De beste Mustang komt niet bij Ford vandaan

Zie het een beetje als een Mustang van Ruf.

De Ford Mustang is traditioneel leverbaar in veel varianten. Van goedkope instappers tot speciale trackday uitvoeringen. Het absolute topmodel is de Mustang Shelby GT500. Zonder dat we de auto überhaupt van dichtbij hebben gezien, zijn er drie dingen die knagen.

Ten eerste komt het door de Shelby GT350 R, dat is een echt rauwe Muscle Car met circuit-aspiraties, check hier de rijtest. Ten tweede is de GT500 te hightech met zijn automaat met dubbele koppeling. Het past bij een Nissan GT-R, maar niet bij een Mustang. Alsof je een flinke hoeveelheid wasabi door de appeltaart doet. Wellicht dat het magistraal uitpakt, maar het klinkt niet aantrekkelijk. De derde reden is het uiterlijk, dat wellicht over the top is. Ze hebben ‘m dermate bruut gemaakt, dat het weer kinderlijk wordt.

Enfin, voor de traditionele Mustang-liefhebbers, waaronder ondergetekende, is er goed nieuws. Dit is namelijk de Roush Mustang Jack Roush Edition. Roush sleutelt al sinds jaar en dag aan Mustangs en hun benadering is net even anders dan Ford, Shelby American of een andere willekeurige tuner. Ze steken evenveel moeite en geld in goede remmen, onderstel en onderdelen in de aandrijflijn als de motor. Begrijpelijk, want 700 pk uit de Coyote V8 peuteren is geen enkel probleem, voor weinig geld heb je een monster. Maar wel eentje met ernstige beperkingen op het gebied van grip, wegligging en remweg.

De Jack Roush Edition is aanzienlijk duurder, zonder dat je extreem veel extra pk’s krijgt. De 5.0 V8 is in dit geval namelijk goed voor 775 pk. Dat is meer dan de Shelby levert, maar het scheelt erg weinig. Qua koppel doet de Jack Roush Edition het niet verkeerd: 908 Nm. 908! Maar Roush heeft veel meer aangepakt, zoals grotere remmen (van Brembo), actieve uitlaat, verbeterd koelsysteem, koolstof vezel achterspoiler, gerecalibreerd MagneRide onderstel en andere veren. Om het geheel af te maken heeft de Jack Roush Edition een uniek uiterlijk met kenmerkende grille, luchtinlaten, velgen en een complete ‘aerokit’.

Ook in het interieur zien we een goede combinatie tussen modern en klassiek. De stoelen zijn opnieuw bekleed met zwart leer en rood alcantara en rode stiksels. Ook het stuurwiel is van alacantara, op het onderste gedeelte na. Het ziet er keurig uit. Erg leuk detail is de pookknop, die monteer Roush sinds jaar en dag op zijn auto’s. Wat de prijs gaat worden is niet bekend, maar op de SEMA (waar de auto geïntroduceerd werd) gingen de geruchten dat dit weleens een heel dure Mustang gaat worden. Er worden slechts 70 exemplaren van gebouwd, waarvan 10 voor exportmarkten. De rest blijft in de Verenigde Staten.