We liegen niet. Vijf voor twaalf!
Het gaat niet lekker in de autobranche. Dat is kort gezegd een beetje hoe het ervoor staat. Steeds meer seinen staan op oranje en sommigen inmiddels al op rood. En dat zien wij niet alleen, of de autofabrikanten zelf, ook de grote jongens in de financiële sector luiden de noodklok.
JPMorgan Chase bijvoorbeeld. Daar kijken ze met aldoor groeiende zorg naar de autokredietmarkt. Wat eerst losse incidenten leken, begint steeds meer op een patroon te lijken. Kleine schokken in de sector brengen onverwacht grote verliezen met zich mee, en de signalen stapelen zich op.
Volgens de bank groeit het risico dat de kredietketen rond autoleningen begint te rafelen. De rente is hoog, consumenten staan financieel onder druk en de marges van autobedrijven worden dunner met de dag. Het is een kwetsbaar evenwicht dat bij het minste duwtje kan kantelen. Of zijn we de kredietcrisis van 2008 vergeten?
Het is nu echt vijf voor twaalf voor de autoindustrie
Binnen JPMorgan klinkt de waarschuwing dat problemen vaak pas zichtbaar worden als ze al te laat zijn. De eerste scheuren zijn zelden de laatste. En wie denkt dat het bij één incident blijft, begrijpt niet hoe snel geld door een systeem beweegt als het vertrouwen afbrokkelt.
De bank zegt dat dit geen crisis is, maar ook geen ruis. Interne afdelingen zijn bezig met herbeoordelingen van risico’s en blootstellingen. Niet omdat paniek nodig is, maar omdat het scenario van een bredere correctie niet langer theoretisch is.
De toon is voorzichtig, maar de onderliggende boodschap duidelijk: het financiële evenwicht rond autoleningen is instabieler dan het lijkt. En als één schakel breekt, kan het hele netwerk meetrillen.
Voor nu blijft het stil. Maar in de financiële wereld komt stilte zelden zonder reden en blijkt de stilte er vaak eentje voor de storm. Soms is dit het moment vlak voordat iets loskomt en JPMorgan lijkt dat donders goed te weten.
Laten we hopen dat het de autoindustrie bespaard blijft, maar wij zijn er vooralsnog niet helemaal gerust op.
Toch knap dat Vic dan nog wat geld heeft los gekieteld. Zoals in veel andere markten alleen super premium high end of cheap shit verdient geld. De chinezen kunnen dat laatste prima.
Dat is verkeerd gedacht. Vic heeft (kennelijk) genoeg aan een zeer bescheiden investering voor een nicheproduct. Dat is niet waar dit over gaat. Deze financieringen zijn honderd, misschien wel duizendvouden daarvan. Dus worden niet opgehoest door een hobbyist met geld, maar door partijen die normaal gesproken wel degelijk hun huiswerk doen. In Europa wordt relatief weinig cheap shit geproduceerd, dus het zijn vooral de midmarket volumemerken die hun rentelasten omhoog zullen zien gaan.
“Volgens de bank groeit het risico dat de kredietketen rond autoleningen begint te rafelen. De rente is hoog, consumenten staan financieel onder druk en de marges van autobedrijven worden dunner met de dag. Het is een kwetsbaar evenwicht dat bij het minste duwtje kan kantelen. Of zijn we de kredietcrisis van 2008 vergeten?”
Self fulfilling prophecy, iemand?
De rente staat niet hoog; historisch gezien staat deze nog steeds erg laag. En de druk om deze nog verder te verlagen is groter naarmate er meer wordt geleend en gefinancierd. Eigenlijk zou de rente weer wat omhoog moeten kruipen, maar dan vallen de landen met de hoogste staatsschuld (Frankrijk, Italië, Griekenland, maar ook de VS) op een gegeven moment (opnieuw) om. Een kunstmatige lage rentestand verzwakt de stimulatie om je uitgavenpatroon beter in balans te brengen.
De kredietcrisis was: simpelweg een crisis die ontstond, doordat verstrekkers van financieringen de regels maar bléven oprekken, de drempels maar bleven verlagen en de financiering van die uitstaande leningen maar bleef doorschuiven. Totdat de zeepbel knapte. Er werden gedragsregels, veiligheidsmechanismen en wetten ingevoerd om herhaling te voorkomen. Maar ondertussen zijn die al weer grotendeels ongedaan gemaakt om de economische groei aan te slingeren dan wel in stand te houden. En als we niet oppassen, gaat de geschiedenis zichzelf opnieuw herhalen.
Dit gaat wel over de Amerikaanse matkt. In Amerika worden veel meer nieuwe auto’s verkocht aan particulieren op een soort persoonlijke lening of leaseconstructie. Veen amerikaanse consumenten leven eigenlijk boven hun stand. Met het gevolg oplopende creditcard leningen en lasten die hun boven de pet groeien. Dat speeelt niet alleen mbt auto’s. Als de economie begint te haperen of de inflatie te hoog blijft vergroot dat de problemen.
Je loopt in de VS een showroom binnen, zoekt een auto uit, onderhandelt over de prijs en zegt dan ja. Vervolgens ga je zitten, doet de verkoper alsof ze moeilijke berekeningen doet en komt dan met je lease prijs. Hier worden vaak gigantische rente-percentages gebruikt. Dat is hoe autoverkopers geld verdienen in Amerika.
De koper denkt: mooi, ik heb een auto van 50k voor 45k mee gekregen en hoef maar zo en zoveel per maand te betalen. Vervolgens gaan ze wel een lening aan van 45k tegen 7%; wat gewoon waanzinnig is. Maar ja, als je dat niet snapt als consument, kan je zo misbruikt worden.
Er zit een groot verschil in de perceptie over rente betalen over geleend geld. In NL en veel delen van west-europa doen we dat, als het kan, alleen voor een huis, dmv een hypotheek. Meestal omdat dat nog altijd goedkoper is dan huren.
Maar in de VS is dat idee compleet anders. Alles op afbetaling en simpel ‘maandelijks’ bekijken of men kan betalen wat ze gebruiken. Niks financieel plannen of eerst sparen voor iets. En men wordt dan ook nog verteld dat lenen (en rente betalen) goed is, want als je dat doet en je betaalt ‘op tijd’ voordat de leners boos worden, dan gaat je kredietscore omhoog; wat betekent dat je tijdens je volgende lening marginaal minder genaaid wordt.
Ik heb collega’s met 10 credit cards. De ene gebruiken ze voor dit omdat ze dan daar punten krijgen en de andere voor dat omdat je dan daar een korting krijgt. Geen van die CC’s staan op automatisch afbetalen. Elke collega die dat doet geeft toe dat ze af en toe wel eens een afbetaling vergeten, waardoor je gelijk in krediet-modus schiet en je zo 10-50% betaalt (jaarlijks, maar dan terug gerekend naar maandelijks). ’tja, hoort erbij’. Hebben ze genoeg geld? Ja. Maken ze nog winst door de kortingen nadat ze dus die rente betalen: nope. Maar zo zien ze het niet.
Kortom: is er een crisis daar? De US zit al 50 jaar lang in een leen-crisis. Maar het zal nooit omvallen, want zo zit de economie in elkaar.
Heeft het echt iets met de auto-(maak)-industrie te maken. Nope.
En 45k op 7% rente over 60 maanden is bijna 53k. Toch 8k weggegooid, zo’n 130 per maand.
Mooie situatieschets. Ik had begrepen dat de auto-industrie in de VS eigenlijk niet verdient aan de productie van auto’s, maar aan de financiering van auto’s. Zoals jij al schets. Dus problemen met de financieringen betekent problemen met het verdienmodel. De US autoindustrie in de problemen bij toeleveranciers, wat zorgt voor ontslagen en problemen bij leningverstrekkers en dus problemen bij een hoop Amerikanen. Volgens mij bestaat dat domino effect hier wel en zal Trump graag deze industrie willen blijven beschermen tegen de Chinese invloed. Hier werkt immers ook zijn achterban.
Spijker op z’n kop. En dan vaak mij ook nog met te hoge slotsommen die niet waar gemaakt kunnen worden bij einde lease termijn.
Met dank aan die heks in Brussel met haar trawanten.