Cijfertjes! Dit waren de beste F1 coureurs van 2020

We hebben even alle informatie van dit F1 jaar door de autoblog-F1-cijfer-o-maat getrokken en weten nu wie de beste F1 coureur van 2020 was.

Het is weer die tijd van het jaar. Buiten is het frisjes, binnen is het warm en iedereen zit gezellig rondom de kerstboom cadeautjes uit te delen. Nou ja, iedereen behalve de diehard F1 fan dan, want die ligt in foetushouding te rillen in bed van de afkickverschijnselen. Potverdikke een paar maanden lang wachten op de volgende race, wat een miserie. Gelukkig kan je dan nog autoblog refreshen. Wij weten je immers altijd wel weer een gezellig verhaal te vertellen over de sport, ook als er niet geracet wordt. Zo ook vandaag, want we gaan cijfers uitdelen!

Nou is cijfers uitdelen eigenlijk natuurlijk een beetje gauche. Maar ach, in dit geval draait het maar om sport en gaat het om steenrijke miljonairs die in het slechtste geval naar het WEC moeten. Dus we voelen ons vrij uit het oogpunt van entertainment Max Verstappen de hemel in te prijzen en de rest keihard neer te sabelen. Komt ‘ie.

Nummer 1: Max Verstappen 9,5

Max Verstappen eindigde op de derde plaats in het WK, nipt achter de onvolprezen Valtteri Bottas en ver achter kampioen Hamilton. Toch zetten we hem op numero uno in dit lijstje. Dat is niet omdat we bang zijn voor de toorn van de oranje brillen of omdat we een deal hebben gesloten met Ziggo. Maar Max is gewoon de beste van het stel. Hij decimeert nu al twee jaar zijn teamgenoten.

Eigenlijk is dat stiekem al 2,5 jaar zo, want aan het staartje van zijn laatste seizoen bij Red Bull Racing had Daniel Ricciardo het ook heel hard te halen tegen onze Max. De Honeybadger wist alleen nog sporadisch MV33 te verrassen, zoals in die ene kwalificatie voor de Grand Prix van Mexico.

De marge die Verstappen dit jaar had naar Alexander Albon, feitelijk dezelfde die hij vorig seizoen ook had naar Gasly, is gigantisch. Voor dat soort verschillen tussen teamgenoten moeten we terug naar de jaren ’90 in de F1. En het is nu natuurlijk makkelijk om Albon af te schrijven, maar kijk naar wat Gasly dit jaar heeft gepresteerd bij Alpha Tauri en je herinnert je weer dat hij en AA23 echt geen koekenbakkers zijn.

Dit geeft voor ons de doorslag om Verstappen op één te zetten, ondanks zijn ietwat mindere race in Turkije. Dat was namelijk meteen de enige race die Max finishte waarbij hij niet op het podium stond. Van de andere races won hij er twee, werd hij zes keer tweede en drie keer derde.

Nummer 2: Lewis Hamilton 9,4

Tsja, kan je iets aanmerken op Lewis Hamilton? Eigenlijk niet, in ieder geval niet als het op zijn racen aankomt. Hamilton staat er altijd als het nodig is, pakte dit jaar zijn zevende titel en verbrak het ooit onbreekbaar geachte record van 91 F1 overwinning dat stond op naam van Michael Schumacher. Maar liefst elf van de zeventien races won de Brit dit jaar ‘gewoon’. Slechts een keer kwam LH44 niet aan de finish. Dat kwam omdat hij ook niet aan de start was verschenen, want dat was namelijk bij de Grand Prix van Sakhir.

Toch is diezelfde Grand Prix een van de redenen dat we Hamilton niet op nummer één zetten. De auto van Mercedes was dit jaar zó dominant, dat Lewis voor zijn zeges meestal eigenlijk alleen Bottas moest verslaan. Die ene Grand Prix op de ‘oval’ van Sakhir toonde aan dat er meer coureurs zijn die dat kunnen. Of nou ja, tenminste eentje, want Russell kan het dus ook.

Daarbij maakte Hamilton ook een paar (zeldzame, maar toch) foutjes. Bij de eerste race in Oostenrijk torpedeerde hij Albon de baan af die op dat moment op weg leek naar de zege. Het leverde een straf en een demotie naar de vierde plaats op. In Italië reed HAM (op aanraden van zijn team) een dichte pitstraat in ondanks (gebrekkig) aangegeven signalen die dat verboden, wat een zekere zege veranderde in een zevende plek. In Rusland tenslotte maakte HAM illegale proefstarts buiten de aangewezen zone, waardoor die race naar teammaatje Bottas ging. Helemaal robotisch zoals sommigen hem noemen is de Brit dus ook weer niet. Er is alleen meestal (lang) niet genoeg druk om dat bloot te leggen.

Nummer 3: Daniel Ricciardo 8,9

Voor Daniel Ricciardo was het een raar jaar, want voordat het seizoen goed en wel begon was al duidelijk dat hij na twee jaar bij Renault alweer verkast naar McLaren. Naast zich vond de honingdas een nieuwe teammaat in de garage in de vorm van Esteban Ocon. Dit hoog aangeschreven talent keerde na een jaar aan de zijlijn terug in de koningsklasse bij de Régie.

Het was de verwachting dat Ricciardo misschien wel een zwaar dobbertje zou krijgen aan de Fransman. Immers was hij de man met een voet buiten de deur en Esteban het jonge, Franse talent. Maar Ricciardo had eigenlijk weinig te duchten van Max Verstappens beste vriend. In de kwalificatie werd hij slechts twee keer verslagen, veel minder vaak dan vorig jaar met Hulkenberg als teammaat. In de races scoorde hij twee podia, wat Cyril Abiteboul een tattoo opleverde. Alleen helemaal aan de staart van het seizoen leek Ocon opeens in de buurt te komen. Het wordt interessant om te zien hoe DR3 afsteekt bij Lando Norris in de McLaren-Mercedes.

Nummer 4: Sergio Perez 8,7

Sergio Perez had uiteindelijk het beste F1 jaar ooit uit zijn carrière, inclusief zijn eerste zege. Maar het einde van het seizoen was beter dan het begin. Toen werd Perez namelijk soms zomaar afgetroefd door teamgenoot Stroll. De Mexicaan had ook wat pech en kreeg tot overmaat van ramp Corona. Daarom gaf het team Stroll daarna een tijdje als eerste de nieuwste spullen. Het team verantwoordde dat door te stellen dat Lance Vance Dance immers ook hoger stond in het kampioenschap.

Later herstelde Checo de orde en aan het eind van het seizoen was hij met afstand weer de beste Racing Point coureur. In de Grand Prix van Sakhir won hij zelfs zijn eerste F1 race. Het kwalificatieduel met strolliebollie eindigde in 11-4 en achter HAM, BOT en VER werd PER ondanks het missen van twee races en een aantal mechanische uitvalbeurten vierde. We zijn nu al ontzettend benieuwd wat Checo volgend jaar kan brengen naast Max.

Nummer 5: Pierre Gasly 8,4

Pierre Gasly toonde dit jaar ongekende veerkracht na zijn mislukte halve seizoen vorig jaar bij Red Bull Racing. Achteraf gezien mag de Fransman zich in de handjes knijpen met de demotie naar Alpha Tauri. Als hij namelijk bij Red Bull had mogen blijven, was hij nu ongetwijfeld nog een jaar om de oren gereden door Verstappen. Niemand had dan kunnen zien dat er wel degelijk talent schuilt in de schriele Pierre.

Hoogtepunt was natuurlijk de winst in Italië waar alles op zijn plek viel voor PG10. Wat er ook verder gebeurt met zijn F1 carrière, dat moment op het podium na de race gaat hij nooit meer vergeten. Tevens liet Pierre zijn teammaat Kvyat het grootste deel van het jaar stofhappen. Alleen bij uitzondering kon de Rus een vuist maken tegen zijn teammaat. Wel veroorzaakte Gasly in Mugello, een week na zijn zege, nog een crash in de eerste ronde met een onbeduisde actie waardoor Max uitviel. Tsja, dat kost natuurlijk puntjes.

Nummer 6: Carlos Sainz 8,2

Net als Perez kende Sainz een lastige start van het seizoen. Hij had duidelijk moeite met Lando Norris. Even dacht ik dat Norris een extra versnelling had gevonden en net als Max nu zijn teammaat ging owneren. Maar Sainz herpakte zich, pakte in Italië bijna de winst en scoorde uiteindelijk toch meer punten dan NOR. Het kwalificatieduel ging wel verloren bij de laatste race in Abu Dhabi. Norris was van de McLarens negen keer de snelste op zaterdag, Sainz acht keer.

Nummer 7: Charles Leclerc 8,1

Leclerc had vorig jaar stiekem natuurlijk een geweldig debuutseizoen bij Ferrari. Zoals hij recent nog toegaf, was hij best geïntimideerd door het vooruitzicht om teammaat te worden van Vettel. Maar de Monegask won een paar races en scoorde de meeste poles van iedereen in 2019. Uiteraard had dat ook wat te maken met de Ferrari-motor, die stiekem iets teveel pk’s had door een slim trucje.

Dit jaar was wat dat betreft een stuk moeilijker, want Ferrari had opeens de minste pk’s van iedereen. Het leek soms alsof Leclerc af en toe te hard zijn best deed om dat te compenseren voor het steigerende peerd. Hij vergallopeerde zich namelijk een aantal keer en veroorzaakte daarbij crashes en uitvalbeurten.

De andere kant van de medaille is dat Leclerc zijn Ferrari ook een paar keer het podium op wist te tillen, terwijl de auto daar eigenlijk niks te zoeken had. Teammaat Vettel kon zijn teammaat over het algemeen niet volgen. Het pijnlijkste blijkt dat uit de puntenscore. 98 punten voor Leclerc, 33 voor Vettel. Ouch.

Nummer 8: Lando Norris 7,9

Ze zaten weer vaak dicht bij elkaar op de baan de McLaren coureurs en dus zitten ze ook dicht bij elkaar in dit lijstje. Norris staat ondanks zijn gewonnen kwalificatieduel voor ons ietsje lager, omdat hij net wat minder punten scoorde en enkele races ook ‘leek te verzuipen’. Na zo’n race komt Norris dan vol zelfverwijt aan de finish op de radio met een klaagzang. Maar hij moet zorgen dat ‘m dat net wat minder gebeurt. Volgend jaar wordt een belangrijk seizoen voor de Brit, want dan kan hij zich direct meten aan Ricciardo die op dit moment nog nét ietsje hoger aangeschreven staat dan Sainz.

Nummer 9: George Russell 7,8

Het is altijd lastig om George Russell op waarde te schatten. Lange tijd had hij een ongeslagen status in F1 kwalificaties, maar wat zegt dat tegen een oude Robert Kubica en tegen Nicolas Latifi? Bovendien waren de verschillen met zijn teammaten op zondag vaak kleiner dan op zaterdag. De niet geweldig hoog ingeschatte Latifi zat ‘m zowaar een paar keer flink op de huid.

Die ene race voor Mercedes heeft Russell in dat opzicht heel veel goed gedaan. Ondanks dat het resultaat uiteindelijk hartverscheurend was voor de Brit. Bij zijn eerste race ontmoeting met de W11, was hij eigenlijk meteen sneller dan Bottas, hoewel de zaterdag (voor het eerst dus) met 26 duizendsten verloren ging. Dit keer draaide Russell echter juist op zondag de rollen om. Normaal gesproken had hij net als Max destijds voor Red Bull Racing zijn eerste race voor het topteam meteen gewonnen, maar het lot gooide roet in het eten. Nu moet Russell normaal gesproken nog minimaal een jaar tandenknarsen voordat hij een nieuwe kans krijgt.

Nummer 10: Antonio Giovinazzi 7,3

Antonio Giovinazzi kwam vorig jaar heel laat op stoom, toen Alfa Romeo juist de weg naar beneden had ingeslagen. Het puntenverschil met Raikkonen was daarom erg groot. Toch kreeg Antonio voor dit jaar weer een kans en die heeft hij redelijk goed aangepakt. Weliswaar heeft hij door de slechte Alfa maar vier puntjes gescoord, maar dat zijn er exact evenveel als teammaat Raikkonen. Tevens won de Italiaan het kwalificatieduel met Raikkonen, zij het met een nipte 9-8. Is het een kwestie van groei bij GIO, of is het aftakeling van RAI? Volgend jaar kunnen we dat nader gaan beoordelen, want beiden gaan door voor Alfa.

Nummer 11: Lance Stroll 7,1

Ook Lance Stroll had, net als Perez, het beste jaar uit zijn carrière. Dat heeft natuurlijk veel te maken met het feit dat Racing Point dit jaar Tracing Point was en de W10 van Mercedes had nagetekend. Stroll kwam met de Jahreswagen meteen goed uit de startblokken en leek zelfs even Perez te kunnen matchen. Maar uiteindelijk was dat toch teveel gevraagd. Vooral in de kwalificaties geeft Stroll vaak teveel toe en in races zijn sommige stints goed en andere opeens gruwelijk.

Lance pikte een paar podiums mee en het hoogtepunt was de pole in Turkije. Daar bleek een dag later echter ook meteen waar het nog aan schort. Aanvankelijk reed LS18 een groot deel van de race foutloos aan de leiding. Daarna ging hij ondanks uitgesproken twijfels mee in de call van zijn team om te stoppen voor nieuwe inters en zakte de Canadees kansloos weg in de achterste regionen van de top-10 terwijl Perez doorreed en naar P2 ging. Gogme en consistentie, het is de vraag of Lance dat nog echt gaat leren.

Nummer 12: Kimi Raikkonen 7,0

Nummer 7 krijgt van ons een 7. Kimi kon weinig aanvangen met de matige Alfa, behalve zijn ervaring inzetten om in ieder geval af en toe wat puntjes te sprokkelen. dat deden de Alfa’s samen net iets beter dan de Hazen, wat weer wat extra geld oplevert van Liberty Media. Raikkonen kon alleen heel af en toe shinen met een goede start of een gekke strategie. Meestal reed hij dan uit positie, waarna hij al snel kansloos opgeslokt werd door alle snellere auto’s. Hopelijk is de Alfa volgend jaar ietsje beter met de nieuwe Ferrari-motor.

Nummer 13 en 14: Kevin Magnussen en Romain Grosjean, 6,8

De twee Haas coureurs zijn inmiddels best friends for life, haalden dit jaar bijna dezelfde resultaten en finishen dus ook ex aequo in de lijst die erom gaat, namelijk deze. Magnussen troefde Grosjean af in de kwalificaties met 8 tegen 7, maar scoorde slechts één puntje tegen de twee stuks van de Fransman. Dat strepen we dus maar tegen elkaar weg. Hoogtepunt voor Magnussen was de eerste ronde in Sochi, waarbij de Deen als Jos Verstappen door het veld heen sneed. Dieptepunt voor Grosjean was de klapper in Bahrein.

Nummer 15: Esteban Ocon 6,5

Zoals hierboven al genoemd werd Ocon door velen gezien als iemand die het Ricciardo lastig zou kunnen maken, maar kwam daar niks van terecht. Het scheelde nooit heel veel in tijd op de zaterdagen, maar toch genoeg om 15 keer van 17 keer het duel te verliezen. Het enige wat Ocon een beetje redt is zijn sterke uiteinde van het seizoen, met een tweede plaats in Sakhir en een gewonnen kwalificatieduel in Abu Dhabi. Dat geeft hem misschien net wat flair richting volgend jaar, met de gevreesde Alonso als teammaat.

Nummer 16: Valtteri Bottas 6,4

Onze tweede held van het jaar naast Max Verstappen begon het seizoen weer met snode plannen. Dit jaar zou hij Lewis Hamilton wel eens eventjes verslaan. Het jaar begon zoals wel vaker goed in Oostenrijk, met een pole en een zege. Maar nadat BOT FU had gezegd tegen al zijn haters, ging het daarna weer helemaal mis. Hamilton won elf races, Bottas in dezelfde auto twee races. Een aantal keer liet BOT ook zien dat hij niet echt uit de verf komt als hij iemand moet inhalen of als het een beetje nat is. De morele nederlaag tegen Russell was daarbij natuurlijk helemaal pijnlijk. Na volgend jaar kan Mercedes eigenlijk niet meer met goed fatsoen vasthouden aan VB77.

Nummer 17: Daniil Kvyat 6,3

Lange tijd heb ik gedacht dat die Kvyat er nog wel zou komen in de F1. Tot dit jaar dan. De Torpedo werd simpel overklast door Gasly in de andere auto. Slechts vier keer won Kvyat het kwalificatieduel en hij scoorde 33 puntjes ten opzichte van Gasly’s 75 stuks. Dat is bijna net zo pover als Vettel. Gelukkig gaf de Rus nog wat glans aan zijn seizoen met enkele goede prestaties aan het einde. Of we hem nog ooit weer terugzien in de F1 zal moeten blijken, maar er zijn wel gekkere dingen gebeurd.

Nummer 18: Sebastian Vettel 6,2

Tsja, ontluisterend, vervelend, maar het is niet anders. Vettel werd dit jaar afgedroogd door Leclerc alsof hij Clay Regazzoni was naast een upcoming Niki Lauda. De Duitser spinde er weer lustig op los in zijn Ferrari en wist slechts heel zelden de snelheid te vinden die zijn Monegaskische teamgenoot had. Hongarije was wel een aardige race en Turkije was natuurlijk mooi. Voor de rest was het huilen met de pet op. Of de Duitser gepiepeld is door de Scuderia of dat hij het gewoon echt helemaal kwijt is, zal volgend jaar blijken bij Aston Martin.

Nummer 19: Nicolas Latifi 6,1

Niemand verwachtte heel veel van de man die vorig seizoen na heel lang proberen tweede werd in de F2 achter Nyck de Vries. Dan kan het alleen maar meevallen. En dat deed het ook. Op zaterdag kan Latifi niks beginnen tegen Russell, maar op zondag zit hij soms best in de buurt. Tevens wist Nicolas dan gelukkig nog wel Russells stand-in Jack Aitken te verslaan in de kwalificatie op Sakhir, zij het nipt. Wij zien het echter niet per se zitten dat Latifi een enorme toekomst tegemoet gaat in de sport.

Nummer 20: Alexander Albon 5,7

En dan de andere kant van de medaille. Als je het hele jaar zo enorm dik verslagen wordt door je teammaat, dan gaat er iets mis. Zelfs als die teammaat Max Verstappen heet en DE BESTE is. Je zag AA23 langzaam maar zeker met elke race een stapje verder richting de uitgang nemen dit jaar. Dat leek hij op het laatst zelf ook wel prima te vinden. Toch had Alexander nog bijna gewonnen bij de eerste race in Oostenrijk en stond hij voor het eerst twee keer op het podium. Nu zijn tijd als race coureur van Red Bull Racing voorbij is, moet hij echter hopen dat hij nog ooit een comeback kan maken in de sport. Zijn carrière is daarmee een stuk meer Jos Verstappen dan Max Verstappen.

De invallers

Hulkenberg 8,4: De Duitser deed het heel prima in de Racing Point, maar het was natuurlijk wel allemaal relatief. Een zevende en achtste plaats in de RP20 zijn onder omstandigheden absoluut top, maar absoluut gezien niet zo heel speciaal als sommigen je willen doen geloven. Met name de derde plaats op de grid in Silverstone was echter wel gewoon fenomenaal.

Fittipaldi 6,8: De kleinzoon van Emmo had al best lang niet geracet en dan is het best knap om in je tweede kwalificatie in een matige F1 auto maar drie tienden toe te geven op Magnussen. In de race ging het wat minder goed, maar low key een prima korte F1 stint van de Brazo dus.

Aitken: 6,5: De kwalificatie op zaterdag was goed, bijna had Aitken Latifi te grazen. In de race volgde helaas een rookie mistake. Kan gebeuren natuurlijk, maar niet leuk in wat wellicht je enige F1 race ooit zal blijken te zijn. We branden de F2 coureur er daarom maar niet keihard op af.

En dat was ‘m dan weer. Laat vooral weten wat jij er allemaal van vindt, in de comments!