De investeringen zijn het niet meer waard.
Bij de meeste merken blijft het voorlopig bij het proeven van waterstof, maar een volledige commitment, ho maar. Hyundai heeft de Nexo en Toyota de Mirai, maar andere merken beperken zich tot zaken als conceptauto’s, toekomstplannen en demonstratieraceauto’s.
Op de markt van de busjes liep het niet veel anders, al was hier een ander merk de kartrekker. Of eigenlijk verschillende merken onder een concern. Stellantis bouwde en verkocht al een heel stel waterstofelektrische bedrijfswagens. Bouwde ja: de autogigant kapt met waterstof.
Stellantis ziet waterstof niet meer zitten
Vandaag kondigt de baas van onder andere Citroën, Opel en Alfa Romeo aan dat het ontwikkelingsprogramma voor waterstofelektrische voertuigen aan een einde komt. De oplettende lezer merkt dat Stellantis niet de productie van waterstofverbrandingsmotoren noemt, maar als we een expert moeten geloven, wordt dat ook niks.
Waarom stopt Stellantis met waterstof? Door het kleine aantal waterstoftankstations, de flinke kosten en doordat er weinig ”aankoopprikkels” zijn voor potentiële klanten. Wat ook meespeelt zijn de strenge CO2-boetes van de EU. Om deze redenen denkt Stellantis dat de bestelbus op waterstof vóór het einde van dit decennium geen gemeengoed zal zijn.
Topman Jean-Philippe Imparato geeft nog meer tekst en uitleg: ”De waterstofmarkt blijft een nichesegment, zonder vooruitzichten op economische duurzaamheid op middellange termijn. We moeten duidelijke en verantwoorde keuzes maken om onze concurrentiepositie te waarborgen en te voldoen aan de verwachtingen van onze klanten met ons offensief voor elektrische en hybride personenauto’s en lichte bedrijfsvoertuigen.” De huidige situatie bij Stellantis zal ook niet meehelpen.
Wat gebeurt er met de werknemers en fabrieken?
Voor dit jaar had Stellantis een hele nieuwe reeks waterstofbusjes aangekondigd en deze zomer produceren. Al die bedrijfswagens komen er niet meer. Dat betekent niet dat de bedrijfswagenfabrieken in Hordain, Frankrijk en Gliwice, Polen gaan sluiten. De werklocaties worden opnieuw ingericht voor andere projecten. De werklui hoeven niet bang te zijn voor hun baan, verzekert Stellantis.
Wie wel wat gaat merken van dit besluit is Symbio. Dit is een externe partij die zich specialiseert in waterstofmobiliteit. Stellantis kocht in 2023 een aandeel van 33,3 procent in het bedrijf. Michelin en een entiteit genaamd Faurecia deden hetzelfde. Stellantis gaat nu om tafel met de twee andere aandeelhouders om te bepalen hoe Symbio kan blijven bestaan.
Wat vind jij? Kan Stellantis inderdaad beter zijn geld steken in het omhoog houden van Alfa Romeo, Maserati en Leapmotor of moet het juist investeren in een brandstof die belangrijk kán zijn in de toekomst?
Verstandige stap. Zet je techneuten in waar de vraag is de komende jaren. Waterstof is te schaars, net als de stroom nodig voor groene waterstof. Voorlopig geen groei.
Stellantis zou eens kunnen gaan praten met Ebusco. Over lichte constructies en elektrische aandrijving. Volgens mij kan Ebusco veel hulp gebruiken op het gebied van productie en supply chain management en in retour Stellantis een zet richting betere lichtere bussen met meer elektrische range.
Goede zet. Waterstof gaat het hem echt niet worden….
Veel te kort door de bocht. Ja, de ontwikkelingen voor batterijentechnologie loopt als een malle, maar ook de in de ontwikkeling en productie van (groene) waterstof worden flinke stappen gemaakt. De internationale scheepvaart, en mogelijk ook de luchtvaart, zal op termijn over moeten naar waterstof, omdat het elektrificeren van deze vormen van transport gewoon geen haalbare kaart is. Al was het alleen maar vanwege zoiets als ‘laadcapaciteit’.
Een site als TW.nl (Technische Weekblad) is een goede informatiebron om zowel de ontwikkelingen van batterij- als waterstoftechnologie te kunnen volgen.
Als we waterstof voor personenauto’s af schrijven omdat er met batterij voertuigen een efficiëntere optie is waarvoor het goedkoper is een distributie infrastructuur aan te leggen (eigenlijk uitbreiden) dan kan het voor de luchtvaart nog steeds een optie zijn. Totdat iemand Hindenburg zegt natuurlijk.
Gelukkig zijn de veiligheidseisen voor de opslag en distributie van waterstof sinds 1937 in de tussentijd wel iets bijgesteld…
Dit artikel gaat over busjes, niet over lucht of scheepvaart. Er zullen vast industriele toepassingen zijn waar een en ander praktisch en financieel rendabel te krijgen is qua waterstof gebruik.
Vergeet ook niet de gouden waterstof, de aarde maakt eigenlijk onbeperkte waterstof aan. Het heeft zeer zeker toekomst, maar dan moet de politiek hier ook achter staan, denk aan en tankstations en wetgeving enz.
Ze leggen het nu bij de klant en de stations, maar praktijk was dat het vooral bij het dealer netwerk/leverancier lag; toch wel half jaar tig uren besteed om dit te kopen voor een klant, maar nooit gelukt/opgegeven.