Je kocht of leasde je auto met een mogelijke voorkeur voor bepaalde rijeigenschappen. Opteerde je een harde of juist een zachte aanpak?
Deze lezersvraag werd ingestuurd door lezer @italdesign. In de mail licht de Autoblog-lezer toe hoe de vraag tot stand was gekomen:
Ooit reed ik BX van Amsterdam naar Sint Petersburg, een onverwacht comfortabel, hydropneumatisch avontuur waarbij ik met tachtig over onvoelbare, Poolse verkeersdrempels knalde en met licht illegale snelheden Litouwse, onverharde wegen gladstreek. De BX
lekte af en toe wat LHM-vloeistofgaf geen krimp en ik was wanhopig verliefd op dit Franse waterbed. Tegenwoordig rijd ik in een iets minder geavanceerde, maar voor zijn grootte toch nog verrassend comfortabele, 106. Stevig doorsnorrend op de snelweg bedenk ik me steeds weer dat de Franse onderstelfilosofie zo gek nog niet is; je voelt je (zelfs in Peugeots kleinste) een klasse rijker, verwend, onthaast.Maar toch, als je dan stevig een bocht induikt en de voortrein van het guitige leeuwtje iets te enthousiast inveert, daarbij pardoes een achterpootje optrekkend en een stuurtje dat hier en daar wat diffuse informatie doorgeeft…dan verlang ik soms toch naar wat Duitsche stevigheid, wat Italiaanse scherpte of Japanse precisie. Je moet tenslotte af en toe ook (knetterhard) een hoek om.
En dit verhaal roept wat herkenning op bij uw redacteur. Ooit rijdende in een Peu 206 CC (ha, gay!) en later in een Citroën Xsara 1.6 VTR at ik drempels als ontbijt. Zelfs met een hogere snelheid gaven de Fransozen geen krimp en veerde de vierwielers op en neer zonder ook maar iets in te leveren op comfort. Een flash forward naar nu laat zien dat ook ik toe was aan wat ‘scherpers’. 2017 zal het derde jaar worden waarin ik geniet van mijn E90 330i die, in vergelijking tot de Franse gebakjes, behoorlijk hard is. Vooral in het begin was het even wennen, maar nu wens ik niets anders.
Terug naar jullie. Over het algemeen is het wagenpark sterk afhankelijk van je situatie. Met twee kleine kinderen zul je geen absolute stuiterbak wensen om die verse melktandjes er met een noodgang uit te trillen. Aan de andere kant zijn er genoeg mogelijkheden zodat je beide werelden kunt combineren. Bovendien kennen vele moderne auto’s een adaptief ophangingssysteem. Motivatie inclusief sterke argumenten graag in de comments!
Foto: Citroën DS via @audiisthebest op Autojunk
Lekker hard geveerd en strak verlaagd
@superfries: tot je ermee op vakantie gaat. Beetje lading er in en een verlaagde auto ziet er treurig uit. En als je naar Zuid-Frankrijk gaat ben je dat gestuiter op een gegeven moment goed zat.
Een auto moet comfortabel zijn in mijn ogen. Alleen Peugeot en Citroën snappen dat nog. Je zit op feauteuils en je komt uitgerust op je vakantie adres aan. Je hoeft niet allerlei strek oefeningen doen als je uit je Benz ( zo goed dijan?) bent gestapt.
@rufctr01: mee eens, ben een keer met m’n Golf naar zuid België geweest, een keer en nooit weer. Het golfje gebruik ik vooral voor een ritje op de zondagmiddag, als de zon schijnt.
@rufctr01: mee eens, ben een keer met m’n Golf naar zuid België geweest, een keer en nooit weer. Het golfje gebruik ik vooral voor een ritje op de zondagmiddag, als de zon schijnt.
@rufctr01: mee eens, ben een keer met m’n Golf naar zuid België geweest, een keer en nooit weer. Het golfje gebruik ik vooral voor een ritje op de zondagmiddag als de zon schijnt.
@roppp: gezellig met je vrienden op stap?
@baasbas: naar de Mac..
@svenska_aeroplan_ab: Dat gaat ook amper met die drempels daar…
@rufctr01:
Zo slecht zijn die franse snelwegen anders niet…
@rufctr01: mee oneens, na 2 uur begint mijn rug al te protesteren wanneer ik op die franse fauteuils zit. Liever een stevige duitse sportstoel, met verstelbaar lendesteun natuurlijk.
@rufctr01: Daar ben ik het niet geheel mee eens, comfort is veel meer dan zachte demping en een stoel als een zitkussen.
Een auto kan stevig geveerd maar tegelijk zeer comfortabel en verfijnd zijn terwijl een zacht geveerde zwabberbak je helemaal zenuwachtig maakt. Momenteel rij ik zelf in een Volvo S80, super comfortabel, redelijk verfijnd onderstel en zachte en grote lederen stoelen. Hiervoor reed ik een BMW 120d E87 (zonder M pakket) met de volledig instelbare sportstoelen en ondanks dat deze auto veel steviger geveerd was stapte ik na een lange rit een stuk meer uitgerust uit deze auto dan uit de Volvo. Wat ik bedoel te zeggen dat niet een zachte stoel het comfort bied maar een stoel met goede steun en aanpasmogelijkheden voor een goede zitpositie. Ook zachte vering brengt het comfort niet maar goed afgestelde en verfijnde demping brengt dat wel.
@rufctr01: als je uit een nieuwe benz stapt steek je je vinger op naar die rally geveerde houten stoelen peugeots en citroenen. (ik heb t hier dan over een s-klasse.)
@superfries: Zo denk ik er het liefst ook over!! Maar in het dorp waar ik woon heb je meer drempels dan platte stukken. Mijn vorige Volvo 240 nam deze met een dikke middelvinger!! Maar zodra ik op de snelweg kwam had ik gewoon last van turbulentie! Nu de 850R die ik rijd ligt super strak op de weg maar ik vervloek de drempels weer!
Ik kies de gulden middenweg. Heb toch graag wat gevoel in het stuur en weten wat er onder de wielen gebeurd. Mijn eerste E36 318i had de beste afstemming, naar mijn idee…
@horza: Hier ook een BMW maar dan een Z4 geserveerd op een M-onderstel en gegarneerd met een setje ultra dunne runflats op 19″ velgen. Veel harder wordt het niet, zonder after market aanpassingen.
Ik heb een oude Mini uit 1981, dat ding stuiterd als een gek rijdt echt heerlijk, formule 1 coureurs zeggen dat ze de auto voelen met hen rug nou, ik ook. en er is geen enkele auto die rotondes zo snel kan nemen als een mini en racelijnen kan rijden op eigen weghelft. pohh iedere dag weer genieten whhhmmoooooptmwhooooooooopthhmm
@ruvo: En zo is het!
Vroeger altijd een stevige Focus ST en nu een standaard V60. Eigenlijk ben in het huidige verkeer best heel erg tevreden nu. Moet wel toegeven dat ik recentelijk geen ” spannende ” wegen heb genomen.
@50mchljn: R design onderstel met veerpootbruggen rijdt echt een stuk strakker maar zeker niet stuiterig.
Ik heb mijn seville helaas net verkocht, maar binnenkort komt er wel weer een andere sloep. Bochten zijn onnodig en drempels hoef je niet te merken.
@uselessguy: toch nog wel een Amerikaan hoop ik? ;) OT: Als liefhebber van Amerikaans blief ik toch wel comfort en (Amerikaans) cruisegenot.
@toyotafortuner: Mijn vader deint in een Chevrolet Caprice Wagon uit ’92. Je voelt ook niks van de weg (en het stuur ;))
@toyotafortuner: uiteraard, voor mij niets anders meer!
Meest comfortabele auto die ik ooit heb gehad was een MB W126. Wat heerlijk reed dat. Maar heb ook aardig wat stuiterbakken versleten. Heeft beide z’n charme.
Ik ben niet zo moeilijk…
?
Mijn leasebak in NL is een Seat Ibiza FR. Leuk dacht ik, zo’n sportonderstel. Als ik nu de keuze weer had, dan absoluut geen sportonderstel. Ik heb geleerd en heb nu onlangs een Landrover Discovery er bij genomen, een stuk comfortabeler ;)
Stevig niet te hard. Mijn 156 met sportpakket en 17″ had de beste wegligging van alle auto’s die ik heb gereden. De hardste was een 33 QV en veel fijne kms mee afgelegd in m’n jonge jaren ?
@bischero: yep, zo is dat. Preceis wat zo goed gaat met een Alfa. Mn 159 staat op Ti velgen. Niet de originele 19 inchers maar bewust de 18 inch imitatie. Iets meer comfort maar nog lekker stevig. Verder de standaard veren gehouden . Bilstein schokbrekers die eronder zitten een pietsie straffer dan origineel.
Mn Fiat 500c op verlaagde Eibachjes en spoorverbreders. Voor prefect rijden nog een keer wat straffere schokbrekers, maar dan krijg ik ruzie met mn vrouw.
Mn MGB V8 is behoorlijk hard geveerd op de korte slag, maar de lange slag is redelijk soepel.
Mn mini is zoals ie het lekkerst is: best hard geveerd. Een echte kart
Mn Niva:.. tsja..
Ik rijd nu 308 lease diesel. Lekker stevig Duits. De Polo 9n daarentegen is een Franse dweil…
Xantia Activa voor als het Frans hard een bocht om moet…
Aangezien mijn auto op een schroefset staat lijkt het antwoord me duidelijk. Zijdezacht comfort vind ik fijn maar dan ook alleen op de snelweg, zodra er bochten gemaakt moeten worden vind ik een goede wegligging en weinig body roll veel belangrijker. Dat is waar veel echt comfortabele auto’s door de mand vallen.
Wel moet ik zeggen dat mijn auto voorzien is van een fatsoenlijke schroefset, dus ook na 410 km rijden in een paar uur (waarvan de helft in België) stapte ik uitgerust uit. Bij een zogenaamde stuiterset was dat heel anders geweest en had het van mij wel wat softer gemogen, nu heb ik echter niks te klagen.
Graag wat comfort. De E39 met 15inch ballonbanden en automaat, heerlijk.
@alfablog:
Bij mij zijn de banden voor 2 en achter 4 maten groter .. maar kleiner dan 16 inch lukte mij toch echt niet ..
@lincoln: Dacht ik ook..
kleiner dan 16 past er bij mij niet onder.
rijdt wel lekker comfortabel, perfect voor kilometervreten.
Ik heb een DS 1967 zalig in stand gezet door Citrotech, naar oude waarden (en begrippen) wat een extreem hoog veercomfort heeft (geeft)
Anderzijds heb ik een VW ,redelijk stevig, maar met de leeftijd komt ook de “Goesting” naar meer comfort.
Ik ben de D66-er onder ons. Beetje in de midden, stuiteren hoeft niet en zeeziek in de bochten is weer te veel van het goede. Op de openbare weg is dat voor mij het beste, goed door de bocht maar geen last van de nieren
Mijn h astra heeft een sportonderstel met ids+ dus past zich aan. Het zit echter vast in de sportstand achter. Ik ben er aan gewend en gelukkig maken de heerlijke stoelen het weer goed. Op vakantie naakt het extra gewicht in de kofferbak een boel goed. Toch graag iets zachter maar het strakke sturen zal ik wel missen.
De afgelopen vijftig jaar heb ik tweemaal een Franse auto gehad: een Renault 4 (telt niet mee) en een Citroen GS. En ik moet heel eerlijk zeggen, als zo’n Citroen DS (als op de foto) inmiddels geen onbetaalbaar collectors item was geworden, dan zou ik er onmiddellijk eentje kopen !! Ik snap ook echt niet waarom andere autofabrikanten dat soort geweldige vering niet overgenomen hebben. Per slot van rekening, je bent toch niet onderweg om de hele tijd elke ribbel in de weg aan je kont te voelen?
@cabriolover: DS onbetaalbaar? Voor 15k heb je al een nette hoor. Prijzen zijn al jaren vrij stabiel. En anders neem je een CX voor 5k. Heb er nog een voor je. :)
@frederik: voor 15k heb jij geen nette Ds
Ford heeft de auto’s precies in balans.
Strak in de bocht, comfortabel op de snelweg.
Zeker de X350 met luchtvering is top maar iets te ‘zacht’. De focus ook. Fijn op de snelweg, en bijna nooit onderstuur.
@fiestacruizer: deze keer ben ik het met je eens :)
Nou ik rij graag met lekker veel comfort voor doordeweeks. Daarom heeft vrouwlief een stijfe.
@clarkson: weet je zeker dat het een vrouw is?
Bij mij is de keuzen gevallen op een stuiterbak.
Ik heb voor deze bewust gekozen voor een 4×4. Enerzijds voor de hobby en anderzijds voor het werk (een 4×4 werkt gewoon beter in een weiland dan een FWD of RWD) Die kwam met een starre achteras op bladveren en ik heb dan nog het geluk dat voor onafhankelijk is. Maar stuiteren wil het wel, en ratelen en rammelen ook.
Ik heb er zelf geen problemen mee, een terreinwagen rijden is nou eenmaal een beetje afzien. Rammelen, ratelen, stuiteren, slecht schakelen en een wegligging waar geen touw aan vast te knopen is horen er gewoon bij, dat is een deel van het plezier.
Achterpassagiers hebben er overigens wel last van, door de korte wielbasis zitten die recht boven de achteras dus bij iedere hobbel vliegen die door het dak heen.
Ik kies toch voor de comfort. Met mijn jaarkilometrage is het geen optie om in zo’n verlaagde en strak geveerde auto te rijden, dan rij ik mezelf regelrecht de rug- nekrevalidatiekliniek in.
Comfort! Maar gelukkig hebben al mijn auto’s de keuze gehad om het onderstel af te stellen.
Sinds ik in een Lincoln Towncar met luchtverontreiniging heb gereden, wil ik niks dan comfort. Je wordt meer zen dan een yoga-instructeur.
@autoblaag: :,-)
@autoblaag: met luchtverontreiniging ja? Haha.
Ik had ooit een Doblo jtd met 120pk. Dat ding woog leeg bijna niets en als je goed hard optrok gingen de lampjes aan waarmee werd aangegeven dat de zijdeur niet goed dicht zat. In de 1 kon je met nat weer niet zonder wielspin wegrijden.
Door de hoge zit en de straffe vering had je soms echt het idee dat je op een paard reed. Dit was ook de enige auto waar ik echt mee gevlogen heb.
En toch heel betrouwbaar en zuinig (als je er normaal mee reed).
Zoals bij zoveel lezersvragen is er voor mij niet één duidelijke keuze te maken. Als ik lange afstanden moet rijden over vooral (rechte) stukken snelweg, wil ik toch vooral een comfortabel onderstel dat elke oneffenheid in het wegdek gladstrijkt.
Maar ik heb ook wel eens van die dagen dat ik lekker wil sturen en de bochtige wegen hier in het Limburgse heuvellandschap wil bedwingen. Dan wil je gewoon één met de auto en het wegdek zijn en wil je toch vooral een onderstel dat strak afgeveerd is en precisie biedt.
Ik rij met een schroefset onder m’n E36 cuntpact.
stuiterend hard dus :)
@dutchiehd: minder porno op je telefoon kijken
:,-)
@baasbas: ongegeneerd hard gelachen. Wij danken u!
@baasbas: bruh xD
Ik rij per jaar zo’n 70.000km, vorig jaar zelf 78.000, en ik rij in een 525d met luchtvering. Zou nooit meer iets anders willen.
Heb totaal 4 auto’s in mijn bezit gehad, waarvan 3 verlaagd met een schroefset. Het rijd beter (indien fatsoenlijk merk) en het ziet er gewoon veel mooier uit. Ook vakanties naar Frankrijk en de Eifel in Duitsland geen enkel probleem. Naar mijn mening zijn auto’s standaard te hoog, en te slap afgeveerd, maar dat is blijkbaar wat de meerderheid van de consumenten wil?
Kersvers van de MTS, in 1993, reed ik dagelijks met 3 collega’s en een paar honderd kilo gereedschap in een BX van Zwolle naar Emmen. Die bak gaf werkelijk geen krimp. Geniaal. Daarna zelf nog een gekocht, samen met een buurman, als deelauto. Helaas werd deze na een week al -door de buurman- total loss gereden. Merde. Daarna kwam er een Japans precisie-instrument voor in de plaats (ehh… Suzuki Swift 1.0 3-cilinder, wel met 5-bak). Dat reed als een skelter met een dak. Inclusief bijbehorend ‘comfort’ (stuiterig).
Geen idee eigenlijk, waarom ik daarna nooit meer Frans (Citroën) heb gekocht, gebruikt kost het namelijk geen drol. Voor het werk nog wel met Renaults en Peugeots gereden, maar dat vind ik toch allemaal nèt niet.
Vroeger zei ik steevast “hard en stug!” Maar dat is tegenwoordig wel anders. Ja ja ik weet het, een Ferrari is alles behalve comfortabel en dat is gewoon kneiterhard. Daar is niets comfortabel aan. Maar dat is een auto waar je af en toe een stukje mee rijdt en omdat het een droomauto is.
Maar als het aankomt op echt kilometers maken, dan kies ik een comfortabele auto. Altijd. Je hebt namelijk helemaal niets aan een stuiterende auto als je daarmee een ton per jaar moet rijden. Dus ja, voor het dagelijkse verkeer wil ik niets anders dan comfortabel rijden. Als ik een keer wil stuiteren dan neem ik het steigerende paard wel mee.
Schroefzetje onder de Clio, zo hard als een plank dus. Als ik over een euro rijd, voel ik of het kop of munt was. Voor je tweede auto kan dat best. Cruisen doe ik wel als ik oud ben, in een Jaaaag ofzo.
De ideale oplossing: Citroën Xantia Activa. Comfort op t rechte stuk, snoeihard in de bochten. Ik had die auto nooit moeten verkopen.
@jansen: Dan wel de V6 ipv de 2.0 TCT. Power in combinatie met een ongeëvenaard bochtengedrag.
@xantiav6: ik moet eerlijk bekennen dat ik de 110hdi had. Veel koppel en zuinig.
Ik heb zelf een 106 en het is best een comfortabel gebakje (op niveau van veel andere A-segmenters anno 2016) maar wat mij juist positief opvalt aan de auto is de scherpte en directheid waarmee alles gaat. Stuurgevoel, gasrespons, fatsoenlijk hoorbaar motorgeluid, het is allemaal véél communicatiever dan in de VW Up van m’n moeder. Alleen de bak is niet geweldig, die haakt lekker zoals bij alle PSA auto’s zo ongeveer het geval is. Als je een goed rijdende kleine auto wil is de 106 / Saxo absoluut de way to go; veel 106 liefhebbers hebben het zelf over het kart gevoel (zit inderdaad niet ver weg van de 205 GTI).
@maarten_zoutendijk: jemig, ga je nou echt een vergelijking maken met een Up?? Vergelijk een 106 met een Fiesta uit die tijd ofzo?
Hard natuurlijk!
Standaard veercomfort of beter, maar wel graag een beetje verlaagd en met dure dempers.
Het liefst een stevig geveerde auto. Zachte vering is niks voor mij
Grappig. Alfablog heeft het over zijn fijne bmw en peugeotgti over de goede Clio….
Kom op de één of andere manier altijd bij tamelijk hard geveerd uit. Terwijl ik comfortabele onderstellen ook zeer kan waarderen. Op de huidige auto zit een adaptief onderstel. Eerlijke mening : zonde van het geld, het verschil tussen ‘Comfort’ en ‘Sport Plus’ is veeeeel te gering, het geld beslist niet waard.
Instelbaar! Bikkelhard op de fun momenten en soepel tijdens het cruisen
Als ik in mijn hokkie in de auvergne vertoef dan is mijn dagelijkse vervoer een zalige mehari.. hoezo vering.
Och wat geniet ik toch van mijn Peugeot partner, lekker verend over de snelweg. Door Duitsland over de autobahn met een vmax van 155 ( in het boekje staat 144 :D) en hobbels die ik voel ho maar. Ik ben verliefd op m’n auto. Natuurlijk snelheid is leuk maar het karakter van een auto is leuker. En geloof me in een partner voelt het alsof je 300 rijdt terwijl het in werkelijkheid 150 is.
Ik heb een klein referentiekader maar ben bijzonder tevreden met de onderstellen van Ford. Huidige Focus wel verlaagd met Eibach veren, dat hakt er eigenlijk best in. Zomers 18″ eronder met 225/40 en dat maakt t nog iets stugger wat je met name in straten/woonerven merkt. Strakke wegen = comfortabel, alleen drempels zijn echt niet fijn tenzij met beleid genomen.
Mijn Audi 100 Turbo Avant is prima comfortabel. Goed veerwerk, 15 inch wielen en lekker hoge banden (60). dat heb ik toch veel liever als zo’n ongecontroleerde strijkplank.
147 gta op n novitec schroefset met 18″ toora’s eronder. Top om op vakantie te gaan, elke keer dat je bedenkt dat de benen gestrekt moeten worden is ook tijd om te tanken
Een goed afgesteld onderstel met een progressieve veer kan af met minder rebound demping. Minder stugge veer = meer mechanische grip en een lagere bandenbelasting. Daardoor een lagere bandentemperatuur, minder kans op overbelasting en langere levensduur. Door de lagere veersterkte en zachtere demping zijn de banden eerder en langer aan het wegdek = mechanische grip, betere controleerbaarheid, voldoende comfort en voldoende weerstand tegen bodyroll door een uitgekiende demping. I love my EXE- TC’s onder m’n Evo !
Tip voor als je een bovengemiddeld strakke wegligging en toch nog voldoende comfort wenst: investeer in een goede set schokdempers als een Öhlins DFV of Bilstein B14/16. Het doet misschien even pijn in de knip, maar je krijgt er serieus veel rijplezier voor terug zonder last te hebben van los trillende vullingen…
Ik moet nu een nieuwe leasebak uitzoeken. Met +50k kilometers per jaar wordt het absoluut een Franse auto. Waarschijnlijk een Megane estate. Voor de lange km’s is dat de beste optie. Voorheen reed ik meer afwisselende kilometers, das was genieten met een Alfa GT met verlagingsset. Uiteraard is het doel om er straks een funauto naast te hebben, maar dat is nog even toekomstmuziek.
Lekker zweven de Citroën C6, dikke V6 er in en heerlijk uitgerust uitstappen.
Ik heb alleen nog geen Citroën C6.
Dat van de 106 (mijn 1e auto) kan ik beamen, die sprong heerlijk over drempels je en kwam redelijk zacht weer op de bandjes. Tijdje later een audi a3 1.8t 3,5cm verlaagd, zag er stoer uit maar hard over drempels was er niet bij. Dan hoorde je de banden steeds aanlopen, heel irritant. Nu een V50 met standaard verlaagd onderstel (2cm) en bied een perfecte combi van strak en sportief rijgedrag maar comfortabel genoeg om de melktandjes die nog door moeten komen van de kleine er niet direct er weer uit te knallen. Optisch mag hij wel iets lager maar ik ben tevreden zo
Elke auto uitrusten met Koni FSD dempers! Ik had ze op mijn jeep grand cherokee gezet, hij stuurde veel strakker, veerde comfortabeler, helde minder over. Nu idem bij de countryman van mijn vrouw. Van een zeer slecht afgesteld geheel naar een 3 cm verlaagde auto met veel meer comfort en beter stuurgedrag!
Allebei! Oftewel, aanpasbaar
Voor verre en dagelijkse ritten de W220 S500L met het fenomenale airmatic, in het weekend een van de stuiterharde oldtimers.
Doe mij maar lekker comfortabel! Dat geldt zowel voor de vering/demping als voor de stoelen.
Overigens, het beste compromis wordt wat mij betreft geleverd door de Italiaanse merken en Ford. Best sportief, maar nooit oncomfortabel hard (zoals de Duitsers dat vaak hebben).
Een groot comfortabel (Frans) slagschip (zo worden ze niets meer gemaakt jammer genoeg) om te reizen.
Een redelijk (niet te, want das voor ruwere weg ook niet goed) harde vering, haarscherp stuurgedrag, bakken vermogen,… voor het fijnere solo stuurwerk.
Dat zou ik graag hebben als ik in de ideale wereld leefde. Maar dat is niet zo. dus een compromis. (Halfzacht Familiehok + moto)
Die Snoek…. Heerlijk!
Comfort boven alles.
Snelheid is leuk, maar als je na een rit van 500km uit de auto stapt en je moet je ruggenwervels bij elkaar zoeken is dat ook niet lekker.
Volgzame vering en strak sturend – de beste auto’s zijn die welke beide comfort en goed sturen kunnen combineren.
Flexibel en dus afhankelijk van snelheid, conditie van de weg en andere parameters. Rijd nu een bmw 4 serie en die is tov vorige 3 serie een stuk comfortabeler. Maar summum in vering was toch een C5 met hyd vering! Zacht en stug als het moet en nooit rugklachten en drempels bestonden niet ))
@420d: goed 2jr geleden in een 428i GC gereden. de vering (instelbare M ophanging) viel me zo hard tegen dat ik die auto absoluut niet wil hebben. verder was dat een erg goede auto. maar vering/comfort viel gewoon tegen. (Maar k rij zelf met een C5-III op HP, dus houd wel van comfort.
10 jaar geleden mijn Golf 4 2.3 V5 veerde heerlijk, originele 15inch wielen, comfortabele Recaro stoelen. Al mijn vrienden reden “stuiterden” verlaagd met grotere wielen maar ik zweefde. Nu een W205 C350 met rondom luchtvering, is ongetwijfeld comfortabeler maar dat gevoel van je 1e comfortabele auto overstijgt het niet.
Ben zo,n twintig jaar geleden begonnen met een polo. Reed als een kart. Toen ik meer kilometers (voornamelijk autosnelweg) moest doen, heb ik een tweedehandse xantia gekocht. Sindsdien heb ik -op een c4 na- alleen maar hydropneumatisch geveerde Citroëns gereden. Wegligging nul, maar wat een comfort. Ik rij intussen al 4 jaar met een C6 3.0 hdi uit 2011. Niet duurder in onderhoud dan een Duitse middenklasser en minder zweverig dan mijn xm van 91, die nu op oldtimerplaten staat.
Ik reed een kadett gsi 2.0 16V en kort ernaa een Renault clio uit 95 ofzo en in de Renault dacht ik heel de tijd dat het autootje om zou vallen vanwege de slappe vering en de deining
Comfort. Zonder enige twijfel. Hoeft niet Frans te zijn hoor, oude Mercedessen doen eend rijders ook versteld staan van drempelkunsten.
Maar stiekem is het ook wel fijn dat er ook een iets stuggere auto staat. Soms wil je gewoon ff hoeken…
Voor de vele kilometers per jaar gekozen voor de gulle middenweg … Megane Estate!! Ontzettend comfortabel en genoeg ruimte!
Mijn eerste auto was een Mazda 626 hatch uit 95, werkelijk een vliegend vloerkleed. De meest comfortabele auto die ik ooit heb gehad en volgens mijn vrienden de beste achterbank ooit. Stuiterde alleen wel een beetje over zijn voorbanden in strakke bochten.
Mijn jeugdig enthousiasme had dus een strakkere auto nodig en die vond ik in de vorm van mijn kleine rode Ford Puma 1.7. Wat een geniaal rij-ijzer was dat. Hij werd nog iets strakker dankzij 4cm verlaging op alle vier de veren. Na een paar jaar scheurplezier kwamen er de langere afstanden en werd dit toch iets te stevig geveerd bevonden.
Toen mijn eerste lease-auto zich aandiende moest de Puma helaas de deur uit. Toch moest hij een waardige opvolger krijgen dus het werd een Opel Corsa 1.4 Sport. Het sport sloeg vooral op de straffe vering en de stevige stoelen, niet zozeer op de 90 bemmende pk’s. De voortrein had het zelfs met dit geringe aantal flink te verduren maar op zich was het best een fijn autootje. Iets sneller zou wel leuk zijn geweest.
Dus kwam daar vier jaar later de A1 Pr L Ambition voor in de plaats. Ook een 1.4, net zo zwaar als de Corsa maar dit keer met 32pk meer dankzij een turbo. Ambition is Audiaans voor sportuitvoering dus ook deze was redelijk strak geveerd, maar een stuk comfortabeler dan de Corsa. Toch was deze auto nog steeds geen Puma want met zoveel pk’s wisten de 215 brede Continentals zich niet zoveel raad. Er moest voor de opvolger dus naar een andere oplossing gezicht worden. Al 12 jaar reed ik redelijk tot zeer sportief geveerd maar nu mocht het wel een tandje minder. Iets meer comfort voor de lange afstanden was gewenst, en die kon zich aanbieden in de vorm van een niet-sport uitvoering, of simpelweg een langere wielbasis dan al die kleintjes die ik altijd gereden had.
Dus heb ik sinds afgelopen zomer een 1-serie onder mijn kont. Een stuk langere wielbasis en vele malen comfortabeler, en de laatste die nog wordt geleverd met achterwielaandrijving. Dat was inmiddels bijna een vereiste met al dat geschaats. Snel is hij niet, maar comfortabel is hij wel. Als je aandringt kun je de achterwielen wel een beetje tot uitstappen dwingen maar een scheur-ijzer is het allerminst. En toch is het wel weer een Sport :)
Stuiterend met een Momo Ghibli3 in de handen in mijn zwarte Alfa Sud TI, met zwart leer, verlaagd, Koni Sport dempers , 15″ Ronal A1 velgen voorzien van 1955015 Michelins naar Hannover en terug gereden. Heerlijk stug over de autobahn met een fijne 105pk sterke boxermotor. Het was in 1992.
Zo laag dat er nog net een pak shag onderdoor kan.
Comfort. Ik heb niets met stuiteren.
Fijnste auto ooit: mijn Citroën C5 2.2 HDI uit 2005. Exclusive uitvoering met leer en schuifdak.
Na aanschaf meteen de veerbollen laten vervangen door extra zachte verbollen. Het ding veerde me te hard, namelijk. In elk geval harder dan de uitgaande C5 uit 2001 op dat moment.
Daar heb ik heerlijk 3 jaar in gezweefd.
Ik rij zelf een Honda Civic 1.6 BAR Sport uit 2005. Een draaicirkel van een vrachtwagen en eigenlijk te hard afgeveerd waardoor ik nu precies weet waar alle kuilen in het wegdek zitten in mijn woon-werk verkeer, en hoe ik die moet omzeilen. Tot nu toe niet echt een succesverhaal. Echter gaat mijn jonge hart open van geluk als ik hoog in de toeren over een dijkweggetje hoek.
Tot nu toe eigenlijk alleen stuiter auto’s gehad. Maar mijn volgende auto mag zeker softer. In het dorp waar ik woon hebben ze namelijk nog geen asfalt uitgevonden, tel daar wat zware tractors bij op en het feit dat er niks aan is gedaan sinds dat Napoleon hier was en het resultaat is letterlijk schokkend.
Comfort, aub. Ik rijd +50.000km per jaar en doe dat met plezier in mijn C5, zelfs met gewone veren. Daarnaast ook nog super zetels. Stuurt uiteraard een stuk minder strak dan een Duitser (vorige was een VW), maar heb nog nooit te klagen gehad over snelheid in bochten. Integendeel.
@bernini: zelf heb ik een C5-III op HP. k vraag me eigenlijk af of het verschil met de stalen vering groot is. Heb jij ooit de vergelijking gemaakt?
@saxoke: Ik heb nog nooit de kans gehad om met luchtvering te rijden. Mijn vermoeden is dat het met luchtvering nog comfortabeler is, maar dat bochten nemen iets spannender is ?
@bernini: Het is hydraulische vering zeker …?
Ik ga voor comfort, waarbij mijn leeftijdsgenoten van 20j meestal met een verlaagde beenharde Golf rijden rij ik met een eerste generatie peugeot 308. Mooi evenwicht tussen comfort en niet te zacht voor dagdagelijks vervoer.
In het weekend zweef ik in mijn mercedes w140.
Niets rijdt als een grote Citroën.
PUNT UIT!
ik heb het hier al vaker gezegd, ik begrijp niet waarom we een stalen veer uit het Romeinse tijdperk nog gebruiken, hun bruggen en vloerverwarming begrijp ik wel maar qua vering heeft niets de Fransen ooit kunnen evenaren.
700 kilo lading in een Xantia Break en gewoon met 140 per uur naar Oustreham blaffen om een schip onderdelen te leveren; dan weet je na zo’n rit meteen waarom je Citroën rijd!
@desjonnies: En de grootste boeh-roepers die zeggen dat Frans KUDT is hebben hun enige auto-ervaring op een skelter mogen beleven. Naarmate je een echte Citroën gereden heb snap je het.
Heb op m’n Scirocco een instelbaar onderstel en die staat op de snelweg op de normale stand. Comfort is dan net wat te zacht, daar zet ik hem vaak in als ik in de buurt van veel drempels kom. Sportstand is leuk voor op bochtige wegen maar op de snelweg zit je dan wel te stuiteren in de auto. Maar mocht het niet in te stellen zijn, neig ik toch wat meer naar een stevige vering.
Leuke vraag. Ik ben toevallig van het ene naar het andere uiterste gegaan. Mijn eerste auto was een golf 2 1.6 uit ’91 met een vast gerotte schroefset 14inch met getrokken banden (40). Zoals hierboven al eerder gezegd werd. Ik voelde het verschil tussen een 1 en 2 euro munt als ik erover heen reed. De auto lag zo laag dat er niemand achterin kon zitten want dan liepen de wielen aan en ik niet in steden als Amsterdam kon komen omdat ik dan overal vast kwam te staan ivm spoorvorming. Daar tegen over stond wel dat ik een ultieme snelheidsbeleving kreeg als ik het 69pk blokje compleet stampte door de klaverblad bochten op de snelweg. Enorm fun alhoewel ik soms dacht dat m’n dashboard eruit klapte met drempels, hobbels, en bruggen. Nu rijd ik sinds kort in een Passat 2.3 V5 uit ’00 en ik rijd zonder moeite overal naartoe. Heerlijk lekker cruisen en de koppelomvormer al het werk laten doen. Conclusie de Passat laat ik zo en binnenkort toch maar weer kijken naar een hatchback om die weer met schroefset zo laag mogelijk de gooien.
Ik heb twee Peugeots gehad, een 406 en 206, alleen de 406 was echt comfortabel geveerd in mijn ogen, de 206 was gewoon normaal geveerd, zoals ik het nu mag definiëren. Want na wat Duits, Tsjechie’s en nu weer Duits, maar dan van Ford, gereden te hebben. Kan ik niet anders concluderen, dat de Ford van allemaal zich het best gedraagt op de weg.
Maar dan reken ik de 2003 gehuurde Mercedes-Benz, uit de E-klasse even niet mee, dat was en is eigenlijk het statement van comfort.
Ik ga de switch maken van een M onderstel naar een Cactus. De drempels gaan me behoorlijk irriteren en kan niet wachten om lekker te zoeven. De voorvork op m’n motor gaat in het voorjaar naar standje vaste buis, want daar wil ik gewoon alles mee voelen.
De -hopelijk- toekomstige funauto gaat er eentje van categorie gocart worden, lekker hokken met dat ding op de mooie dijkjes die ons land rijk is!
Hard om snelle bochten mee te nemen, een beetje zachter voor lange snelwegritten. Kan dit met één auto? Zéker! BMW 220i met adaptief M-onderstel. Comfortstand op de snelweg, in Sport+ als we zin hebben in het betere scheur- en smijtwerk.
Ik heb een Audi A4 (2011) met sportonderstel. Best stevig, maar harder dan nodig. Wegligging van een FWD diesel is best onderstuurd en dan maakt een hard onderstel niet goed. Beetje extra comfort had ik prima gevonden. Verlaging is optisch wel beter.
Civic EP2 Sport met Type R onderstel en Eibach verlagingsveren, lekker stuiteren.
Eigenlijk doen de Engelsen het het best. Een vaste wegligging met absorbtievermogen in vering en demping. Mijn vorige auto, Legacy 3.0R Spec B, had zo’n top onderstel met de Billstein dempers, maar het koste mij wel wat bekeuringen. Omdat je nergens meer kan doorrijden in Nederland, gekozen voor comfort. Mijn 300c AWD staat nog iets hoger dan een gewone 300c, 18″ met 60-serie banden, is stil, zeer koersvast, ook in de sneeuw, met prima zetels. Scheelt een hoop bekeuringen en als hij eenmaal in de bocht ligt, kan het verrassend hard de hoek om!
Zakelijk rijd ik een A4 met instelbare dempers. Die staat dus altijd op comfort. En dan had ik nog graag extra comfort gehad.
Prive een Range Rover Sport met luchtvering en dynamisch onderstel. Dat rijdt gewoon Brilliant en is dus voor mij de perfecte reisauto.
Doe maar zo’n heerlijk Franse zachte Clio RS met cuponderstel.
Voor mij de gulden middenweg, al ligt het er ook aan waar de auto voor gebruikt gaat worden
“Je moet tenslotte af en toe ook (knetterhard) een hoek om.”
Ik hoef nooit knetterhard een hoek om.
De BX van mijn pa is de fijnste auto die ik ooit gereden heb. Ik zou graag iets dergelijks leasen.
Men eigen auto vind ik het goede compromis.
Ik heb in men CLA de verlaagde comfortophaning, ideaal. Net iets lager op 18″ velgen, maar zonder de plankharde sportophanging.
Ik heb alles gehad, van mn huidige BMW met hard sportonderstel tot een hydropneumatische Xantia. Met die Xantia moet je leren rijden; niet remmen voor kuilen of drempels en het onderstel zn werk laten doen. Dan voel je niets…
Over die Citroëns bestaan 2 grote misverstanden: 1. ze kunnen minstens net zo hard door een haakse bocht als een 106 GTi, met dat verschil dat je met de Xantia je zijspiegels bekrast over het asfalt. 2. LHM lekken is iets goeds, dan roest de onderkant niet.
Ook een Xantia V6 Activa gehad, en die was door het actieve systeem verrassend slecht in het wegfilteren van korte oneffenheden. Rotondes waren wel een feest, 1x met een verbaasd achterblijvende Porsche 911 die het niet bijhield… Een kracht van 1.2g zijdelings halen maar weinig auto’s die ook een verkeersdrempel over kunnen. Ik zou zo weer switchen naar zo’n onderstel!
De Alfa is niet extreem hard geveerd, t’is ook geen zwalkbak. Strak genoeg voor als het wat sportiever mag maar zeker comfortabel. De A3 die ik hiervoor had was er 1 met S line onderstel. Die was wel redelijk stijf. Op slecht wegdek werd dat wel stuiterig. De M235 is de eerste auto die we hebben met zo’n adaptief onderstel. Maar dat is meer kiezen tussen hard, kneiterhard en beton. Die sport+ modus is leuk op strak asfalt maar alles minder dan dat is boneshaking. De Cayenne, tja, die heeft een KW software pakket waardoor ie flink lager staat. Icm met 23inch en een hele platte band is dat wel hard geveerd. Ligt als een blok op de weg maar wordt op slecht wegdek wel echt bonkig. De comfortstand van Porsche was daarvoor wellich een oplossing, die van KW in ieder geval niet… Die blijft behoorlijk stijf.
Heb een hele tijd Citroen gereden, eigenlijk bijna alle recente modellen. Een C5 op stalen veren is vrij soft. Ik vond de Comfort (met de hydractive 3) te soft. Zelfs in de sport modus. Dan heb ik liever conventioneel. De C6 heeft dat beter voor elkaar vind ik. Die is heerlijk comfortabel zonder echt een zwabberbak te worden. Denk dat het per type auto verschilt. Vind beide wel prettig, zolang het maar bij het karakter van de auto past.
1 woord: Porsche Macan turbo met optionele luchtvering. Het is onwaarschijnlijk hoe ze het voor elkaar hebben gekregen, maar deze auto breekt de wetten van de natuur. Fantastisch comfort en een uitmuntend stuurgedrag. Zelfs in de zachtste setting kun je hem rijden als een rallyauto, het is echt ongekend. Zonder enige hardheid of stugheid. Het is de eerste auto waar ik in gereden heb die dit flikt.
Bij voorkeur redelijk comfortabele vering en demping gecombineerd met goede stablilisatorstangen en lekker directe besturing. Wat mij betreft het beste van twee werelden. Wel plezier, niet afzien.
op m’n 18e in 1999 met een 2CV beginnen rijden. in 2002 een Saxo VTS gekocht, verlaagd, 16″ wieltjes 195/40-16 bandjes, niets comfortabels aan.
in 2009 de Corsa van m’n vrouwke weggedaan en een (nieuwe, huidig model) Berlingo gekocht. praktisch ding was dat, zeker met de Kids toen ze klein waren.
2jr geleden de Berlingo weggedaan en een C5 Exclusive gekocht, met de Hydractive3+ vering. Belachelijk comfortabel en toch een erg, heel erg goede wegligging. Alleen voelt het zo niet. Door het hoge comfort gevoel zet t ding ook niet aan om als een dolle over rotondes te vliegen.
De Saxo is vervangen door een 206SW GTi. Daar kan k wel mee rond die rotondes knallen.
Maar als ik morgen moet kiezen voor nog maar 1 auto aan huis te hebben: een C5 2.2HDi204 Exclusive of 3.0HDi240 V6 Exclusive, beiden met Hydractive3+, automaat, erg goede stoelen (ook comfort, geen sportieve stoelen), enorm veercomfort….
Het comfort komt voor de sportiviteit.
@saxoke: oja, de sportstand hadden ze beter de normale stand kunnen noemen, en wat nu de sportstand is, hadden ze een inschakelbare Comfort+ stand van moeten maken. Past beter bij de auto.
Dusdanig stevig dat ik er met vertrouwen op topsnelheid mee over de Autobahn kan gaan zonder voor de “bochten” af te moeten remmen. Als de neus bij insturen zich eerst soort moet zetten, dan is het me eigenlijk niet strak genoeg.
Plankhard vind ik daarentegen helemaal niks. Rij nu een C Klasse met AMG onderstel en 18″ wielen, en eigenlijk is dat reeds te hard. Wat dat betreft was voor mijn smaak m’n vorige auto perfect. F20 1-Serie, 17″ en M-sportonderstel. Comfortabel zonder week te zijn, en strak genoeg om alle vertrouwen te geven om cruisesnelheden van ruim boven de 200 aan te houden.