Het verhaal achter Koenig Specials (en 14 gave creaties)

Een ode aan de meest uitzinnige veredelaar.

Tijd. Soms hebben dingen tijd nodig om tot wasdom te komen. Wijn bijvoorbeeld. Of van die albums die pas goed worden naarmate je er vaker naar luistert. Bij auto’s is het niet anders. Sommige auto’s vallen gewoon niet in de smaak. Te uitbundige styling, overdreven proporties of excentrieke lijnen. Als er een bedrijf uitbundig, overdreven en excentriek was, was het Koenig Specials wel. Koenig kennen we allemaal van de meest idiote creaties op basis van dure auto’s. Of de voertuigen er mooier op zijn geworden laten we vooralsnog open. Maar welke waren nu het meest bijzonder? En hoe is het eigenlijk allemaal begonnen?

Het begint allemaal op 2 februari 1938. Dat is namelijk de dag dat Willy König geboren wordt. In eerste instantie doet Willy König niet zoveel met auto’s. König doet goede zaken als uitgever. Of hij ook autotijdschriften (een soort papieren AutoBlog, maar dan een week later) uitgaf is niet bekend. Dankzij de verdiensten kon hij wel zijn hobby financieren, namelijk racen. Dat gaat helemaal niet verkeerd. Hij wint onder meer het Duitse Heuvelklim kampioenschap met een Ferrari 250 GT SWB. Ook racet hij met diverse Lola’s, Abarth’s en zelfs in een heuse Borgward Isabella. Aan het einde van de jaren ’60 stopt Willy met het racen.

Willy denkt een gat in de markt gevonden te hebben. Wat hem opvalt is dat de raceauto’s totaal anders aanvoelen dan straatauto’s. Ze zijn lichter, reageren alerter en hebben een betere wegligging. König was al in de financiële positie om exclusieve auto’s te rijden. Maar sinds zijn racecarrière geniet hij er minder van, want de ware potentie komt er maar zelden uit. König was een van de eerste die een 365GT/4 in ontvangst mocht nemen. Hij was niet bijzonder onder de indruk. Dus ging hij er zelf mee aan de slag. Hij paste dezelfde modificaties toe die ook bij raceauto’s werden toegepast. Denk aan een open uitlaat, multi-plaats koppeling, grotere remmen en bredere banden.

König bezoekt diverse meetings en is lid van diverse clubs. Andere eigenaren zien de modificaties en plaatsen het verzoek om het ook op hun auto’s toe te voegen. De aanvragen beginnen in rap tempo toe te nemen waardoor Willy zijn bedrijf opricht: Koenig Ferrari. Er wordt gekozen voor Koenig in plaats van König. De laatste schrijfwijze wordt namelijk al gebruikt voor een grote dealerschap. Daarbij denk König dat Koenig beter uit te spreken is voor buitenlandse klanten. Enzo Ferrari is echter niet blij met de naam. Sterker nog, Enzo vind de creaties van Koenig afgrijselijk. Vandaar dat de naam Koenig Specials wordt gebruikt. Die naam heeft nog een voordeel: onder dezelfde noemer kunnen meerdere auto’s worden aangepast. Dit zijn 14 voorbeelden van de wonderlijke wereld van Willy König:

Koenig Ferrari 512 BBi Twin Turbo ’81
De eerste wapenfeiten van Koenig waren op basis van de Ferrari 512 Berlinetta Boxers. In eerste instantie waren de modificaties enigszins acceptabel. Het zijn voornamelijk technische wijzigingen. Denk aan iets meer vermogen (450 pk), verlaging en grotere remmen. Maar Willy komt erachter dat het allemaal wel wat heftiger mag. Dus krijgt de V12 de toevoeging van twee grote turbo’s en een bizarre bodykit. De 650 pk sterke 512 BBi kon zo’n 330 km/u halen. Dat is nog steeds heel erg snel.

Koenig Mercedes SL Kompressor (R107) ’82
Natuurlijk zijn getunede Ferrari’s briljant, maar daar ging de schoorsteen niet altijd even hard van roken. Ze zijn stervensduur en voor velen al perfect zoals ze de fabriek uit komen rollen. Een van de grootste commerciële successen is de R107 generatie van de SL. Koenig gaat er helemaal op los. De bodykit van Vittorio Strosek is krankzinnig. De motor is minder bijzonder: het vermogen bedraagt nu 320 pk, dankzij een mechanische compressor. Om het mooi af te maken krijgt de auto een spoiler waar vier kinderen prima aan kunnen picknicken. Het interieur werd ook aangepast. Zo kon je er een televisie in krijgen evenals Chesterfield stoelen.

Koenig Porsche 911 Turbo Road Runner Cabriolet ‘84
De Porsche 911 Turbo is nooit echt een langzame auto geweest. Ook geen foutloze. Dus zag Willy König de mogelijkheid om alles naar een hoger plan te tillen. De motor werd van 3.0 liter vergroot naar 3.4 liter. Ook werd er een veel grotere KKK-turbolader gemonteerd. Het vermogen schoot omhoog van 260 pk naar maar liefst 480 stuks. Precies evenveel als de 997 Turbo heeft. Uiteraard krijgt de Road Runner een eigenzinnige bodykit van glasvezel. De koplampen komen van een Porsche 928 en de achterlichten van een Audi 200. Topsnelheid van dit gevaarte: 308 km/u!

Koenig BMW 635 CSI Twin Turbo (E24) ’83
Ondanks dat Koenig veel deed met Mercedes, Ferrari en Porsche, waren er ook enkele BMW’s onder handen genomen. Een van de meeste extreme is deze 6 Serie. Alle elegantie van de Sharknose werd er met talent uitgewerkt. De spoiler begon zo’n beetje bij de voorwielen. Ook de motor werd onder handen genomen middels een Twin Turbo-kit, uiteraard. Ook voor de opvolger van de 6 Serie, de 8 Serie, had Koenig een aparte variant, de KS8.

Jaguar XJ-S Koenig Wildcat ’85
Een ander uitstapje van Koenig was de Jaguar XJ-S. Ook hier mocht Strosek de meeste wilde fantasieën tot leven laten komen. Het recept is nu ondertussen wel bekend: een brede bodykit, louvres en kleine maar bijzonder brede BBS-wielen, Wat ze met de motor deden is interessanter. Koenig was mening dat de V12 te veel op comfort was afgestemd. Dat klopt ook, weinig motoren zoemen zachter dan deze. De twaalfcilinder werd uit elkaar gehaald en opnieuw opgebouwd, uitgebalanceerd en geblueprint. Ook werden de transmissie verstevigd en het onderstel aangepast.

Koenig Mercedes 560 SEC (C126) ’86
Een andere belangrijke pijler voor Koenig was dat andere icoon van Mercedes uit de jaren ’80, de SEC. Het beproefde recept bleef onaangetast. Dus wederom erg breed en overdreven. Daarnaast werden de louvres aan de zijkant bij de Koenig Testarossa verwijderd, de SEC kreeg mocht ze wel hebben. Indien gewenst in contrasterende kleur. Koenig Specials omschreef het uiterlijk van deze auto als ‘sophisticated’. Geschikte banden zoeken is wel een dingetje. De diamater is met 15″ niet zo’n vreemde maat. Maar wel in de combinatie met de breedte: 345 mm. Ook hier een grote supercharger, in dit geval goed voor 400 pk en 500 Nm.

Ferrari Testarossa Koenig Competition Evolution II ’87
Deze kwam in het jaar dat Ferrari de F40 lanceerde. Maar die F40 is een lieverdje in vergelijking met dit schepsel. Dit Testarossa Competition Evolution II was namelijk de ultieme Testarossa. Het uiterlijk leek wel een beetje op dat van de F40, alhoewel de Koenig-variant nog breder was. Uiteraard ontkwam de auto niet aan een Twin Turbo conversie. Naar wens kon je de auto bestellen met 1.000 pk. Kostte ongeveer 1 miljoen in Duitse Marken.

Koenig Porsche 911 Kompressor ’90
Ze waren niet gek bij Koenig Specials. De turbo techniek was nog niet zo ver als tegenwoordig. Dat betekent een gigantisch turbogat. Maar de klanten willen nu eenmaal absolute topprestaties. Een goedkoper en misschien wel beter alternatief voor de 911 Turbo was de Koenig 911 Compressor. Middels een supercharger werd 350 pk en 390 Nm opgewekt. De bodykit was aan de voorkant eigenlijk nog best geslaagd, de achterkant was nogal, heh, zwaar aangezet.

Koenig C62 ’91
Je kan van een supercar een raceauto proberen te maken door deze nog extremer te maken. Je kan ook de andere weg bewandelen. Dat is wat Koenig heeft gedaan met de C62. Dit was natuurlijk een Porsche 962 race auto. De 3-liter motor werd iets teruggetuned. De nokkenassen waren minder wild, waardoor de auto meer trekkracht onderin had. Verder kreeg de C62 een uniek koolstofvezel koetswerk. De topsnelheid was zo’n 380 km/u.

Mercedes-Benz Koenig 600C (R129) ’91
In de jaren ’90 gaat Koenig verder met wat het altijd deed. De immer populaire Mercedes SL was een dankbaar slachtoffer. De V12 werd vergroot naar 7.2 liter. Hierdoor leverde de 48-klepper maar liefst 580 pk. Misschien nog wel indrukwekkender was het maximale koppel van 800 Nm. Ondanks de trage automaat kun je van 0-100 in 4,8 seconden sprinten. Op de Autobahn kon je de supercars van toen prima bijhouden dankzij een topsnelheid van 320 km/u.

Koenig Ferrari F52 Twin Turbo ’95
Voor de mensen die achter het net visten voor een F40, kon je een 348 laten ombouwen tot F48. @CasperH brengt je op de hoogte in dit artikel. De opvolger op basis van de F355 was beduidend minder een F40-ripoff. Toch moest de auto het ontgelden, alhoewel de uiterlijke wijzigingen naar Koenig-begrippen ‘subtiel’ te noemen waren. De motor daarentegen kreeg wel een flinke upgrade. Dankzij twee turbocompressoren had je nu meer vermogen dan een Ferrari F50, namelijk 600 pk. Met een 0-100 tijd van 3,9 seconden was er weinig dat sneller kon accelereren. Ook de topsnelheid van 331 km/u is nog altijd indrukwekkend.

Koenig Ferrari F50 Twin Turbo ’96
In de jaren ’90 lijkt Koenig zich meer op mechanische tuning toe te leggen. Een voorbeeld daarvan is de Koenig Ferrari F50 Twin Turbo. In vergelijking met de F40 was de F50 nogal traag. Zeker omdat het kinderlijk eenvoudig was meer vermogen uit de F40 te extraheren. Voor de mensen die teleurgesteld waren had Koenig een Twin Turbo conversie. Hierdoor steeg het vermogen van 527 pk naar 850 stuks. Aan het uiterlijk werd niet te veel gedaan, op de driedelige gouden BBS wielen na. Oh, en de logo’s werden verwijderd op ‘verzoek’ van Ferrari.

Lamborghini Diablo Special Roadster ’98
Lamborghini kwam in de jaren ’90 met vierwielaandrijving voor de Diablo. Aangezien meer dan 500 pk erg veel is, kon de Diablo VT iets minder angstaanjagend zijn. Voor Koenig was het een manier om een soort Veyron te maken voordat Volkswagen Bugatti (of Lamborghini) overgenomen had. Dankzij twee turbo’s had de Diablo nu 800 pk. Aan het uiterlijk werd wederom niet zoveel gedaan, gelukkig.

Koenig Specials Ferrari 360 Modena Twin Turbo ’00
Aan het einde van de jaren ’90 werd het telkens stiller rond Koenig Specials. Er was een Ferrari 550 Maranello met 800 pk, maar verder liet het bedrijf weinig nieuwe projecten zien. Daarom was de verrassing des te groter dat in 2000 deze variant op basis van de 360 Modena kwam. Wederom geen bodykit, maar wel een spoiler, splitter en skirts om de auto net even dikker te maken. Gelukkig was de achterkant wel weer lekker knotsgek, met die rare luchtopeningen. De motor was gelijk aan die van de F355.

Des te opmerkelijker is dat Koenig Specials in een keer verdwenen leek te zijn. Naar het schijnt is het bedrijf nog altijd actief. Alle onderdelen zijn nog gewoon te bestellen. Het is dus nog mogelijk om een oude Mercedes of Ferrari te kopen en deze helemaal om te bouwen. Ondanks dat de website behoorlijk gedateerd is, zijn er nog vrij recente auto’s (zoals de Ferrari 458 Italia) waar Koenig Specials tuning-onderdelen heeft ontwikkeld. Helaas betreft het bijna zonder uitzondering enkel uitlaatsystemen. Vittorio Strosek is voor zichzelf begonnen onder zijn eigen naam. Strosek was voornamelijk gespecialiseerd in tuning voor Porsches en gek genoeg Nissans. Het hoogtepunt van Koenig zijn de jaren ’80 geweest waarin niets te gek leek. Natuurlijk, veel projecten waren zwaar over-the-top en het laatste woord in goede smaak. Maar ze waren wel leuk! Benieuwd of wij over 25 jaar hetzelfde denken over Mansory…