Dit zijn de Golf-concurrenten die het niet hebben gered

Van de C-segment hatchbacks als concurrent voor de Volkswagen Golf blijft nog best wat overeind staan, maar helaas is er ook veel afgebroken de laatste tijd.

Heilige drie-eenheden, daar heb je er meerdere van. Zelfs in autoland. Audi, BMW, Mercedes bijvoorbeeld. Of Ford, GM en Chrysler. Of als je het hebt over de absolute verkooptoppers van zo’n 15 à 20 jaar geleden: Golf, Astra en Focus. En da’s logisch, want die auto’s zaten voor Europa in de perfecte categorie: de middenklasse hatchback in het C-segment. Alle drie de modellen zijn niet aan te slepen.

C-segment hatchback

Logisch dus dat vele merken een graantje wilden meepikken. Dat lukte de ene beter dan de andere, maar tegelijkertijd is het veel merken gelukt om te scoren met de auto in dit segment. Alleen het lijkt nu langzaam maar zeker verleden tijd te worden. Steeds meer merken gaan zich richten op crossovers en de klassieke hatchback verdwijnt. De lijst met Golf-concurrenten is op zich nog lang genoeg, maar alles wat er nog is verkoopt niet denderend. Helemaal niet vergeleken met de broer op stelten die bijna alle merken ernaast verkopen. De Golf legt het af tegen de T-Roc/Tiguan, de Astra scoort minder ten opzichte van de Grandland en de Focus… nou ja, die komen we zo tegen.

Golf-concurrenten die gesneuveld zijn

Met de aankondiging van Kia dat de Ceed uit productie gaat vonden we het namelijk eens tijd om te kijken naar C-segment hatchbacks die ons hebben verlaten of binnenkort gaan verlaten. Een paar waarvan je het verwacht, maar ook zeker een paar waarvan je enkele jaren geleden nog voor gek zou worden uitgemaakt als je had voorspeld dat ‘ie zo snel gecanceld zou worden. Op alfabetische volgorde:

Alfa Romeo Giulietta (940)

Het lijkt met het gamma van nu vergezocht, maar je kon niet heel lang geleden gewoon een Golf-rivaal kopen bij Alfa Romeo. De Giulietta was de opvolger van de 147. In theorie is het een Fiat Bravo waar Alfa de ruimte kreeg om hun eigen draai aan te geven. Je kreeg een strakke hatchback zoals een Alfa moet zijn met als klapstuk de 1750 TBI-motor met 235 pk (QV) of 240 pk (Veloce). Een tijdje is de Giulietta samen met de MiTo en de 4C het enige geweest wat je kon kopen. Toen de Giulia kwam werd de Giulietta uit productie gehaald en een opvolger is er nooit van gekomen. Ook al zou je technisch gezien de Tonale kunnen bestempelen als opvolger en dat vat precies samen waar deze lijst over gaat.

Citroën C4 (Cactus)

Citroëns beginperiode van de C-modellen voelde toch een beetje als een kleine revolutie. De jaren ’90 waren qua Franse krankzinnigheid niet het sterkst voor Citroën met modellen als de ZX en Xsara die toch wat gewoontjes aanvoelden. De eerste C4 liet zien hoe het moest. Een bijzonder ontworpen hatchback die de Citroën-gekte toch iets moet terugbrengen naar ‘gewoon’ een Golf-concurrent. Met een bijzondere tweedeling tussen de drie- en vijfdeurs versie qua styling. De tweede C4 probeerde deze lijn te volgen, maar werd toch weer een beetje een grijze muis. Daar is in principe niks mis mee, maar dat is niet waarvoor mensen bij Citroën gaan shoppen.

Ook al kun je dit technisch bestempelen als een crossover, de opvolger van de C4 moet toch even benoemd worden. De C4 Cactus uit 2015 kwam in het Golf-segment terecht als frisse verschijning en deze auto kon wél belichamen wat een Citroën moet zijn. Eigenwijze styling, niet te duur en vol met geinige details, waaronder natuurlijk die Airbumps die de zijkant immuun maken voor deuren die tegen de lak aan komen. De Cactus was een echte Citroën. En ja, de C4 bestaat nog, maar het is nu een echte crossover omdat het een complete identiteitscrisis is tussen verschillende autosoorten.

Fiat Tipo (356)

Ook bij Fiat wordt even niks meer in het Golf-segment gebouwd. De laatste poging was de ook vrij recent de laan uit gestuurde Tipo. Toegegeven, ook deze mist een beetje de wow-factor van een Fiat, iets wat voorgangers als de Bravo of Stilo wel hadden. Toch had deze auto dankzij zijn scherpe prijs veel potentie, die in andere markten dan Nederland voor ons gevoel veel meer benut is. In het segment van de Tipo vind je nu de Fiat 600.

Ford Focus (C519)

Zoals gezegd: de auto die de heilige drie-eenheid heeft opgebroken. Ford stopt eind dit jaar met de Focus. Tuurlijk is niet alles wat vroeger werkt nu ook een winnend recept, maar besef wel dat er in zo’n 25 jaar tijd ruim 15 miljoen Focussen zijn gebouwd. Het was de perfecte allemansvriend van Ford die zelfs voor de liefhebber erg geschikt was als je een RS of ST kiest. Ford volgt in Europa langzaam maar zeker de strategie dat ‘normale’ auto’s het veld ruimen voor SUV’s, dus moet je maar een Kuga of Explorer EV kopen.

Kia Ceed (CD)

Het meest recent aangekondigde afscheid komt van Kia, waar ze binnenkort gaan stoppen met de Ceed. De lange versie moet je maar lezen in het eerder gelinkte artikel, maar deze auto heeft veel betekend voor Kia als grote speler op de Europese markt. De Koreanen hebben goed begrepen dat een Golf-concurrent hier een goed idee is en eigenlijk doet een Ceed heel veel wat een Golf ook doet voor een vriendelijkere prijs. De Ceed blijft nog bestaan als crossover genaamd Xceed, al gaan er sterke geluiden dat een nieuwe hatchback die in de VS verkocht wordt als K4 Hatchback hier het gat van de Ceed gaat opvullen.

Lexus CT200h (A10)

Zelfs Lexus heeft geprobeerd om een concurrent te bouwen voor de Volkswagen Golf. Die kwam ten tijde van de derde generatie Prius en heette CT200h. Het is dan ook heel simpel: als je de strak gelijnde hatchbackkoets wegdenkt, staat hier gewoon diezelfde Prius. Iets tammer dan de concept waarmee Lexus de auto aankondigde, maar nog steeds niet verkeerd. De CT kwam precies op het juiste moment, want vele markten (waaronder Nederland) waren vriendelijk tegenover hybrides vanwege hun lagere uitstoot. Voor mensen die een Prius iets te veel een milieuridder-imago vonden hebben was zo’n CT echt perfect. Nadeel? In zijn bijna tien jarige leven heeft de CT maar één motorversie gekend, een 136 pk sterke 1.8 hybride met CVT. Een prima aandrijflijn, als je maar geen haast hebt.

Mercedes A-Klasse (W177)

Toegegeven, deze moeten we een beetje met potlood opschrijven. Met de komst van de nieuwe Mercedes CLA is de toekomst van zijn hatchbackbroer A-Klasse namelijk nog steeds niet helemaal duidelijk. Mercedes was namelijk eerst van plan om hem zeer snel al te schrappen, maar dat blijkt nu niet helemaal juist te zijn en pas in 2028 te gebeuren. Als je het ons vraagt is de hatchback de leukste ‘no-nonsense’ instap-Mercedes met genoeg motoropties om iets leuks in te vinden. Toch vrezen we het ergste voor de hatchback, want op grote schaal is de CLA de interessantere variant en wil Mercedes hun drukke instapsegment wat schoner maken. Dan heb je echt niet vijf varianten van dezelfde auto nodig en lijkt de CLA de grotere overlevingskans te hebben. Maar goed, als blijkt dat dit slechts geruchten waren, dan gummen we hem weer uit.

Nissan Pulsar (C13)

We blijven het wonderbaarlijk vinden dat Nissan zo goed blijft scoren, maar tegelijkertijd zou het geen verrassing moeten zijn. Het merk was er altijd als de kippen bij om te experimenteren met gekke carrosserievormen. Zo zijn de eerste auto’s die je echt kan bestempelen als crossovers in het C- en B-segment de Qashqai en Juke. En daar merkte je vrij snel dat de ‘normale’ auto’s het aflegden, want nadat de Almera eruit ging in 2007 werd het gat opgevuld door de Qashqai en is er een tijdje geen ‘lage’ C-segmenter geweest. Totdat Nissan besloot om het nogmaals te proberen in 2015 met de Pulsar, een naam die wij minder goed kennen omdat wij ze altijd Sunny of Almera noemden. Het is de opvolger van de Tiida/Versa die onze markt altijd heeft overgeslagen, maar de Pulsar moest het toch proberen. En dat lukte niet echt, het is nooit een hardloper geweest. Vandaar dat Nissan enkel nog de Micra aandurfde als hatchback en stopte met het C-segment. Wat wil je ook, als je steevast Qashqais als warme broodjes blijft verkopen.

Renault Mégane (BFB)

We blijven bij Renault-Nissan, want de Golf-concurrent van Renault is ook niet meer. Van de jaren ’90 tot en met twee jaar terug was de Renault Mégane een favoriet van vele kopers in dit segment. Het was een prima totaalplaatje, waar Renault toch altijd een beetje Franse eigenzinnigheid in wist te verstoppen. Dat leverde wel op dat er voor de liefhebber met de RS-versies altijd leuk spul was. Naast de hatchback is de Mégane ook steevast als estate geleverd. En ja, de Mégane is er technisch gezien nog als elektrische E-Tech, maar dankzij de verpakking van de accu’s moest de auto daar een stukje hoger van worden. En dus is dat ook weer meer crossover dan traditionele hatchback.

Volkswagen Scirocco

Het woord concurrent gaat misschien wat ver bij de Scirocco, het is immers een product uit eigen stal. Sterker nog: de coupé-achtige hatchback leent vrijwel al zijn techniek van de Golf. Toch wilden we hem even benoemen, want de Scirocco komt uit de tijd dat Volkswagen dit soort leuke projecten nog gewoon in productie nam. Nee, een Scirocco is niet perse een betere allrounder dan een Golf. Maar het zorgt voor een beetje keuze als je de extra ruimte niet nodig hebt en de strakke hatch een geinig ontworpen ding vindt. Je hebt een Scirocco niet nodig, je wil hem gewoon graag. En in deze tijd van gladgestreken gamma’s omdat nichemodellen te veel geld kosten, is het jammer om te zien dat je geen Scirocco meer kan kopen.

Volvo V40

Bij Volvo zijn ze ook op de crossover-tour. Sterker nog: het merk meldde een tijdje terug dat ze zichzelf echt wel ooit afscheid zien nemen van de stationwagons die het merk zo groot maakte. Gedurfd! Als het aankomt op het segment onder die stationwagons, is Volvo al een tijdje gestopt met hun modellen daar. Kleine Volvo’s is altijd een wat lastig verhaal geweest, denk maar aan de 400-serie of de C30. De meest traditionele en relatief gezien best scorende ‘Golf-rivaal’ van Volvo moet toch wel de V40 zijn. Naamtechnisch denk je aan een estate, maar qua grootte was hij zeker vergelijkbaar met de Golf. De V40 heeft het lang volgehouden en in de switch van Ford naar Geely was de V40 het buitenbeentje met Ford-techniek (waaronder die heerlijke T5-vijfcilinder). Toen het gamma van Volvo onder Geely helemaal gladgestreken werd, was de XC40 de enige optie in de ’40-serie’. Al zou je nu de EX30 ook als opvolger kunnen bestempelen.

BONUS: Chevrolet Cruze Hatchback

Twee auto’s als bonus in dezelfde geest. Soms kan je namelijk op je klompen aanvoelen waarom een Golf-concurrent het niet redt. Bij de Chevrolet Cruze is namelijk de keuze gemaakt om de C-segment sedan wat meer Golf-esque te maken als hatchback. Dan blijkt dat klassieke hatchbackproporties toevoegen aan iets dat niet een hatchback is knap lastig is. Het blijft namelijk een ietwat gek, liftback-achtig model. De Cruze is gesneuveld met het sneuvelen van de Koreaanse Chevrolet-tak voor Europa, waarmee er logischerwijs geen opvolger kwam.

SUPERBONUS: Mitsubishi Lancer Sportback

Om diezelfde reden heeft Mitsubishi recent nooit een serieuze Golf-concurrent gehad. De poging die ze wel deden op basis van de laatste Lancer was eenzelfde project als de Cruze. Waar de Lancer sedan een wat vreemde hatchback-kont kreeg om tot de Sportback te komen. In Nederland was dit een veel populairdere variant dan de sedan, maar alsnog kon hij geen potten breken. Zowel de Lancer als Sportback werden uit productie gehaald en niet van een opvolger voorzien, al zou je de Eclipse Cross kunnen bestempelen als vervanger.