Mercedes A-Klasse (2018): rijtest en video

Mercedes is bezig met een modellenoffensief, wat onder andere betekent dat de A-Klasse krap zes jaar na introductie al vervangen moet worden door een nieuwe generatie. We probeerden hem voor jullie uit.

[Eerst kijken, dan lezen? Bekijk de video HIER]

Niet al te lang geleden werd hij nog gefacelift en nu is er al een nieuwe A-Klasse: Mercedes maakt werk van het veroveren van de compacte premiummarkt. En dat is wel te begrijpen, want de A-Klasse is belangrijk voor het merk.

Eerst even kort uitleggen waar we mee te maken hebben. De Mercedes A-Klasse werd ooit geboren als een soort busje, maar in 2012 werd het een compacte hatchback die mocht concurreren met de BMW 1 Serie en Audi A3. Mercedes noemde als argument bij de introductie destijds dat Mercedes’ klantenkring gemiddeld genomen vrij oud was en dat men graag een jongere doelgroep wilde bereiken. En dat lijkt aardig gelukt, want in ieder geval in Nederland is het één van de best verkopende modellen van het merk met de Ster.

En nu is er dus al een nieuwe. En die auto mag er qua looks in ieder geval zijn. Breder, lager, een langere wielbasis: het ding ziet er goed uit. Zeker met de AMG Line is het een fijne machine om naar te kijken. Uiteraard heeft Mercedes op de persauto’s de dikste wielen gemonteerd, dat helpt ook, maar toch: we mogen ‘m wel. Mooie ogen, goeie kont, wat spek op de plekken waar je dat graag ziet en een grotere opening van achteren: de kofferklep was bij de vorige generatie tamelijk onpraktisch gevormd, maar dat is verholpen door de achterlichtunits te splitsen in twee delen, waardoor er 20 centimeter meer ruimte is in de breedte van de laadopening. Praktisch!

Motorisch gezien is er ook veel nieuws. Om te beginnen twee motoren die samen met Renault zijn ontwikkeld: een 1.33 liter (Mercedes noemt het 1.4) A200 met 163 pk en 250 Nm. Een viercilinder blok met een driehoekige cilinderkop die volgens Mercedes daardoor drie kilogram lichter is. Mercedes had de leiding bij het ontwikkelen van dit blok, in tegenstelling tot het volgende blokje dat gedeeld wordt met de Fransen. Dat is namelijk de 1.5 diesel. Deze werd door Renault ontwikkeld, maar Mercedes heeft daar wel wat eigen software en een paar andere tweaks op losgelaten. In de A 180d levert het blokje 116 pk en 260 Nm koppel. Er komt ook nog een A 160 aan met 107 pk, maar wij rijden vandaag met de dikste: een 2.0 viercilinder A 250 met 224 pk en 350 Nm koppel, gekoppeld aan een 7G DCT automaat. Ook de eerder genoemde blokken zijn met een (andere) zeventraps automaat leverbaar, en sommige motoren zullen ook met handgeschakelde zesbak beschikbaar zijn.

De A 250 gaat in 6,1 seconden naar de honderd en heeft een begrensde top van 250 kilometer per uur. Maar bij een rappe hatchback als deze willen we vooral weten hoe het rijdt, dus trappen we het ding aan. We mogen van Mercedes eerst een stuk snelweg doen, wat ons meteen de kans geeft om de autonome functies van de nieuwe A-Klasse te testen. De A-Klasse heeft flink wat spullen gekregen van zijn grote broers, waaronder adaptive cruise control met actieve rijbaanassistent. Dat betekent in theorie dat we niet meer aan stuur, rem of gaspedaal zouden hoeven zitten, ware het niet dat de A-Klasse je om de zoveel tijd vraagt om toch even zelf het stuur aan te raken. Gewoon, om te checken of je niet Candy Crush Saga aan het uitspelen bent. Op het moment dat je wil inhalen kun je overigens gewoon het knipperlicht aanzetten, de A-Klasse wisselt dan zelf van baan.

Buiten de snelweg kunnen we de sportieve modus van het onderstel mooi testen. Het moet gezegd worden: we mishandelen de A 250 behoorlijk maar het chassis geeft geen krimp. De auto gedraagt zich in bochten vrij neutraal, tot je echt de grens over duwt, dan krijg je licht onderstuur. Het enige wat we een beetje missen is stuurgevoel: de auto doet wat je vraagt, maar verwacht geen uitgebreide communicatie via je handen. De A 250 heeft overigens een multilink achteras, maar ook de met torsieas uitgevoerde A 200 hebben we even gereden en die blijft niet ver achter. Mercedes hanteert voor de zwaardere motoren in ieder geval standaard de multilink achteras, dat is mooi.

Ook mooi: als je de navigatie ingesteld hebt op de eindbestemming, regelt de A-Klasse zelf de snelheid terug als je de snelweg afgaat, op rotondes afrijdt, etc. Hierbij moet je wel zelf sturen natuurlijk, maar dat spreekt voor zich. Oh, en ook niet vergeten dat je zelf moet remmen voor stoplichten en andere kruisingen. Hoewel de Mercedes A-Klasse met je meekijkt rondom de auto en je actief assisteert met de besturing en remingrepen, is het wel je eigen verantwoordelijkheid geen medeweggebruikers te rammen. Overigens vind ik de systemen soms wat te agressief en zou ik zelf de rijbaanassistent uitschakelen, maar ieder zijn ding. Het werkt in ieder geval wel.

Maar al deze technieken, motoren en uiterlijke verschijning zijn eigenlijk bijzaak. Waar het bij de A-Klasse om gaat is de ervaring van comfort. En daarbij zijn ze bij Mercedes heel ver gegaan. Heb je een adaptief onderstel en zet je dat in comfortmodus, dan is de auto ongekend volwassen en stil. Ook bij relatief hoge snelheid (in Kroatië mag je 180, toch?) is het opmerkelijk hoe weinig windgeruis er is, hoe stil de motor zijn werk doet en hoe prettig de auto gedempt is. Ik wil het woord deinen vermijden, want dat heeft een negatieve klank, maar het is echt ongekend hoe de nieuwe A-Klasse je in alle rust van A naar B weet te knallen op hoge snelheid. Alsof je in een één of twee segmenten grotere auto rijdt, echt heel fraai.

Het dashboard bestaat uit twee grote, horizontale delen waarbij het voorste deel los lijkt te zweven voor het bovenste deel. Daartussen bevinden zich de twee schermen van het tellerhuis en MBUX (Mercedes Benz User Experience) infotainmentsysteem. De auto die wij bij ons hebben heeft optioneel twee grote schermen (10 inch), standaard zijn er twee schermen van 7 inch gemonteerd. Een combinatie van een 7 inch en een 10 inch scherm is op bepaalde uitvoeringen ook mogelijk. Het scherm achter het stuur is passief, maar het andere scherm kun je met aanraking bedienen. Bovendien zit er in de middenconsole een touchpad, waarmee je alles op het rechterscherm kunt bedienen. De functies van het tellerscherm bedien je met de knoppen op je stuur.

En tot die functies behoren optioneel ook weer een aantal zaken die we nog niet vaak zien in auto’s van dit formaat, zoals instelbare ambiance-verlichting, stoelmassage en stoelventilatie. Ook is het mogelijk om met het zinnetje “Hey Mercedes” de spraakbesturing te activeren. Deze werkt een beetje zoals Siri, maar het systeem en ik konden het niet heel fantastisch met elkaar vinden. Dat geldt overigens in mijn geval nog met bijna alle spraakbesturingssystemen die ik tegenkom, dus misschien ligt het aan mij en niet aan de mevrouw in de Mercedes A-Klasse.

Maar goed, die spraakbesturing is bijzaak: de nieuwe Mercedes A-Klasse is een ontzettend fijne en volwassen auto geworden. De A 160 kost straks 30.695 euro, de A250 die wij reden is er vanaf 46.995 euro. Het is misschien niet de nummer 1 keuze voor de liefhebber van sportief rijden, maar voor mensen die veel kilometers moeten maken is de A-Klasse een heel aangename auto, die bij stevig hoeken zeker niet teleurstelt. Nu is het wachten op de nieuwe Audi A3 en BMW 1 Serie om te kunnen bepalen wie de beste speler in het segment heeft. Filmpje!