld, maar geleverd met het verkeerde interieur. Alsof je een maatpak koopt en ze geven je een clownspak. Daarna volgde een reeks van kleine rampjes, het was net een Zweedse soap.
De derde in deze reeks was een Polo 1.2 TSI R Line voor mijn vrouwtje. Net 10.000 kilometer gelopen en de motor moest al vervangen worden. Ook dat was het begin van een reeks aan ellende.
Kortom, ik kan zeggen dat de Pontiac, de Volvo en de Polo alle drie hoge ogen gooiden in de categorie slechtste auto ooit, elk op hun eigen unieke manier. Een herinnering die ik hopelijk nooit meer hoef te herbeleven.
Model S 2012? Of de Cybertruck? Of toch de Range Rover? Ergens heb ik het gevoel dat Amerikaans en Brits erger is dan Italiaans.
Ik weet dat dit altijd aan die éne auto ligt, die alle ellende met zich meebrengt, waarom je hem nooit meer wilt rijden. Dus wordt het lastig te kiezen om er ééntje als slechtste te beoordelen, want wat zijn de críteria? is dat alleen de vele reparaties, is dat het slechte weggedrag, is dat veelste hoge verbruik van vloeistoffen, is dat de slechte bouwkwaliteit, waarbij de auto aan alle kanten rammelt, of alles van het zojuist genoemde?
Voor mij was de ‘slechtste’ auto een Peugeot 406 1.8 (De eerste bestelde 406 van Nederland), een comfortabele auto dat wel, maar het was niet vooruit te branden, van redelijk veel gemakken voorzien, maar het starten met die code, waardeloos. Er zat geen gang en snelheid in, tenzij je wind mee, heuvel af in Duitsland op de autobaan reed, dan kon je geluk hebben, maar ik vond het gewoonweg een teleurstellende auto. De Peugeot 206 1.6, die ik daarna had, was wel beter, maar ook geen verandeming. Nooit meer een Peugeot voor mij. Trouwens ook geen Renault en misschien geen Fransoos meer voor mij, want hoewel het er best aardig uit kan zien, het heeft alleen maar teleurstellingen opgeleverd, maar misschien ligt dat aan mij, zou kunnen, het is tenslotte maar een mening.
Golf 1, roeste nog harder dan de 2CV die ik daarvoor had
Kan ik inkomen, ik werkte in een VW agentschap die tijd (en nog zeer lang erna als verdeler) maar effectief van de Golf1 modeljaar 1975 was het plaatstaal zo slecht dat je 3 jaar later het voorfront eruitscheurde wanneer je de wagen vooruittrok om de kleppen te stellen.
Het is pas echt goed gekomen met modeljaar 1981
Terloops het plaatstaalprobleem was geen privilege van VW alleen, midden jaren ’70 was het metaal zo onrein-vervuild dat ook Volvo met de 240 serie de deurbakken eruit roesten (gezien)
Idd was roest destijds een drama. Eén van de ergste was de laatste twee jaar Simca 1100. Mijn vader kon hem na drie (!) jaar volledig weggooien: alles was doorgerot. Plaatwerk, chassis, uitlaat; àlles!
De 1100 daarvoor was veel beter, maar deze……poeh…
Och, dat roesten gold in die jaren voor álle merken en modellen. Na de facelift van de eerste generatie werd het al wel beter, en bij de tweede generatie (’84) was het roest monster al zover terug gedrongen, dat juist dit de reden was waarom er zo velen nog lang konden blijven doorrijden, waar de concurrentie (Escort, Kadett) na 10, 12 jaar vaak al een enkeltje sloop kregen wegens doorgerot.
Mijn nieuw aangeschafte MB C300E 2023. Zelfs een printer heeft nog minder storingen dan deze auto….
Dit is waarom ik een beetje bang ben voor moderne auto’s. Als die straks 10, 15 jaar oud zijn. Hoe ga je dat ooit rijdend houden.
De saab 9-3 dat onding had in het begin zulke rare bugs ongekend. Als die bij ons op het erf stond en het ging regenen gingen de achterramen open.
Stoelverwarming die uit het niets op standje sauna gingen. Boordcomputer die allemaal vage waarschuwingen gaf.
En de monteurs wisten niet hoe ze het moesten fixen.
Heb mijn vader nog nooit zo snel een nieuwe auto zien kopen om daar vanaf te komen.
De enige wagen, die ik heb weggedaan, omdat er (te) vaak wat mee was, was m’n Lada Niva. Die was kennelijk op maandagochtend in elkaar geflanst door Dmitriy en Pjotr na een weekendje stevig zuipen, de raarste zaken deugden niet en/of gingen kapot. Inclusief – bij ca. 20.000 (!) km – de versnellingsbak. Desondanks wel lol mee gehad, zeker in de sneeuw.
Alles met een VTI, THP of Puretech motor, of de EcoBoost met natte riem. Motoren die slecht zijn ontworpen, ook vanwege kostenbesparing. En vervolgens weigeren beide fabrikanten de serviceintervallen aan te passen op wat de motoren wel heel houdt.
Reden is heel simpel: auto’s met deze motoren worden bij uitstek gekocht door mensen die niet veel verstand hebben van auto’s. Die zien een goedkope auto, omdat kenners weten dat je erop leegloopt. Onwetendheid zorgt ervoor dat je pas doorhebt wat voor slecht blok je hebt wanneer er iets catastrofaal mis gaat. Het neigt naar oplichting voor mensen die niet beter weten.
Ook wil ik graag de Citybug (Peugeot 107, Aygo, C1) nomineren. Het zijn namelijk extreem goedkoop gebouwde slecht aanvoelende auto’s, met als voordeel dat ze echt geen rooie cent kosten. Maar je merkt ook vrij snel waarom het geen rooie cent kost. Sinds ik ervaring heb met een VW Up weet ik echter dat een eco-wagentje ook wat verfijnder kan, tot een punt dat het bijna niet als een goedkoop model voelt. En nu de Up en de Citybugs qua afschrijving hetzelfde doen, zie ik geen reden meer om jezelf in die plastic hel te vervoeren.
Niet mee eens qua citybugs. Het waren inderdaad belachelijk goedkoop aanvoelende auto’s, maar ze waren ook belachelijk goedkoop. 9k nieuw. En gewoon in staat de 3 ton te halen, ook met 1 koppeling als je een garage had die snapte dat dat ding handmatig gesteld moest worden bij een beurt.
Klopt helemaal, dankzij de Daihatsu/Toyota motor lopen die dingen makkelijk 3 ton zonder grote kosten. Enige nadeel dat de eerste generatie zo lek was als een zeef.
@4g63: de vraag is wat de slechtste auto is, niet wat de slechtste auto is die zijn slechtheid goed praat met betrouwbaarheid of lage kosten. Qua concept is de citybug perfect, dat zal ik niet ontkennen. Maar daarmee voorkom je niet dat de zitpositie knudde is, de stoelen hard en niet gebolsterd zijn, de schakelpook een soort bezemsteel is die je nog nét in de juiste positie kan zetten voor elke schakeling, het lawaai op de snelweg boven 110 km/u ongekend is, de speakers extreem slecht zijn (zit niet eens stereo in), en verder elk spoor van luxe ontbreekt, helemaal in de kale versies waar je van geluk mag spreken dat er verwarming in zit.
En ik ben absoluut met je eens: goedkoper dan dit wordt autorijden niet. Niet qua aanschaf, niet qua TCO, dat klopt helemaal. MAAR. En dit is mijn punt. Voor 300 euro meer des tijds had je een VW Up. En nou is dat ook niet het summum van luxe, maar in vrijwel elke versie heb je een prima zittende stoel met zelfs tot op zekere hoogte bolstering, dezelfde pook en hetzelfde stuur als vrijwel elke andere VW dus dat voelt top, een rustig brommend motortje dat pas vanaf 140 km/u wat onstuimig wordt en gewoon echt top rijgedrag. 300 euro meer. En qua belasting dan wel betrouwbaarheid is die turboloze 1.0 van de Up helemaal niet zo rampzalig.
Ik snap absoluut de aantrekkingskracht van een citybug, maar dat neemt niet weg dat het op veel fronten verschrikkelijk slechte auto’s zijn die je enkel kiest omdat je echt spotgoedkoop wil autorijden. Maar sinds ik weet dat als je daar marginaal op inlevert je een veel betere auto krijgt, is die aantrekkingskracht steeds minder relevant. Vind ik dan.
Rij er nu 1 , c1 van eerste generatie. Puur voor goedkoop woon/werk verkeer . Geweldig ding! Ja maakt lawaai, als de airco aanstaat gaat je 0-100 tijd 6 seconden omhoog. Rammeltjes hier en daar.Maar gewoon weer fluitend door de apk , 1 x in de 2 maand kwart litertje olie er bij in en karren maar..
De Renault Espace (2015) de met afstand de allerslechtste ooit. 9 keer naar de garage in 5 maanden en 3 van de 5 grote issues nooit opgelost. Na 5 maanden hele harde trap gegegeven, wat een hoop verdriet was dat. Eervolle tweede de Range Rover P400E (2021), prachtige auto, maar wel in 12 maanden 5 keer afgesleept met kapotte Luchtvering, kapotte versnellingsbak en elektronische Gremlins. Beide auto’s overigens nieuw gekocht. Ook nog het vermelden waard: E46 M3, fantastische auto waar wel steeds water in de portieren stond, iets dat Breeman Rotterdam ook niet opgelost kreeg (ook nieuw gekocht btw).
Renault Espace 3.0 dci. 186k gelopen, 1 motorblok, 2x v-bak, 5x boordcomputer en dan ben ik nog zeker een reeks dingen vergeten.
Van die 186k moet er nog +/- 25k bij die in huurauto’s zijn doorgebracht omdat dit hok in de garage stond. Godzijdank was het een leaseauto.
Tegen het einde van de termijn was dagelijks de hele kerstverlichting in het dashboard aan en sprong ie regelmatig in de noodloop, zo nog 2 maanden rondgereden. Verschillende keren stond ie s’ochtends met deuren van het slot en alle ramen open buiten, gewoon spontaan. Ook met enige regelmaat reageerde hij niet op het sleutelpasje, steekt dat ding erin en dan helemaal niets. Geen lampje op het dashboard aan, gewoon helemaal niets, dan denk je eerst accu leeg of je probeert het paar keer dat ding erin en eruit en niets. Alleen kom je spontaan terug 5,10, 20 min later en ja hoor dan doet ie het alsof er niks gebeurt is, zelfs bij Renault werden ze knettergek van die auto. Renault Nederland wist zelfs het kenteken uit hun hoofd😂
Lexus4life
De mijne was een nieuwere generatie, de eerste met SUV look. Heel heel slecht.
De Astra F. Vooral de 1.4, uitgevoerd in smurfenblauw. Ik heb eens zo’n ding gehad van het werk. Hij kon bij 130 km/u op de snelweg ineens afslaan. Of op de terugweg van de garage na een beurt op 3 poten lopen. Uiteindelijk vloog hij in de ochtendspits op een maandag, rijdend in een rijtje, op het Terbregseplein de vangrail in.
Slechtste ooit wil ik niet direct zeggen, maar wat heb ik een sores en gedoe gehad met m’n………………..AR 156 2.5 V6.
Motorstoringen, gebroken achterschokbrekers, roest, noem maar op.
Erg jammer, want als het goed reed……….Jam jam.
Toch spijtig dat ik ‘m weg heb moeten doen.
Citroen C6 van een klant vroeger. Een interieur dat echt compleet onsamenhangend was van allerlei soorten kunststof en plastic. De bakken in de deurpanelen waren afgedekt – hoe onhandig is dat als je die eerst open moet schuiven om er iets uit te pakken. Diesel liep regelmatig in de noodloop, roetfilter vol, andere storingen. Daar rijd je dan met 80-90 over de duitse snelweg met alle toeters en bellen op het dashboard aan. Vrachtverkeer inhalen was levensgevaarlijk en voor werkelijk iedereen zwaar frustrerend. En dan de ‘comfortabele’ vering. Ik heb dat nooit begrepen, je werd zeeziek in dat ding. Het klopt dat je hard over drempels kon, maar een halfuur later klotste je nog op en neer.
De Mercedes GLK 320 CDI die we hadden van 2012 tot 2015.
Telkens je op één dag verder reed dan je met een volle tank kon (een kilometer of 350-400, want die diesel-V6 zoop als een tempelier en de tank was maar 60 liter groot), strandde je langs de kant van de weg met een of andere motorpanne. Turbo’s, injectoren,… De zeventrapsautomaat schakelde meestal boterzacht maar soms met enorme klappen.
De tractiecontrole was zo slecht dat de vierwielaandrijver ooit klem stond omdat 1 voorwiel op een ijzelplekje stond. Dat ene wiel was hulpeloos aan het spinnen terwijl de elektronica er niet in slaagde om ook maar 1 Newtonmetertje naar een andere band te sturen – terwijl de auto op winterbanden stond.
Ik ga nooit vergeten hoe mensen langs de weg boos keken en ostentatief hun neus dichtknepen omdat er zo een intense stank uit de uitlaat kwam. Wanneer het ding geparkeerd stond na een rit van meer dan 20 km, stond hij ook urenlang een intense hitte te stralen, onze garage was een halve sauna.
Na 60.000 km viel het interieur gewoon uit elkaar: ‘chroom’ sierstrips rond de bekerhouders barstten, waardoor vlijmscherpe randen elke dag in je vingers sneden, de deurrubbers bladerden gewoon uit elkaar, de hemelbekleding begon te lossen, de bestuurdersstoel (vaste bestuurder woog 62 kilo, dus geen obese Duitser) is na 40.000 kilometer uit zichzelf beginnen openscheuren. De elektrische kofferklep heeft nooit, maar dan ook nooit gewerkt zoals het moest en vaak sloeg die vanzelf dicht op het moment dat je iets uit de koffer probeerde nemen.
De Mercedes-dealer hier in de buurt (Sint-Niklaas in België) was nog erger: liegen, vervalste facturen, en alles was de schuld van de klant. Op een keer kwam de auto terug van onderhoud en zat er een onvoorstelbare daver in het stuurwiel (bewegingen van een centimeter of 5) vanaf 70 km/u. We hadden net 1.800 euro moeten aftikken voor “vervangen remblokjes en schijven” (na 40.000 kilometer in een auto waar rustig mee wordt gereden), dus het probleem moest daar wel van komen. Auto prompt terug gebracht. Monteur maakt een testrit met mij ernaast, je ziet zijn handen daveren met het stuur mee, en hij ontkent nog dat er iets aan de hand is: “ik voel niets, hoor”.
Uiteindelijk geëscaleerd naar de invoerder, die droogweg antwoordde dat zij hun verdelers altijd steunen en dat we geen verhaal hadden.
Na 3 jaar waren we het zat om steeds met de takelwagen naar huis te komen. We hebben het ellendige ding verkocht aan een volgende ongelukkige ziel en vervangen door een jonge tweedehands Jaguar XF Sportbrake. Guess what? Die auto hebben we 7 jaar gehad en hij heeft in al die tijd nooit een slag verkeerd geslagen. We hebben hem in 2019 doorverkocht aan vrienden, die er nog steeds vrolijk mee rondrijden.
Begin dit jaar heeft mijn partner toch weer een Mercedes gekocht (ik werd haast gek), maar dan met 5 jaar garantie. Een EQB 250+ “want die auto vind ik leuk”. Deze week een brief gehad dat de auto binnen moet voor een recall: tot dan mogen we niet meer dan 80 procent laden, en na de recall zal de auto “een kwartiertje meer nodig hebben om van 10 naar 80 procent te laden” terwijl het rijbereik ook een niet-gespecifieerd aantal kilometers zal afnemen. De app die de auto moet aansturen zit vol bugs. Het verbruik is (alweer) overdreven hoog (25 kWh/100 km). De menustructuren van het infotainment zijn onbegrijpelijk voor leken.
Een 90s Mercedes (zo’n R129 SL) zie ik volledig zitten, maar wat het merk vanaf de jaren 2000 heeft uitgespuwd, moet uit mijn buurt blijven. Ik haat dat merk zo hartsgrondig…
Ik voel met je mee, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik je verhaal wel hilarisch geschreven vind.
MB is niet meer wat het geweest is. Heb wel een aantal jaren probleemloos een eklasse (2013) gereden, totdat de ketting was opgerekt (duur) en kort daarna de motortemperatuur op willekeurige momenten in het rood liep. Maar volgens anwb en dealer was er niks te vinden. Het lumineuze idee was toen om maar lukraak onderdelen te gaan vervangen. Ik heb vriendelijk bedankt en ingeruild op een lexus. Geen seconde spijt.
Je hebt het talent om verhalen over ellende heel prettig leesbaar op te schrijven.
Een Renault Express camionette… Occasie gekocht en die kostte me na de 5 jaar dat ik ermee gereden heb, een stuk meer dan een nieuwe. 3x waterpomp enzo… Vergeet dit liever zo snel mogelijk
Veel goede en betrouwbare auto’s gehad, en weinig slechte.
In de Laguna 2 heb ik veel kilometers gereden, maar de auto gaf rond de 200.000 km veel problemen.
Na best veel reparaties, en storingen, die ze eerst niet konden vinden, wilde ik de auto verkopen.
En een ander merk gaan kopen. Vanwege de lage inruilprijs heb ik de auto toch maar gehouden.
Gelukkig was de auto na de reparaties wel betrouwbaar, en was een hele fijne auto om veel kilometers mee te rijden.
Daarna toch maar bij Renault gebleven , van mensen in mijn omgeving hoorde ik dat de nieuwe modellen wel goed waren. Dat was inderdaad het geval, de volgende twee Renault’s waren buitengewoon betrouwbaar, en hele goede auto’s.
Peugeot 3008. Puretec motor met een belt door de olie. Na 200 ton worden de motor problemen niet meer oplosbaar
Talbot Matra Rancho. Ding zakte na twee dagen door haar voorwielophanging. Voor een vol terras.
Als jong ventje auto’s gewassen, op een keer dacht ik dat ik te hard gewassen had: allemaal bruin spul waar normaal rode lak hoort. … Was een Renault, 9 of zoiets, jaren 80. Dat ding had altijd wat waardoor die roest niet eens opviel.
Slechtste auto voor mij was de X5 4.8. alles binnen kraakte, was plakkerig (kunststof) en ging kapot (plastic tandwieltjes in een stoel waar dikke duitsers en amerikanen op geacht werden te gaan zitten). Die was inde VS in elkaar geschroeft en dat was te merken.
Vervolgens ging het panorama dak natuurlijk kapot en daarna meteen een of ander pakkingkje van een paar euro op een plek waarvoor de halve wielophanging eronderuit moest.
En dan reed ik een V8, hoorde ‘m niet (buiten iets) en had er geen lol van want 1 op erg weinig bij heel voorzichtig rijden. En dat ding stuiterde ook nog over elke kiezel op de weg.
Net op tijd verkocht aan iemand in een of andere stad waarvan ik zeker weet dat er heel veel drempels liggen. Kadootje voor z’n ‘vrouwtje’ (zijn woord) dus dat geeft dan ook weer te denken…
Opvallend weinig BMW’s in deze lijst…..
De range rover van het plaatje had ik. Tegelijkertijd de slechtste auto die ik ooit heb gehad én een van de fijnste.
Mijn slechtste ooit was een Alfa 159 SW TBi, flinke lijst aan reparaties en na 1,5 mocht dat kansloze hok alweer vertrekken. Reed wel prima, fijne stoelen maar wat een waardeloze auto.
Slechtste auto: F10 535i van mijn vader. Dat ding was echt letterlijk e-lle-ke week stuk. Wat een stuk verdriet die N55.
Fiat Stilo Abarth. Ik word soms nog zwetend wakker omdat het panoramdak in mijn dromen niet dichtwil, of omdat ik na 500 km alweer meer dan een liter olie moet bijvullen (ik hoor de dealer nog zeggen dat dit een volkomen acceptabel verbruik is), of omdat de Selespeed bak, wat ik ook probeer, weer in neutraal blijft staan. Wat een rampenbak was dat en dan heb ik het nog niet eens over de matige prestaties, Zelfs mijn eerste auto, een roestige Fiat 127, was beter,
Ik heb gewoon nog nooit een rampenbak gehad… Heel rijtje Fords, Peugeot’s en Volvo’s versleten, maar van al die auto’s slechts één keer écht gestrand met een lege accu. Dat kon ik de 309 van inmiddels 22 jaar oud echt niet verwijten.
En die V70R waarvan de haakse overbrenging 2 keer stuk liep… Daarvan geef ik de Nurburgring met 33 graden en een hele zware rechtervoet de schuld.
Ik ben misschien een zeldzaamheid, maar rotauto’s: ik heb er geen ervaring mee!