Hoe briljant eenvoud kan zijn.
Als er één merk sterk is in het maken van kleine auto’s, dan is het Fiat wel. Met modellen als de Topolino, 500, 600 en 126 hebben ze zich onsterfelijk gemaakt als het gaat om briljant ontworpen kleintjes. Hun meest inventieve, praktische en economische meesterwerkje moet toch wel de eerste generatie van de Fiat Panda zijn. Daarom voor vandaag een bloemlezing voor een grootse kleine auto.
Fiat heeft heel erg lang kunnen voortborduren op het succes van de 500. Wat dat betreft is hetgeen wat het merk op dit moment aan het doen is (te lang kleine modellen in productie houden), niets nieuws. De Fiat 500 was in productie van 1957 tot 1975. In 1972 kreeg de Fiat 500 een opvolger in de vorm van de veel moderner uitziende Fiat 126. De 126 leende de looks van de 127, maar was in technisch opzicht al bij introductie behoorlijk bejaard. Het was gewoon een doorontwikkeling van de 500. Voor Oost-Europa was dat geen probleem. De Fiat 126 was zeer betaalbaar en je kon er eenvoudig zelf aan sleutelen. Vandaar dat Polski-Fiat nog tot 2000 de ‘Maluch’ in productie heeft gehouden. Voor de meeste West-Europeanen was het echter tijd voor iets nieuws.
Wel was het de bedoeling dat de opvolger van de 126 dezelfde kwaliteiten moest delen. De techniek moest eenvoudig zijn, zodat iedereen eraan kon sleutelen. De auto moest licht zijn, zodat de motor, aandrijflijn en remmen ook licht uitgevoerd konden worden. Je zou bijna denken dat ze een sportwagen aan het ontwikkelen waren. Voor het ontwerp werd de Italiaanse grootmeester Giorgetto Giugiaro van ItalDesign aangesteld.
Het woord grootmeester was vóór de introductie van de Panda eigenlijk al verdiend, maar ná de introductie absoluut gepast. Een briljante supercar ontwerpen die iedereen mooi vind is niet zo moeilijk. Je hoeft immers nergens rekening mee te houden. Echter, met een compacte stadsauto heb je te maken met veel meer eisen. Het moet er niet alleen herkenbaar uit zien, maar ook goedkoop zijn om te produceren. Ga er maar aan staan.
Aan het einde van 1979 werd het eindresultaat aan het grote publiek getoond. De naam: Panda. De Panda was zeer eenvoudig en toch kenmerkend vormgegeven. De Panda was eigenlijk zo simpel dat íe daardoor briljant was. In tegenstelling tot de 500 en 126 lag de motor van de Panda voorin en werden de voorwielen aangedreven. Dit leverde een veel ruimer interieur op. Dat interieur was ook geniaal door zijn eenvoud. Zo was het dashboard eigenlijk één groot opbergvak. Of de achterbank, dat meer iets weg had van een hangmat. Je kon er met twee volwassenen of drie kinderen op zitten, maar je kon het ook weghalen voor meer bagageruimte. Je kon het ook neerklappen, samen met de voorstoelen, om zo twee slaapplaatsen te creëren.
In technisch opzicht was de Panda minder vooruitstrevend. Sterker nog, veel bleef bij het oude qua techniek. Er werd kwistig gebruik gemaakt van de onderdelen uit de diverse magazijnen van Fiat. Logisch natuurlijk, want de Panda moest een goedkope auto zijn. Veel techniek kwam van de Fiat 126 en 127. De voorwielaandrijving was destijds best modern, maar de achterwielophanging met starre achteras en bladvering was dat absoluut niet. Dat maakte niet uit, het werkt immers, toch?
Bij aanvang waren er twee motoren leverbaar. Een tweecilinder met een slagvolume van 0,65 liter, goed voor amper 30 paarden. Deze motor werd in lengte geplaatst. De andere optie was een 900 cc vierpitter met 45 pk, waarbij de motor nu overdwars lag. Bij de tweecilinder Panda was de grille aan de linkerkant gepositioneerd, bij de viercilinder was de grille aan de andere kant geplaatst. In Nederland hadden we overigens enkel Panda’s met viercilinder motor. In 1982 kwam er een nieuwe motor bij, de Panda 34, met een viercilinder, goed voor 34 pk (zoals de naam al weggeeft).
In 1983 kwam de leukste Panda erbij, ook hier laat de naam niets aan de verbeelding over: Panda 4×4. Deze klimgeit werd ontwikkeld in samenwerking met Steyr-Puch. Het was destijds best een bijzondere auto, want vierwielaandrijving was in die klasse absoluut niet vanzelfsprekend. De Panda 4×4 was voornamelijk ontwikkeld voor Alpenlanden, waar men de functionaliteit van de auto goed kon gebruiken. De Panda 4×4 had een 1.0 viercilinder motor met iets minder dan 50 pk onder het kapje.
Dankzij het extra aandrijfasje en nog wat grut woog de 4×4 ietsje meer dan de reguliere Panda. De versnellingsbakverhoudingen waren echter iets aangepast, waardoor de auto best levendig aanvoelde bij de acceleratie tot zo’n 60 – 80 km/u. Dankzij het lage gewicht, de op de hoeken van de carrosserie geplaatst wielen en de vierwielaandrijving was de Panda 4×4 bijzonder vaardig op onverharde wegen.
In 1986 kreeg de Panda een zeer grondige facelift. De facelift was dermate ingrijpend, dat wij het tegenwoordig een compleet nieuw model zouden noemen. Sommigen refereren deze serie Panda’s als de Panda ‘141A’. De 650 en 900 cc grote motoren mochten het veld ruimen. Er kwamen twee nieuwe blokjes voor terug. De motoren waren niet zozeer modern, dan wel de bouwwijze. Deze generatie motoren werden de ‘FIRE’-motoren genoemd. Ondanks de overeenkomst met het Engelse woord voor ‘vuur’ stond het toch echt voor ‘Fully Inegrated Robotised Engine’.
Ook het chassis was meer hoogstaand, de starre achteras met bladveren bleef voorbehouden aan de Panda 4×4, maar de gewone Panda kreeg een eenvoudige ‘Omega-as’. Die was nog steeds niet hoogstaand, maar minder prehistorisch dan de starre achteras van voorheen. Aan het uiterlijk van de Panda kon je duidelijk zien met een facelift-model te maken te hebben. De koplampen waren groter, evenals de achterlichten. Belangrijk verschil in het koetswerk was dat deze nu verzinkt was. De vorige Panda wilde graag roesten, dat was nu veel minder het geval.
Tot nu toe waren alle Panda’s voorzien van een benzinemotor. Met de facelift kwamen daar twee opties bij. Zo was er een episch trage Panda diesel, die op sommige markten leverbaar was. De Panda was van zich zelf best zuinig, dus waarom daar nu een dieselvariant van moest komen was onduidelijk. Interessanter is wellicht de Panda Elettra, een elektrische variant. We benoemen deze auto voornamelijk om aan te geven hoe ver de tijd vooruit is gegaan. De auto kwam in 1990 op de markt en was voorzien van een 19 pk sterke elektromotor. Inclusief de accu’s woog het apparaat bijna 1.200 kilogram! Het onderstel moest aangepast worden aan het hogere gewicht. Een succes was de Panda Elettra niet echt. De elektrische Panda was erg prijzig, de laadtijden zeer lang en de actieradius verrassend kort.
In 1991 kreeg de Panda andermaal een facelift. Wederom kon je de auto enkel met viercilinder motoren krijgen, variërend van 750 tot 1100 kubieke centimeters. Uiteraard waren de 4×4 modellen en ook de Panda Elettra weer van de partij. Qua uiterlijk en interieur veranderde er niet zo veel. De auto werd ietsjes strak getrokken, zodat deze niet uit de toon viel in de Fiat showroom.
Net als een andere jaren ’80 evergreen, de Peugeot 205, bleef de Panda hardnekkig in de verkooplijsten staan. Ondanks dat er al nieuwere alternatieven bij waren gekomen, ook van Fiat zelf. In dit geval was er een Cinquecento die de Panda eigenlijk behoorlijk overbodig maakte. De Cinquecento was er van 1991 tot 1997, toen de Seicento het stokje overnam van de kleine stadsrakker. En de Panda? Die bleef gewoon verkocht worden. Het leveringsprogramma werd wat uitgedund: er waren telkens minder uitvoeringen leverbaar. Diverse markten namen al afscheid van de populaire Italiaan. Ook in Nederland werd het model eind 1996 van de markt gehaald.
Dat was echter niet het einde van de carrière van de Panda in Nederland, want de importeur nam de auto eind 1998 toch weer op in het gamma. In de daaropvolgende jaren werden er in Nederland ongeveer 1.000 stuks per jaar van verkocht. In 2002 liep de belangstelling duidelijk terug, temeer omdat voor 2003 een compleet nieuwe Panda gepland stond. Nou ja, ‘Panda’. De auto zou eigenlijk als Fiat ‘Gingo’ op de markt worden gebracht, maar Renault vond dat teveel lijken op ‘Twingo’ en de rechter stemde in met de Fransen. Fiat had halsoverkop een nieuwe naam nodig voor het guitige kleintje en kwam toch weer uit op ‘Panda’.
In mei 2003 was dan eindelijk het moment aangebroken dat de Panda definitief uit productie genomen werd. Na 23 jaar was het welletjes voor Fiat, dat inmiddels voldoende kleine auto’s in zijn gamma had om het gat op te vullen. Sterker nog, de Seicento was tegen die tijd al behoorlijk verouderd aan het raken, wat dat betreft is het erg knap dat de Panda het zolang heeft uit weten te zingen.
We weten allemaal dat een Ferrari F40, BMW M5 of Aston Martin DB9 veel meer tot de verbeelding spreekt, maar dat zijn bijna irrelevante auto’s. Ze worden in kleine aantallen verkocht tegen hoge prijzen. De ontwerpers kunnen met hoge budgetten een ultieme auto creëren. De Fiat Panda niet, die auto moest spotgoedkoop zijn. In de jaren ’90 had je er eentje voor zo’n 5.000 euro, in de jaren ’80 nog minder. Kom daar nu eens mee om. De Panda was hartstikke handig, handzaam en praktisch. Het was een kleine makker die er altijd voor je was. Het was geen snelle auto, maar hij bracht je waar je wezen moest. Alhoewel, dat ‘niet snel’ is relatief. Omdat de auto zo behendig en compact was, kon je de auto verrassend vlot door druk stadsverkeer loodsen. Alles aan de Panda was spotgoedkoop en dat kan iets heel moois opleveren. Zoals de bekende reclame luidde: je lachte iedereen uit in een Panda. Niet andersom.
Absoluut meesterwerk ..
Grootmeester is idd de enige titel van toepassing ..
Mensen die nog nooit zo een brikkie gehad hebben of de kunst er van kunnen inzien vertrouw ik per definitie niet ..
@lincoln: Haha heerlijk. Treffend verwoord. De afsluiting maakt het helemaal af!
@lincoln: Ik ben blij dat ik je goedkeuring mag dragen! Anderhalve maand in bezit en al bijna 3000 km mee gereden. Gekocht van de hoofdredacteur van een aantal autobladen, 89K op de teller en origineel Nederlands. Ik nodig je bij deze uit voor een rondje rijden ;)
@joostie:
Kijk .. en dat maakt nou Panda bezitters Panda bezitters ..
Mag jij een rondje in mijn zwaar opgevoerde 70er Oldsmobile ..
@lincoln: voor elke 70er is alles sterker dan de startmotor een opvoering… zeg eens wat je hebt. Niet psychisch maar motorisch. En dan bedoel ik qua auto.
@lincoln: Deal!
@joostie: lezen we mee wouter? Volgens mij is hier aan kandidaat!
@blackmilo: Kandidaat voor?
@lincoln: Hee! Hebben je ze antidepressiva gegeven in je tehuis? Of mocht je voor het eerst weer een rondje langs een lagere school lopen? Je klinkt zo vrolijk en positief. Dat zijn we niet van je gewend!
@nicolasr:
Geweldig dit ..
Ben voor “we” belangrijker dan Giugiaro en het bestaansrecht van Fiat ..
Verdiende lof voor dit inderdaad grootse kleintje. Zoals Fiat ooit zelf zei: sommige auto’s hebben niet één, maar wel vijf streepjes voor!
Gaaf ding was dat. Had een korte tijd de Seat versie. Zou nu wel zo’n 4×4 willen
Leuk. Mijn toemalige vriendin in de jaren 90 heeft een tijdje de 34 pk versie gehad. Prima voor in de regio
Bij de allereerste Panda 141 zat de nummerplaat op de achterklep wat hem veel beter stond als later op de achterbumper.
@gallardogt: dan
@nicolasr: Ja wat nou dan nicolars? En o O O al die duimpjes omhoog, geweldig. Jullie weten helemaal niet waarover ik het heb.
@gallardogt: Ok zie het nu pas … ja dyslectisch!!! Maar is hier onder U nog een oude lul die het met mij eens is?
@gallardogt: dyslexie gaat niet over als/dan…
@richh: Ja wijsneus, ik gaf het gewoon even een naam.
@gallardogt: wel een verkeerde naam
@gallardogt: Ik vind die plaat op de bumper niet zo storend. Maar als je dat wel vindt, misschien past een achterklep en bumper van een Marbella er wel op? Die heeft de plaat altijd op de klep gehad volgens mij.
@gallardogt: lekker janken
@mikje90: Haha Mikje
@nicolasr: https://www.youtube.com/watch?v=rQCJ-u5AU7s
@gallardogt: Leuk nummer; toch blijft het nog altijd ‘beter dan,’ niet ‘als dan’ …
Dit vind ik dus persoonlijk een hele leuke auto. Vooral de 4×4. Mijn moeder heeft er 5 gehad. De eerste, een beige 750, had nog zo’n handmatig ruitensproeier pompje.
Tot voor kort vond ik er niks aan, maar begin ze te waarderen. Heb rond 2002/3 nog eens in een volledig nieuwe gereden en was toen verbaasd dat die nog nieuw werden geleverd. Er is ook zo’n Man bijt hond filmpje met die oude man die een Panda in een hele smalle garage zet. Heerlijk knullig allemaal.
@dwersbongel: https://www.youtube.com/watch?v=N0TN4JEW7Rc
@simonmc: hahaha geweldig dit!
Hoe moet dat nou nu de Panda uit productie is?
@dwersbongel: idd hilarisch stukje televisie :-)
Heerlijk stukkie weer! Na iedere vakantie in Zwitserland of Italïe constateer ik enigszins droevig dat die 4X4-tjes in iets beter dan volledig rotte staat echt niet te betalen zijn.
En naast een briljante auto natuurlijk niet de briljante reclame vergeten!!
https://youtu.be/8S9_J7PlXoM
@houthakker: hahaha, geweldige reclame
De 900 cc is van origine de Fiat 850 motor, die ook gebruikt werd in de Autobianchi A112 en de Fiat 127, Seat heeft jarenlang in Nederland de Marbella verkocht, het goedkopere Spaanse zusje van de Panda. En die Spaans piepensnijders hebben er ook nog een bestellert op gebaseerd: de Seat Terra, geinig bakkie wat erg op een te heet gewassen aloude Simca? 1100 bestel leek.
@desjonnies: de eerst Seat ‘Panda’ heette ook gewoon Seat Panda. Volgens mij werd het pas de Marbella na de facelift. Die is overigens niet zo grondig als bij de Fiat, wat dat betreft leek de Marbella nog meer op de oer-Panda dan de Panda zelf.
@dizono:
Dat had ook te maken dat VAG SEAT had overgekocht en SEAT de Panda, de 127, de Ritmo en de 131 in het program had.
SEAT was in 1950 opgericht door de Spaanse staat en enkele banken om de Spaanse industrie van de grond te krijgen en ze bouwden uitsluitend FIAT producten in licensie, de fabriek stond in de douane vrije zone van Barcelona en bijna alles werd lokaal in Spanje gemaakt. Later kreeg FIAT een belang van 30% in de fabriek en werden er SEAT’s als ge-rebadgde FIAT’s verkocht.
De SEAT 600 (FIAT 600) is voor de Spanjaarden nog steeds een autootje van mythische proporties omdat’ie Spanje mobiel heeft gemaakt.
Na het halen van mijn rijbewijs heb ik menig kilometer in de witte Panda van mijn moeder gereden. Zelfs een vakantie naar Limburg, om vanuit daar met vier volwassenen een dagje Duitsland te doen. Heuvel af, wind mee en de Panda liep de teller uit! :-)
Eenmaal samenwonend was de eerste auto van mijn vrouw een rode Panda Young en nu, na diverse andere auto’s, staat er al weer 4 jaar een gele Panda 4×4 van het voorlaatste type op het pad.
Het zijn en blijven geweldige leuke auto’s!
@astra: waarom is je nickname astra?
@shalomleon: lang verhaal… iets met altijd al gefascineerd te zijn door het heelal en die Nick al een tijdje gebruikt te hebben op het internet vanwege het destijds rijden van een, jawel, Astra…. long long time ago…
Geweldige auto. Met holtkamper Flyer achter onze panda, dwars door de pyreneeën, naar Tossa de Mar gereden. Trokken best aandacht, want de Flyer was groter dan de Panda.
In ’96 een inruiler overgenomen van een dealer voor sloopprijs van 50 gulden. Ander deurtje erin, potje HEMA verf erover rolleren en gaan! Dikke lol, alleen de stoelen waren niet echt voor een gozer van 1.96m geschikt. Kuipstoel voor Geelbarrel maar erin gezet. Oen kwam er een Uno70 voorbij… 1100 blok eruit > met wat hak en breekwerk in de Panda. Opeens het dubbele vermogen! Wegligging nog steeds even belabberd, maar gekoppeld aan de originele 4 bak van de 34 was het best lol bij het stoplicht. In Nederland was toen ook de Cinquecento Trofeo in de rally. Mn panda wers een keer ingezet als snelle service. Dan reed je vaak met de echte rallywagens mee naar het servicegebied. De rijders van die Cinqiedinkies snapten er niks van dat die Panda zo rap was… inderdaad zijn de 4×4 modellen hooggeprijsd, maar reken maar dat je achter het stuur een onbetaalbare smile hebt van oor tot oor!
Wat leuk om te lezen! Mijn vader had er een, iets donkerder rood dan dit. Kan me nog goed herrineren dat we in de winter door de Ardennen reden en er problemen waren. Blijkbaar moest dat ding in winterstand worden gezet oid. Ik heb de tijd van carburatoren/choke gelukkig mogen overslaan. Behalve op de scooter dan..
Geweldige special weer over misschien wel het meest epische karretje van de laatste decennia! Dank @Willeme!
Heerlijk bakkie! Nog een tijdje mogen rijden als auto van mijn stiefmoeder. Altijd rijden dat ding! In de winter goed lang choken en bij een rood stoplicht lichtjes gasgeven zodat ie niet afsloeg hoorde er gewoon bij. Die 4x4tjes rijden in een gemiddeld frans skigebied nog steeds rond.
Tof om een special te lezen over de auto die ik rijd. Ik heb een van de laatste, uit 2003. Een maand geleden vanuit Nederland naar spanje gereden. Vooraf was ik enigszins twijfelend, maar wat reed het perfect. Hij gaf geen krimp. En hier in de krappe straten van Elche zou ik niks anders willen. Ik lach inderdaad iedereen uit. (Ook omdat ze hier totaal niet kunnen rijden)
@fiattotal:
Ik heb het omgekeerde gedaan, een klassieker uit Elche naar hier gereden. 2000km retro-fun.
Mooi stadje wel, heb er van genoten
Altijd al een leuke auto gevonden, maar zelf nooit gehad en ook zelfs nooit in gereden.
Qua ontwerp, technisch simplisme en praktisch gebruiksgemak het beste te vergelijken met de Renault 4, denk ik. Het verschil in leeftijd in acht genomen is de Panda misschien nog wel meer als spiritueel opvolger te beschouwen van de ‘4’ dan de Twingo.
Heerlijk stuk, weer. Dat er zelfs diesel-Panda’s zijn geweest was een absolute eyeopener. Wist ik echt helemaal niet. Ik ben tegenwoordig ook veel meer fan van (kleinere) ingenieuze wagens dan van supercars of hypercars met 700 pk of veel meer. Dat zijn, zoals @Willeme treffend zegt bijna irrelvante auto’s. Auto’s als de Panda, de Uno (zo kort en toch zo ruim), de eerste Twingo, e.d. zijn veel leuker.
Ik heb er anderhalve maand eentje in bezit, bijna 3000 km mee gereden en wat een fantastisch apparaat is het! Heer-lijke wagen!
Ik heb altijd een Fiat panda willen hebben. Als ik mijn financiën op orde heb,koop ik er 1 voordat de halve wereld plotseling 1 wilt.
@maroksahbe:
Maat !!
Die dingen zijn goedkoper dan een fiets ..
Anyway .. hoop oprecht dat je snel weer in de zwarte cijfers komt .. Godspeed ..
Nog even een fijne toevoeging op dit mooie stuk geschiedenis uit Italie: een tijd lang heeft Fiat ook de Panda Selecta geleverd. De met duwband uitgeruste CVT van van Doorne Transmissie die feitelijke een doorontwikkeling is van de ons vertrouwde Variomatic.
@tenaci:
Jaaaaaa .. selecta ..
mijne verkocht aan een krantenloper ..
Omdat die stil bleef staan bij geen gas geven ..
@lincoln: is dat niet juist de bedoeling? Ik heb nog nooit in een selecta gereden, maar m’n Daf kruipt ook niet in de versnelling? Doet de modernere cvt dat wel?
@tenaci: tegenwoordig wel. Maar vroegah niet
@tenaci: Ik miste hem ook al in de tekst! Mijn oma had er zo een, met dubbel vouwdak. Wat een herrie op de snelweg! Maar een hoop lol ermee gehad. :-)
Een zus van me heeft er eentje gehad jaren geleden. Onwijs veel lol heb ik aan dat ding beleefd.
Het mooie aan de Fiat Panda vind ik is dat iedereen wel een bekende heeft die zo’n ding heeft gehad of nog heeft en er leuke verhalen over kan vertellen.
@viezefreddyw:
Zoveel voertuigen voor de laagste productiekosten ever ..
En dan niemand die er klachten over kon hebben !!
Maakt het idd nog bijzonderder ..
Vroeger toen ik op de basisschool zat, zag ik ze regelmatig op de parkeerplaats staan toen ik opgehaald werd. In mijn herinnering vond ik ze toen erg grappig er uit zien, zo’n ‘doosje op wielen’. Dat is nooit veranderd, leuke autootjes de oer-Panda!
@willem; leuk artikel en ook leuk dat er aandacht wordt besteed aan de echte Panda.
Als ervaringsdeskundige en grootverbruiker van de 141 ( 12 stuks in totaal) lees ik ze zin over het de verzinkte carrosserie eveneens met een grote glimlach. Laar de serie van na 1997-1998 a.j.b staan en loop er liefst met een grote boog omheen. Deze laatste serie van de Panda staat bij de kenners bekend als extreem roestgevoelig en de exemplaren die je, als je ze nog op sloop staan, het meest tegen zult komen zijn de Panda’s van tussen 1997-2003.
Er zijn uitzonderingen maar die zijn eerder uitzondering dan regel. Mijn advies; kijk naar een Panda 1000 Fire ( in willekeurige uitvoeringsgradatie) van tussen 1991-1995. In 95 kwam de 900 (899) motor met ketting terug. tot deze in 2001 vervangen werd door de 1100 MPI met distributieriem.
O ik vergeet er nog bij te vermelden dat de Panda met die 1100 MPI motor in die tijd de goedkoopste auto van Nederland was die je nieuw kon kopen. Het is ook duidelijk dat alles wat er qua kosten op bespaard kon worden ook op deze auto gedaan is getuige de afwezigheid van bv wielkuipen in de wielkasten en een anti roest behandeling en vermindering van het aantal geluidswerende materialen.
Mijn eerste auto! Fantastisch apparaat ;-)
Geniaal. Eerste auto van mijn vrouw was de in licentie gebouwde Seat Marbella. Ook een Panda dus. Dit was een heuse cabriolet. Geniaal gebakje.
De eerste auto die mijn ouders tweede hands aanschafte waar ik bewust van was. Eenmaal per jaar naar Zeeland op vakantie. De reis leek toen zoveel langer, maar nu weet ik dat we met maar +-90kmh volgeladen over de snelweg reden. Voor mij nostalgie door de leuke herinneringen, de “goede” oude tijd. Mooi geschreven stuk weer, chapeau.
Ha! De fiat panda 4×4 eentje die op m’n automotieve Bucket list staat! (Moet ik overigens dringend eens beginnen noteren voor de alzheimer toeslaat)
Wat is het toch idioot dat fiat alfa en masserrati zo weinig doet op de markt ze lijken wel te wachten op de dood
Hoezo 2003 einde? Ik vind toch modellen tot 2018?
@hemdem: Einde van de oer-Panda. De Panda’s die daarna kwamen zijn meer Klaboestabeertjes.
Vind de 126 toch wat leuker.
Leuk stuk. Heb zelf niks met deze auto, maar deel de conclusie dat hij stiekem briljant is.
Vergeet trouwens niet het Spaanse zusje SEAT Panda/SEAT Marbella: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/SEAT_Marbella
Heel leuk artikel! De panda 4×4 vind ik een echte cultauto. Zelf rij ik in een autobianchi y10 uit 85. Bij deze model is eigenlijk de FIRE motor en de omega achteras geïntroduceerd en daarna in de panda facelift (correct me if i’m wrong) de y10 is eigenlijk een luxe versie van de panda
Briljant door zn eenvoud. Je moet allëen geen grote voeten hebben dan trap je 2 pedalen tegelijk in ?
Ik kocht in 1986 een nieuwe 34 voor 9200 gulden (zo’n 4200 euro).
Gaspedaal had net zo goed een aan/uitschakelaar kunnen zijn, alle standen tussen “vol” en “los” gebruikte ik niet. Ieder weekend mee naar Parijs met 2 of 3 vrienden. Na 3 maanden de eerste roestplekken bij de afwateringsgoten op het dak, en in de eerste winter (in die tijd sneeuwde het nog af en toe) liet ie me ‘s morgens 3 keer staan omdat er sneeuw door het ventilatierooster bovenop de motorkap bij de motor kon komen. Na 9 maanden verkocht voor 8900 gulden. Veel lol voor weinig geld dus, maar bepaald niet perfect. Toch denk ik er met warme gevoelens aan terug