Deze 11 vierzits cabrio’s gingen aan onze neus voorbij

Iets met ergens geen brood in zien. Maar was dat nu wel terecht?

Het ontwerpen van een Cabriolet is een behoorlijk lastig karwei. Het dak er af zagen is het eenvoudigste gedeelte. Dan is er een bekend issue met de stijfheid. Ook dit is te verhelpen, mits er rekening mee gehouden is bij het ontwerpproces. Zo niet, dan kan het nog een hele uitdaging zijn om de verstevigingen en elektronica aan te passen.

Het uiterlijk kan ook voor een uitdaging zorgen. Zomaar het dak er af zagen ziet er niet altijd fraai uit. Als je zelf aan de slag gaat is DIT het resultaat. Dat wil je niet. Vaak geven fabrikanten aan specialisten de opdracht om een cabrio te ontwerpen en ontwikkelen op basis van hun huis,- tuin,- en keuken middenklasser.

Omdat zo’n auto dermate veel afwijkt van zijn dichte broertje kiest een fabrikant er voor om de productie te huisvesten bij een specialist. Zo werd de Saab 9-3 Cabrio bij Valmet in Finland gebouwd, naast de Clio Renault Sport V6 en Porsche Boxster. Volkswagen deed zaken met Karman en er waren vele Italiaanse designhuizen (Bertone, Italdesign, IDEA en Pininfarina) die maar wat graag zo’n opdracht binnen sleepten.

Alfa Romeo GT Cabrio (Bertone)
Could have, would have, should have. We reppen hier geregeld over de Brera en diens cabrio versie, de Spider. Ondanks de gave lijnvoering waren het teleurstellende auto’s. Met name de verkoopcijfers waren gewoonweg dramatisch. Er werden krap 22.000 exemplaren van verkocht, waarvan iets meer dan de helft open Spiders. Bertone had een veel beter idee, namelijk een vierzits cabrio op basis van de GT. De Alfa Romeo GT was altijd al de beter rijdende Alfa. Deze cabrio is zowaar nog mooier dan zijn dichte broertje. De GT was altijd al een populairdere auto (zo’n 80.000 exemplaren). Wie weet wat deze open vierzitter hier aan toe kon voegen. Gelukkig hebben we de foto’s nog:

Holden Monaro Marylin (TWR)
De Holden Monaro is een klassieker, maar bracht niet het succes waarop gehoopt werd. GM Australia gaf opdracht aan rugbyheld, XJ-S aftrapper en laailichter Tom Walkinshaw om een volledig functionerende cabrio te ontwerpen. Het resultaat mocht er zeker zijn. Er werd uitvoerig mee getest en naar het schijnt was de auto bijna net zo goed als de coupé. Het grote nadeel was de beperkte afzet markt. Als de auto alleen in Australië verkocht zou worden zou de auto ongeveer net zo duur moeten zijn als dee BMW 645 Ci om rendabel te zijn. Zo goed was de Marilyn nu ook weer niet.

Opel Calibra Cabrio (Valmet)
We gaan het vaker terug horen, maar ook deze auto kwam er niet vanwege de premium concurrentie. Ten opzichte van de Opel Ascona Cabriolet (ja, die was er) is de Calibra uber-premium en waanzinnig mooi. Het nadeel was dat de auto lastig tegen lage kosten gebouwd kon worden en de vierzits cabrio markt behoorlijk door Audi en met name BMW gedomineerd werden. Zonde, want het is een sierlijke auto. Er zijn twee stuks gebouwd, beide met de instap 2.0. @CasperH vertelt je er hier meer over.

BMW 850i Cabrio Prototype (BMW)
Dat deze er niet gekomen is, mag gerust opmerkelijk genoemd worden. De grootste concurrent van de BMW 8-serie was natuurlijk de Mercedes-Benz SL. Inderdaad, een auto die alleen als cabriolet geleverd werd, terwijl de 8-serie er alleen als coupé was.  Jeremy Clarkson wees Will Smith hier nog heel fijntjes op (“They didn’t do a drop top), alhoewel sommige Amerikanen het alsnog zelf probeerden. De 850i Cabrio ziet er uitstekend uit en heeft de tand des tijds goed weten te weerstaan. Alhoewel de eerlijkheid ons gebied te zeggen dat de coupé nog altijd fraaier is. De ontwikkeling zou te lang duren, waardoor de 850 Cabrio te laat op de markt zou komen om de kosten terug te kunnen verdienen.

Citroen C5 Airscape (Heuliez)
Weer een gevalletje niet premium genoeg. Dat lag niet aan de auto zelf. De C5 Airscape was een voorbode op de toen nieuw te verwachten C5. De uitgaande C5 was een nogal belegen auto waarmee Citroen graag afrekende. Dus bedachten ze een beeldschone cabriolet. Deze zou daadwerkelijk een volwaardige vierzitter moeten worden. Een behoorlijk belofte en opgave, want zelfs bij de monsterlijk grote S500 Cabriolet is dat niet het geval. Aanvankelijk was Citroën voornemens de Airscape in productie te nemen. De financiële crisis en enorme concurrentie van Audi, BMW, Mercedes-Benz, Lexus en Infiniti zorgden ervoor dat het bij een concept bleef.

Hyundai CCS Concept (CCS, Karmann)
De derde generatie van de Hyundai Coupe (ook wel Tiburon of Tuscani genoemd) was een schot in de roos. Prima rij-eigenschappen, goede looks en een aantrekkelijke prijs. Waarom zou je ook al weer een Toyota Celica kopen?  CCS was een grote toeleverancier in de automotive industrie en liet Karmann een driedelige kap ontwikkelen. Zo kon Hyundai meeliften op het succes van de klapdakcabrio’s zonder dat de looks hier te veel onder leden. Hiermee was Hyundai dus eerder dan Volvo (C70), Opel (Astra Twin Top) en BMW (E92). Nadeel waren wederom de kosten. De Coupé was best eens scherpe aanbieding, de Cabrio zou zo’n 30-40% duurder worden, waardoor de CCS nooit het levenslicht zou zien.

Volvo 480 Cabriolet (ACT)
Als het even kan pakken we ook een Nederlander mee! De Volvo 480 was een enorme breuk met het verleden en eigenlijk een pionier. De 480, Volvo’s eerste voorwielaandrijver ooit, was eigenlijk de eerste Premium hatchback in het C-segment. Niet dat het een al te beste auto was (traag, slecht gebouwd, duur) maar hij had wel degelijk karakter. Dat had de cabriolet ook. Het eerste prototype was echt een proto (geen motor of chassis, wielen van hout…), maar er werd wel degelijk een cabriolet ontwikkeld. Volvo heeft wat pre-productie exemplaren gebouwd. Uiteindelijk kwam de auto er niet. De toeleverancier ging failliet en de 480 was niet echt een succes te noemen.

Volkswagen Polo GTI Cabrio (Karmann)
Karmann zat in zwaar weer. Jarenlang bouwde het de Golf Cabrio’s, een van de succesvolste in zijn soort. Later de Crossfire en de Audi A4 Cabriolet. VW besluit de Golf IV een andere opvolger te geven in de vorm van de Eos. Een veel luxere en grotere cabriolet welke bij Volkswagen zelf vande band rolde (in Portugal). Karmann zat dus zonder grote klant en besloot pro-actief te zijn. Het ontwikkelde een cabrio op basis van de Polo GTI. Leuk detail was dat de achterruit open kon bij een gesloten kap. Volkswagen zag er zelf geen heil in, alhoewel ze wel degelijk inspiratie hadden opgedaan voor de Golf VI Cabrio. Deze leek behoorlijk op het idee van Karmann, inclusief de combinatie van Cabriolet + GTI.

Mercury Marauder Convertible (Ford)
De meest vreemde eend in de bijt, maar wel een gave. Eerst een korte introductie voor de Marauder. Dit was een sportieve sedan op basis van de Mercury Grand Marquis, wat weer de luxe variant van de Ford Crown Victoria is. Zie het als Fords herinterpretatie van GM’s Chevrolet Impala SS. Tijdens de Chicago Motorshow in 2002 werd deze Marauder Convertible onthuld. In tegenstelling tot de sedan had deze cabrio meer twee deuren. Mercury beloofde wel voldoende ruimte voor 5 personen. Onder de kap lag een 4.6 liter V8 met eaton compressor, goed voor 350 pk. Een cabrio conversie klinkt vreemder dan het is, want het was een vrij eenvoudige en goedkope exercitie. De Marauder stond op een ladderchassis, waardoor het verlies in stijfheid veel minder is. De auto was met name om de aandacht te vestigen op de Marauder. Daarbij zou de Marauder Cabrio compleet afgeslacht worden door de veel modernere concurrentie.

BMW M5 Cabrio (Motorsport GmbH)
Maar er was toch geen E34 Cabrio? Of überhaupt een coupé? Klopt helemeaal. Af en toe mogen de jongens van BMW M GmbH zich helemaal uitleven en ditmaal leidde dat dit bizarre maar erg geslaagde apparaat. Onder de kap huist een 3.8 zes-in-lijn met met 340 pk, welke via een zesbak de achterwielen aandrijft. De auto heeft geen eens de kans gehad om geweigerd te worden. De auto is nooit op een autoshow geweest. Pas 20 (!) jaar na het bouwen toonde BMW de foto’s.

Mercedes-Benz 190 E Cabriolet (Schulz)
De grootste concurrent van de 190 E was natuurlijk de BMW 3-serie. In 1985 kon je de E30 als volwaardige cabriolet (naast de Baur cabrio) in een tijd dat vierzitscabrio’s nog niet gemeengoed waren. Ook die gekke Zweden wisten de Saab 900 goed te verkopen. Mercedes-Benz gaf opdracht aan Eberhard Schulz (inderdaad, van Isdera) om een open variant te ontwikkelen van de 190 E. Het resultaat mocht er zeker zijn. De kont werd iets hoger gemaakt, zodat het dak volledig onder de metalen plaat kon worden weggewerkt en er ook voldoende ruimte was voor bagage. De ontwikkeling van deze auto liep parallel met die van de C124. Aangezien de introductie van de W202 met rasse schreden naderde en de auto niet veel goedkoper zou worden dan een E-klasse cabrio, besluit Mercedes om het project stop te zetten.