Het grootste gedeelte van je leven toewijden aan één kleur. Dat is toewijding. Met in de hoofdrol: Porsche Sepia Brown.
Stel je voor. Je kiest één kleur voor je auto en besluit daar decennialang niet van af te wijken. Best bijzonder, want meningen kunnen veranderen. Toen je 20 was vond je waarschijnlijk andere dingen mooi dan nu je 50 bent. Toch is Porsche Sepia Brown de rode draad voor de 72-jarige Porsche-verzamelaar Richard Raimist.
Dit verhaal speelt zich af in het zonnige Jupiter, Florida. Aan de muren hangen racehelmen, bekers en bordjes van oude sponsors, en in het midden pronkt een collectie van zeven Porsches. Drie daarvan hebben iets bijzonders gemeen: ze zijn allemaal gespoten in de kleur Porsche Sepia Brown.
De man achter deze verzameling is Richard Raimist (72), een rasechte Porsche-liefhebber en voormalig coureur. Zijn liefde voor het merk begon al in de jaren ’60, toen hij als kind in Los Angeles de eerste 911’s, 356’jes en 914’s zag rondrijden.
In 1973, op 20-jarige leeftijd, kocht hij zijn allereerste Porsche: een 911 Targa in Sepia Brown. Een opvallende kleur in Los Angeles, waar felle tinten in de jaren zeventig na de hoogtijdagen van de hippietijd de norm waren. Wat Raimist toen waarschijnlijk nog niet wist is dat deze kleur hem nooit meer los zou laten. Want inmiddels staan er drie Sepia Porsches in zijn garage, binnenkort zelfs vier.
Racevirus
Na een carrièrestart in de filmindustrie, waarin hij postproductie verzorgde voor Hollywoodfilms, schakelde Raimist eind jaren ’70 over naar de financiële sector. Zijn trouwe Targa mocht al die tijd blijven.
Toen kreeg de verzamelaar het racevirus te pakken. De 911 werd voorzien van bredere wielkasten, een 3.2-liter motor en andere upgrades voor de amateurklasse. Hij ging racen bij de Porsche Club of America. Een paar jaar later volgde een tweede 911. Dit keer geen Targa maar een Coupé. Deze werd omgebouwd naar RSR-specificatie.
Daytona
In 1995 reed Raimist de 24 uur van Daytona in een 911 Cup. Samen met onder meer Larry Schumacher finishte hij als 27ste van de 74 deelnemers. En dat als hobbycoureur. Een jaar later, in 1996, had hij zijn eigen team onder de naam Team A.R.E. Daarmee haalde de Amerikaan een zesde plek overall en een tweede plaats in zijn klasse in dezelfde race.
Na zijn afscheid van de racerij verhuisde hij naar Florida. Maar één ding bleef. Die markante liefde voor de kleur Porsche Sepia Brown.
En zo staat er driemaal Sepia Brown in de garage. Een 911 T Targa, een 911 Targa 4 GTS (992) en een 718 Spyder RS. Wat de vierde gaat worden? Een Cayman GT4 RS.
Fotocredit: Porsche Newsroom / Victor Scott Wang
Held. Mijn kleur zou Rijksmuseumblauw of ijsblauw zijn (had ik ooit op een 118i).
Off-topic: dank, een goed geschreven artikel. Ik las eerder deze week het inhoudelijk interessante artikel over porsche-samenwerkingen wat pijn deed aan m’n taalgevoel. Alleen de titel al. En echt, ik ben geen taalpurist of -expert, maar de inhoud en het onderzoekswerk erachter hadden een goede eindredacteur verdiend.
Mee eens voor wat betreft de opmerkingen over het aangehaalde artikel.
Interessant stukje, waar ook wat minder bekende voorbeelden in worden vermeld.
Tekstueel valt er wel wat op aan te merken.
Maar ach, het is een gratis te lezen blog en ik waardeer net als jij de moeite de er in gestoken is.
Loek is een mooie pleister op de open wond die het afscheid van ome Willem achterliet. Ook die schreef interessante artikelen met de nodige stijl- en taalfouten. Een waardig opvolger wat mij betreft.
@baardmijt: ik waardeer de fijne woorden :)
Ik wil mezelf geen taalpurist o.i.d. noemen maar ik ben wel altijd leergierig wanneer het over taal gaat. Ik mis dan ook vaak concrete voorbeelden. Niet perse hier genoemd maar ik heb wel eens de hyperbolen gehoord als ‘mijn god dit doet pijn aan mijn ogen’ en dan vraag je concreet waarom en dan blijft het ineens stil. Ik ben echt wel bereid om te leren als er te leren valt. Maar dan wel graag concreet ;)
Mijn reactie hier was slechts ter verdedigjng. :-)
Vind je bijdragen vaak leuk om te lezen.
Desgevraagd; de titel loopt inderdaad niet heel soepel.
‘Deze auto’s van anderen heeft Porsche zich mee bemoeid.’
Andere opties zijn bijvoorbeeld:
Met deze auto’s van andere fabrikanten heeft Porsche zich bemoeid.
Of: Auto’s van andere fabrikanten waar Porsche zich mee bemoeid heeft.
Ik reageer normaal gesproken niet op taalfouten, maar als je dat op prijs stelt wil ik best een mailtje sturen als me opvalt dat er echte taalfouten in een artikel staan.
Het siert je dat je open staat voor constructieve feedback Loek! Je merkt wel eens anders. Ik geef je ook graag feedback, bij voorkeur per mail om dit artikel niet van ongepast commentaar te voorzien. Voor mij valt de zinsbouw met regelmaat op. En -kleinigheid hoor- destijds is een woord.
Laat maar weten als je prijs stelt op feedback.
@Ghiacciato: @baardmijt: je mag altijd een mailtje sturen naar [email protected], voor aanmerkingen, vragen, of gewoon algemene feedback.
Mijn eerste auto was geel. En in de dertig plus jaren daarna reed ik altijd in een rode of blauwe auto.
Okay bedankt.
Dit is misschien wel de lelijkste kleur uit het Porsche aanbod.
Vind het een erg onaantrekkelijke kleur, zeker voor een sportoto. Je zou nog kunnen zeggen, dat het voor de oude 911T period-correct is, maar zeker voor de andere twee/drie zou ‘t mijn keuze beslist niet zijn geweest.
Een diarree kleur… Smaken verschillen, maar van sommige mensen zou ik denken dat ze kleurenblind zijn. Afschrijving is vast geen issue bij een dergelijke kleur want het zijn Porsches. Maar in een rij met Porsches zal de kleur invloed hebben op de vraagprijs.
Degene die deze diarree kleur koos heeft inderdaad schijt aan afschrijving….