Deze ATS 2500 GT was een regelrechte Ferrari-killer

Nee, Lamborghini is niet het enige merk dat is ontstaan uit ruzie met Enzo Ferrari, kort daarvoor ontstond op een vergelijkbare manier ook ATS.

Ik had al vermeld aan het einde van het artikel over de ATS 1000 –Enzo Ferrari’s kijk op een betaalbare sportwagen-, dat het verhaal van Giotto Bizzarrini niet ten einde was bij het heengaan van ASA. Wel bij Ferrari, want daar gaat de briljante constructeur in 1961 weg na een hevige ruzie met Enzo ‘Il Commendatore’ Ferrari. Samen met twee collega’s die Enzo’s bloed op dat moment ook wel kunnen drinken, treden ze in dienst bij de schatrijke Graaf Gionvanni Volpi. Deze is met zijn succesvolle raceteam Scuderia Serenissima op dat moment een goede klant van Ferrari. Toch wil de jonge Giovanni, die een fortuin erfde van zijn vader, meer: Enzo verslaan.

Ex-ingeniers Carlo Chiti en Bizzarrini werken eerst aan een Formule 1-wagen, maar dat project faalt helaas jammerlijk. Dan maar Ferrari op de straat verslaan, moeten ze hebben gedacht, want in 1963 staat op de beurs van Genève de ATS (Automobili Turismo Sport SpA) 2500 GT te glimmen. Onder de bij Allemano gebouwde aluminum koets ligt een midscheeps geplaatste V8 met een motorinhoud van 2468 cc. Vermogens variëren van 210 pk tot 245 pk voor de GTS.

Zijn tijd ver vooruit
Terwijl Enzo Ferrari pas in 1961 schoorvoetend zou toegeven dat een achter de bestuurde geplaatste middenmotor de ideale configuratie is voor een F1-wagen (onder het motto “paarden span je toch ook niet achter de wagen”), zou de eerste straatauto van Ferrari nog tot 1973 op zich laten wachten: de 365 GT4 BB (Berlinetta Boxer). Ok, de Dino 206 was er al in 1966 en ook van de Ferrari 250 LM (die vanwege zijn 3,3-liter motor eigenlijk 275 LM had moeten heten) was een straatversie, al zijn daarvan slechts een handvol exemplaren gebouwd.

Niet alleen om te zien dus een schitterende wagen, deze ATS 2500 GT, ook onderhuids was het een juweeltje. Het Formule 1-debacle had ATS echter een slechte naam gegeven en de klanten bleven dan ook massaal weg. Uiteindelijk werden slechts 12 exemplaren gebouwd, waarvan er eentje overigens het veelzeggende kenteken “ENZO WHO” heeft. Enzo Ferrari zelf was overigens not amused over de escapades van Giovanni Volpi en weigerde hem de twee 250 GTO’s te verkopen die Volpi had besteld. Volpi kocht een 250 GT SWB en zette Bizzarrini aan het werk om iets te bouwen wat beter was dan de GTO’s. En dat was de Breadvan, reden genoeg om daar in 2008 al eens een mooi stuk over te publiceren.

Overigens werd ATS enige jaren geleden nieuw leven ingeblazen, onder andere met de wel heel erg op een kitcar lijkende 300 Leggera. Meh.