Dit is de auto-collectie van Zak Brown

Hij heeft onlangs de nieuwe Ford GT besteld, maar wat heeft de beste man nog meer in zijn garage staan?

Dat je naast teambaas ook autoliefhebber bent, is mooi meegenomen. Zo ook Zak Brown. Op dit moment zijn er niet veel mensen die willen ruilen met Zak Brown. Althans, op sportief vlak. De Amerikaan heeft de loodzware taak om McLaren-Honda weer naar het oude niveau te tillen. Als het even kan naar het niveau van 1988. Op één race na (die van Monza) won de McLaren-Honda namelijk elke race. Maar zoals bekend is het ooit zo dominante team NU te lang een achterhoedespeler.

Om te voorkomen dat McLaren Williams achterna gaat (die hebben ook nooit meer de succesjaren van midden jaren ’90 gehaald), is Ron Dennis bedankt voor zijn diensten en is Zak Brown aangetrokken. Brown was zelf ook verdienstelijk coureur. Uiteraard niet van het niveau van zijn Spaanse werknemer F. Alonso, maar sinds 1986 heeft Brown met redelijk succes deelgenomen aan diverse GT-races.

Meneer Brown is naast coureur en teambaas ook nog eens verdienstelijk zakenman. Hij heeft in de tussentijd een behoorlijke collectie kunnen opbouwen:

March 701 (1970):
De oude auto van Jackie Stewart. De Formule 1 auto met de beroemde Cosworth V8 won de GP van Spanje in 1970.

Lola T332 (1974):
De oude race-auto van Mario Andretti.

Chevrolet Nova (1977):
Dale Earnhardt geldt als van de beste coureurs allertijden. Het is sowieso een van de meest succesvolle. Deze auto stamt uit de jonge jaren van De Man Met De Snor.

Williams FW07B (1980):
De auto waarmee Alan Jones in 1980 wereldkampioen werd. Jones won 5 van de 14 races in de FW07B.

Porsche 935 JLP-3 IMSA (1981):
Veel iconische gaan race-Porsches niet worden. Dit was destijds een van de succesvolste IMSA racers. De specs boezemen ontzag in: een handgeschakelde 4-bak, 970kg, 845 pk en achterwielaandrijving. Voor mannen die geen honing eten, maar op bijen kauwen.

Pro-Kart (1981):
Zak Brown heeft een voorkeur voor raceauto’s waarmee de groten der aarde in hun beginjaren mee raceten. Naast de Nova van Earnhardt heeft Zak Brown een kart waarmee Ayrton Senna furore heeft gemaakt.

Lancia LC2 (1984):
Jazeker, Lancia heeft ook meegedaan aan Le Mans. Sterker nog, ze deden het heel erg aardig. In 1984 waren de Porsches over 24 uur sneller. Plaats 1 tot en met 7 werd bezet door een Porsche 962. Maar de snelste tijdens de kwalificatie was de Lancia LC2. Mede dankzij de turbogeblazen 8-pitter van Ferrari-origine.

Toleman TG-184 (1984):
Met deze auto begon Ayrton Senna zijn F1-carrière. De Toleman was een middenmotor, maar met de Braziliaan achter het stuur bleek de auto tot meer in staat. Met name de race in Monaco (P2) staat bij de liefhebbers in het geheugen gegrift.

Lotus 98T (1986):
Volgens sommigen de mooiste race-auto allertijden. Daar zit wel wat in, want de JPS (John Player Special) kleuren staan uitstekend. Het was ook nog eens een redelijk succesvolle racer. In het seizen van 1986 wint Ayrton Senna de GP van Spanje met deze auto. Staat nu dus bij Brown in de garage.

Williams FW11B (1987):
De auto waarmee Nigel Mansell 6 keer wist te winnen in 1987.

Williams FW18 (1996:)
Nog zo’n succesvolle Williams. Met de FW18 wint Damon Hill het wereldkampioenschap.

McLaren-Mercedes MP4-16A (2001):
Een mindere periode voor McLaren. Het wint slechts 2 races. Ene M. Schumacher was bezig om alle records aan flarden te rijden.

En mocht Zak de weg op moeten, heeft hij genoeg smakelijke alternatieven:

Austin Healey 100M (1956):
Een van de gaafste kleine roadsters die het merk heeft voortgebracht. De 100M variant had een sterkere (110 pk) vierpitter onder de kap. Bijzonder mooie auto.

Chevrolet Corvette C2 Split Window (1963):
Een van de grootste stijliconen ooit gemaakt. Mede dankzij het achterruitje, dat slechts één modeljaar geleverd is. Daarnaast ook nog een heerlijk bassende V8 in het vooronder.

Ferrari 275 GTS (1964):
Een van de slechts 200 gebouwde exemplaren. Nog uit de tijd dat Ferrari’s stijlvol waren. Ideaal voor de late zondagavond ritjes om alle Honda malheur te vergeten.

Jaguar E-Type Coupé (1962):
Net als de Corvette Stingray een verplicht nummertje voor elke collectie. In dit geval een vroege coupé met zescilinder. Misschien nog even onder handen laten nemen door de heren van Eagle?

Porsche 959 (1988):
De eerste moderne supercar. Nog altijd een bijzonder snelle auto. En de vleugel wordt elk jaar mooier.

Ferrari F40 (1989):
Niet obscuur, niet onbekend en niet onderschat. Toch is het de droomauto van voormalig collega @Dizono.

Honda NSX (1991):
Uit de tijd dat Honda’s bijzonder betrouwbaar waren. Qua snelheid word de NSX overklast door Hot Hatches als de Civic Type-R, maar de wegligging van de auto staat nog op een zeldzaam hoog niveau.

Bugatti EB110 GT (1992):
Net als de NSX een supercar waar je daadwerkelijk mee kon rijden zonder doodsangsten uit te staan. Dankzij de quad-turbo V12 alleen een forse klap sneller.

Ferrari 599 GTO (2010):
Eigenlijk heiligschennis dat de naam GTO gebruikt werd. Er is immers nooit mee geracet. Maar de V12 uit de Enzo maakt veel goed. Sterker nog, de GTO heeft 20 pk meer dan de illustere Enzo.

Lamborghini Aventador SV (2016):
750 pk uit een natuurlijk ademende V12. Een van de laatste der mohikanen.

McLaren 675LT Spider (2016):
Wederom een zeldzaam speciaaltje. Er zijn 500 LT spiders gebouwd. Aangezien de stijfheid gelijk is aan de coupé en het gewicht maar een klein beetje hoger, altijd voor deze gaan. Althans, als je het geld hebt liggen. Voor Zak geen probleem.

Dus mocht Brown een zwaar weekend hebben gehad, maak je geen zorgen. Hij kan voldoende automobiele troost vinden. Doe mij maar die Porsche 935 IMSA, plus een stapel schone onderbroeken.