Uitslag WEC: de 24 uur van Le Mans 2022

De winnaar stond vooraf vast, maar er moest ook in 2022 natuurlijk nog wel even 24 uur geracet worden, in de 24 uur van Le Mans!

De raceliefhebber wordt dezer dagen gebombardeerd met een overdosis gave actie. De Grand Prix van Monaco, de Indy 500, de 24 uur van Nürburgring, de Grand Prix van Azerbeidzjan én de 24 uur van Le Mans waren de afgelopen weken te zien op je beeldscherm. Het houdt maar niet op, want volgend weekend alweer staat de immer interessante Grand Prix van Canada op de kalender. Maar eerst vatten we nog even samen wat er in de Franse endurance-klassieker gebeurde.

Le Mans Hypercars

Zoals we al beschreven in eerdere berichtgeving, stond de winnaar eigenlijk al vooraf vast. Toyota was namelijk andermaal het enige echte fabrieksteam dat aan de start stond dit jaar. Noblesse oblige, dus moest de Japanse brigade ook weer gaan winnen. Het was vooral de vraag welke van de twee équipes de zege zou pakken.

Uiteindelijk bleek het te gaan zoals verwacht. De Toyota’s pakten de leiding en gaven die vervolgens niet meer uit handen. Na uren racen, bleef het verschil tussen de nummer 7 en nummer 8 minimaal. Maar net toen de nummer 7 wellicht de iets snellere van de twee bleek te zijn in de race, gooide technische malheur roet in het eten voor Lopez, Kobayashi en Conway. Met Jose Maria Lopez achter het stuur, haperde de elektropower op de vooras.

Dit gaf de nummer 8 van Hartley, Buemi en Hirakawa het voordeel, dat ze vervolgens niet meer uit handen zouden geven. Buemi en Hartley pakten daarmee de zege die ze vorig jaar misliepen. Voor Buemi is het de vierde Le Mans-zege (na 2018, 2019 en 2020, alle voor Toyota) en voor Hartley de derde (na 2017 en 2020 voor Porsche respectievelijk Toyota). Hun nieuwe teammaat Ryo Hirakawa, die vanuit de Japanse racerij (Super Formula, Super GT) komt en twee keer eerder was uitgekomen op Le Mans in de LMP2, grijpt direct zijn eerste kans op de eindzege.

Tegenstand was er vooral van Glickenhaus. Vooraf werd de Amerikaanse inschrijving zelfs een klein kansje toegedicht om voor een daverende verrassing te zorgen. De nul-nul-zevens van The Glick, hadden echter de snelheid niet. Daarnaast kwamen ze ook nog wat problemen tegen, zowel van technische aard als in de vorm van foutjes van de coureurs. De 708 viel daardoor rond middernacht zelfs terug tot ver in het LMP2 veld. Daar wisten ze zich vervolgens wel weer uit te slepen. Meer dan een derde en vierde plaats aan de meet, zat er echter nooit echt in mits de Toyota’s heel bleven. En dat laatste deden ze.

De inschrijving van Alpine tenslotte, vorig jaar nog derde, viel volledig door de mand dit jaar. De blauw gespoten oude Rebellion R13, had in alle opzichten een race om te vergeten en verzoop zelfs in het LMP2 geweld. Geen beste PR voor Alpine dit dus. Eigenlijk is het een beetje onvoorstelbaar dat het merk haar naam verbindt aan een dergelijke houtje-touwtje inschrijving. Het grote wachten voor de topklasse is het natuurlijk op volgend jaar en daarna. Dan moet de strijd helemaal vooraan eindelijk weer net zo spannend worden als die tussen de GT’s.

LMP2

Vorig jaar ging deze klasse nog naar onze held Robin Frijns en zijn collegae. Maar de hoop op een herhaling, vervaagde al heel snel. Frijns’ teammaat Rene Rast deed de start in de nummer 31 van WRT. De meervoudig DTM kampioen was echter meteen betrokken bij een insjiedent on the race, zoals een jonge Leclerc het zou beschrijven. Rast waste zijn handen in onschuld, maar kreeg van de wedstrijdleiding wel dikke straf.

Zo moesten Frijns en de zijnen dus vanaf het begin een dikke achterstand wegwerken. Toen teammaat Gelael ook een andere deelnemer toucheerde werd dat nog lastiger. Uiteindelijk maakte Frijns het zelf af, met een race-eindigende schuiver. Vorig jaar was al het goede fortuin opgebruikt, zo blijkt.

Ook de andere Nederlanders kwamen uiteindelijk niet echt in het gevecht om het podium terecht. Dat komt vooral omdat de twee teams van JOTA samen met het team van Prema Orlen zich al snel ontpopten tot de LMP2-toppers in de race. Misschien ook wel door de coureurs. Alledrie de equipes hebben een sterke line up, met voormalig F1 coureurs en mensen die in ieder geval dichtbij de koningsklasse zijn gekomen.

De zege ging uiteindelijk naar de JOTA met nummer 38 van Roberto Gonzalez, Antonio Felix da Costa en Will Stevens. Supersub Nyck de Vries kwam samen met Tijmen van der Helm nog het dichtste in de buurt en eindigde op P4 in de klasse. Met een betere startpositie, had er wellicht meer ingezeten.

GTE Pro

Bij de GTE Pro’s hadden wij oranje brillen een heuse kandidaat voor de zege. Nicky Catsburg mocht namelijk rijden in de Corvette met nummer 63. Het ging aanvankelijk erg goed voor de ‘Vette, totdat een lekke band roet in het eten gooide. Daarna leek de zege naar de fabrieks Porsche’s te gaan. Maar ook de bullet proof Porsche’s kwamen problemen tegen. Een lekke band sloeg veel stuk voor de nummer 92 en een rijdersfoutje kostte tijd voor de 91.

Het verhaal van de twee honden, het been en de derde ermee heen? Neen! De dit jaar trage Ferrari 488, leek weliswaar op betrouwbaarheid de zege te pakken. Maar uiteindelijk had de nummer 91 Porsche van voormalig F1 coureur Bruni, Makowiecki en Lietz toch voldoende snelheid om de zege er alsnog uit te slepen. Voor Corvette was het toen al gedaan. Nadat de 64 een tik kreeg en de 63 uitviel als het gevolg van de opgelopen schade, konden bij de Amerikanen de garagedeuren enkele uren voor het einde van de race al dicht.

GTE am

In het bomvolle GTE am veld, deden 12 Ferrari’s, 8 Porsche’s en 3 Aston Martins mee. Je raadt dus al wie er wint. Inderdaad, de Aston Martin van TF Sport. Ben Keating, Henrique Chaves en Marco Sørensen mochten met de zege gaan lopen. Keating deed dat enkele jaren geleden ook al met Jeroen Bleekemolen in de Ford GT, maar die zege werd toen gestolen door de wedstrijdleiding. Voor Ben is dit dus een klein beetje genoegdoening.

De Iron Dames hebben zich ook kranig geweerd en finishen 40ste overall en netjes binnen de top-10 van het 23-koppige GTE am veld. Lekker gewerkt dus door de dames. En nu snel op naar volgend jaar. Laat die LMDh’s maar komen.