Autoblog.nl

Het verhaal achter de BMW X5 Le Mans Concept

Auteur: , gepost om – 36 Reacties

X5-LeMans
Het epische verhaal over een overwinning op Le Mans en een dikke SUV.

BMW is een merk met een rijke racehistorie. Legendarische auto’s als de 3.0 CSL ‘Batmobile’, de M1 Procar, de E30 M3 DTM of de vuurspuwende Brabham BT52 staan op het netvlies gebrand van menig autofanaat. Tel daarbij alle overwinningen op in de verschillende Touring Car kampioenschappen die de wereld rijk is en je wordt een beetje duizelig.

Toch had je anno 1999 waarschijnlijk best wat geld kunnen verdienen als je voor de Vingt-Quatre-Heures-du-Mans had ingezet op BMW voor de eindzege. Immers had in 1998 de BMW V12 LM, voorganger van de V12 LMR, nog hopeloos gefaald in de Franse klassieker. De auto’s waren én te traag én ze kwamen niet aan de finish. Ook speelde op de achtergrond mee dat BMW in het jaar 2000 zou terugkeren in de Formule 1. Die deal werd in 1998 al beklonken met het team van Frank Williams. Omdat er al noest gewerkt werd aan dat nieuwe prestigeproject leek de race in Le Mans niet de allerhoogste prioriteit te hebben in München.

En dan waren daar nog de andere fabrieksteams; Mercedes trad aan met de CLR, Toyota schreef drie beresterke GT-One’s in voor de race en die dekselse rivaal uit Ingolstadt kwam met de R8R. Niet bepaald de minste concurrenten. Als klap op de vuurpijl nam Don Panoz ook twee bulderende prototypes mee, toentertijd zeker geen slome duikelaars. Het team van BMW had dus een behoorlijke berg te beklimmen.

Maar, omdat de CLR’s kennelijk dachten bezig te zijn met een partijtje turnen op vloer, werden alle Mercs uiteindelijk teruggetrokken uit de race. Twee van de drie Toyota’s in handen van voormalig Formule 1 coureurs Martin Brundle en Thierry Boutsen crashten als gevolg van klapbanden. De Toyota’s waren weliswaar razendsnel, maar moesten ook vaker stoppen voor nieuwe brandstof dan de eveneens dynamische maar daarbij ook efficiënte BMW’s.

Bovendien bleek de V12 LMR zelf door een compleet herzien bodywork aanzienlijk sneller te zijn dan diens voorloper én bleef de techniek ditmaal wel heel. Zodoende stevende de Beierse brigade op zondagochtend zelfs af op een heuse één-twee, voordat notoir brokkenpiloot JJ Lehto roet in het eten gooide door te crashen met de nummer 17. Met die buffer het raam uit gekieperd, werd het alsnog even peentjes zweten voor de mannen en vrouwen met blauw-witte logo’s op hun pakken in de pitstraat. Doch gelukkig voor hen, wist de equipe Winkelhock-Martini-Dalmas de nummer 15 wel intact naar de meet te sturen. Zo won BMW die dag toch Le Mans. De overwinning die niet per se werd verwacht, maar die toch nog kwam.

V12-LMR

Hoewel de V12 LMR vervolgens nog wel één jaartje ingezet werd in de ‘American Le Mans Series’, werd de titel op het Circuit de la Sarthe niet verdedigd. De focus lag nu definitief op presteren in het circus van Bernie. Wellicht mede hierdoor had de V12 LMR het in de ALMS qua snelheid inmiddels ook moeilijk tegen de nieuwe Audi R8 LMP. Aan het eind van het jaar werd de auto dan ook teruggetrokken om, in gezelschap van kleurrijke familieleden, op de lauweren te rusten in BMW’s alom bekende ‘geheime’ opslag in München.

Een passend einde aan een mooie historie zou je zeggen, maar wacht, dit artikel ging toch over een X5? Jazeker! Want zoals het ‘mad scientists’ betaamt konden de techneuten van BMW het niet verkroppen dat het kloppende hart dat bonkte onder de gewelfde kap van de V12 LMR nooit meer echt flink zou mogen brullen. Volgens de overlevering flikkerde omstreeks de milleniumwisseling in het gebouw van M GmbH op gezette tijden dan ook een sinister lichtpeertje, soms gepaard gaande met een monsterlijk geluid dat door de lucht vibreerde. Naar later bleek het logische gevolg van het klaarmaken van de V12-motor voor transplantatie.

Twee gepaste kandidaten werden gevonden die geacht werden de brute kracht van de S70-motor, die in iets andere vorm ook in de staart van de McLaren F1 ligt, te beteugelen. De eerste was de 8-serie, BMW’s luxe GT die eigenlijk nog een echte M-variant verdiende boven de 850 CSi. Maar dat model, geïntroduceerd in 1989, liep al op zijn laatste benen. PR-matig een veel betere optie was de destijds gloednieuwe, in Amerika vervaardigde X5. Want waar we nu klagen over hoge, voorwielaangedreven, ondergemotoriseerde bejaardenbakken die de draak steken met BMW’s merkwaarden deden we dat in 1999 over de eerste SUV van het merk. Tijden veranderen.

De X5 kon dus wel wat extra ‘street cred’ gebruiken om mensen te overtuigen dat het toch een heuse BMW was in hart en nieren. Zo gezegd, zo gedaan. Het nu 700 pk sterke hart van de V12 LMR werd achter de nieren in de neus van de E53 geplaatst. Met Hans-Joachim Stuck achter het stuur deed de X5 een rondje ‘Ring opeens in zeven-minuten-en-negenenveertig seconden. Met recht een super-SUV dus en dat nota bene járen voordat Victor ons de D8/12 Peking-to-Paris SSUV liet zien.

Net als die D12 heeft de X5 Le Mans het productiestadium helaas nooit gehaald. De snelste X5 van de eerste generatie werd uiteindelijk de X5 4.8is met 360 pk. Amper meer dan de helft van het aantal peerden die het concept had. Van de twee generaties X5 die volgden kwam wél een M-variant, maar ook die kunnen niet tippen aan het vermogen en het geluid van de ‘Le Mans’.

Ook interessant!

Nieuwste artikelen

Lees Interacties

Reacties

    • jaapiyo zegt

      @willeme: De 4.8is die de 4.6is opvolgde heeft echter meer powah. Vwb die Alpina motor heb je vast gelijk, hoewel ik altijd de indruk heb gehad dat BMW voor de eerste 535d’s op zijn minst goed gekeken heeft naar de E39 Alpina D10 biturbo…

      • willeme zegt

        @jaapiyo: Klopt helemaal, de 4.8is had meer vermogen. Ik werkte in die tijd nog bij BMW en met de introductie van de X5 4.6is werd er aangehaald dat de kennis en ervaring van de Le Mans verwerkt zat in de 4.6is. Kolderieke folderpraat natuurlijk. Maar de X5 LM was er niet minder indrukwekkend om.

        De motor van de 535d is ook getest in een E53, namelijk de X5 Raid Dakar uitvoering. Die had ook de twee seriële turbo’s op de zespits diesel. De turbo’s in serie was een noviteit van Mazda, dat het toepaste op de FD3S RX-7.

        De Alpina D10 had de 2.9 liter diesel met de turbo’s parallel. Ik zal het eens even moeten opzoeken, heb de Alpina folders vast nog ergens liggen ;-)

  6. Barnato zegt

    Als je iets over Le Mans wil schrijven en over BMW uit 99 dan moet je het wel goed doen.

    De auto van 98 en 99 zijn 2 compleet verschillende versies. BMW en Williams hebben veel geld en tijd gestoken om de auto van 98 achter hun te laten. Die was alleen betrouwbaar maar langzaam.

    Aërodynamica van 2 rol overs na 1.

    Voor 2 lemans races 2 compleet nieuwe auto’s gemaakt.

    De 6 liter v12 stamt af van F1 GTR motor. In normale F1 voor de weg weegt hij 266 kilo en deze 145!

    Remschijven speciaal ontwikkeld door Hitco zodat ze halverwege de race niet vervangen hoefde te worden en niet 5 minuten in de pits stilstaan. Helaas moesten ze remblokken vervangen maar toch zo een ronde gepakt.

    Dit was de meest interessantste tijd van Le Mans tussen 97 en 2000. Van snel in kwalificatie en rustig rondjes rijden en de boel heel houden naar 24 uur vol gas sprinten.

    En kom op Audi stelde niks voor!!!!! Het was hun eerste race!
    2 coupes en 2 open versies dus 4 auto’s. De coupes waren veelste laat klaar dus helemaal geen concurrent net zoals de open Nissan.

    De coupes van Audi vonden nog wel hun weg naar het Bentley programma.

      • Barnato zegt

        @willeme: Bentley reed in 2001 voor het eerst mee met de exp speed 8.

        Het is eigenlijk tegen ieders beter weten in een compleet nieuwe auto met compleet nieuw chassis. Enigste wat hetzelfde is tussen de audis en bentleys waren de motoren.

        RTN uit Engeland heeft de R8C getekend en zij waren ook ingehuurd om voor Bentley een race auto te ontwerpen. Dus de coupe van 99 en prototype van 00 gebruikt voor 01

        R8 was de opvolger van de R8R

    • jaapiyo zegt

      @Barnato: Deels eens met je verhaal, maar de ’98 auto was niet betrouwbaar, in de 24 uur van Le Mans vielen dat jaar beide V12 LM’s uit. De ’99 auto is inderdaad flink herzien maar de basis was wel de auto van 1998. Vwb betreft de motor van de X5 Le Mans; verschillende bronnen melden verschillende feiten. Volgens sommigen is de motor gebaseerd op de S70/2, volgens anderen op de S70/3. De mensen met toegang tot de gesloten opslag van BMW weten het wellicht zeker, maar ik wil geen mogelijk incorrecte info in zo’n verhaal zetten. Erover speculeren in de comments is natuurlijk wel leuk daarentegen en als je keiharde verifieerbare feiten hebt zijn die uiteraard ook welkom.

      Vwb Audi, natuurlijk was het hun eerste jaar, maar een fabrieksteam van zo’n groot concern moet je vóór een race gewoon serieus nemen lijkt me. Een van de Audi’s werd uiteindelijk derde. Ondanks het hoge aantal uitvallers niet verkeerd.

Geef een reactie

Autoblog

Merken