Dít laat de 718 Boxster zien aan legendarische Porsches…

Inderdaad. Een bevallig achterwerk.

We hebben er allemaal een mening over: downsizing. In een notendop: alle leuke grote motoren worden ontdaan van hun cilinders en krijgen er een turbootje op. Dit vergroot de efficiency bij deellast en de motoren kunnen kleiner en daardoor lichter zijn. Nadeel: het geluid is minder spectaculair. En iets met betrouwbaarheid. Voordeel: het vermogen en het koppel nemen toe. Om een beeld te scheppen van hoe zich dat verhoudt, een overzicht. Met als lijdend en eventueel leidend voorwerp, de geheel fonkelnieuwe Porsche 718 Boxter.

De Boxster was altijd al de 911-light. Je wilde de Super Soaker 200, maar jullie kregen allemaal de 50: die deed het prima. En het kostte minder. Groot pluspunt van de Boxster was de zescilinder boxermotor. Die was weliswaar niet zo sterk als die van de 911, maar klonk minstens zo goed. Das war einmal, tegenwoordig moet de instap Boxster het doen met een 2.0 liter viercilinder. Nog wel een boxer motor, gelukkig. In een Subaru klonk dit altijd prima, dus misschien is het minder erg dan we nu verwachten. Wat ondergetekende verbaasde, was het prestatiepotentieel van Porsches kleinste.

Vroeger was alles beter, mooier en sneller. Maar we gaan de 718 Boxster eens even langs de meetlat leggen. Hoe verhoudt deze zich tot de helden van weleer? We gaan uit van de goedkoopste uitvoering, een 718 Boxster (982) met handbak. Deze staat op de inrit van de buurvrouw naar keuze voor de schappelijke prijs van € 67.800. Prestaties: 0-100 in 5.1 seconden, top van 275 km/u.

1978: 911 Turbo 3.3 (930)
We nemen niet eens de eerste serie 3.0 Turbo’s, want met 260 pk is het niet echt een partij. De 930 Turbo 3.3 levert een gezonde 300 pk. De standaardsprint kostte 5,4 seconden, terwijl de koek op was bij 261 km/u. Dus áls je de Turbo goed van zijn plek krijgt, en alles haalt uit de handgeschakelde 4(!)-bak, dan nog zul je een standaard 718 niet bijhouden.

1988: 944 Turbo S (951)
Viercilinder turbo’s zijn niets nieuws voor Porsche. De 944 was altijd een puik sturende auto en met komst van de Turbo ook nog eens een heel vlotte. De motor was een halve V8 uit de 928, en wist met een KKK turbo maar liefst 250 pk en 350 Nm te leveren. Qua prestaties blijft ie achter op de 718: 0-100 in 5,7 seconden en een top van 260 zijn weliswaar prima waarden, maar blijven achter op die van de Boxster.

1991: 911 Carrera RS (964)
De grote favoriet van @Wouter. En eigenlijk ook van @CasperH. Misschien wel de meest ‘911’ 911. Lichtgewicht, simpel, sterke motor en veel sensaties. Qua investering was het een paar jaar geleden de beste keuze die je kon maken. Maar qua keiharde prestaties legt ie het toch af tegen 718. 0-100 in 5,4 seconden, terwijl de top op 260 ligt.

1992: Porsche 968 Club Sport
Misschien wel een van de meest puristische auto’s van de jaren 90. Dikke 3.0 viercilinder, transaxle, gestript interieur en een hemelse balans. Prijzen stijgen enorm op dit moment. Dat is opmerkelijk te noemen, want de Club Sport was destijds 13 mille in euro’s goedkoper dan de luxere ‘gewone’ 968. Maakt allemaal niet uit, want qua prestaties komt dit icoon niet eens in de buurt van de 718, zowel op de sprint (6,5 seconden) en op topsnelheid (252 km/h).

1994: Audi 80 Avant RS2 (B4)
Strikt genomen geen Porsche, alhoewel er wel Porsche wielen, lampen, spiegels en remmen op zitten. Daarbij was de RS2 een zeer geduchte sprinter en was de topsnelheid eens níet begrensd. Het mag niet baten, want met 5,4 seconden en 264 km/u blijven de waarden achter. Kleine noot: Porsche was zeer behoudend met de prestatie opgaven, want een station sneller dan een ‘echte’ Porsche, dat kon natuurlijk niet. Toch zal de RS2 er een hele kluif aan hebben om de 718 voor te blijven.

1995: 911 Carrera 4S (993)
De laatste luchtgekoelde 911. En dan ook nog eens in een smakelijke uitvoering welke flink in prijs aan het toenemen. De ‘S’ modellen hadden 285 pk en de ‘4’ modellen uiteraard vierwielaandrijving. Combineer deze twee met elkaar en je kunt in 5,3 seconden naar de 100 sprinten en de topsnelheid bedraagt maar liefst 270 km/u. Prima waarden, maar niet voldoende. De 993 RS 3.8 is maar een heel kleine beetje sneller dan een standaard Boxster (5,0 s/277 km/u).

1995: 928 GTS
Begin jaren ’90 kwam Porsche erachter dat de 911 zich niet liet opvolgen door de 928. Dat weerhield Porsche er niet van om nog één keer goed uit te pakken met de 928 GTS. De 5.4 liter V8 leverde in zijn laatste jaar 350 pk en 500 Nm. Prima waarden. Echter niet voldoende om de 718 voor te blijven: 0-100 in 5,4 seconden. Qua topsnelheid is het wel een match, want met 275 km/h is de topsnelheid krek eender.

1998: 911 Carrera (996)
Door de liefhebbers verguisd, maar wel een van de succesverhalen van Porsche. Dus de 996 moet ook langs de meetlat. Met 300pk net zo sterk als de Boxster. Echter, de sprint duurt met 5,2 seconden gewoon langer. Dit maakt de 996 op de snelweg wel weer goed, want deze weet de 280 aan te tikken.

2006: Cayenne Turbo S (955)
Dit mag niet de meest tot de verbeelding sprekende Porsche zijn, maar een tekort snelheid kan hem niet ontzegd worden. Daarbij is de kans dat je een Cayenne Turbo tegenkomt groter dan zo’n zeldzame 911 RS. De Cayenne rijder hoeft alleen maar plankgas te geven: 4WD en automaat doen de rest. Voor dit vergelijk nemen we de sterkste van de eerste serie: de Cayenne Turbo S. Pompt er dik 520 pk en 720 Nm uit. Helaas is het niet voldoende, want met 5,2 seconden naar de 100 en een top van 270 km/u houd je een standaard Boxster, wederom, niet bij.

2010: Boxster Spyder (987.2)
Een van de meest pure Porsches van de recente geschiedenis. Lichter, scherper, sterker: 320 pk uit de zescilinder op een gewicht van 1250 kg. Het mag allemaal niet baten, want de Spyder sprint weliswaar net zo snel naar de 100, maar het ontbreken van een dak betekent dat bij 267 km/u de koek op is.

2014: Porsche Panamera S e-Hybrid
Toegegeven, het is niet echt de meest legendarsiche Porsches ooit. Maar de kans dat je er eentje tegenkomt bij de verkeerslichten is wel een stuk groter. De Panamera S e-Hybrid is naast bijtellingsvriendelijk ook nog eens lekker snel. Dankzij de elektromotor én de V6 met mechanische compressor (van de Audi S4) worden er 416 hele paarden op het asfalt losgelaten. Echter is het ook hier niet voldoende: op de sprint (5,5) en op topsnelheid (270) blijft de standaard Boxster gewoon voor.

2016: Macan GTS (95B)
Zelfs Wouter vond de Macan GTS een zeer geslaagde auto. Beetje cryptisch omschreven, want voor vrouwlief… Om er uiteindelijk zelf vaak in te rijden, waarschijnlijk. Geen enkel probleem, want het is een prima kar. En de prestaties zijn uitstekend, maar gek genoeg, niet voldoende om er een standaard Boxstertje uit te rijden. De sprint duurt langer (5,2 sec) en de qua top legt ie het al helemaal af (256 km/h).

Conlcusie: met een standaard 718 Boxster heb je een uitstekende instapper. Ja, de glamour is iets minder, maar de prestaties zijn uitstekend te noemen. Vele legendarische Porsches zul je met gemak voor blijven. Maar het is wel een sportwagen, geen Golf R met dakraam. Je hebt achterwielaandrijving, de motor ligt in het midden en je mag nog zelf schakelen. Daarbij is het ontwerp vrij tijdloos en is het een geslaagd compromis tussen zuivere sportwagen en een auto welke je elke dag kunt gebruiken. En waarmee je de toppers van weleer voor kunt blijven.

Alle toppers? Nee, er was een model dat dapper weerstand bood. Eentje die aangeeft dat Porsche donders goed wist dat het concept van de 911 niet heilig was. Met viercilinder bovendien. In 1993 bouwde Porsche Motorsport 16 stuks van de 968 Turbo S. Dit insinueert dat er ook een non-‘S’ 968 Turbo zou moeten zijn geweest, echter was dit niet het geval.

De specs zijn indrukwekkend. Vermogen lag op 305 pk, het koppel was bizar hoog met 500 Nm. Dit betekende 0-100 in slechts 4,7 seconden en een top van 282 km/u. Allemaal zéér behoudende waarden, want de 968 mocht ab-so-luut niet sneller zijn dan de 911, uiteraard. De rondetijd lag zo’n 20 (!) seconden lager op de Nordschleife dan een 964 Turbo S (dat is dus zelfs sneller dan de R32 Skyline GT-R V-Spec II). Echter, deze auto zou de definitieve nagel aan de doodskist beteken voor de toen matig verkopende 911. Porsche koos ervoor het 968 Turbo S project stop te zetten en zich te richten op de ontwikkeling van de Boxster, die aanzienlijk lager gepositioneerd was. Want een instapmodel die legendarische Porsches het nakijken zou geven, dat kan natuurlijk niet. Oh…