Deze echte Ferrari F40 heeft een dikke V12 onder de kap

Geen geblazen V8, maar een echte Ferrari V12 zorgt voor de power in deze F40.

De Ferrari F40 is een onmisbare schakel in de geschiedenis van het roemruchte merk. Het was de laatste Ferrari die goedgekeurd werd door wijlen Enzo. En dezer dagen behoort de F40 in het magische rijtje 288 GTO – F40 – F50 – Enzo Ferrari – LaFerrari, de heilige vijf-eenheid van Ferrari hypercars.

Van deze auto’s is de F40 veruit de minst zeldzame. Hoewel de bedoeling was dat er 400 gemaakt werden, zijn dat er minimaal 1.300 geworden. Het was immers de staart van de 80s. Iedereen wilde nog snel even een feestje vieren voordat de grauwe 90s kwamen.

Onder de kap lag een doorontwikkeling van de motor uit de 288 GTO. De motor was ietsje groter, omdat voldoen aan het ‘groep B’ reglement dat de maximale motorinhoud van de 288 GTO dicteerde, nu niet meer hoefde. Het scheelde echter maar een paar cc’s.

Door twee gigantische IHI turbo’s en het voortschrijden der techniek, kon er nu echter wel meer pk uit de krachtbron gehaald worden. Met 478 pk en een officieel gewicht van 1.254 kilogram was de F40 een sensatie. En omdat ze ze zo niet meer maken, is het dat vandaag de dag eigenlijk nog steeds.

Vandaar wellicht dat ondanks de relatief hoge productieaantallen, de F40 (met weinig km) niet of nauwelijks goedkoper is dan zijn voorvader en afstammelingen. Dan heb je het dus over een getal van zeven cijfers voor de komma, meestal beginnend met een ‘2’ of soms zelfs ‘3’.

Maarrrrr…het kan wel ietsje goedkoper. En misschien ook beter. Binnenkort wordt namelijk een F40 geveild met V12. Een Fugazi? Nee. Een af fabriek ding dat stiekem tientallen miljoenen waard is? Ook niet. Het zit er een beetje tussenin. Het is namelijk een officieel Ferrari chassis en de motor, uit een 550 Maranello, is ook van Ferrari afkomstig. Maar de auto is opgebouwd door Simpson Motorsport uit het Verenigd Koninkrijk.

Simpson Motorsport is geen onbekende van race-Ferrari’s, wat alles te maken heeft met Stefano Sebastiani. Deze gentleman driver verhuisde naar Engeland en raakte daar verzeild, zoals dat gaat, in de racerij. Hij racete onder andere met de 348 die door Simpson werd omgebouwd tot 348 LM. Er waren ook warme banden met Ferrari, dat natuurlijk gewaardeerde klanten graag tevreden houdt. Men speculeert dat de door Michelotti gebouwde 348 Competizione en 348 GTC/LM geïnspireerd/gebaseerd zijn op de ervaring van Simpson.

Op enig moment heeft Sebastiani dan de optie gekregen om een origineel F40 chassis te kopen dat gebruikt was voor -jawel- een crashtest. Hij greep de kans en dat vormde de basis voor de bouw van deze F40 met V12, uitgevoerd door Simpson Motorsport. In sommige opzichten is de auto trouw aan het origineel. Maar er zijn ook optische en vooral technische verschillen.

De motor is inmiddels gekoppeld aan een sequentiële zesbak. Ophanging is allemaal bespoke. Ook het plaatwerk is niet overal hetzelfde, net als de spoiler. En natuurlijk poken er geen drie pijpjes uit de bumper, maar twee. Dit is immers een atmosferische V12. In het interieur zie je dat de middenconsole (voor zo ver daar sprake van is) typisch F40 is, maar de klokkenwinkel 550 Maranello. Was waarschijnlijk makkelijker om alles te laten werken.

Is het dan een kromme garnaal? Vermoedelijk niet, want er zijn verschillende races mee verreden. Voormalig F1 coureur Mauro Baldi, claimt dat ‘ie veel beter rijdt dan een originele. Je mag met de auto ook meedoen aan verschillende ‘historische races’.

Maar je mag er ook mee de straat op. Tenminste in het Verenigd Koninkrijk. Nou mag je daar met alles de straat op dat vier wielen en een stuur heeft. Vaak wil de RDW echter wel met je meewerken als een auto al een toelating heeft op Britse wegen.

Het beste, in relatieve zin, is de prijs. Want in dit geval kun je bieden vanaf 500.000 Pond. Doen dan maar, of heb je liever een 599 op Marktplaats?