Vergeet de Dino, vergeet de Berlinetta Boxer, deze was eerder.
Enzo Ferrari en de achter de bestuurder geplaatste middenmotor, ze waren geen vriendjes. Ferrari was van mening dat het motorblok voorin hoorde, daar waar hij ze altijd al had geplaatst. Zijn concurrenten bewezen zijn ongelijk. In de Franse Grand-Prix van 1958 wint de Ferrari 246 F1, de laatste keer dat een auto met voorin geplaatste motor een F1-wedstrijd zou winnen. Toch komt Ferrari pas in 1961 met een F1-wagen waarin de motor achter de coureur geplaatst is: de schitterende 156 F1 ‘Sharknose’. Ferrari wordt dat jaar subiet kampioen.
Schoorvoetend bouwt Enzo Ferrari steeds meer wagens met middenmotor, zij het voorlopig alleen racewagens. In 1967 is daar de Dino 206 GT (de voorloper van de bekendere 246 GT), maar deze ‘Ferrari’ mag met zijn vreemde configuratie (midscheeps geplaatste V6) nog even geen Ferrari heten. De eerste straatauto met middenmotor en Ferrari-logo komt pas in 1973 op de markt: de 365 GT4 Berlinetta Boxer. Tenminste, dat is wat de meeste geschiedenisboeken je willen doen geloven.
Homologatie
Om deel te mogen nemen aan het FIA GT-kampioenschap, moeten fabrikanten tenminste 100 auto’s bouwen ter homologatie. Om de fabrikanten tegemoet te komen, nam de FIA de eerste jaren ook genoegen met serieuze plannen om 100 auto’s te bouwen. Fabrikanten speelden daar slim op in en beduvelden de boel links- en rechtsom. Zo liet Aston Martin de chassisnummers van de DB4 GT aflopen, terwijl Ferrari de 250 GTO homologeerde door steeds kleine aanpassingen aan de 250 GT SWB te homologeren tot ze voldoende goedgekeurde onderdelen hadden om met de 250 GTO aan de start te verschijnen.
De FIA was zelf ook niet op haar achterhoofd gevallen en wanneer Ferrari de 250 LM wil homologeren, steken ze daar een stokje voor. Niet zo gek, in 1963 zijn er nog niet zoveel straatauto’s met middenmotor en dus moet Ferrari aan de FIA aannemelijk gaan maken dat ze de 250 LM ook daadwerkelijk willen gaan verkopen. Tot die tijd moet de auto het met zijn 3.3-litermotor (eigenlijk zou hij 275 LM moeten heten) uitkomen in de prototype-klasse, waar de meeste auto’s veel grotere motoren hebben.
250 LM Stradale
Ferrari stuurt daarop een auto naar Pininfarina met de opdracht er een straatauto van te bouwen. Pininfarina pakt dat grondig aan en gaat verder dan alleen het interieur wat meer aan te kleden. Zo wordt de wielbasis 26 centimeter verlengd voor wat meer ruimte in het interieur. Wat natuurlijk meteen opvalt is de grote plexiglas achterruit, waaronder een zestal schitterende dubbele Webers liggen te pronken. Verder worden zowel het frontje als de achterkant wat geciviliseerder gemaakt. De schuifruitjes in de deuren (die overigens 1-op-1 uit de GTO ’64 komen) worden vervangen voor standaard slingerruitjes, terwijl aan beide kanten een stuk van het dak omhoog kan klappen om gemakkelijker te kunnen instappen.
Het interieur wordt schitterend afgewerkt met rood leer, wat mooi contrasteert met de witte lak en blauwe striping. Die kleur is niet voor niets gekozen, het zijn de kleuren waarin in die dagen de Amerikaanse racewagens worden gespoten. Drie keer raden waar Ferrari dacht deze 250 LM Stradale vooral te gaan verkopen. Motorisch gezien is de Stradale gelijk aan zijn racende broertjes: 320 pk uit een 3.3 V12 op een wagengewicht van 875 kilo. Goed voor 0-100 in 6.1 seconden en een top van 295 kilometer per uur. Italiaanse kilometers overigens, er werd in die dagen nog wel eens gesjoemeld met de topsnelheden…
Tot honderd exemplaren komt het helaas nooit. Sterker nog, er wordt slechts één echte 250 LM Stradale gebouwd door Pininfarina. Wel wordt er later nog één van de 31 andere 250 LM’s omgebouwd tot straatauto. Deze krijgt wel een grote plexiglas achterruit, maar is lang niet zo extreem aangepast aan straatgebruik als dit exemplaar. Oh, en niet te vergeten: in 1966 wordt de Ferrari 250 LM alsnog gehomologeerd, al is het dan eigenlijk al te laat.
Bedankt autoblog, weer een heerlijk stukje leesvoer ga zo door!!
als het voor de amerikaanse markt bestemd was, waarom staat het stuur dan aan de rechterkant?
@uselessblogger: btw: een zeer fraai stukje om te lezen, heerlijk!
@uselessblogger: een erfenis van zijn race-genen. Voor zover ik weet heeft elke 250 LM zijn stuur rechts. Dat heeft te maken met de draairichting van de meeste circuits: met de klok mee. Dat betekent automatisch meer bochten naar rechts en dan is het makkelijker insturen met RHD dan met LHD. Overigens hadden om die reden ook bijna alle snelle sportwagens uit Italie tot in de jaren 50 rechtse besturing.
@dizono: thanks voor het delen. Wist ik ook niet!
Wat een schoonheid! Hoe gaaf om de 3 klokjes in de buizing van een spatscherm te zien zitten!
Dat is nog een sexy wagen!
Mooi stukje tekst met mooie geschiedenis. Mooie auto ook om te zien.
Zit het stuur niet in het midden? Is dit niet een Ferrari van Luigi Chinetti, CEO van de importeur in de VS?
@thijse: Nope, dat was de 365P, met inderdaad het stuur in het midden. Die had ook een middenmotor maar was van een jaartje later, 1966 dus.
http://assets.blog.hemmings.com/wp-content/uploads//2014/12/1966Ferrari365PtrePosti_02_1000.jpg
Er zijn er oveirgens twee gebouwd naar het schijnt, de ander was uiteraard voor Gianni Agnelli, de Fiat-eindbaas. De ex van Chinetti was overigens nog te zien in Chasing Classic Cars, fantastisch ding en gewoon volledig rijdbaar.
@dizono: Check, ik had die 365P in gedachten. schitterende automobiel. Inderdaad gezien bij Wayne “buy high, sell low” Carini.;)
@thijse: Misschien heeft hij met sommige veilingen pech, maar sell low? Vind het geen koopjes hoek:
http://www.f40.com/inventorymanager.php?reset_inventory=reset_inventory&filter=current
@danmar: Vandaar de knipoog. En de inkoopprijs noch de verkoopprijs staan er bij op die lijst :) Maar zijn bedrijf bestaat nog, dat zegt al veel.
Ik vind het leuk dat ze, i.t.t. andere realityshows, ook zijn pech/blunders laten zien. Ook mooi dat hij zoveel liefhebber is dat hij regelmatig verleid wordt om over zijn eigen limiet heen te gaan bij het bieden voor zichzelf :) en dan wat besmuikt grijnst naar de camera.
@thijse: en mijn mond viel open toen ik ontdekte dat de 3 stoelen configuratie in de McLaren F1 dus niet uniek bleek te zijn!!
Overigens vind ik dat de FIA weer homologatie regels mag gaan invoeren voor een topklasse. Dat heeft geweldige auto’s opgeleverd!!
@dizono: Ideetje om een keer een arikel te schrijven over de N.A.R.T. Ferrari’s?
@thijse: Ja, leuk! Maar welke? De 275 NART Spyder, die onwijs lelijke 365 GT NART of de door Michelotti verbouwde Daytona’s? Ook tof is de NART Zagato op basis van een Cadillac, of eigenlijk twee Cadillacs aangezien ze twee halve voorkanten van een Cadillac onderstel aan elkaar hadden gezet.
http://gmauthority.com/blog/wp-content/uploads/2013/08/NART-Cadillac-Zagato-2.jpg
Suggesties zijn altijd welkom!
@dizono: Allemaal, lekker elke herfstvrijdag zo rond 21.00 een artikel. Met die 365GT als laatste, die is zo lelijk dat er een briljant verhaal bij moet horen.
@thijse: Vind je het goed als ik die rariteiten afwissel met lekkers als de 375MM die Rossellini voor Ingrid Bergman liet maken? =)
https://ciadecarros.files.wordpress.com/2012/01/375-mm-pinin-farina-1954-2_crop.jpg
@dizono: tuurlijk!
@dizono: Nog nooit van gehoord. Deze lijkt en profil best veel op een Alpine A310.
Wat een prachtige wagen! En natuurlijk weer een heerlijk artikel!
italiaanse kilometers, daar heb je weer dat typisch oerhollands calvinistisch gesnoef..
@nord: Nee hoor. Zo ging dat gewoon in Italië destijds. Zo zou de Miura P400S 285 km/u moeten halen, maar harder dan 276 km/u heeft naar het schijnt niemand ooit gereden…
@dizono: Klinkt wel alsof Italianen incompetent zijn.. Vind je zelf toch ook wel? Ik heb nog nooit over Duitse kilometers gehoord. Het is wél algemeen bekend dat in die dagen (en van de Miura weet ik dat heel zeker, bij deze Ferrari 90% zeker) je kon opteren voor een korte of een lange eindovebrenging. En zo zijn er wel meer mogelijke misverstanden maar als het om een Italiaanse auto’s gaat dan is het 1 grote corrupte bende.
@nord: Voor de rest fijne tekst hoor, de 330 LM was volgens mij ook in serie gebouwd en kan je nog regelmatig spotten op de betere evenementen ;)
@nord: Kijkend naar de plaatjes hierboven wil ik het woord incompetent liever niet gebruiken ;)
En zoek overigens even naar Fransen, Duitsers, Britten, Belgen en ja, ook ‘Ollanders in onze artikelen ;)
@nord: eindoverbrenging kort of lang, vermogen en luchtweerstand zijn ook belangrijke factoren.E r is al een verschil tussen de verschillende SAE pk opgaves en dan nog met wat er op de straatstenen terechtkomt aan vermogen. En die opgaves zijn in het (recente) verleden nogal eens optimistisch geweest.
Maar om dat nou alleen bij de Italianen neer te leggen is wat kort door de bocht.
@thijse: Om niet spreken over de overbekende verwarring tussen dry weight of unladen mass (racerij) en curbweight (bijvoorbeeld meting met vloeistoffen en rijder meestal 75kg) wat om het nog verwarrender te maken per land kan verschillen. Veel oudgediende sportwagenmerken gaan uit van leeggewicht (ex vloeistoffen) terwijl bijvoorbeeld de RDW zijn eigen meetmethode hanteert. Lastig om dan een juiste consensus te bewaren voor de autojournalistiek.als landen hun eigen methode handhaven en het gaan vergelijken met wat de fabrieksopgaaf is. Helemaal als het dan nog een Italiaanse kilo’s zijn! ;)
Wat een plaatje!
Wat een prachtig wagentje zeg!
Schitterend ding, ik wist niet van deze stradale uitvoering van de 250LM af.
Deze hebben ze ooit bij chasing classic cars gehad. Gave uitzending!!!
@clarkson: Check even een paar comments hierboven, dat was een ander model ;)
@dizono: hmm oeps! Maar hij lijkt ook verdomd veel op de ATS.
@clarkson: daar is ook naar gelinkt in het artikel. Schitterende wagen waar we al eens eerder over schreven: http://www.autoblog.nl/nieuws/deze-ats-2500-gt-was-een-regelrechte-ferrari-killer-75701
@dizono: Ja mooi stuk! Heb ik toen ook gelezen. Ik ben benieuwd naar het echte verhaal waarom ATS is gestopt. Ik denk een maffia praktijkje van enzo.
Nog een leuk weetje; de 250 LM stamt af van de 250 P, de eerste mid-engined Le Mans racer van Ferrari. Dit was in 1963. De auto had dezelfde 3.0 liter V12 als de GTO. Op die basis hebben ze dan de LM gebouwd. Eigenlijk gewoon de P maar dan met dak. Uiteindelijk werd de LM uitgerust met een grotere 3.3 liter V12 zoals in de tekst wordt vermeld.
@kapiteinaudi: als je de 250p noemt dan zou je ook de 330p moeten noemen. Een racer met weinig palmares maar het goddelijkste body en geluid combo ooit,
Hij is toch prachtig!
Hier de link met Wayne Carini :https://www.youtube.com/watch?v=VFFcKuTx-XM
Dit is toch echt een van de mooiste ferrari’s naar mijn mening. Vooral de achterzijde
@raym: inderdaad, maar vindt je ook niet dat de achterkant een beetje op een Corvette lijkt? Of ben ik de enige?
@venckman: nee dat zie ik er niet direct in jij doelt zeker op achterlichten. Deze ferrari is niet de bekenste maar echt een van de mooiste. zo kan ik de ferrari 250 breadvan ook echt waarderen.