Dit is de goedkoopste Mercedes SL (R129) van Marktplaats

Koop deze Mercedes SL voordat het te laat is…

Gisteren hadden we het over iconen in de autowereld. Vandaag komt er weer zo’n icoon voorbij. Dat is de Mercedes SL immers zonder twijfel. Hoewel het dan natuurlijk vooral om de eerste generatie (W198) gaat. Hoewel, ook de Pagode (W113) van Paul Bracq en de R107 zijn inmiddels gewilde en prijzige klassiekers geworden. En dat laatste is nu ook langzaam maar zeker aan het gebeuren met de R129 van Bruno Sacco.

Je voelt het gewoon aan je water. Ik wil er nu zelf eigenlijk ook een. Net als half automotive Youtube. Chris Harris heeft er een. De helft van het Canadese duo van de Straightpipes heeft er een. Number27 heeft er een. En als je dan verder klikt gaat de lijst door en door. Het moment waarop de R129 zijn foute fase achterlaat, is definitief hier.

Want ja, net als alle Duitse dikkerds, heeft de R129 natuurlijk ook die moeilijke fase gehad. Dat tijdsbestek waarin de auto oud is zonder klassiek te zijn, goedkoop om te kopen maar peperduur om te onderhouden. Waarbij dat laatste dus nogal eens achterwege wordt gelaten. Wat dan weer de reputatie van de auto als een bodemloze put voor koper geen goed doet. Je kijkt immers al snel tegen duizenden Euro’s achterstallig onderhoud aan.

Máárrrr…Als je dat dan laat fixen, heb je wel een episch ding onder je achterwerk. De R129 is geleverd van 1989 tot en met 2001 en was op het laatst de laatste der ‘echte’ Mercedessen. In die periode ging Mercedes gebukt onder het juk van Jürgen Erich Schrempp. Een bonenteller die meer bezig was met aandelenwaarde en de overname van Chrysler dan met goede producten blijven maken. Zoiets gaat goed totdat het onvermijdelijk fout gaat.

De W124 en W140 gingen en werden vervangen door roestbakken met veel elektronische problemen. Het eindigde zoals iedereen met verstand vooraf al had kunnen voorspellen. Schrempp was CEO van 1995 tot en met 2005. In die periode deed de aandelenprijs van Mercedes uiteindelijk dit. Winst pakken op merknaam kan even werken. Maar uiteindelijk worden klanten wakker en zijn ze boos dat je ze een garnaal in de maag gesplitst hebt.

Maar goed, de R129 was dus, op de G-Klasse na, de laatste Mercedes in oude stijl. Uit de tijd dat Mercedes nog de strategie handhaafde om de best mogelijke auto te bouwen, dan te kijken hoeveel die kostte om te maken, er een beetje marge bij optelde en dan het ding in de markt zette. De R129 was dan ook extreem goed. Maar, niet foutloos.

Auto’s uit de beginjaren hebben bijvoorbeeld biologisch afbreekbaar isolatiemateriaal rondom de kabelboom. Een fantastisch idee dat signaleert dat Mercedes toen al dacht aan het milieu. Met als nadeel dat dit biologisch afbreekbare materiaal euhm…biologisch afbreekbaar is. En dus uiteindelijk ‘afbreekt’. Wat dan kan zorgen voor elektronische problemen waar Lucas Industries –if you know, you know– nog een puntje aan kan zuigen. Ook kan er wel wat roest zijn, hoewel niet zoveel als bij een W210 of eerste generatie Vito. En de kap is natuurlijk altijd kwetsbaar.

De motoren zijn redelijk oké. Je hebt de keuze uit zes-in-lijns, V6-en, V8-en en V12-en voor de topmodellen. Omdat de R129 zo lang geleverd is, is het soms even uitzoeken welke motor je precies hebt en wil hebben. Op internetfora wordt de SL500 van na de eerste MOPF als de heilige graal gezien. Deze heeft technische updates die een aantal kinderziektes van de eerste exemplaren oplossen (zoals betere isolatie voor de kabelboom) en een vijftraps slushbox. Maar nog wel de M119 V8 met twee bovenliggende nokkenassen.

Gek genoeg verving Mercedes die voor de tweede MOPF in 1998 met de M113 V8 met enkele bovenliggende nokkenas en iets minder vermogen. Over het algemeen gelden de V8-en als onsterfelijk. Echter, onderhoud is natuurlijk wel prijzig en als het stukgaat…enfin, je snapt waar dit naartoe gaat.

Wat dat betreft is een bescheiden zespittertje op zich geen gek idee. Een racemonster is de SL R129 sowieso niet. Eigenlijk geldt dat voor geen enkele SL behalve de eerste. Welke je dan neemt, maakt geen wereld van verschil. Aanvankelijk had je de 300SL en de 300SL-24. Uit de tijd dat het aantal kleppen van de motor nog achterop auto’s werd gezet. Beide hadden een 3.0 zes-in-lijn onder de kap (M103 respectievelijk M104).

Vanaf 1993 werden deze modellen vervangen door de SL280 en SL320. Beide met M104 onder de kap en beide met 24 kleppen. De typeaanduiding versprak toen nog netjes de motorinhoud. In 1998 kwam de switch naar V6 motoren, wat natuurlijk in principe minder is. Je kon de M112 krijgen als 2.8 of als 3.2. In alle gevallen levert de SL met zespitter ongeveer 200 pk. Op zich prima voor het type auto.

De goedkoopste die we vonden op Marktplaats, betreft een 300SL-24 uit 1993. Het is een two-tone exemplaar in grijs met zwart. Dat was op de eerste units nog een dingetje. Volgens de verkoper is het een origineel in Nederland geleverde auto. De data van de RDW zegt dat het een import is, maar, dat moet dan wel meteen zijn gebeurd. Want de eerste registratie in Nederland is inderdaad in 1993 geweest.

Foto’s van het interieur zijn er niet. Zo te zien heeft iemand ooit de amber pinkers voor vervangen door witte exemplaren. Foei. Enfin, het is niet de mooiste R129, maar dat is de goedkoopste natuurlijk sowieso zelden. Zo te zien heeft de verkoper meerdere R129-jes staan. Misschien dus toch wel aardig om even te gaan kijken als je in de markt bent. Vraagprijs voor deze unit is 8.950 Euro. Bizar om je te realiseren is dat dit in 1993 in Nederland ergens rond de 220.000 tot 250.000 Gulden kostte…