Het is niet eens de enige Polo G40 van Marktplaats, maar de andere is 490 Euro duurder.
Ook aan het eind van het jaar verzaakt onze meest trouwe Marktplaats-afstruiner @rachid niet. De beste man heeft ons onlangs weer een bak guitige okkazies voorgeschoteld. Een daarvan was de Matsubatsu 3000GT. Een andere is deze kleine hete hatch uit begin jaren ’90: een heuse Volkswagen Polo G40. En wel eentje in Genesis-uitdossing. Dat heeft niks te maken met een luxe Hyundai of een spelcomputer van Sega. Volkswagen was destijds namelijk sponsor van de ‘We can’t dance’ toer van de bekende band Genesis.
Daarom had dit speciaaltje, naast wat kekke decals op de paarse lak, ook twee dikke subwoofers achterin. Mooi was die tijd. Voor de rest had de Polo Genesis de techniek van de Polo G40. Kenners weten dan dat er onder de kap in ieder geval een G-Lader huist. Volkswagen gebruikte die destijds ook voor de Corrado G60, Golf GTI G60, Golf G60 Rallye, Golf G60 Limited en Passat G60 Syncro.
De G-Lader was eigenlijk een oude uitvinding. Stokoud zelfs, want hij stamt uit 1905. Echter was de G-Lader lange tijd niet betrouwbaar genoeg te krijgen voor massaproductie. In feite is het een mechanische compressor aangedreven vanaf de krukas, net als andere types compressor. De G-Lader is speciaal omdat lucht wordt gecomprimeerd door twee spiralen die min of meer ‘in elkaar grijpen’.
De G-Lader werd door Volkswagen zo genoemd, simpelweg omdat het apparaat de vorm heeft van de letter ‘G’. Omdat het om Duitsers gaat, is het getal achter de ‘G’ ook vrij logisch. De ‘G40’ heet zo omdat de spiralen een diepte hebben van 40 millimeter. Bij de ‘G60’ hebben de spiralen een diepte van -je raadt het al- 59,5 millimeter. In de jaren ’80 kreeg Volkswagen het eindelijk voor elkaar om dit type compressor productierijp te maken. Althans, soort van.
Volkswagen maakte namelijk een fout door de suggereren dat de G-Lader geen onderhoud behoefde. Dat bleek in de praktijk een beetje anders uit te vallen. In werkelijkheid hadden de G-Laders regelmatig vrij prijzig onderhoud nodig. Daardoor kregen de auto’s een slechte naam. Vandaar dat Volkswagen ook al snel weer stopte met de techniek. In plaats ervan kwam voor de liefhebbers de VR6 op de markt.
Met goed onderhoud kan een G-Lader echter wel degelijk lang meegaan. En dan heb je eigenlijk best leuke motoren. Zo levert het 1.3-tje in de Polo Genesis 113 pk. Gezien het gewicht van de auto minder dan 900 kilo is, wil dat dus wel vooruit. Tevens heb je geen turbo-lag.
Het exemplaar dat @rachid vond op Marktplaats, heeft 208.000 kilometers achter de rug. Echter, het prettige eraan is dat deze unit het afgelopen jaar veel liefde heeft gehad. De verkoper zag wellicht dat de Polo G40 anders zou verzuipen en besloot toch maar wel de helpende hand te bieden. De vervangbare dingen van de ophangingen werden allemaal aangepakt, plaatdelen zijn strak gemaakt en de G-Lader kreeg een revisie.
Zo staat deze Pooooo-Loooo er weer patent bij op diens BBS-jes. De vraagprijs bedraagt nu 12.500 Euro. Koop dan?
Dank @rachid voor de tip!
Foi wat een bak geld!
Zoveelste voorbeeld van, die had je 10 jaar geleden moeten kopen.. :)
De Polo was voor mijn gevoel in die tijd niet zo gewild en geliefd als bijvoorbeeld een Clio 16v of CRX.
Voor mij zeker geen jeugdheld, eerder een muurbloempje waarvan je nu zegt “o ja, die was er ook”.
Precies dat. De 6n gti polo daarna was wel een populaire auto paar jaar later.
In die tijd zag ik de Peugeot 205 en 309 gti vaak, maar ook de punto Abarth.
In de tijd van deze Polo bestond de Punto Abarth nog niet en kwam de Punto 1 net op de markt.
Ik vermoed dat je bedoeld de laatste serie van de Fiat Uno Turbo of de Punto GT.
Punto GT idd.
Die g-lader was zo slecht dat er twee bedrijven in Zoetermeer waren die zich richte op de revisie ervan.
M-R-G Lader en G-Force. Beide bedrijven zaten op hetzelfde industrie terrein en hadden bestaansrecht. Dat zegt wat…
Die G-lader was zo slecht omdat veel mensen te lang doorreden met een versleten exemplaar. De vuistregel was dat je, wanneer de gegenereerde druk onder de 1 bar kwam, het beste kon melden bij zo’n genoemde specialist. Die waren dan in staat om zo’n G-lader te reviseren (in de praktijk werd er vooral veel omgeruild) en dan kon je er weer een ton mee rijden. Helaas waren de meeste tweede, derde en vierde bezitters van een G40 of G60 niet zo alert (of bij kas) om dit tijdig te bemerken en reden ze zo’n G-lader helemaal aan snot, totdat het punt van revisie definitief een gepasseerd station was, en dan kon je enkel nog nieuw (gereviseerd) kiezen en dat kostte serieus knaken.
Overigens is het met de meeste gedownsizede turbomotoren ook wel zo dat je met één à anderhalve ton op de teller ook serieus revisiewerk kunt verwachten (en lang niet alleen VAG blokken…), maar daar hoor je maar verrassend weinig auto eigenaren over.
Dat laatste hoor ik ook. Ook een keurmeester van de RDW zegt dat hij bij auto’s met kleine turbomotoren schrikt van de reparatiekosten. Zeker als ze geen E5 tanken. Door de ethanol in de benzine slijten de pakkingen weg met grote kostenpost tot gevolg….
Dat gaat echt nog wel een dingetje worden in de tweedehands markt, voor zover het dat al niet is. Alles is tegenwoordig gericht op lage wrijvingsweerstand, beperking van de uitstoot en hogere vermogens uit kleinere motoren en het moet nou eenmaal uit de lengte of de breedte.
Ik had niets met VW toen, maar die Scirocco met G-lader vond ik (ook toen al) heul vet.