Vergelijking: de nieuwe Mercedes G-Klasse versus de oude

De baksteen, de zeecontainer, de Gelände, de G-wagon. Het was jarenlang een begrip in de autowereld. Van een stoere offroader voor het leger, ontwikkelde de G-Klasse zich door tot een hip fashion item voor mensen als de Kardashians. Maar de ‘G’ deed daarbij iets waar maar weinig auto’s in slagen. Ondanks dat je het risico loopt om met een bak waterstofperoxide in je haar uit te stappen als je in een G-Klasse rijdt, bleef het vierkante voertuig een bepaalde aantrekkingskracht houden op ‘echte liefhebbers’.

Wellicht is het de historie, de notie dat de G er ‘altijd al was’ en zijn plek verdiend heeft. Misschien is het ook gewoon het feit dat de G-Klasse inmiddels een unicum op de markt is, een echte offroader in een zee van crossovers. Of het zijn de knotsgekke AMG varianten met ontzettend veel pk’s en een afgeregelde top van 210 (G63) respectievelijk 230 (G65) kilometer per uur. Hoe dan ook, mensen hebben liefde voor de goede oude ‘G’.

En dat was een probleem voor Mercedes. Een goed probleem om te hebben, dat wel, maar desalniettemin een probleem. Na ettelijke facelifts en updates wist men in Stuttgart namelijk dat er ooit een opvolger moest komen. Maar hoe vlieg je zoiets aan bij een icoon als de G-Klasse? Een icoon dat daarbij ook nog eens goed verkoopt? Uiteindelijk besloot Mercedes niet de makkelijke weg te kiezen en iets te doen zoals Porsche doet met de 911, maar om met een compleet ander model op de markt te komen. Een model dat in niets lijkt op zijn voorganger.

Looks
Alleen al qua looks is het duidelijk: Mercedes heeft de oude G-Klasse voorgoed vaarwel gezegd. Bij de nieuwe zijn de deuren veel ronder uitgesneden. Hoekige kanten maken hier plaats voor zachtere lijnen. Ook de behuizing van de koplampen is totaal nieuw. De rechttoe rechtaan lijnen van het vorige model maken plaats voor een speels naar boven toe lopend lijntje onder de koplamp bij het nieuwe model. Alsof Claire Forlani je aankijkt met die ietwat taps toelopende oogleden. Mooi.

De golf van verandering zet zich door aan de achterkant. De rood-wit schakering in de achterlichtunits van het nieuwe model is vrijwel letterlijk de antithese van die bij het oude model. Wat wit was is nu rood en vice versa. Waar de G-Klasse deze kille afrekening aan verdiend heeft is ons een raadsel na zoveel jaar trouwe dienst.

Interieur
De cultuurschok gaat verder in het interieur. Vond je aan de bovenkant van de middenconsole voorheen een scherm met daaronder de knoppen voor de differentiëlen en vierkante ventilatieroosters, nu vind je er een scherm met daaronder de knoppen voor de differentiëlen en ronde ventilatieroosters. Ronde ventilatieroosters in een ‘G-Klasse’, wie verzint überhaupt zoiets frivools?

Techniek
De motor is zo’n beetje het enige van het oude model dat gebleven is. In de G500 die als eerste op de markt komt, zit dezelfde 4.0 liter grote V8 die ook in de oude G500 4*4^2 zat. Het blok is in feite een teruggetunede versie van AMG’s 4.0 V8. De versnellingsbak is echter helemaal nieuw en in het terrein is de nieuwe G nog capabeler dan de oude. Het nieuwe model kan door dieper water waden en grotere hellingshoeken tackelen. Tijdens al die escapades hebben de passagiers achter ook nog eens vijftien centimeter extra beenruimte tot hun beschikking. De techniek staat voor niks, maar gaat dat niet ten koste van ‘het karakter’?

Conclusie
Het moge duidelijk zijn: Mercedes is niet voorzichtig met het G-Klasse erfgoed omgegaan. Dat de auto dezelfde naam draagt als zijn illustere voorganger kan je niet zien als meer dan een cynische PR-stunt van de paarse broeken van het merk. Deze breuk met het verleden getuigt van lef, maar we zullen moeten afwachten of de markt deze nieuwe ‘G’ net zo omarmt als de oude.