Red de wereld, koop een BMW M2 handbak #test

Niet veel mensen kopen het, maar ons kan je wakker maken voor een test van een BMW M2 met handbak. 

Hopeloos ouderwets, onhandig, langzamer, maar bij tijd en wijle wel grappig. Het zou mijn eigen biografie kunnen zijn, maar in dit geval refereer ik aan de handgeschakelde versnellingsbak. Die is heel rap aan het uitsterven, deels doordat de autokopers luie hondjes zijn. Waarom nog zelf aan het werk gaan als de elektronica het allemaal beter kan?

Toch voorzie ik een kleine revival van de handbak. De afgelopen 10-15 jaar heeft de automatische versnellingsbak enorm stappen gezet. Van lethargisch sloom tot razendsnel schakelen, de rollen zijn omgedraaid. Bij iedere auto is het inmiddels zo dat de versie met automaat sneller is dan de versie met drie pedalen.

Maar helaas heeft de elektrische auto de stoplichtsprint verpest. Een beetje EV is zo bloedverziekend snel vanuit stilstand, dat er bijna niet tegenop te schakelen valt. Daar zit echter ook de kans voor de producent van de handbak (en koppelingsplaten). Als het allemaal geen moeite kost, dan krijg je er ook weinig voldoening uit. Met een handbak moet je er nog een beetje voor werken om snelheid te maken.

Wat een genot

Met dank aan de Amerikaanse consument blijven de Duitsers nog handbakken leveren, in de VS bestellen ze ze namelijk wel. Sowieso houden we ervan dat er keuze is, hoewel we ook begrijpen dat de verkopen vaak zo beroerd waren dat andere fabrikanten de logische keuze maakt om de handbak aan de wilgen te hangen.

De Europese consument herinnert zich vooral de handbak in vaak ondergemotoriseerd dagelijks vervoer. Het was soms hard werken om in een Fiat Panda uit de jaren 80 het overige verkeer bij te houden. Een handbak in combinatie met een potente motor is echter totaal iets anders. De M2 kan heerlijk schakellui worden gereden op golven van overweldigend koppel. Of je gaat er juist voor en jaagt de zescilnder iedere keer richting de rode lijn. 

De BMW-engineers zijn helden

Tijdens de test van de handgeschakelde 911 Carrera T viel het me tegen wat je nog mocht als bestuurder. Lekker toeren maken en daarna wegpoeren met of zonder wielspin: bij Porsche mocht het niet.

Des te verfrissend dat het bij BMW wel mag. Wil je een clutchdump doen bij 5.000 toeren? Het zijn jouw banden en jouw koppeling (normaal gesproken dan), dus ga je goddelijke gang. Daagt iemand je uit voor een stoplichtsprint? De BMW M2 met handbak heeft launchcontrol! Serieus, dat is echt gaaf. Honderd punten voor BMW dat ze dit mogelijk hebben gemaakt. 

Vloer het gaspedaal met ingetrapte koppeling en de launchcontrol wordt voorbereid. De twee turbo’s bouwen druk op en zodra de melding Launch Control gereed verschijnt, dump je de koppeling. Met een toefje wielspin peert de M2 ervandoor. Wel zelf koppeling en versnellingspook hanteren voor de volgende versnellingen, maar dat is juist onderdeel van de fun.

Upgrade voor de S58 van de BMW M2 G87

De M2 was al geen stakker, maar een beetje meer vermogen is altijd lekker. In de diverse versies van de M3, M4 en X3M levert de S58 zes-in-lijn al meer vermogen. Een kleine moeite dus om het ook aan de M2 koper te gunnen. Het is ook een sterk blok met een closed deck blok met stijve krukaskast, een lichtgewicht gesmede krukas, directe benzine-injectie en Valvetronic variabele kleptiming. 

Voor de update geeft BMW de M2 een bescheiden vermogenswinst van 20 pk. Die stap van 460 naar 480 pk is uiteraard alleen met een stopwatch na te meten, maar we zullen er niet over klagen. Tussen 2.650 en 6.130 tpm is het maximumkoppel van 550 Nm beschikbaar. De automaat kan overigens meer koppel aan, daar piekt de koppelkromme op 600 Nm.

Met de achttraps automatische versnellingsbak sprint de BMW M2 in exact vier seconde naar de 100. Met de handbak moet het in 4.2s kunnen, launchcontrol helpt erbij, maar je zult de schakelmomenten wel helemaal zelf goed moeten doen. Van stilstand naar 200 doet de M2 automaat in 12,9s, de handbak in 13,7s. De M steptronic automaat heeft 8 versnellingen die allemaal net wat korter zijn dan de zes versnellingen van de handbak, dat zie je terug in de sprinttijd. 

De topsnelheid is wederom naar goed Duits gebruik begrensd op 250 km/u, tenzij je bijbetaalt voort het M Driver’s Pack dan mag je 285 km/u.

M2-vs-M4

Waarom BMW überhaupt een M2 aanbiedt blijft wat mysterieus. De M4 en M2 gebruiken hetzelfde platform, de interieurs komen aardig overeen en ook gebruiken ze dezelfde motoren.

Als je de M2 met de M4 vergelijkt, dan valt op dat de M2 214 mm korter en 10 mm hoger is. De wielbasis is 110 mm kleiner en de bodemvrijheid is 3mm groter (het scheelt toch he). Vreemd genoeg zit er volgens de eigen communicatie van BMW geen verschil in gewicht tussen M2 en M4, maar dat zal met de typegoedkeuring te maken hebben. 

Meer volwassen, maar ook in de slechte zin

De 1M Coupé en vorige generatie M2 deden één ding heel graag: dwars gaan. Het is niet eens dat ze listig waren, maar je kon kinderlijk eenvoudig met de achterwielen een mooie glijpartij inzetten. Alle ingredienten zijn nog aanwezig: de M2 heeft een actief M-sperdifferentieel en elektronisch gestuurde dempers. Ten opzichte van reguliere BMW 2 serie Coupé zijn de spoorbreedtes vergroot en is de koets stijver gemaakt. In vergelijking met de wat grotere M4 kreeg de M2 aan de voorzijde wat stijvere veren, de achterkant werd juist wat zachter. 

Het resultaat is dat de G87 M2 feitelijk een betere auto is geworden. De achterwielen kunnen het gestegen vermogen prima aan het asfalt overdragen. Dat is dus goed, maar soms ook minder leuk. Met bijna 500 pk voelt de M2 soms nog niet sterk genoeg om een dikke powerslide neer te zetten. Je zult veel meer op momentum de M2 moeten provoceren. Het is beter, maar het is niet leuker. 

Dikke poten

Pardon? Nu ik je aandacht hebt, denk goed na of je het M Race Track pakket (SA 7MM) wilt specificeren. Sowieso is de meerprijs van € 14.495,- nogal heftig, maar de M Carbon kuipstoelen met verlicht M logo zijn ook niet voor iedereen. Mijn bovenbenen passen simpelweg niet (comfortabel), waardoor je na een uur sturen een beetje beurse benen hebt. 

In het M Race Track pakket zitten overigens ook nog het CFRP-dak (-6 kg), het M Driver’s Package (topsnelheid 285 km/u) en de M carbon-afdeklijsten in het interieur. Dan nog is het belachelijk duur.

Prijs en conclusie BMW M2 test

Wat een heerlijke handbak, BMW is niet te lullig en geeft je de vrijheid om achterbanden (of koppelingsplaten) op te roken. 

Het grootste probleem van de M2 is zijn grote broer. De BMW M2 kost 127.979 euro, voor de M4 vraagt BMW 147.987 euro. Voor het mooie zitten ze te dichtbij elkaar, of is dat vooral een probleem voor de M4? 

De M2 is overigens één van de laatste der mohikanen die nog met een handbak en zonder elektrische ondersteuning op de markt wordt gezet. En dan weet BMW er zo’n pretpakket van te maken, wat een feest.

Liever een Porsche 911 met handbak?

Of een M3 Touring met automaat en vierwielaandrijving?