Lijstje: de 11 gaafste Mercedes SLR’s op een rij

Is jouw lievelingstijd acht voor half acht? Dan hebben wij elf maal goed nieuws!

De Mercedes-Benz SLR is een van de meest onbegrepen supercars van zijn generatie. Deze uitspraak is een beetje vreemd als je kijkt naar de verkoopcijfers. Normaal gesproken bedoelen we daarmee dat iedereen de auto links liet liggen.

Daar is in het geval van de Mercedes-Benz SLR geen sprake van. Sterker nog, het is een van de meestverkochte supercars van na het millennium! Op zich ook best knap. AMG heeft om en nabij de 100 motoren gebouwd voor de Pagani Zonda, maar duizenden V8-motoren voor de SLR. Zeker als je kijkt hoe stratosferisch duur een SLR was, is de auto een commercieel succes.

Maar de ene SLR is de andere niet. In tegenstelling tot de Carrera GT en Enzo waren er diverse uitvoeringen van de SLR. In een Autoblog Special van de SLR McLaren hebben we voornamelijk de oorsprong en ontwikkeling van de auto behandeld. We hebben destijds beloofd om terug te komen op de diverse uitvoeringen, dus bij deze! Omdat het (bijna) kerst is en extra leesvoor altijd mooi is meegenomen, pakken we de originele SLR ook even mee.

Mercedes-Benz 300 SLR (W196R) ’54
Met deze auto begon het allemaal. De 300 SLR. In principe is het een formule auto. Zoals de fabriekscode doet vermoeden is de 300 SLR voorzien van een racemotor. Betreft de chassiscode: W196 is tevens de naam van een zeer succesvolle raceauto. Een groot gedeelte van het chassis was gelijk en de motor eveneens, een achtcilinder lijnmotor. Deze was een halve liter groter in de 300 SLR en goed voor maar liefst 310 pk!

Mercedes-Benz Stromlinien Typ Monza (W196R) ’54
Net zoals nu, had je vroeger ook een verschil tussen banen met veel bochten en juist hele snelle banen. Net als nu was Monza destijds ook een van de snelste banen van de kalender. Speciaal voor de lange rechte stukken kreeg de auto een extra aerodynamische carrosserie, waardoor de minder aerodynamische weerstand bood en hogere snelheden kon halen. De naam ‘Typ Monza’ is een koosnaampje. Overigens werd deze carrosserie niet alleen gebruikt op Monza, maar ook op andere snelle banen.

Mercedes-Benz 300 SLR (W196S) ’55
De 300 SLR W196S was in feite een formule 1 auto, maar dan met wat modificaties zodat Mercedes mee kon doen aan het WSC (World Sportscar Championship). Natuurlijk is de versie die meedeed aan de Mille Miglia het meest bekend en populair, maar de 300 SLR werd ook ingezet bij andere races. Niet alleen Stirling Moss, maar ook legende Juan Manuel Fangio reed in die periode in de 300 SLR. Een andere coureur was Pierre Leveigh, die omkwam na een verschrikkelijke crash op Le Mans.

Mercedes-Benz 300 SLR Uhlenhaut Coupe (W196S)
Deze auto is bijna mooier dan de mythe eromheen. De ontwerper van de 300 SLR sports racers was Rudolf Uhlenhaut. Hij had tevens het geniale idee om van de 300 SLR een coupe te maken, als model boven de 300 SL. Nu was de 300 SL al een van de meest prestigieuze en vooruitstrevende auto’s van zijn tijd. De 300 SLR Coupé zou erover heen gegaan zijn. Het was in feite een race auto met racemotor en een dak plus een iets luxer interieur. Er werden slechts twee exemplaren van gebouwd. Na een enorme crash op Le Mans in 1955, besloot Mercedes zich terug trekken uit de autosport. Uhlenhaut heeft er twee exemplaren van gebouwd. Naar verluidt reed hij er geregeld in. Meer dan 290 km/u op de snelweg was absoluut geen geen probleem. Daarmee zou het destijds verreweg de snelste auto ter wereld ooit ontworpen zijn.

Mercedes-Benz 300 SLR Mille Miglia (W196S) ’55
Tsja, je kan niet de SLR behandelen en deze overslaan. Het is een van de meest briljante en meest geslaagde competitieauto’s allertijden. Met Stirling Moss achter het stuur en Denis Jenkinson als navigator mocht de SLR om 07:22 in de ochtend vertrekken, vandaar het startnummer van de auto. De 1.600 km werden afgelegd met een gemiddelde snelheid van meer dan 157 km/u. Gemiddeld!

Mercedes-Benz SLR McLaren (C199) ’03
In de jaren ’90 wil Mercedes met een klassieke sportwagen weer meedoen in de arena van supercars. Op zich komen ze goed in de buurt. Als het aankomt op keiharde specificaties, doet de SLR gewoon mee. Zowel in rechte lijn als op de diverse circuits doen de Enzo, Carrera GT en SLR McLaren weinig voor elkaar onder. Wel is er een groot verschil in karakter en inzetbaarheid. Qua nieuwprijs viel het verschil ook reuze mee, maar als je nu een SLR zoekt, ben je voor tweeënhalve ton al klaar, aanzienlijk minder dan de toenmalige toppers van Porsche en Ferrari.

Bekijk hier de Autoblog rijtest met de SLR!

Mercedes-Benz SLR McLaren 722 Edition (C199) ’06
Ondanks de keiharde specificaties van de SLR was het niet voor iedereen duidelijk wat voor type auto het was. Met de 722 Edition was er minder ruimte voor twijfel: dit was een extra snelle, sterke en heftige variant van een auto die op al die drie vlakken weinig te klagen heeft. De SLR 722 Edition heeft een V8 die 650 pk levert en 820 volvette Newtonmeters. 820! De 722 staat 1 centimeter lager en heeft lichtgewicht 19″ velgen die altijd zwart zijn met gepolijste velgrand. Ook het interieur is een stuk serieuzer dankzij overmatig gebruik van alcantara. De 722 is uiteraard iets sneller: 0-200 km/u is in 10 seconden achter de rug.

Mercedes-Benz SLR McLaren 722 GT (C199) ’07
De 722 GT is zoals je kunt zien geen straatauto. Het is een auto speciaal voor de racerij bedoeld. Op zich viel het best mee hoeveel Ray Mallock eraan moest aanpassen. Het interieur werd gestript, er werd een enorme spoiler gemonteerd en de motor werd voorzien van andere beademing. Het resultaat? Een bijna 400 kg lichter SLR met een 680 pk sterke motor. De SLR 722 GT werd ingezet voor een unieke raceserie. Er zijn 21 stuks van gebouwd.

Mercedes-Benz SLR McLaren Roadster (R199) ’07
Dat ze hier niet eerder op gekomen zijn. De concept versie van de Roadster kwam heel snel na de coupé. Het is op zich vrij logisch, Mercedes ging eerst aan de bak om te voldoen aan de vraag naar de SLR Coupé. Na een paar jaar werd de Roadster pas toegevoegd. Veel mensen die al een coupé hadden, kochten ook ‘maar even’ de Roadster erbij. De Roadster was iets zwaarder en minder stijf, maar dankzij het koolstofvezel chassis en de slimme dakconstructie viel het redelijk mee qua ‘verval’.

Bekijk hier de rijtest met de SLR McLaren Roadster!

Mercedes-Benz SLR McLaren Roadster 722S (R199) ’09
In principe is dit een combinatie tussen een SLR Roadster en een 722 Edition. Dus een 650 pk sterke motor. Ook de remmen, onderstel en het interieur zijn aangepakt. Ook van deze 722 zijn er slechts 150 gebouwd.

Mercedes-Benz SLR McLaren Stirling Moss (Z199) ’09
Als Mercedes nu eens eerder met deze uitvoering kwam… Niet iedereen was onder de indruk van de Mercedes-Benz SLR McLaren, dat waren met name mensen die een Enzo of 599 GTB verwachtten. De SLR was een hot rod en de Stirling Moss deed dat precies goed. De motor leverde meer vermogen, terwijl de auto aanzienlijk lichter was. De auto was een grote hoedtik naar de legendarische auto van van Stirling Moss, maar dat had je waarschijnlijk al geraden na het lezen van de naam van de auto. Mocht je destijds interesse hebben gehad in een Stirling Moss SLR, dan moest je voldoende SLR’s in de verzameling hebben staan, anders kwam je niet eens op de shortlist. In totaal zijn er 75 van gemaakt.

Meredes-Benz SLR McLaren MSO (C199)
De SLR hinkte altijd op twee gedachten: was het een luxe GT of een sportieve supercar? Eigenlijk was de SLR het beide, zij het niet met de volle 100%. Al die wensen waren McLaren eigenlijk een doorn in het oog. Hun visie op supercars was compleet anders dan bij Mercedes. Toen de samenwerking in de Formule 1 stopte, was er dus geen reden om meer samen een straatauto te maken. Sterker nog, McLaren begon aan zijn MP4-12C (en alle Supercars die erna kwamen en Mercedes bouwde de SLS, op het platform van de de nieuwe Viper. De MSO behandeling ging erg ver. Het koetswerk, de wielen, onderstel, motor. Werkelijk alles werd aangepast.

Mercedes-Benz SLR McLaren Roadster 722S MSO (R199)
We gaan door met de 722S MSO, want in feit kon je alle niet-Stirling Moss SLR’s gewoon naar MSO brengen. De conversie koste zo’n 200.000 euro bovenop de prijs van de SLR die je zelf moest meenemen. Wel vreemd, na de MSO-kuur zijn de SLR’s er juist veel kitscherig en protseriger uit, iets wat ze bij McLaren juist niet wilden, naar eigen zeggen.