Zoek je een gave E34? Zoek niet verder!
Als we het hebben over de E34, gaat het meestal om de M5, maar vandaag gaan we kijken naar een ‘doodnormale’ E34 535i. Dit is alsnog een echte auto voor de liefhebber, om meerdere redenen.
Een 535i is natuurlijk sowieso niet verkeerd. Sterker nog: begin 1988 (dit exemplaar rolde in april 1988 van de band) was dit de dikste uitvoering die je kon krijgen. De E34 M5 arriveerde namelijk pas aan het eind van het jaar en de 540i pas in 1992. De zes-in-lijn is goed voor 211 pk en 305 Nm aan koppel.
De eerste eigenaar van deze auto koos, naast de dikke zescilinder, voor een handbak en een sperdifferentieel. Dat zijn natuurlijk dé ingrediënten voor Freude am Fahren. En – ook niet onbelangrijk – met 1.545 kg is deze 535i bijna een ton lichter dan de nieuwe M5…
Deze 5 Serie is dus een rijdersauto, maar er is ook weer niet teveel mee gereden. Er staat slechts 68.880 kilometer op de klok, wat voor een 37 jaar oude auto behoorlijk weinig is. De auto ziet er daarom ook uit om door een ringetje te halen.
Nog een reden om überhaupt een E34 te kopen – ongeacht de uitvoering – is het design. Volgens sommigen is dit het summum van de 5 Serie, met dank aan de Italiaan Ercole Spada. En daar zit zeker wat in. We zullen niet weer de nieuwe M5 erbij halen, maar de E34 heeft geen lijn te veel of te weinig.
Mocht je wel te porren zijn voor een fraaie E34 die alle vinkjes aftikt, dan kun je terecht bij onze vrienden van The Collectables. Daar heb je nog tot en met donderdagavond 20.00 de kans om een bod uit te brengen.
Leuk- ik dacht dat de 535 en 540 van deze generatie brede nieren en een V8 hadden
De 530i van na 1992 had, net zoals de 540i zelfs een V8!
De 535i met L6 was toen niet meer leverbaar.
Wat een plaatje! @Wouter, hier mag je ook wel een filmpje van maken tijdens een rondje rijden hoor😃
Schitterende Bmw, heb er diverse gepoetst als 18 jarige, neef had de 535i. Vind het nog steeds de mooiste 5 serie. Nog met een echt mooi Bmw dashboard en prachtige afwerking. Vroeger was toch echt veel, heel veel beter dan tegenwoordig.
Mooiste Fünfer. In tegenstelling tot de E39 nog niet beter dan zijn concurrent van Mercedes in die tijd. Maar fraai is ‘ie wel dankzij Ercole.
Ik vind ‘m prachtig. Geinig detail: de koplampsproeiers, die kom je nu niet meer tegen. De e34 is een auto met mixed feelings voor mij: m’n eerste BMW, nieuw gekocht in 1992, en er 13 jaar mee gereden. Daarna nooit meer iets anders dan BMW. Maar wat ging er veel kapot aan die auto. BMW had toen nog echt niet het niveau van auto’s bouwen dat ze nu hebben.
Grappig. Ik heb er 2 en heb eigenlijk nooit echt stukken anders dan slijtdelen of door duidelijk externe oorzaak. Over 130k km springt er eigenlijk alleen een interieurvenilator, temperatuursensor, lambdasonde en katalysator uit. Wat voor 2x ruim 30 jaar leeftijd en 200k à 300k kmstanden geen schande is.
Dan waren de f56 en f34 in het huishouden ordegrotes meer problematisch.
Wauw, wauw wauw. Wat een beauty 😍
Ik wil ook de complimenten uitdelen aan de fotograaf. De advertentie foto’s zijn op een telefoonscherm heel ver in te zoomen – daaruit blijkt helaas wel dat de banden inmiddels 7½ jaar oud zijn, dus da’s wel een eerste puntje van aandacht voor de nieuwe eigenaar. Maar desondanks wakkert dit de hebzucht bij mij wel flink aan, hoor.
Dat zit toch wel heel erg dicht bij een perfecte youngtimer!
Mij verder een beetje te duur, want ik zou er gewoon mee willen rijden en de prijs is meer een soort verzamelaar en alleen naar buiten als het mooi weer is .