Metroloog voorkomt Tesla typische panelgaps bij Bugatti

Als Bugatti klant wil je niet dat de panelgaps zo onregelmatig en fors zijn als bij een Tesla. Vandaar dat Bugatti een metroloog in dienst heeft.

Bugatti heeft zich onder bezielende leiding van Volkswagen AG een speciale positie in de autowereld weten te bemachtigen. Een ‘Bug’ is nu eigenlijk de overtreffende trap van een Ferrari, Lamborghini of Aston Martin. Ze zijn sneller, duurder, krachtiger, luxer en -helaas- ook zwaarder dan die traditionele bleppers, die decennialang de ultieme statussymbolen vormden. Vandaar ook dat geslaagde mensen als Michel Perridon en Andrew Tate er gek op zijn.

Dat Bugatti dit heeft kunnen bereiken, is zonder twijfel een prestatie van formaat. Het heeft dan ook, letterlijk en figuurlijk, het nodige gekost. De originele Veyron was fameus voor het feit dat elk van de voorziene 300 exemplaren Volkswagen vijf miljoen kostte om te produceren. Aanzienlijk meer dus dan het prijskaartje voor de klant dat oorspronkelijk slechts een miljoen bedroeg. Desalniettemin kreeg men de Veyrons maar lastig verkocht. Jarenlang was de Veyron een running joke onder doorgewinterde journo’s. Op elke beurs stond wel weer een nieuwe special edition te pronken.

Inmiddels lacht Bugatti (en Volkswagen) echter in het vuistje. De kosten van vijf miljoen waren berekend door de ontwikkelingskosten voor de Veyron in acht te nemen en die te delen door 300 exemplaren. Maar zoals bekend, borduren latere modellen zoals de Chiron voort op de techniek van de Veyron. Daarbij gaan ze voor aanzienlijk hogere bedragen de deur uit dan de Veyron destijds deed. En leuren met de koopwaar alsof het een saaie Aziaat is die maar geen aftrek vindt en dus met gratis airco en wat stickers op de flank aangeprezen moet worden, hoeft ook niet meer. Net als alle miljoenen kostende exclusieve waar, vliegen de Bugs de deur uit.

De klanten verwachten dan natuurlijk ook wel wat. Een Bugatti móet natuurlijk wel zo perfect zijn als de maker belooft. Het is geen Pagani, Koenigsegg of DeTomaso, die qua prijs vergelijkbaar zijn, maar waarbij je enige imperfecties wellicht door de vingers kan zien, vanwege het feit dat ze in een schuur gemaakt worden. Een Bugatti daarentegen is het ultieme uithangbord van het miljardenconcern Volkswagen. Een auto die 400+ kan halen, maar stiekem vanaf 250 zoveel windgeruis produceert dat je trommelvliezen eruit trillen, kan dus niet.

Een van de maatregelen om deze perfectie te waarborgen, heet Gregoire Haller-Meyer. Gregoire is metroloog van beroep. Dat heeft niks te maken met cumulus wolken, Noord-Westers en heftige regenval, maar met dingen meten. Dingen op de millimeter meten welteverstaan, of zelfs 0.005 millimeter. Gregoire meet met 3D-scanners en andere tools alle Bugs helemaal na, of het nu een Chiron of Centodieci betreft. De man zelf zegt erover:

I have to find the reason why when the gap between two components deviates from our specified tolerances by just one millimeter.

Gregoire Haller-Meyer, legt de meetlat ernaast

Als er iets niet helemaal in orde is, is het aan Gregoire om de oorzaak te vinden. Is het onderdeel afwijkend, of is de fit and finish onder de maat? Vervolgens volgt het gesprek met de engineers en werklieden om te kijken wat er veranderd moet worden. Daarnaast vergaart Gregoire alle data van zijn bevindingen, om te kijken of er op procesniveau verbeteringen nodig zijn. De nooit eindigende zoektocht naar perfectie dus…

Koop dan?