Hoe John Cooper Works drie generaties het maximale uit de Mini haalde.
Vorige week onthulde Mini hun heetste model in de vorm van John Cooper Works GP. Van de 3.000 exemplaren zijn er maar 40 voor ons landje. De kans dat je achter het net vist is dus zeker aanwezig. De kans dat je te weinig spaargeld hebt ook.
De exacte prijs is nog niet bekend, maar die zal niet mals zijn. Niet getreurd: dit is niet de eerste John Cooper Works. Je kunt altijd nog proberen een tweedehands exemplaar op de kop te tikken. Daarom even een kleine terugblik.
John Cooper Works GP (R53)
2006
De John Cooper Works GP zag dertien jaar geleden het levenslicht. De eerste generatie van de moderne Mini liep toen op zijn einde en daarom mocht huistuner John Cooper Works zich helemaal uitleven op het model. Het resultaat was om te beginnen een hele lange naam: Mini Cooper S John Cooper Works GP.
Desalniettemin was de auto 50 kg afgevallen, vanwege het feit dat overbodige luxe zoals een airco (en een achterbank) achterwege waren gelaten. Het vermogen van de 4 in lijnmotor kwam uit op 218 pk en het koppel bedroeg 250 Nm. Het bommetje wist zodoende in 6,5 seconde de 100 km/h aan te tikken en kon een topsnelheid bereiken van 240 km/u.
Dat dit het topmodel was van Mini werd ook aan de buitenkant duidelijk gemaakt. De auto beschikte namelijk over een prominent aanwezige spoiler en luchthapper. De auto was standaard uitgevoerd in een grijze kleur, opgevrolijkt met rode spiegels, een wit dak en een witte rand om de luchthapper. De auto werd gebouwd in een gelimiteerde oplage van 2.000 exemplaren.
Daarvan waren er niet meer dan 20 voor Nederland. Het prijskaartje voor dit moois was destijds € 43.900. Inmiddels kun je er met een beetje geluk al één krijgen voor rond de € 13.000.
John Cooper Works GP2 (R56)
2012
Blijkbaar was de eerste GP in de smaak gevallen, want Mini besloot in 2012 de tweede generatie eenzelfde behandeling te geven. Dit kun je behoorlijk letterlijk nemen, want de de tweede versie beschikte eveneens over 218 pk.
Qua vermogen was het dus geen upgrade. Desondanks was de auto ietsje sneller: de 0-100 tijd bedroeg nu 6,3 seconden en de topsnelheid 242 km/u. De auto deelt verder veel uiterlijke kenmerken (en de afwezigheid van een achterbank) met zijn voorganger.
De oplage was hetzelfde gebleven: deze was wederom 2.000 stuks. Dit keer kreeg ons land er maar 10 toebedeeld. De nieuwprijs bedroeg € 50.000. Het goedkoopste exemplaar dat momenteel in Nederland te koop staat moet € 24.950 opleveren.
John Cooper Works GP3 (F56)
2019
Vorige week zagen we uiteindelijk de derde versie van de John Cooper Works GP. Deze is al uitgebreid aan bod gekomen, maar laten we nog even de vergelijking trekken met zijn voorganger.
Waar er tussen de eerste en tweede generatie geen grote verschillen waren, heeft John Cooper Works er nu wel serieus werk van gemaakt. Het vermogen is gestegen van 218 pk naar maar liefst 306 pk en het koppel naar 450 Nm. De auto sprint daarmee in een mum van tijd (5,2 seconden om precies te zijn) naar de 100.
De topsnelheid komt uit op 265 km/u. Ook qua uiterlijk vertoon hebben ze er nog eens een schepje bovenop gedaan met opvallend bumper- en spoilerwerk. De auto is wel een stukje minder exclusief geworden, aangezien er nu 3.000 van gebouwd gaan worden.
Er komen daarvan 40 stuks naar Nederland, wat meer is dan de voorgaande generaties bij elkaar, maar natuurlijk nog steeds weinig. De veertig gelukkigen kunnen in ieder geval prat gaan op het feit dat ze de snelste Mini ooit in hun bezit hebben.
Paar foto’s per model en wat detail verschillen benoemen had wel gemogen.
Gaaf bommetje. Qua design vind ik de tweede generatie het beste gelukt.. alleen die is qua motortechniek wat ik altijd hoor een flink risico..
Ooit bijna een GP2 gekocht. In de tijd was ik op zoek naar een Polo WRC, kwaM onaangekondigd bij een dealer waar er 1 moest staan maar was net die ochtend verkocht. De inruil was een GP2. Echter had een collega verkoper hem net 10 min voor mijn binnenkomst, zonder weten van de persoon die mij hielp, doorgestoten naar een handelaar. Dus ging het niet door.
@ghost: wat was het vervolgens geworden? Ben nu wel benieuwd ?
@rammillius: Volvo 850 T-5R volgens mij.
Mini Cooper S 2.0T JCW GP 306pk die is toch sinds 2018 verkrijfbaar?
@elemento: nee
@elemento: het hele model wat je noemt bestaat ook niet. Cooper (s) en JCW zijn twee totaal verschillende motor uitvoeringen
-edit: nutteloze bijdrage-
De eerste blijft het leukst!
@dutchdriftking: juist!
Het blijven leuke bommetjes
Ze zijn bij die eerste ook wel echt gestopt met het dieet na het afhakken van de airco en achterbank zeker? Dat is samen al rustig 50 kilo gewichtsverlies. Spoilertje plakken en tadaa, speciaal model.
Ik bedoel.. als je een lekke band rijdt, het reservewiel monteert en de velg met lekke band achterlaat bij de bandenboer heb je haast al meer moeite genomen om de prestaties van je mini te verbeteren dan JCW met de eerste generatie.
Pas bij de 3e generatie klinkt het ook echt alsof er iemand, ergens, de moeite heeft genomen om er ook ècht wat bijzonders van te maken.
@nietcreatief: je zou er in eentje moeten rijden
@nietcreatief: ja zo kunnen we nog wel even doorgaan. Als ik van tevoren nog even goed naar de wc ga dan scheelt dat ook weer een paar kilo ;-) Of met een halve tank benzine, of……
GP heeft overigens geen reservewiel, zoals heeel veel autos sinds zeker 10 jaar. Maar dat terzijde.
@hallobanaan: ghehe, het was wat overdreven. Meeste werk zal wel in onderstel aanpassingen zijn gaan zitten en het zal gerust prima rijden hoor;). Heb geen flauw idee hoe sterk de top motorisering was die niet van JCW af kwam, dus ook geen idee hoe, of en wat voor moeite er bij die eerste generatie is gedaan om die op te voeren.
Maar om een gewichtsverlies van 50 kilo nou te benoemen terwijl er niet meer gebeurd lijkt te zijn dan 2 vinkjes gummen in de optie lijst? Mwoah..