AM Rina is moderne Italiaanse klassieker met V8 en klik klak bak

Met klassieke goede looks en carbon koets probeert deze Italiaanse je hart te winnen.

Het is een gouden tijd voor kleine fabrikanten die speciale auto’s bouwen in kleine aantallen. Moderne auto’s zijn immers steeds meer eenheidsworst. Iedereen heeft dezelfde aandrijflijn, bestaande uit een elektromotor en/of een kleine vierpitter met turbo. Maar het zijn niet alleen de C-segmenters en midsize SUV’s die inwisselbaar zijn. Zelfs modellen van exotische merken, voelen soms wat ‘gewoontjes’. De zoveelste McLaren en zelfs de instap-Ferrari’s, zijn gevoelsmatig niet meer zo speciaal als ze ooit waren.

Dit in een tijd dat iedereen een zo uniek mogelijke sneeuwvlok wil zijn en meer mensen dan ooit de middelen hebben om dit met hun portemonnee uit te dragen. De ene na de andere autofan met een droom komt dezer dagen met een in kleinserie gebouwde blepper op de markt. Vaak betreft het restomods of auto’s met een retro-tint. Want eerlijk is eerlijk; dat nieuwe spul is om allerlei redenen (regeltjes, moderne techniek) gewoon niet zo leuk meer als de auto’s van vroeger.

Automobili Mignatta gooit nu haar kaarten op tafel met de Rina, een auto geïnspireerd op de jaren ’60 qua look. Men maakt er geen geheim van dat de inspiratie komt van Alfa’s en Maserati’s uit die tijd. Hoewel de AM Rina niet een echte kopie is van een bekend model.

Het gewicht is wel ouderwets laag, namelijk zo’n 1.000 kilo. Dat betekent dat de Rina een pk-gewichtsverhouding heeft van 1:2. Onder de kap huist namelijk een atmosferische V8. Deze komt, hoewel AM Rignatta het niet zegt, volgens kenners uit de schappen van Ford. De boring en slag suggereren dat de Coyote-V8 als basis vormt voor de krachtbron.

Autotechnica, bekend van onder andere de Kimera EVO 37 (ook al zo’n briljant ding), heeft de motor getuned naar circa 500 pk. De kracht wordt via een Ferrari-esque opengewerkte zestraps handbak en een limited slip diff naar de achterwielen gestuurd.

In de jaren ’60 zou de koets opgetrokken zijn uit aluminium en/of staal. Doch AM Rina heeft wat dat betreft ook voor moderne techniek gekozen. De koets is opgetrokken uit carbon, wat her en der goed zichtbaar is. Schermen zoek je echter tevergeefs in het interieur. De stoelen, of beter gezegd kuipen in het chassis waar jij en de bijrijder kunnen zitten, zijn bekleed met fraai leder. Voor je neus vind je pontificaal een toerenteller en olietemperatuurmeter. AM Rignatta is bereid maximaal 30 exemplaren te bouwen per jaar. Over een prijs wordt nog niet gerept. Koop dan?