De 9 tofste supercars van ná het nieuwe millennium

Je vroeg je altijd af wat de 9 tofste supercars zijn vlak voordat de Bugatti Veyron kwam, toch?

Van de week kwam de Ferrari Enzo van onze grote vriend Fernando Alonso voorbij. De Spaanse coureur heeft een heel bijzonder exemplaar in de verkoop gedaan. Het gaat namelijk om het eerste exemplaar dat ooit is gebouwd. 

Het is wel een beetje ironisch natuurlijk. Juist met een grotendeels handgebouwde Italiaanse youngtimer wil je niet de eerste van de serie. Maar, het gaat hier om gelimiteerde supercars en dan ligt het anders.

Maar de Enzo deed ons ook denken aan een bijzondere periode. In de jaren ’90 waren de meeste supercars voorzien van een 400-500 pk sterkte V12, al dan niet als Le Mans GT1 homologatie-model. Dan is er de McLaren F1 die korte metten met alles maakte, totdat de Bugatti Veyron kwam uiteraard. 

Daarom kijken we naar de periode van na de milleniumwisseling, nog voordat de Bugatti Veyron de boel kwam verstoren. Deze supercars zijn nog een beetje mythisch. Ze komen uit een tijd dat nog niet alles op een mobieltje werd vastgelegd en ge-upload. Ook is het een periode dat de auto’s nog een beetje analoog waren. Af en toe een sequentiële transmissie, ABS of tractiecontrole, maar dat was het dan ook wel. Ook in dat opzicht heeft de Veyron alles veranderd dan wel verpest. 

Maar without further ado, dit zijn de tofste supercars van de jaren ’00. We kijken specifiek naar de supercars die geproduceerd zijn in de periode van 2000 tot 2010.

Ferrari Enzo (Tipo F-140)

2002 – 2004

De Ferrari Enzo is de meest waardevolle in dit lijstje. Dat is opmerkelijk, want het is is niet de snelste, niet de meest zeldzame en niet de mooiste. Dat schijnt niet uit te maken, want er staat Ferrari op.

Het is echter wel een bijzonder apparaat hoor, een atmosferische V12 met 650 pk, gekoppeld aan een sequentiële bak van Graziano. Ten opzichte van de F50 kreeg de Enzo een serieuze hoeveelheid street cred terug. Er zijn er 399 plus 1 (voor de Paus) van gebouwd. De FXX modellen rekenen we niet mee, want we gaan alleen voor straatlegale modellen vandaag. 

Porsche Carrera GT (980)

2002 – 2006

Hoe kun je met een compleet gefaald project alsnog geld verdienen? Laat dat maar aan de heren van Porsche over. De Carrera GT is namelijk een overblijfsel van een mislukt Formule 1-project. Dat mislukte F1-project leidde vervolgens tot een Le Mans-project, dat geen doorgang vond omdat Audi zich ging op focussen op Le Mans.

Dus wat doe je dan? Precies, je pakt dat koolstofvezel chassis, de enorme motor, ophanging en dergelijke en maakt er een straatauto van. Aanvankelijk zou de V10 550 pk leveren, maar omdat straatauto’s geen restrictor hebben was het vermogen hoger: 612 pk. Het geluid is misschien wel het mooiste van alle straatauto’s ooit gebouwd. 

Lamborghini Murciélago 40th Anniversary

2001 – 2005

Het is te gek voor woorden, maar in dit overzicht is de Lamborghini de minst krankzinnige. De Lamborghini Murciélago is voorzien slechts 580 pk. De auto kreeg in zijn carrière diverse kleine wijzigingen, maar het duurde even tot de LP640 zou komen. Sowieso is het originele model volgens @jaapiyo een stuk mooier en hij heeft een punt: het is nog wat cleaner die achterlichten zijn een leuke hoedtik naar de Countach. Dat de motor bleef steken op 580 pk, wil niet zeggen dat er verder niets gebeurde.

Per jaar werd het model iets verbeterd en fijngeslepen. De Anniversary-modellen zijn herkenbaar aan de bijzondere lakkleur Verde Artemis (het heet groen, maar lijkt eerder blauw/turquoise), het two-tone-interieur en de antraciet grijze velgen. Van de Murciélago zijn in totaal 4.099 exemplaren gebouwd, van deze 40th Anniversary slechts 50. Leuk detail, de knakerige stereo! Als je een atmosferische Bizzarini V12 hebt, waarom zou je dan aandacht besteden aan het infotainment? 

Ford GT

2004 – 2006

Valt de Ford GT hieronder? Auto’s als de Ferrari F430 en Lamborghini Gallardo staan niet in dit overzicht. Maar de Ford GT is meer bijzonder dan die twee Italianen. Zonder die Lambo en Fezza te kort te doen, want dat zijn geweldige auto’s De Ford GT is echter nog wat specialer.

Het mooie is dat Ford de auto maakte omdat ze het konden en zo de100-jarige verjaardag van de Ford Motor Company konden vieren. De auto is in recordtijd ontwikkeld met hulp van Aston Martin (besturing), Lotus (chassis), BBS (wielen), Ricardo (transmissie), Saleen (assemblage), Shelby en Ford Performance. Er zijn er 4.038 van gebouwd, waarmee het een zeer succesvolle auto in zijn soort was.

Koenigsegg CCR

2004 – 2006

Voordat de Bugatti kwam, was dít de snelste auto. Sterker nog, waarschijnlijk heeft de Veyron hier nog een hele kluif aan op de Autobahn. Vanaf stilstand is de Bugatti sneller, maar als het eenmaal rolt, is er weinig sneller dan een Koenigsegg. De motor is nog enigszins gelieerd aan een Ford-unit, maar je kan weinig onderdelen uitwisselen. Met 806 pk was het vermogen bizar te noemen. Binnen 25 seconden reed je 300 km/u.

De topsnelheid was ‘meer dan 395 km/u’. Men probeerde op Nardo het record voor productiewagens te halen, maar daar bleef men steken op 387 km/u. De consensus was dat het op een rechte baan wel gehaald kon worden. Het probleem, de enige testbaan die lang genoeg was, was Ehra-Lessien in Duitsland. En toevallig is die baan van Volkswagen en toevallig waren ze zelf bezig om 400 km/u te halen met hun eigen supercar. Leuk weetje: zowel de Veyron als de Zonda én Koenigsegg CCR zijn afgestemd door Loris Bicocchi. Er zijn er 14 stuks van gebouwd.

Mercedes-Benz SLR McLaren 722 (C199)

2005

Hoort de SLR wel in dit rijtje thuis? Er zit een V8 in, de motor ligt voorin en het is en Mercedes, dus zijn er veel van gebouwd. Het antwoord is ja. Dit is geen gechipte SL55 AMG. De auto staat op een uniek koolstofvezel chassis. De motor van deze Mercedes. is opgefokt tot maar liefst 626 pk, waarmee het een van de snelste auto’s is in dit overzicht.

De 722 deed er nog eens een klein schepje bovenop met 650 pk en 820 Nm. Belangrijker waren de hardware upgrades, zoals extra lichte velgen, straffere dempers en kortere veren. Oh, en nog krachtigere remmen. De topsnelheid bedraagt 337 km/u, maar dat was een soort minimale garantie. Er zijn 150 stuks van de 722 gebouwd. 

Pagani Zonda C12 F

2005

Natuurlijk, we wisten allemaal dat Pagani’s heel erg bijzonder waren. Maar met de F (van Fangio, een vriend van Horacio Pagani) brak het merk door tot de elitegroep van boetiek-supercarbouwers. Zowel qua bouwkwaliteit, rijeigenschappen, geluid en prestaties waren de auto’s uniek.

De Zonda F is sowieso het hoogtepunt van de Zonda’s, want hierna ging men over op sequentiële bakken in plaats van de speciaal versterkte handbakken om al het vermogen van de AMG V12 aan te kunnen. Er zijn 25 exemplaren van gemaakt, later kwamen er nog eens 25 Roadsters bij. 

Saleen S7 Twin Turbo

2005

Ook in de Verenigde Staten kunnen ze er wat van. De Saleen S7 is misschien wel tot de meest verbeelding sprekende supercars. Kijk, eerst waren er die Vectors en dergelijken: veel show, veel vermogen, maar niemand wist of het echt werkte. De Saleen S7 was een bijzonder succesvolle raceauto, zowel in de Verenigde Staten als in Europa. De standaard Saleen S7 was al goed voor 550 pk uit een 7 liter grote Windsor V8 (feitelijk een stokoud ontwerp), maar met twee turbo’s steeg het vermogen naar 750 pk.

In veel gevallen is het natuurlijk pure overkill, want de Saleen S7 is erg licht. Dus meer vermogen had je niet nodig, maar naar het schijnt kon de auto er goed mee overweg. Wat aangeeft hoe goed de basis was. Hierna probeerde Saleen het met de S5S Raptor, wat Tesla-bodykits en tunings-artikelen voor Mustangs. Over de exacte productieaantallen is niet zoveel bekend, men gokt op zo’n 100 exemplaren, racers en straatauto’s bij elkaar. 

Spyker C8 Double 12

2005

Het klinkt stom om te zeggen, maar nog altijd denken wij dat Spyker héél dichtbij eeuwige roem zat. Helaas verliet Maarten de Bruijn het merk. Muller wist van Spyker een mooi merk te maken, maar die verlieslijdende praktijken zoals Saab kopen en een Formule 1-team runnen gingen nergens over. Complete kolder, daar de aandacht naar de auto’s moest gaan.

Dat bewees de Spyker C8 Double 12. Die auto moest een eerbetoon zijn aan de Le Mans-racers, een project dat we wel kunnen begrijpen. De Double 12 had een langer chassis, dat zeker niet misstond. In dit geval geen Audi V8, maar eentje van Mader. Het is de motor die we ook zagen in de M3 GTR en Audi TT-R DTM racer. Het idee was geweldig, maar de Nederlandse supercar had nog 20-25% ontwikkelingswerk nodig. 

BONUS: TVR Cerbera Speed Twelve

2000

En dan de ultieme uitsmijter. Dat is de TVR Cerbera Speed Twelve. De auto werd geboren uit een grappig idee met een paar liters gin in de mik, waarschijnlijk. TVR wist dat ze zichzelf moesten onderscheiden van alle andere kleine sportfabrikanten en wilden dat doen met een eigen motor: de AJP6 (een zes in lijn, te vinden in de Cerbera, Tuscan, Tamora, T350 en T400 modellen) en een AJP8 (een V8, alleen voor de Cerbera).

Maar er was ruimte voor meer. De zescilinder had een slagvolume van 3,5 liter, maar kon vrij eenvoudig vergroot worden. Zodoende werd er van twee zes-in-lijns één V12 gesmeed met 7.7 liter en meer dan 800 pk. Vervolgens werd dat in een racecar-chassis gehangen en ging er een Cerbera-body overheen. Het resultaat? De auto waarvoor we allemaal heel erg bang zijn. Er is één exemplaar van verkocht: de koper moest van TVR-baas Peter Wheeler een verklaring tekenen dat hij wist dat het een onder-ontwikkelde raceauto was met knipperlichten. 

Meer lezen? Dit zijn 11 twaalfcilinders met handbak!