Autoblog.nl

Klassieker: Opel Diplomat B V8

Auteur: , gepost om – 31 Reacties

Opel Diplomat B
Deze Straßenkreuzer mit Riesenmotor had wat Rüsselsheim betreft een van de Grote Drie moeten zijn in de hoogste klasse: de Opel Diplomat B V8.

Nu maakte de Diplomat wel degelijk deel uit van de grote drie, zij het van Opel’s eigen KAD-serie. Met grotendeels dezelfde carrosserieën stonden namelijk de Kapitän, de Admiral en Diplomat als Opel’s slagschepen bovenaan in de prijslijsten. Met zes- of achtcilinders onder de lange motorkappen betrad het merk schoorvoetend de bühne in het segment dat gedomineerd werd door Mercedes-Benz, met in diens schaduw een opkomend BMW.

Opel’s topmodel van deze tweede, in 1969 uitgekomen generatie was bedoeld als geduchte concurrent van Mercedes’ S-klasse en topmodellen van BMW als de 3.0 Si en 3.f3L. Zijn voorganger, de in 1964 geïntroduceerde Diplomat A, was dat nog niet gelukt en ook deze Diplomat B had één groot nadeel: het was een Opel. Dat jan-met-de-pet-DNA hield de Rüsselsheimers vervolgens hardnekkig van het erepodium, tot op de dag van vandaag.

Zijn image was dus nogal bescheiden, zijn voortstuwing was dat zeker niet. Deze Diplomat V8 doorkruiste soeverein stad en ommeland met een niet misselijke 5.4 liter V8 van concerngenoot Chevrolet in het vooronder. Dat zijn bijna vijf gewone Kadettjes. Als opvolger van de 4.6 liter variant van generatie A leverde dit donkerbruin klinkende aggregaat 230 PK op de achterwielen, gecombineerd met een, eveneens all american automatische driebak. Het paste helemaal bij het karakter van deze grote en nogal amerikanische Schlitten.

Met zowat vijf bij twee meter voldeden ook zijn afmetingen aan de eisen voor een slee. Toch was hij daarmee iets bescheidener vormgegeven dan zijn voorganger van generatie A. Voor de ware ‘Murica fans, notoire achterbankbewoners of Leute die nooit genoeg Opel op hun oprit konden hebben staan was het mogelijk een nog langere L-versie te bestellen. Enorm veel luxe per strekkende meter en ook de normale versie was allerminst karig uitgevoerd. Van binnenuit verstelbare buitenspiegels, elektrische ramen en verlichting in de voetenruimte waren geen vanzelfsprekende opties in zijn tijd. Bovendien was het interieur, zeker voor een Opel, uitermate luxueus uitgevoerd. Een RococOpel: velours bekleding, dik tapijt en echt hout gaven de Diplomat V8 altdeutsche Wohnzimmergemütlichkeit.

Ook op technisch gebied was het allerminst behelpen. Vier geventileerde schijfremmen, een De Dion achterasconstructie en eerder genoemde V8 waren belangrijke features die de reuzen-Opel geschikt maakten voor de Oberklasse. Concurrent Mercedes-Benz kwam pas in 1971 met een achtcilinder W108 S-klasse in dit segment. En die had geen verzonken ruitenwissers, een vinyl dak of standaard mistlampen onder de verticale koplampen. Daarmee onderscheidde de Diplomat zich trouwens ook van de Kapitän en Admiral, die horizontale units in het front hadden. Wat bleef was de duidelijk Amerikaanse styling, hoewel al een stuk Europeser, soberder en compacter dan generatie A. Maar het bleef een respect afdwingende Luxuslimousine, Opel’s dikste van die tijd.

Een groot succes zou het echter niet worden. De Kapitän en Admiral verdwenen al eerder stilletjes van het toneel en in 1977 viel tenslotte ook het doek voor de Diplomat, na nog geen 20.000 verkochte exemplaren van Opel’s aandeel in de eredivisie. De Senator die dat jaar ten tonele verscheen was van een andere orde en kon het stokje in de hoogste klasse niet overnemen van de dikke Diplomat. Die tegenwoordig populairder is dan ooit: de tijd dat je voor een habbekrats zo’n heerlijk overgemotoriseerde, maar zwaar ondergewaardeerde Rüsselsheimer op de kop tikte liggen alweer een tijdje achter ons. Jarenlang liep iedereen er met een grote boog omheen, nu wordt er koortsachtig gezocht naar een smetteloos exemplaar en telt de liefhebber daar zonder blikken of blozen zomaar € 30.000,- voor neer. Dat zijn ruim vijf smetteloze Kadettjes. Maar die klinken niet als een Corvette.

Ook interessant!

Nieuwste artikelen

Lees Interacties

Reacties

  13. lincoln zegt

    Verschrikkelijk ugly ding ..
    Zal best wel 100X betere kwaliteit zijn als Rolls in die tijd ..
    Maar dat was elke middenklasser al ..
    De styling is 100% Europees ..
    Dit soort depressieve hokken kan je nml nergens anders kwijt ..

    Was vast duurder als een Olds Buick of Pontiac ..

  19. 9000cse zegt

    @larssb, bedankt voor dit geweldige artikel!
    Ik vind het werkelijk héérlijk om weer eens een positief artikel over een Opelmodel te lezen. Ik vind dat het merk echt heel erg ondergewaardeerd wordt. Laten we niet vergeten dat Opel 37 jaar lang(!) het best verkochte automerk in ons land was! (En voor de liefhebbers van de “slopel”-uitdrukkingen: Als je Opels maar kudt-auto’s vindt, probeer er daarvan dan maar eens 37 jaar lang de meeste van te verkopen in ons landje! Dan onderschat je ons als Nederlanders toch echt op schaamteloze manier!).
    Ik vond de Diplomat B met 5.4ltr V8 echt wel een superlimousine! Ik kreeg hem in 1973 als “companycar” en vond dat als 25-jarige toch echt wel bijzonder. Het was de eerste auto waarmee ik de 200km/h-grens heb overschreden. En ik vond het verbazingwekkend met welk gemak hij dat deed. Let wel: 1973 = 43 jaar geleden! Een middenklasser van dat bouwjaar bereikte met moeite de 160!
    Daarbij had de Diplomat 5.4 (er bestond ook een “goedkope” E-versie met 2.8 ltr. 6-cyl.) door zijn DeDion-achteras voor die tijd een fenomenale wegligging!
    In die tijd had ik vaker de mogelijkheid om zijn concurrenten te testen. Zo ben ik ruimschoots onderweg geweest met o.a. de Mercedes S-350SE en 450SE, de BMW 3.0 en 3.3L. Maar ook met o.a. de Fiat 130 V6. En mag ik effe eerlijk zijn? Rationeel waren de Mercedesssen de winnaars, maar emotioneel?
    Ik maak er maar een lijstje van:
    1) Opel Diplomat B 5.4 V8
    2) Fiat 130 3.2 V6
    3) Mercedes 450 SE
    4) BMW 3.0

    • desjonnies zegt

      @9000cse:
      Ja, die 130 van de FIAT, was min of meer eenzelfde soort van lot toebedeeld.
      Het was met kop en schouders het allerbeste rij-ijzer maar evenals de Opel werd de wagen
      afgerekend op het imago ven het merk.

      Kijk ik nu om me heen rijdt praktisch iedere boeren-l*l in een Mercedes Benz zelfs onze zeer aimabele schoonmaakmevrouw heeft zo’n ding.

      Me heeft meer liefde voor de underdogs uit die tijd de miskende talenten als de Reperbahn cruiser uit Rüsselsheim en de Turinese snelweg koningin !

      En een vriend reed van die afgetrapte 3 liter BMW’s , werkelijk het aller aller slechtste wat je toen op leeftijd kon kopen, slechter dan een doorgeroeste DS !

    • henkhupelschoten zegt

      @9000cse: Vergeet de Peug 604 niet, wat een frans slagschip was dat. Ben er niet echt in thuis maar wat is dat een schitterende wagen. Zou mijn w108 overigens wel willen inruilen voor zo’n diplomat V8! Zag er laatst een maar de lul van een eigenaar had er een gastank ingebouwd.. Zo’n zonde..

Geef een reactie

Autoblog

Merken