Het verhaal van een vergeten Lamborghini

Het zit de Italianen in het bloed.

Hoe goed Lamborghini het tegenwoordig doet, zo slecht deden ze het halverwege de jaren ’70. Het eigenaarschap van de sportwagenfabrikant veranderde in vijf jaar tijd liefst drie maal, waarvan de laatste, in 1978, zelfs gepaard ging met een faillisement. Het bedrijf voelde de grond onder haar voeten in 1987 weer enigszins stabiel worden toen het werd overgenomen door Chrysler. In de tussentijd probeerde het van alles om relevant te blijven.

Een van de resultaten die voortkwam uit deze duistere periode wordt tegenwoordig gezien als een heuse cultauto. Dit is vooral te danken aan de Urus en de talloze geruchten die eraan voorafgingen. Lamborghini die weer een SUV zou maken, dat moest wel iets spectaculairs betekenen, niet? Wel, zoals we inmiddels weten is de Urus allesbehalve een hedendaagse interpretatie van de bejubelde LM002 die tussen 1986 en 1993 in productie was.

Naast de LM002 was Lamborghini druk bezig met het uitbreiden van haar activiteiten op alle denkbare vlakken. In diezelfde onstuimige periode produceerde het bedrijf eveneens 8,2-liter V12-motoren voor Powerboten uit het World Offshore-kampioenschap. Een andere poging om overeind te blijven volgde in 1986, in de vorm van de Design 90.

De motor was een idee van de Zwitser Patrick Mimran, die op dat moment samen met broer Jean-Claude de leiding had over Lamborghini. Volgens hem was het dé stap om het Italiaanse huismerk terug op de kaart te krijgen. Bedenk je, dit was nadat het merk legendes als de Countach en de Miura had uitgebracht.

De Design 90 is eigenlijk een perfecte samenvatting van de staat waarin het merk destijds verkeerde. Hoewel de Design 90 de naam Lamborghini droeg, was het in feite een samenraapsel van allerlei culturen en onderdelen. Het ontwerp was Italiaans, maar de techniek kwam uit Japan en het kortstondige productiewerk werd verricht in Frankrijk. De Design 90 had een 132 pk sterke, 1.000cc viertakt Kawasaki-motor met een dubbele bovenliggende nokkenas. De Design 90, die op het gebied van ontwerp beïnvloed werd door de Countach, werd geproduceerd door Boxer, destijds een van de meest geroemde motorenfabrikanten.

Het idee was om er in totaal vijfentwintig te produceren, maar zelfs dit kleine aantal werd bij lange na niet bereikt. Dit mede dankzij het feit dat de motoren tweemaal zo duur waren als zijn directe concurrenten en ze simpelweg niet verkocht werden. Lamborghini liet er uiteindelijk niet meer dan zes bouwen. Door de jaren heen werden de exemplaren opgespeurd en veranderden ze in verzamelobjecten.

Het ironische is dat ze wel degelijk het geld waard zijn. Althans, als we het kleine aantal journalisten dat er destijds een blokje om mee mocht mogen geloven. Het klinkt op papier in ieder geval bepaald niet als een onsmakelijke combinatie. Het ding bestond grotendeels uit glasvezel en woog al met al slechts 184 kg. Dankzij het lage zwaartepunt waarvoor het relatief grote motorblok zorgde, was het een heuse straatraket. De topsnelheid van de Design 90 lag naar verluidt rond de 260 km/u en hij zou de voorgeschotelde bochten oppeuzelen alsof het zijn eerste maaltje in tijden was.

De inmiddels meer dan dertig jaar oude Design 90 is nog altijd een flinke som geld waard. Sterker nog, wanneer ze van de hand gaan, wordt er gemakkelijk in de richting van een ton voor gevraagd. Recentelijk stond er een rood exemplaar te veil, waarvan gedacht werd dat hij tussen de 85.000 en 90.000 Britse ponden zou vangen. Teleurstellend genoeg wilde niemand hem hebben. Typisch.

Beeld: CarThrottle & RideApart