Het succesverhaal voor de BMW M5 begon in 1984 op Nederlandse grond: de Amsterdam Motor Show. De 5 Serie van de generatie E28 was BMW's eerste echte M5.
Nou kwam die M5 niet zomaar uit de lucht vallen. Van de vorige ‘Funf’ was al een M535i leverbaar. Die E12 had weliswaar een dikke 3.5 liter zescilinder onder de kap, maar was -net zoals we nu de M135i hebben- geen echte M. Toen BMW Motorsport in 1984 de M5 tentoonstelde werd een nieuw hoofdstuk voor het merk aangesneden. BMW beloofde sportprestaties in een grote zakenauto, iets wat destijds als onmogelijk werd beschouwd.
De M5 maakte die belofte tot op zeer zekere hoogte waar. Een 0 tot 100 km/u sprint van 6,2 seconden en een top van 245 km/u waren in de jaren 80 ongekend. Sterker nog, de M5 was de snelste productie-sedan ter wereld.
De E28 M5 levert een respectabele 282 pk op de achterwielen en wordt aangedreven door de 24-kleps 3.5 liter zes-in-lijn die ook in de magistrale BMW M1 te vinden is. Qua chassis en opbouw is de M5 in feite een doorontwikkelde M535i, die in de E28 eveneens leverbaar was. Schakelen gaat altijd handmatig, de M5 is enkel geleverd met een manuele 5-bak.
Een E28 M5 herken je aan zijn uitgebouwde body en dubbele uitlaatpijp die net niet helemaal gecentreerd is geplaatst. Ook de 15 inch spaakvelgen zijn ware eyecatchers van BMW’s getaway car uit de jaren 80. Toch wordt de auto vaak omschreven als een ‘Wolf in schaapskleren.’ Voor kenners is de auto snel te spotten, maar de rest van het volk denkt met een gewone 5 Serie van doen te hebben. Totdat je het M-tastische geluid hoort.
De M5 werd in München met de hand in elkaar geschroefd, gescheiden van de reguliere 5 Series die door machines tot leven werden gewekt. Tussen 1985 en 1988 zijn er in het totaal 2.191 exemplaren gebouwd. In 1989 werd de auto opgevolgd door de E34 M5. De E28 M5 is een waar verzamelobject voor BMW-freaks, veel meer dan dat latere M5’s dit zijn. En terecht, want het is een geweldige rijdersauto. Een automobiele pionier.
40 reacties
Hopelijk kan ik ooit toch een echte M5 E28 spotten.
http://1.bp.blogspot.com/-vfwVtBLqQeI/TuZk4dQfeeI/AAAAAAAAFr8/xdMDPjQkP3M/s320/1986+BMW+M5+E28.jpg
net als de “uitgebouwde body” overigenz, die zaten ook alleen maar op laatste M5’en
waarvan het overgrote deel de minder leuke Amerikaanse kat uitvoering is, van de echte 286pk uitvoering linksgestuurd voor Europa zijn er slechts 588 gemaakt.
Verder een prachtige auto, waar er slechts heel weinig van in Nederland rondrijden, en nog minder in Nederland origineel zijn geleverd
Over een ontzettend gave auto. Die op de foto’s ziet eruit alsof hij uit de fabriek komt rollen, zelfs de originele radio en de Fisher houder voor de cassettebandjes zitten er nog in.
Nu snap ik eindelijk waar het fout gegaan is bij Lancia: waar BMW met achterwielaandrijving reed, bleef Lancia met voorwielaandrijving klooien. Dat heeft ze gewoon de kop gekost. En leren ze ervan? Nee hoor, met Alfa Romeo deden ze gewoon precies hetzelfde… rare jongens, die Romeinen… Ja nu de 4C, maar nu zijn ze te laat!
Zo, dat is eruit.
Ja.
Een Jaguar XJ40, maar da’s persoonlijk natuurlijk. ;-)
Maar lees ik nu goed dat hij 1900 kilo weegt?
De nieuwste M5 misschien…
Dit ding, zo rond de 1500 kg dacht ik.
Nope. Volgens Wikipedia weegt ie incluis vloeistoffen 1550kg. Leeg zal ie 100kg lichter zijn schat ik, maar 1300 a 1400 kg is denk ik iets te optimistisch @e1000bmw523i ;-)
De Alpina B7 turbo E28 was leverbaar van ’84 tot ’87 en schopte het tot 300 of 320 pk, en schopte het tot 260 km/h.
Dat lijkt me 1) eerder, 2) sneller.
Maar misschien was Alpina op dat moment formeel nog geen fabrikant?
Prachtig gewoon. Tikje ordinair, precies zoals een BMW hoort te zijn.