Autoblog-Advies: Bob’s luxeprobleem

Maar eerst even een schets van Bob’s huidige situatie:

Zelf heeft Bob al eens gekeken naar de dikker gemotoriseerde 3-serie coupé’s uit München, maar ook een iets minder jonge 5-serie heeft zijn aandacht. Vanwege Bob’s bijbaan als taxichauffeur is de belangstelling voor het merk Mercedes wisselend: het interieur zou hem het idee kunnen geven doorlopend op zijn werk te zijn, en dat is niet altijd een even aantrekkelijk idee. Een Audi A5 coupé vindt hij daarentegen wel aantrekkelijk, maar hij heeft wat bedenkingen vanwege alle reuring rondom de 1.8 en 2.0 TFSI modellen.

Verder ziet hij op tegen enorme afschrijvingen en hoge onderhoudskosten. Een begrijpelijk standpunt, dat doen wijzelf ook, maar daar wringt tegelijkertijd ook een beetje de schoen. Vooral dat laatste punt, de onderhoudskosten, zijn vaak een factor waar rekening mee gehouden moet worden als de auto het A-segment veruit ontstijgt en veel meer is dan efficiënt en economisch vervoer van A naar B. Redelijkerwijs stijgen de onderhoudskosten exponentieel mee met de prestaties, het rijplezier en status (voor wat dat waard is) van het rij-ijzer in kwestie. De afschrijving van dergelijke modellen varieert veel meer en kan relatief meevallen bij oudere of hooggewaardeerde types. Maar er is niet aan te ontkomen, een afschrijvings- en onderhoudsloze funcoupé zou het gedroomde gat in de markt zijn. En dan ook zeker massaal in de parkeergarage van de redactie aanwezig.

We starten een eigen karretje en gaan op weg voor Bob, op zoek naar geschikte kandidaten. Meteen om de hoek stuiten we op een eye-catcher, we stappen weer uit:

Vet en anders: Ford Mustang 4.0 V6
Bob gaf aan door zijn huidige A3 3.2 al zeer bedreven te zijn in tanken en daar ook niet tegenop te zien. Dat komt goed uit. Hoewel het in de praktijk erg mee blijkt te vallen met deze opvallende USA-coupé: dicht tegen de 1 op 10 is zeker haalbaar. Maar 1 op 6 ook. Het is maar hoe je die 210 PK de sporen geeft. Verder is het zaak een goed uitgerust exemplaar te treffen, ze kwamen soms nogal kaal van de boot. Maar de meeste zijn rijkelijk behangen met nuttige en minder nuttige accessoires en hebben die typisch Amerikaanse sfeer en luie zelfgenoegzaamheid. En dat is zeker qua onderhoud een pré, die kosten vallen erg mee. En als je hem maar lang genoeg houdt is-ie over een paar decennia weer meer waard dan het zachte prijsje waar je hem nu voor oppikt.

Met dezelfde ringen een bekend hart: Audi TT 3.2 V6
Als er niet meer ruimte nodig is, is dit een mooie manier om de T(F)SI-perikelen en ook een beetje het afschrijvingsspook te omzeilen. TT-modellen in deze prijsrange hebben de grootste afschrijving voorlopig even achter de rug en de techniek is bekend en beproefd. Het model moet je aanspreken natuurlijk, maar de meeste uitvoeringen zitten goed in hun uitvoeringen en opties. Je vindt ze vaak in een S-line of andere dikke trim. En het geluid van zo’n 6 cilinder blijft heerlijk en erg vertrouwd voor Bob.

Te kust en te keur: Mini Cooper (S)
Het moet wel je smaak zijn en je bent lang niet niet de enige. Dat laatste heeft wel als voordeel dat de keuze enorm is. Nadeel kan zijn dat je niet erg exclusief rijdt en hij is nogal eeehhh, uitgemolken als model. Maar hij stuurt subliem, is over het algemeen betrouwbaar en in talloze uitvoeringen te koop. Voorzien van alle (sportieve) luxe en ook als automaat makkelijk te vinden. Een 1.6 Cooper S automaat sleurt je met zijn 184 PK naar een top van dik 220 km/u en haalt de 100 per uur in net iets meer dan 7 seconden. Daar vraagt-ie geen enorme hoeveelheden peut voor, tenminste, als je je weet in te houden is 1 op 15 geen probleem. Dus je loopt er niet op stuk, hoogstens op het imago.

Zweedse lekkerbek: Volvo S60 T5 aut.
Het is even goed zoeken en het vergt het volledige budget, maar dan komt deze Scandinaviër in zicht. Met een beetje geluk, of verder kijkend bij onze oosterburen, betreft het zelfs een R-design model, bouwjaar tussen 2010 en 2012. Met de 240 PK leverende viercilinder doet Bob geen al te grote stap terug in vermogen, maar een supersporter is de Volvo niet. Daartegenover vraagt hij ook geen grote offers in de kosten, zowel vast als variabel, en dat is weer een pluspunt. Bovendien is hij standaard erg compleet, zeker wat betreft de veiligheidssystemen. Bij zijn introductie noemde Volvo dit hun meest dynamische en sportieve telg en daar heeft de 2e eigenaar nog steeds plezier van. Ook omdat het niet iedereens eerste keuze is.

Wil jij ook advies over je volgende auto? Mail dan naar tips-apenstaart-autoblog-punt.nl met het onderwerp Autoblog-Advies. Voorzie ons dan van de gegevens in de tabel en eventuele andere zaken die relevant zijn! Wie weet vinden wij jouw volgende droom-auto!