
Muurvast is niet eens overdreven…
In theorie zou 1 Europa een perfect vehikel moeten zijn. Verenigd en daadoor sterk op alle fronten, zowel economisch als militair. Maar als iets in theorie werkt, betekent dat niet dat het ook in de praktijk hosanna is. En dat blijkt maar weer eens.
Europa is namelijk weer eens verdeeld over de toekomst van de auto. Het plan om vanaf 2035 geen nieuwe benzine- of dieselauto’s meer te verkopen zorgt voor onrust, vooral in Duitsland. Waar Frankrijk en Spanje het doel volmondig steunen, begint de twijfel bij de Duitsers te knagen. Hun auto-industrie, de ruggengraat van de economie, vreest voor banenverlies, hogere kosten en een nog sterkere Chinese concurrentie.
Parijs en Madrid zeggen dat ze achter de groene koers blijven staan, maar dat Brussel slim moet omgaan met de overgang. Hun boodschap is duidelijk: het klimaat redden is mooi, maar niet als de Europese fabrieken het loodje leggen. Aan de andere kant vinden de Duitsers dat de EU te rigide is en meer ruimte moet laten voor alternatieven zoals synthetische brandstoffen.
De autoindustrie zit echt muurvast
De Europese Commissie houdt voorlopig voet bij stuk. 2035 blijft de eindstreep, al ligt er een evaluatie gepland in 2026. Dat wordt het moment van de waarheid, want de politieke spanning neemt met de maand toe.
Fabrikanten zitten ondertussen midden in een spagaat. Ze investeren miljarden in elektrische platformen, terwijl niemand weet of die koers überhaupt stand houdt. De consument voelt die onzekerheid ook. Wat koop je nu, als de toekomst van de verbrandingsmotor nog niet definitief is dichtgetimmerd?
De hele discussie laat zien hoe lastig Europa het zichzelf maakt. Iedereen wil schoon rijden, maar niemand wil de pijn dragen. Tussen de ambities van Brussel en de realiteit van de fabriekshal gaapt een steeds dieper gat. En dat gat vult zich voorlopig niet met uitlaatgassen, maar wel met politieke mist…





Prima stukje text.
Allemaal waar behalve dan dat iedereen schoon wil rijden. Iedereen kiest wat het meest praktische én vooral voordeligste is voor zijn portomonnee. Bijna niemand gaat prive een nieuwe of 2de hands EV kopen als onduidelijk is hoe de spelregels over een paar jaar zijn en ze er mogelijk financieel nadeel aan ondervinden.
Ook met die onduidelijke spelregels wil iedereen alsnog schoon rijden.
Niet te vaak “iedereen” en “niemand” gebruiken. Want dan lijkt het alsof het ook echt waar is.
Ik heb bewust voor iets minder praktisch en minder voordelig voor de portemonnee gekozen, maar wat rijdt dat electrisch heerlijk.
Iedereen die weleens in Spanje komt weet dat ‘Madrid’ hier een grap maakt. Die gaan echt nooit binnen nu en 10 jaar klaar zijn voor zo’n verandering
Mee eens
Dit verbaast natuurlijk niet. De Duitse merken zitten veel meer in een ‘premium’ hoek. Het zijn veelal die klanten die (nog) niet op een EV zitten te wachten. Nog los van beleving, als je een sloot geld neerlegt wil je liever niet dat ie na 3 jaar 70% van zn waarde kwijt is (hallo Mercedes EQE). De Franse en Spaanse merken worden over het algemeen gekocht door mensen met een kleinere beurs die geen zier om auto’s geven. Dat is natuurlijk makkelijker slijten. Zie het succes van Tesla en Cupra.
Volgens mij is de strategie van BMW zo slecht nog niet. Power of choice.
Meerdere soorten aandrijving op hetzelfde platform.
Legt ze volgens mij ook geen windeieren.
Uiteindelijk gaat het om goede strategische keuzes!
Het lijkt er op dat BMW die strategie van meerdere aandrijvingen op hetzelfde platform alweer overboord gekiepert heeft, ze hebben recent een iX3 gelanceerd naast de verbrandingsmotor X3.
Voor het merendeel van de consumenten is dat gedeelde platform van generlei belang.
Het feit dat één merk alles biedt, van dino-drive tot elektro-kracht, maakt dat BMW gewoon meer marktaandeel kan aanspreken.
Wellicht is een gedeeld platform de meest financieel rendabele manier, maar een rem op technologische vooruitgang. Waardoor ze nu alweer van dat principe afstappen.
Misschien draaien ze nu voldoende EV volume om de platformen terg te splitsen. Dat lijkt mij een logische strategie.