Op papier een winnaar. Qua verkopen een tobber. Het verhaal van miskend talent.
Prestigieus, luxe, prijzig en Frans. Een gouden combinatie op het gebied van kazen, wijnen, haute couture en juwelen. Als het om auto’s gaat, dan is deze combinatie echter minder geslaagd. Tegenwoordig hebben de Franse fabrikanten al de grootste moeite mee om hun D-segment auto’s te slijten, laat staan dat ze een E-segment auto op de markt durven te brengen. Als er geen Duitse badge (of Zweedse) op staat ben je bij voorbaat kansloos. Dat is natuurlijk hartstikke zonde, want een grote Franse auto heeft absoluut zijn kwaliteiten.
In de jaren ’80 lukte het nog om grote auto’s te slijten. Denk aan auto’s als de Renault 25, Peugeot 504 en Citroen CX. Grote, charmante berlines met karrevrachten karakter, grenzeloos comfort en meterslang velours. In de jaren ’90 was de trend voor Duits in het E-segment al straf ingezet. De Citroen XM was bijzonder onsuccesvol en de Renault Safrane deed het niet veel beter. Maar de meest anonieme auto was nog wel de Peugeot 605. Dit was gewoon een hele grote Franse auto. Het lijnenspel van Pininfarina was eigenlijk veel te subtiel om een statement te maken.
Dit wil niet zeggen dat Peugeot het niet goed deed in de jaren ’90. Integendeel! Alle modellen, op de 605 na, waren zo ongeveer de top van hun klasse als het ging om rijkwaliteiten, design en value for money. Om succesvol het nieuwe millennium in te gaan wilde Peugeot een nieuwe designrichting op gaan. Normaliter werkte het merk nauw samen met Pininfarina, maar het was de bedoeling dat Peugeot zijn eigen designafdeling ging raadplegen.
Wat is nu een betere vaandeldrager van een nieuw design dan een topmodel? Peugeot wist dat het een bijzonder lastig verhaal zou worden. Daarom werd gekozen voor een veel expressiever design. Waar Citroen en Renault graag gebruik maken van de vijfdeurs-hatchback lay-out, koos Peugeot bewust voor een duidelijke sedan-lijn met vier deuren en een hele grote kofferbak. Het resultaat was de Peugeot 607.
In technisch opzicht was de auto gelijk aan de Peugeot 605. Het onderstel was krek eender. Dat hoefde geen probleem te zijn: de onderstellen van Peugeot waren destijds bijzonder goed. Veel comfort, maar voldoende scherpte. Zacht zonder deinerig te zijn. En voor de enthousiasteling: ze kenden niet veel onderstuur. Sterker nog, met abrupt gas-los in bochten wilde de kont nog wel eens omkomen! Dat gold ook voor de Peugeot 607. Peugeot was eigenlijk een beetje doorgeslagen. Je kon de 607 makkelijker dwars krijgen dan een BMW 5 Serie, terwijl de auto comfortabeler was dan een Mercedes E-Klasse. Dat er grenzen zijn aan de wetten van de natuurkunde werd snel en pijnlijk duidelijk.
De Peugeot 607 bleek namelijk instabieler dan een Griekse minderheidscoalitie. In extreme omstandigheden kon de auto gevaarlijke trekken vertonen. Heftig overstuur, tot zelfs 607’s die op twee wielen de eland-test deden. Mercedes-Benz (A-Klasse), Smart (City Coupé) en Audi (TT) hadden net enorme schandalen achter de rug met wankele wagens. Ondanks dat de Peugeot 605 al uit productie genomen was, besloot de directie van PSA dat het zaak was de 607 helemaal veilig te maken en de lancering uit te stellen.
Eind 2001 was het dan zover: de 607 arriveerde bij de Peugeot dealers. Er was keuze uit vijf motoren. Qua benzineaggregaten kon je kiezen uit een 2.0 4-cilinder (136 pk), 2.2 4-cilinder (160 pk) en zelfs een heuse V6 (204 pk). Maar net als bij een Frans restaurant moet je vragen naar de specialiteiten. Want als Peugeot ergens goed in was, was het wel dieselmotoren bouwen. Er was keuze tussen een 2.0 HDI (110 pk) en 2.2 HDI (136 pk). Dat waren toen aardige waardes voor een dieselmotor, maar de cijfers waren niet de forte van de Peugeot diesels. De HDI had namelijk manieren, in tegenstelling tot veel diesels in die tijd. Het koppel kwam er geleidelijk in. De geluidsproductie viel heel erg mee en de loop was soepel. Het zachtjes fluiten van de turbo was zelfs aangenaam.
Uiteraard werd de 607 totaal niet begrepen door de autopers, of het kopende publiek. Ondanks best gunstige prijzen (35 mille voor de instap benzine en 55 mille voor een volgepakte V6) bleek de auto lastig te verkopen. Dat is jammer, want daardoor zijn een paar projecten van Peugeot geannuleerd in de conceptfase.
Een model dat overduidelijk niet uit de conceptfase zou komen was de Peugeot 607 Feline Concept. Deze studie was er voornamelijk om laten zien wat de dames en heren van de ontwerpafdeling voor elkaar konden krijgen. De Feline had een bijzondere layout. De motor lag niet overdwars in het vooronder, maar in lengte. Via een handgeschakelde 5-bak werden de voorwielen aangedreven. De prestaties zijn niet bekend, maar de Feline moet een snelle auto zijn geweest, het leeggewicht lag rond de 875 Kg.
Ok, echt levensvatbaar was de 607 Feline concept niet (enkel de naam ‘Feline’ heeft het gered voor complete en rappe uitvoeringen van bijvoorbeeld de 307). Dat gold niet voor het volgende project. Peugeot was net begonnen met de 206 CC en die auto bleek een regelrecht schot in de roos. Zeker in de eerste paar jaren was die auto niet aan te slepen. In samenwerking met Heuliez ging Peugeot aan de slag met een wel heel prestigieus project. Jaren voordat Maybach aan een Landaulet dacht, had Peugeot al een voorbode voor dit type auto. Het resultaat heette de Peugeot 607 Paladine.
De 607 werd verlengd tot meer dan 5 meter lengte. De auto leek in gesloten toestand gewoon op een 607, maar dan langer. Maar het achterste gedeelte kon in delen opengeklapt worden. Ondanks dat het een concept was, werkte alles naar behoren. Het interieur was uiteraard super-de-luxe, met dank aan Hermès. De 607 Paladine zou de enige concept ter wereld zijn die een heuse facelift heeft gekregen. De auto werd namelijk uit het museum gehaald om te dienen als vervoer voor Nicholas Sarkozy. Deze socialistische beroeps-schuinmarcheerder werd in 2007 gekozen tot President der Slakkeneters. Voor de inauguratie was een bijzondere auto nodig.
Maar de gaafste studie naar een bijzondere 607 was de Peugeot 607 Pescarolo. Deze zag in 2002 het levenslicht. Het idee was om een soort BMW M5 concurrent van de Peugeot 607 te maken. Dat dat natuurlijk een kansloze exercitie zou blijken is evident, maar dat is niet echt van belang. Het was namelijk een smaakvolle en decent dikke sportsedan. De wielen waren met 19” bizar groot voor die tijd. De bumpers waren lekker dik aangezet en de auto stond een stuk lager.
In het interieur was het ook duidelijk dat het een topmodel betrof. De 607 kreeg zowaar sportstoelen met geperforeerd leder. Niet alleen het materiaal was fraai, de kleur eveneens. Het hele interieur werd bekleed met donkerrood leder. Zelfs het dashboard werd op Franse wijze met leder bekleed. Dat betekent lappen leder, niet zo strak getrokken als bij veel Duitse auto’s, maar juist met een ‘rouche’. Precies zoals het heurt.
Maar de pièce de résistance van de 607 Pescarolo was de motor. Iedereen kent de E28 M5 wel. Een reguliere BMW 5 Serie met de motor van een raceauto. Dat was destijds een schot in de roos. Zou Peugeot hetzelfde kunnen doen? In die jaren was Audi weliswaar oppermachtig, maar de Duitsers hadden het toch verdomd lastig met het team van Pescarolo. De voormalig coureur runde een LMP team en niet onverdienstelijk. Ondanks dat het geen fabrieksteam was, wisten ze het de Audi’s flink lastig te maken. De V6 twin-turbo motor van deze prototype racer werd in het vooronder van de 607 Pescarolo gelepeld.
In racetrim was het blok goed voor een door restrictor begrensd 550 pk. Dat was iets te veel van het goede, waardoor de motor werd terug-getuned naar een meer comfortabele 400 pk. In principe had de 607 Pescarolo alles in zich om een winnaar te worden. Peugeot stond alleen voor een lastige keuze. De 400 pk sterke motor was gekoppeld aan een Tiptronic ‘system Porsche’ automaat met vier verzetten. Nog een nadeel was dat alleen de voorwielen werden aangedreven. Zelfs anno 2017 is 400 pk op enkel de voorwielen een hele opgave.
Dat is precies de reden waarom de 607 Pescarolo er nooit is gekomen. In principe zou deze auto vierwielaandrijving moeten krijgen om het vermogen kwijt te kunnen. Daarnaast moest er een nieuwe transmissie komen om competitief te zijn. Kijkend naar de concurrentie zou de Peugeot het zwaar krijgen. Denk aan de BMW M5 (400pk, RWD), Jaguar S-Type R (400 pk, RWD) Audi RS6 (450 pk, AWD) en Mercedes E55 AMG (476 pk, RWD). De 607 Pescarolo zou bij voorbaat kansloos zijn geweest. Vergeet niet dat de Renault Safrane Baccara Biturbo ook al niet zo’n succes was en en goede voorbode van wat Peugeot kon verwachten.
Peugeot was realistisch en richtte zich op de facelift van de 607. Normaliter is een facelift niet heel erg belangrijk. Iets strakkere bumpers, nieuwe kleurtjes en wielen en een paar kleine wijzigingen in het interieur zijn veelal voldoende. Maar Peugeot was gebrand om de 607 daadwerkelijk te verbeteren.
Ondanks dat er niet veel mis was met het uiterlijk, was de facelift een welkome. De chromen strips gaven de auto een veel chiquer voorkomen. De mistlampen waren nu veel geprononceerder en samen met de in carrosseriekleur meegenoten bumpers was het ontwerp nu helemaal af. In combinatie met de nieuwe 18” 5-arm velgen was de 607 zowaar een mooie auto.
Ook het interieur kreeg een welkome upgrade. Er waren meer leerkleuren leverbaar. Het navigatiesysteem werd ernstig verbeterd. De gebruikte materialen waren al van grote klasse, maar in het facelift-model was het nog ietsjes beter. Met name dankzij de alu-afwerking kreeg het interieur een moderner voorkomen.
Maar de grootste wijzigingen waren te bemerken in het vooronder. De benzinemotoren bleven min of meer ongewijzigd, maar de 607 was bij uitstek een auto om te rijden met Dieselmotor. De 2.0 HDI kreeg 16 kleppen in plaats van 8 (nu 136 pk) en later maakte de 2.2 zijn rentree, ditmaal met 170 pk. Maar geheel in lijn met de Pescarolo was de beste variant een V6 met twee turbo’s. In dit geval de 2.7 HDI. Het vermogen bedroeg een gezonde 204 pk terwijl het koppel een niet misselijkmakende 440 Nm was. Daarmee was de snelste productie 607 een diesel. Met name de tussenacceleraties waren indrukwekkend.
Met de facelift zag Heuliez zich genoodzaakt om toch nog met een voorstel te komen voor een bijzondere variant. Om te laten zien wat hun visie was op De Ultieme Peugeot 607 maakte het een waanzinnig geslaagde coupe variant. Dit behoeft enige uitleg. Een coupé versie is vaak de sportieve keuze. Maar dit hoeft niet altijd zo te zijn. Denk aan de Bentley Continental, Cadillac Eldorado TC of Mercedes CL. Uiterst stijlvolle en waanzinnig relaxte Gran Tourers.
Het was niet zozeer een 607 met twee deuren minder. Zowel het voor-,zij- en achteraanzicht waren wezenlijk anders. En met anders bedoelen we bloedmooi. Het was een zeer gracieuze coupé. Stijlvol, klasseriijk en verfijnd. Precies wat je écht wilt. Gezien het uiterst beperkte succes van de 607 heeft ook deze variant geen kans gekregen.
Dat is een grote zonde. Want een apart stukje van de automarkt verdween met de 607. Namelijk die van de pretentieloze Franse lange-afstands limousine. Een betaalbare topsedan met uitstekende kwaliteiten. Uiteraard waren de Duitsers veel te sterk. In 2011 liepen de laatste tientallen exemplaren van de band. Officieel werd de 607 opgevolgd door de 508, die ook de 407 moest vervangen. Maar dat was marketing blabla. De 607 zal de annalen in gaan als de laatste grootste sedan van Peugeot. Het merk dat bijzonder succesvol was met dit type auto. Het probleem was voornamelijk dat de wensen en eisen in deze klasse aan verandering onderhevig waren. Subliem comfort, een rijke standaarduitrusting en een chique voorkomen waren niet voldoende. Zonde. Want de 607 boodt het in overvloed.
Altijd weer die Duitsers…..
Wel geslaagd als VW Passat CC.
Fantastische donkerrode stoelen! Wow!!
Off topic vraag uit interesse. @willeme wat doet u in t dagelijks leven naast wandelende encyclopedie zijn? Lees altijd met veel plezier uw stukjes, en vroeg me af, wat doet deze man voor de kost om deze kennis te vergaren.
@panam1: Google!
@panam1: ik denk dat hij de auto-encyclopedie alleen geschreven heeft.
Een paar maanden ingereden voor de lease-Citroen-C5 werd afgeleverd zo’n 607 (diesel). Man , wat miste ik dat ding. Die lemon was een letterlijke lemon. De Leeuw was verre weg te verkiezen als lange-afstand-transport. Met 150 over de Autoroute. Ik heb heimwee, geloof ik.
Best mooi dashboard voor die tijd
Mooi stuk weer. Ik werkte als autopoetser tijdens mijn school tijd en heb heel wat van die 607’s door de handen gehad. Ook nog een mogen lenen toen ik mocht trouwrijden. Vond ze altijd wel fijn en comfortabel rijden.
Blijft een prachtige auto, absoluut. Maar in mijn ogen heeft een andere Fransoos mijn hart gestolen als het gaat om comfort en design. Hij kwam weliswaar wat later, maar de C6 vind ik veel mooier. De 607 is een prachtige auto, de C6 is een parel.
@viezefreddyw: Eensch! C6 is in mijn ogen de laatste echt mooie Franse E-segmenter.
@tenaci: Dat is ook niet zo moeilijk, was dat niet de laatste Franse e-segmenter?
@radeox: verrek, daar heb je volgens mij nog gelijk in ook.
@viezefreddyw: Right!
@viezefreddyw: maar wel een parel waarvan de oester nog dicht zit. Van de proporties van de C6 klopt niet veel.
@mashell: Mwuaah weet ik niet. Het is denk ik iets persoonlijks. Ik hou wel van auto’s met een lange motorkap en een korte kont. Vooral de kleine, speciale ontwerp dingetjes vind ik fraai. De achterruit bijvoorbeeld. Of de achterlichten die mooi doorlopen.
In mijn ogen klopt het design gewoon. Hoe langer ik er naar kijk, hoe fraaier ik hem vind.
Mooi verhaal weer @willeme!
Alleen een kleine correctie: Sarkozy is absoluut een schuinsmarcheerder, maar dit keer eens niet een socialist.. hij had een centrum-rechtse achtergrond. Zo zie je maar… om schuinsmarcheerder te zijn hoef je geen bepaalde politieke kleur te hebben.. ;)
@willeme: Bedankt voor dit uitgebreide artikel! Prachtig gewoon! Ik heb het met heel veel belangstelling gelezen, omdat ik de 607 altijd al een heerlijke auto heb gevonden. Toen ik enkele jaren geleden naar een andere (gebruikte) privéauto zocht, heb ik lang naar een 607 HDI gezocht. Echter! De reviews waren aanleiding om er toch maar vanaf te zien. Te onbetrouwbaar, helaas. Daarom werd het een Volvo 960 Oxford 2.5i automaat op G3. Maar ik bleef toch altijd vol belangstelling loeren naar zo’n 607. Chique, ingetogen en buitengewoon aantrekkelijk. Jammer, dat het geen succes met een echte opvolger is geworden.
@9000cse: mijn buurman heeft destijds een nieuwe 2.0 hdi gekocht en er in 4,5 jaar tijd 450.000 km mee gereden. De 607 heeft alleen normaal onderhoud gehad. Verder geen extra kosten. Je had de gok best kunnen nemen denk imo.
@9000cse:
Yep .. buiten het feit dat je een prima keuze hebt gemaakt .. had dit echt een auto voor jou kunnen zijn ..
Laat mezelf trouwens ook nog wel eens bang maken door reviews en internetwijsheden .. dat is de ellende met zoeken .. je moet er eigenlijk gewoon tegenaan lopen als je wat geld op zak hebt ..
@9000cse:
Juist met Mercedes, Opel en BMW heb ik alleen maar ellende meegemaakt, Rover, Range Rover, Citroën, Alfa Alles wat een normaal mens links laat liggen wegens ellende, daar rijd ik probleemloos mee.
@desjonnies: ik heb precies hetzelfde.
Als je die in NL zag rijden zat er altijd een LM kenteken op.
Blijft een mooie verschijning deze 607, past samen met de 5-Serie E39 in het rijtje ’tijdloze ontwerpen’. Zag er tijdens mn vakantie in Marokko vorig jaar best wel veel rondrijden.
De Duitsers hebben gewoon veel beter door wat de koper verwacht als men het over het luxe gevoel heeft. Je kunt om het woord “premium” wel lachen maar feit is dat de Duitsers dat beter waarmaken dan bijvoorbeeld deze Fransoos. Je krijgt meer luxe, je krijgt meer degelijkheid en je krijgt gewoon een betere auto. Daar betaal je een “premium” over ten opzichte van de concurrentie die dat niet hebben.
De Fransozen, Italianen, Zweden, Engelsen en Amerikanen hebben nooit echt durven kiezen voor het hogere premium segment waar de Duitsers zich in bevinden.
Hierdoor kreeg je autofabrikanten die leden aan schizofrenie. Aan de ene kant wilden ze niet de onderkant van de markt loslaten maar aan de andere kant wilden ze niet geheel toeleggen op de premium markt. Het gevolg is dat je allemaal net niet auto’s in het premium segment van dat soort fabrikanten. Denk bijvoorbeeld ook aan de Safrane, Omega, 850/960, XM of 164.
Je kunt zeggen wat je wilt over VAG maar dat hebben zij absoluut beter gedaan dan hun Europese, Amerikaanse en zelfs Japanse evenknieën. Met VW, Skoda en SEAT hielden ze de band met de onderkant van de markt terwijl ze met Audi vol inzette op de premium markt. Dat heeft ze geen windeieren gelegd.
FIAT had met Alfa een ijzersterk merk in huis om dat succes te evenaren alleen deden ze dat niet. Dat gezegd hebbende denk ik dat ze dat met de Gulia veel beter doen. Of het Alfa gaat redden is een tweede maar het is een goede stap in ieder geval.
@Rick-dos: helemaal met je eens op een paar punten na. De Duitse merken hebben de laatste tijd ook goed laten zien hoe je een auto niet moet bouwen.
Mercedes, VAG en BMW hebben premium auto’s verkocht waar vanalles mis mee was. Van extreem hoog olieverbruik, elektronica ellende, slechte motoren en bakken. Ze teren nu op hun imago’s en de zg Duitse degelijkheid. Duitse degelijkheid bestaat niet meer, net zoals dat de Fransen en Italianen hele goede ipv mindere auto’s bouwen.
En vergeet niet dat er ook een flink prijsverschil is. Je hebt voor 27-28 ruggen een hele kale Golf en bij Peugeot een 308 met veel meer opties. De Franse en Duitse merken trekken steeds meer naar elkaar toe, Franse interieurs in Duitse premium merken en zo zijn er nog meer voorbeelden.
Wat zijn de 607 Pescarolo en Coupé gave auto’s om te zien! Jammer dat deze 2 er nooit zijn gekomen. Ik vind het dashboard er voor die tijd erg goed uitzien.
Ik heb de 607 nooit echt een geweldige auto gevonden. Ben ook niet echt van de Peugeot maar de Citroën C6 daar in tegen! Schitterende wagen, een waar paleis op wielen. Alleen al die achterlichten en laat staan die gebogen ruit.
@henkhupelschoten: * daarentegen ( lol ).
@SimonMc: ik ben nooit getest op dyslexie maar soms ben ik de grootste dyslext ooit…
Wat een heerlijk uitgebreid interessant artikel! Mijn voorliefde voor Franse auto’s zorgt er toch voor dat ik elke keer als ik een 607 zie toch weer omkijk. Ontzettend jammer dat het geen verkooptopper was.
En nu een dikke diesel voor een roadtrip scoren. Of toch een 407 coupe?
Een schitterende auto. Jammer genoeg totaal miskend vanwege de Duitse heerschappij in dit segment. Stap in deze auto en dan ontdek je pas dat dit een top-limousine is. Ik heb ooit een paar keer in een 2.2 Hdi 136pk automaat gereden en had totaal niet de indruk in een ondergemotoriseerde auto te rijden. De stilte en het comfort waren van een eenzame hoogte. Alleen de detailafwerking had hier en daar beter gekund, zoals de onderkant van het dashbord had men een kunstof van iets betere kwaliteit kunnen gebruiken. Auto was in ieder geval totaal rammelvrij, iets wat vroeger bij Franse wagens geen evidentie was. Het voordeel van 607-rijden is ook de exclusiviteit, want tussen de talrijke Audi’s , Mercedessen, BMW’s ben je geen eenheidsworst. In dit autosegment toch ook belangrijk.
Die coupé zeg, oef, wat een mooi ding. Ik heb de 607 altijd een erg mooie auto gevonden maar wel met een grote maaaaarrrr….. De frontoverhang! Haalde het hele ontwerp onderuit. De C6 van Citroen geniet mijn voorkeur. Gek genoeg heeft die ook een flinke frontoverhang, maar dat past beter in het design. Dat hadden XM, CX en DS ook. Op een of andere manier stoor ik me er minder aan als het front ‘groter’ is ontworpen dan de achterkant, iets wat opgaat voor de grote auto’s van Citroën.
@tenaci: jaapiyo, ben jij dat?
Heerlijke auto, heb met een v6-2.7 diesel destijds m’n barchetta uit zuid-Duitsland opgehaald. Trek met dat ding helling-op de snelweg op, met een 1500 kilo erachter. Zag de verbruiksmeter even naar de 1 op 3 schieten, maar het lukte wel. Na bijna een dag heen en weer rijden nog behoorlijk fit uitgestapt. Dat zegt iets over het comfort van die auto.
Lelijke boot heb ik het altijd gevonden. Echt helemaal niets aan.
Meteen een 607 antenne aangeschaft toen ik mijn peugeot kocht. Zo’n spriet staat niet mooi!!
Nog altijd een erg mooie wagen.
Nooit mee gereden, maar kan me inbeelden dat deze fijn rijdt.
Leuk detail was de knop van het kofferdeksel, deze zat verstopt in het midden van de “0”.
Heerlijke fijne reiswagen.
En op de één of andere manier lijkt de 607 mooier te worden naarmate de tijd verstrijkt, zeker qua interieur. Enige minpuntje daar aan is bij de versies met houtinleg dat er geen echt hout gebruikt is. Terwijl het leer juist van een erg mooie kwaliteit is.
Mijn ouders hebben jaren in deze auto gereden met een 3.0 benzine (1 op 10) 4-traps automaat, bruin lederen bekleding en alle bijbehorende luxe (elektrische stoelen, elektrische zonneding achterin, super hifi-systeem). Wat hebben we genoten van deze auto, die zescilinder blijft verslavend en de wagen was vlot genoeg. Hadden met 5 man in de auto 235km/u op de teller gehad in DE, waarbij je boven de 200 even het sportknopje in moest drukken voor meer stabiliteit… Na 6 jaren de auto verkocht vanwege verbruik, en toch de lampjes die gingen branden. Ingeruild voor een tiguan diesel die zeker bevalt, alleen het comfort en de 6 pitter blijven in het achterhoofd zweven ;p En dan bedenken dat er ook nog eens 15 mille bij moest.
Al met al een zeer fijne en toch een best betrouwbare wagen geweest.
Wat ik altijd vreemd vond aan de 607 was dat er bij de scheiding van de voor- en achterportieren een naad in de dakboog zat. Die zie je elke keer bij het instappen en neemt visueel veel van de degelijkheid weg.
Absolutly stunning ..
Was mijn eerste reactie toen ik em voor het eerst zag ..
Peugeot was in die periode bijzonder succesvol ..
Vooral de 206 zag je werkelijk in elke straat 7X ..
Hij heeft het niet, net zo min als de Alfa 166 of de Lancia Kappa ‘ het’ had.
En grote zuid europese auto’s moeten iets hebben, Duitsers zijn teutonisch, iets wat veel mensen in deze klasse aanspreekt.
Daarom vind ik het jammer dat de 604 niet wordt vermeld, omdat die ‘het’ wel had.
De 604 was meer een statement van Franse arrogantie gecombineerd met chique en een gruwelijk mooi kleuren pallet met fantastische metallic kleuren die deze Franse Mercedes een alternatief maakte voor de gevestigde orde.
Die 607, wel ik knapte erop af toen ik een stuur en handletjes ontwaarde die ook in onze Citroėn Berlingo bestellert zaten.
En dat hebben de Duitsers beter door, die weten dit beter te camoufleren.
Deez 607 is gewoon teveel middle of the road, te anoniem, een Ford qua uitstraling en heeft de wagen niets typisch Frans charmants.
La six cent quatre, helaas gewoon een slecht ontwikkelde auto toen, die eigenlijk door de slechte kwaliteit het heeft verpest voor de 605 & de 607, zo lagen de relais gewoon open en bloot achter de koplampen ipv in een plastic boterhamdoos zoals BMW dat toen al deed.
Maar hier ging je wel voor opzij als dit eraan kwam :
http://www.autoblog.nl/gallery/Peugeot/0_Divers/Peugeot_604_Diesel_Turbo_youngtimer/Peugeot-604-youngtimer-01.jpg
http://www.klassiekerweb.nl/wp-content/uploads/2014/04/peugeot_604_GTI-1024×768.jpg
Die 607 had een raar design, het duurde even voor ik m mooi vond. Maar dat blijft ie dan wel. Ik heb er veel gereden. De eerste serie was best zijwindgevoelig. Verraste mij voor zo’n snelwegsloep.
Na de restyle wel echt geweldig.
Maar een correctie: de beste was niet de V6 diesel, maar de 2.2 HDi. Die had minder gewicht op de vooras, was sowieso lichter en bijna net zo sterk.
Ik heb ze allemaal gereden op een circuit en die 2.2 HDi kon je eindeloos mee glijden, driften, wat je maar wil. Door de balansassen, stil en soepel.
Trouwens, de 607 woog ongeveer evenveel als een 407. Kwam dus ook goed uit de voeten met de kleinere motoren.
Tenslotte: als je er eentje wil. Zoek wel naar het comfort pack, dan heb je dubbelglas en extra isolatie. Een wereld van verschil
Leuk stuk !
Ik rij sinds een paar jaar in een van de laatste generatie met de 2.7 hdi.
(Kom uit een S80 T6)
Alles er op en er aan enkel een schuifdak zit er niet in.
Rij hier in zuid Frankrijk enkel snelweg, 160km per dag woon werk.
Wat een heerlijke reis auto is het toch, zalig deconnected van de weg vervoer ik me zelf in luxe en comfort.
Na een flash gaat het ding als een speer er vandoor bij de peage en het verbruik van ca 6.2 liter.
Het blijft, zeker in het zwart, een prachtige verschijning en met name de kofferklep vind ik super detail.
Nu 250k zonder problemen.
Ah, de 607. Blijft een mooi ding.
Nog een mooie anekdote van mijn toenmalige sales-trainer :
Klant : Taxi bedrijf
”Als de klant binnenkomt voor de 607, configureer je hem zoals hij wilt (vol) voor €55.000. De restwaarde na 4 jaar zal €15.000 zijn.
Taxi klant reageert boos ” Ja maar als ik een E bestel heb ik na 4 jaar een restwaarde van €30.000!”
Verkoper : Dat klopt. Maar een E is €90.000 aanschaf, en schrijft dus €60.000 af. De 607 schrijft er slechts €40.000 af…. Door de 607 te kiezen bespaar je dus €20.000 PER AUTO”
Je moet wel een echte fanboy zijn om dan niet te kiezen voor de 607.
Leuk geschreven weer. Zo leuk dat je de auto leuker gaat vinden dan destijds. Toen vond ik het gewoon een grote Franse sloep voor ouwe lullen. :-)
Mooie auto! Ooit bijna een gekocht vanwege de grote bagageruimte.
Maar…. Sarkozy was niet bepaalt en socialist hoor.
Echt een hele mooie auto, zeker die van n de facelift. Zelfs 18 jaar na de introductie ziet de 607 er nog steeds niet verouderd uit. Ik zou wel een blauwe 607 met bruin lederen interieur willen hebben. Met 2.7 HDi uiteraard.
Erg leuk stukje en voor mij na anderhalf jaar nog erg actueel aangezien ik zojuist een 16 jaar oude 607 (3.0-24 V6 Pack uit 2002 (voor de restyle) met 71k op de teller) op de kop heb weten te tikken. Alleen jammer dat het informatie display niet meer te krijgen is waardoor de radio stuurbediening niet bruikbaar is en het verbruik niet getoond wordt. Maar dat is het enige en ik kan daar wel mee leven.