Laatste rit met de 325d: eindverslag Autoblog Garage

We doen nog een laatste rit met de 325d. Dat is meteen wel een hele flinke!

Vorige keer begon ik er ook al mee en nu weer: ik moet eigenlijk deze BMW 325d Touring verkopen. De wegenbelasting is hoog en diesel is tegenwoordig duur, als je het überhaupt kan krijgen. Volgens de NOS is diesel voor de consument volstrekt irrelevant geworden. En daar zit ik, satansap-aanbidder met een kantoor aan huis. Het is niet dat mijn familie ver weg woont, mijn ouders wonen een dorp verderop en mijn broertje woont verderop in de, eh, straat. Zelfs om naar mijn schoonouders te rijden hoef ik niet eens de snelweg op. Als klap op de vuurpijl hebben we naast de BMW nog een andere witte Duitse stationwagon met BBS-wielen: de Audi A6 duurtester.

De NOS heeft wel gelijk dat een nieuwe diesel lastig te rechtvaardigen is. Echter, gebruikt ligt dat toch anders. Zeker als je er al eentje hebt. Ik ga geen pre-LCI 320i Touring kopen voor het geld dat ik van de handel krijg voor mijn 325d. Dan kan diesel 80 euro per maand duurder zijn, ik ga niet duizenden euro’s stukslaan op een mindere auto. Kortom, die BMW zou niet weg gaan. Maar zoals jullie allen weten is de BMW te koop gezet op Marktplaats en is de auto inmiddels verkocht.

Nog één monstertrip

Desalniettemin willen wij jullie één monstertrip niet onthouden. Want de auto heeft voordat deze te koop werd aangeboden nog een hele flinke trip gemaakt. De vorige keer gingen we met de 325d een roadtrip doen naar Frankrijk in twee delen: met een stop in Dijon. Dat was echter met de hond en met alle ontspanning die bij een vakantie komt kijken.

Dat is kinderspel. Voor ons (mijn vriendin en ik) en de auto. Daarom wilden we nóg een roadtrip doen. Maar dan eentje waarbij je echt aan de bak moet. Gelukkig waren mijn ouders daar met een leuke uitdaging: die hadden voor een week een huisje gehuurd in Castellammare Del Golfo. Dat ligt aan de kust van Italië. Maar bijna elke plaats ligt ‘aan de kust’ in dat land. Castellammare del Golfo ligt op Sicilië, iets voorbij Palermo, de hoofdstad van Sicilië. Het doel: binnen 48 uur daar aanwezig zijn.

Auto nagelopen

Voordat ik dit ging doen heb ik de auto eerst naar de specialist gebracht, de hele auto laten nakijken en de olie ververst. Verder heb ik extra olie, koelvloeistof, ruitenwisservloeistof en een nieuwe verbanddoos gehaald. Je kan het beter wel hebben en niet nodig hebben dan andersom, toch? Het idee was om op een vrijdagmiddag te vertrekken om zo op tijd voor de GP van Nederland op Sicilië te zijn. Gaat dat lukken?

Hoofdredacteur @michaelras had er een zwaar hoofd in. Daarom maar besloten om op vrijdagochtend al te vertrekken. Maar wacht eens even, als ik op vrijdagochtend vertrek, waarom dan niet de dag ervoor al gaan? Mijn vriendin moest tot 17:30 werken. Ik maakte gebruik van het moment om de auto in te pakken, af te tanken en te wassen. Ja, ik ben een man van vaste patronen. Auto ingepakt en ‘ramklaar’. Daarbij heb ik iets gedaan wat ik anders nooit doe: een middagdut. Gewoon echt eventjes 2,5 uur verplicht slapen. Daarna douchen, schone kleren aan en mijn vriendin ophalen op haar kantoor. Vanaf dat moment hebben we de klok aan gezet.

Beetje doorrijden met de 325d

Het idee was om binnen een uur op de grens bij de A3 te zijn, iets dat prima lukte. We waren er zelfs iets eerder. Qua drukte viel het heel erg mee op de A3, dus we konden behoorlijk doorrijden. Uiteraard ga je niet constant ‘maxen’. Daar wordt je erg snel erg moe van en je hebt toch veel verkeer. Wat je wil is een snelheid die je gerust langere tijd kan volhouden. Langs Dusseldorf, Keulen, en Koblenz waren er behoorlijk wat Baustellen. We hebben gelukkig in totaal slechts 1,5 minuut in de file gestaan, voor de rest konden we constant doorrijden. Voorbij Frankfurt maken we onze eerste sanitaire stop, plus een keurige kop koffie van de Coffee Fellows.

Vanaf dat moment gaat het voorspoedig. Het is 21:00 geweest en het is bijna leeg op de Autobahn. Tijd om de 325d de sporen te geven. Die geeft geen krimp. Bochten omhoog, omlaag, naar links, naar rechts: de auto gaat als op rails. Qua snelheid moet ik mij een tikkeltje inhouden, want het verbruik gaat natuurlijk wel omhoog terwijl je relatief gezien weinig extra snelheid wint.

Tussen de 230 en 250 is een fijne snelheid. De auto kan harder (263 op de GPS op de A5), overigens. Vlak voor Weil am Rein tank ik de auto helemaal vol, ruim 55 liter V-Power gaat er in de 62 liter tank. In no-time zijn we bij het hotel in Weil Ah Rhein, rond 23:30. De eerste 700 km zijn afgelegd. Nog 2.000 km te gaan.

Vertrek Wheil am Rein

We vertrekken vroeg in de ochtend. Het idee is dat ik nog een beetje ga slapen in de auto en mijn vriendin gaat rijden. Dikke prima. Vanuit ons hotel zijn er twee wegen, eentje naar Duitsland, de andere uitgang leidt naar Basel, Zwitserland.

We gaan over Zwitserland, anders moet je in de file staan op de snelweg. Zwitserland gaat redelijk eenvoudig, je mag er niet hard rijden, maar het rijdt wel door met 100 tot 120 km. Geweldig. Het enige oponthoud hebben we bij de St Gotthardpas, daar hebben we 20 minuten file voordat we erdoor heen kunnen. Nog voor het middaguur zijn we overigens in het meest zuidelijke puntje van Zwitserland, Chiasso. Met de tank nog op driekwart en een dieselprijs van 2,75 de liter doen we alleen even een sanitaire stop.

Ik draai mij nog eventjes om. Slapen in de E91 gaat verassend prettig. Mijn vriendin rijdt tot Parma. Om 14:00 eten we een van de beste parmaham-broodjes die ik ooit heb gehad. Wat blijkt, in Italië doen ze simpelweg niet aan kleffe broodjes of slappe koffie. Heerlijk. Van 14:00 mag ik achter het stuur zitten. Als playlist zet het verzamelde werk van A Tribe Called Quest aan. Goed om wakker te blijven en om relaxed in één tempo door te rijden.

Overnachting Salerno

Vanaf Parma rijden we via Modena, Bologna, Firenze, Arezzo, Montepulciano, Orvieto en Rome. Zijn we er dan? Nee, ons idee was om nog verder te rijden. Voorbij Anagni (half uur voorbij Rome) gaan we avondeten. Op het menu staat – heel verrassend – pasta. Vandaar uit bekijken we waar we die avond willen overnachten. We kiezen voor een hotel dat extreem goed geïnvesteerd in marketing via booking.com.

Het hotel ligt in Salerno aan de kust. Het zuiden van Italië is een stuk ruiger en minder chic dan het noorden. Voor de zekerheid haal ik maar alles uit de auto, want de auto staat op een parkeerplaats die ook dienst doet als hangplek voor jongeren, ongedierte en alternatieve vuilstortplaats.

Een voordeel als je moe bent is dat je altijd wel slaapt en dat gaat nu ook prima. Je zou zeggen, Salerno is het laatste stuk van Italië, dus je bent er zo. Het is hier dat de kilometers er echt in gaan hakken en dat je erachter komt hoe ver 1.150 km daadwerkelijk is.

De snelweg naar San Giovanni (waar de veerboot staat) is van verrassend goede kwaliteit. We komen uiteindelijk in Villa San Giovanni aan om 12:30. Er gaan een hoop veerboten constant heen en weer naar Sicilië. Uiteindelijk hebben we nog geen 15 minuten hoeven wachten voordat we de boot op konden. De overtocht is minder dan een halfuurtje.

Aankomst Sicilië (en vertrek)

De laatste loodjes wegen het zwaarst. Sicilië is een drijvend hoofdpijndossier voor de Italiaanse overheid. Dat kan niet anders. De wegen zijn niet overal even denderend. Waar Frankrijk een walhalla is met de goede wegen, is de kwaliteit op Sicilië erbarmelijk. De week op Sicilië was vermakelijk, maar voor de petrolhead is Castellammare Del Golfo niet echt een mekka. Mocht je een boot hebben, dan wel. Dat hoofpijndossier blijkt op de vervroegde terugweg.

Ons huis bevond zich op een klif en een niet nader te noemen organisatie (je mag geen Mafia zeggen) hadden wat vuurtjes aangestoken. Ergo: we moesten weg uit het huis om 01:00 s’ nachts. Er waren twee opties. De eerste was rijden naar Palermo en daar een hotel pakken, een paar uur slapen en dan weer door. De andere was een wilde gok: we waren toch wakker: laten we meteen naar Nederland gaan. Mijn tante besloot op het laatst met ons mee te rijden, waardoor we met zijn drieen op pad waren en elkaar constant konden afwisselen.

De auto was helemaal volgetankt, dus we konden in een stuk doorrijden. Van Castellammare del Golfo naar Messina (waar de veerboot staat) is alsnog 300 km rijden. Rond een uurtje of vier pakken we de boot en half vijf rijden we de snelweg op, de SS18. Deze kenmerkt zich door schitterend uitzicht (niets van gezien, want donker) en vele bochten. We wisselen op elk moment dat we moe zijn. Ik houd het zo’n 2,5 uur vol. Met weinig slaap constant concentreren gaat aanvankelijk goed maar bij de eerste flinke gaap besluit ik te wisselen. De snelheid is die we rijden is behoorlijk constant. Er staan geen files gelukkig en in Italië heeft men de neiging lekker door te rijden. Gemiddeld doen we zo’n 120-130 kilometer.

Veranderende omgeving

Er staan veel trajectcontroles die ook nog eens erg lang duren, dus je houdt het wel uit je hoofd om met 160 door te rijden. Wel grappig: Italianen doen dat wel, om dan halverwege flink te remmen. Wij rijden door en door en door en door en door. Natuurlijk, we houden een sanitaire stop, maar je kan met gemak 300 tot 500 km achter elkaar afleggen op snelheid en dan nog stap je behoorlijk fris uit. Bijzonder is hoe de omgeving verandert. Van het dorre, onverzorgde zuiden kom je terecht in het schitterende noorden. Het is letterlijk een dag rijden. Om 19:25 rijden we de garage in in hotel in Brixen. We hebben in één dag 1.650 km afgelegd. Probeer dat maar eens met een EV…

De tweede rijden we via Oostenrijk, over de Brennerpas. Het is een schitterend stuk van Europa. Het relatief frisse en regenachtige weer past ook totaal niet bij de temperaturen (35-40 graden) die we op Sicilië gewend waren. Helaas is het in Duitsland erg regenachtig en lijkt iedereen vergeten te zijn hoe je moet rijden, waardoor doorrijden niet echt aan de orde is. Na een versnapering bij Nellingen neemt mijn tante het stuurwiel over. En dan gebeurt er iets bijzonders. Je ziet hoe je tante aanspraak maakt op 675 Nm aan koppel “dat loopt wel lekker door’!

Laatste stint

Bij Pfangstadt neem ik het stuurwiel weer over om de laatste stint te doen. Het weer verbetert zich en het verkeer neemt ietsje af, waardoor het voorspoedig verloopt. Het rijdt dermate voorspoedig door, dat we in no time zijn aanbeland bij de Oberhausen Straight, waar voornamelijk veel Nederlanders rijden. Bij het oprijden van het laatste stuk Duitsland zie ik dat de binnenspiegel helemaal gevuld is met de Rebel blauwe neus van een Volvo V60 Polestar.

Echt, als er 3 meter tussen hem en mijn auto in zit is het veel. Middels wat grootlicht-signalen maakt hij kenbaar er langs te willen. Geen enkel probleem. Ik zet de automaat in sportstand en geef een dot gas en verrek, de Polestar wordt stukje bij beetje kleiner in de spiegel. Nu weet ik niet of het vier- of zescilinder was, maar dat mijn oude diesel sneller is dan een Polestar, verbaast mij. Die avond arriveren we om een uurtje of 18:00 thuis in Nederland.

Wat hebben we nu gedaan? 5.588 kilometer in krap een week tijd. In totaal hebben we 65 uur en 48 minuten in de auto gezeten. Dat niet alleen, het gemiddeld was vrij hoog: bijna 90 km/u. Vergeet niet dat we op Sicilië nauwelijks boven de 50 km/u uitkwamen. Het meest indrukwekkend is echter het verbruik: 1 op 13,6 kilometer. 1 op 13,6! Dat is inclusief Autobahn stormen, sprintjes trekken op Sicilië, bochtige bergwegen en heel erg veel snelweg. Wat dat betreft ben ik gek dat ik de auto weg ging doen.

BMW toch verkocht!

Uiteindelijk is dat toch echt precies wat er gebeurd is. Ik had altijd het idee om nog heel erg lang door te gaan rijden met de BMW. Echter, zoals jullie weten zijn er twee witte stationwagons op dit moment en eigenlijk is dat er eentje te veel. Aanvankelijk wilde ik eerst de Audi verkopen, die staat het meest stil. Maar ik was ook benieuwd wat er mogelijk was met de BMW. Want iedereen zegt dat Diesel helemaal dood is en absoluut geen handel.

Het maken van een advertentie op Marktplaats was zo gedaan. Uiteraard waren er een paar mensen die ‘laatste prijs’ boden of ernaar vroegen, maar dat was alleen de eerste dag het geval. Daarna kwamen er eigenlijk vrij snel in rap tempo een paar serieuze biedingen. Uiteindelijk was er een iemand, Henri, die absoluut de auto wilde hebben. En eigenlijk ging het toen heel erg snel. We waren het binnen een paar minuten eens over de prijs en de voorwaarden. Zo verkocht ik uiteindelijk heel snel een een hele snelle auto. Heb ik nu geen spijt? Ja, natuurlijk wel. De 325d is een geweldige auto en de KS-742-X zal een speciale plaats in mijn herinnering houden. Maar we gaan verder met een nieuw hoofdstuk aan de Autoblog Garage.

We gaan ‘m missen!

De BMW E91 is een bijzondere auto. Ik heb zelden een auto mee gemaakt die zo compleet was. Niet qua uitrusting overigens (want dat is absoluut niet het geval), maar wel qua vaardigheden. Met deze auto kon ik namelijk alles. De auto was comfortabel voor elk dag en bood voldoende ruimte. De wegligging was uitstekend en dankzij de upgrades was het ook echt een leuke auto om mee te sturen (dat was standaard niet het geval).

Ondanks dat de disel in het verdomhoekje zit, zou ik ‘m zo weer kopen. De combinatie van 335i-prestaties met 318i-verbruik is uit de kunst. Het is niet alleen een geld-dingetje, maar ook comfort. Je kan bijna altijd nog wel een eind rijden. En dat is dan ook precies wat je wil. Henri, pas er goed op! Ik kan intussen op zoek naar en opvolger…

Meer in deze rubriek:

• Audi A6 (4F) Avant van WillemE
• BMW 130i van Michael en Wouter
• BMW M135i van Martijn
• BMW 535i xDrive Touring van de baas van Wouter
• Lexus IS250 van Ruben
• Lexus NX450h+ duurtest
• Maserati GranTurismo MC Stradale van Ruben
• Mazda CX-5 van Michael
• Mercedes SLK 350 (R171) van Machiel
• MINI Cooper S Gizmo Speciale van Martijn
• Peugeot 206 GTi racers
• Porsche 911 Carrera 996.2 van Wouter
• Porsche 944 van Jaap
• Porsche Boxster van Nicolas
• Porsche Cayenne van Nicolas
• Renault Mégane E-Tech EV60 duurtest
• Volkswagen Golf V GTI van Loek

Eerder in deze serie:

• Introductie BMW 325d duurtester
• Nieuwe BBS RX-R velgen en Dunlop Sportmaxx banden
• Bilstein B12 kit door Jan Steverink banden Apeldoorn
• Groot onderhoud en nóg meer onderhoud
• Alpina voorbumper en lakcoating door Van Essen Carcleaning Nunspeet
• Automaat spoelen, montage Wagner Evo Intercooler
• Zelf installeren transmissie tuning xHP Stage III
• Chiptuning bij Van Vught Tuning in Marum
• Winterbanden voor de BMW 325d
• Zo veel vermogen heeft de BMW 325d na chiptuning
• Apple CarPlay voor de BMW 325d
• Groot onderhoud en upgrades voor de BMW 325d
• Updates voor BMW 325d
• 5 voor-en nadelen van de BMW 325d duurtester
• Interieurupgrades voor de BMW 325d
• Brembo upgrade voor de BMW 325d
• BMW 325d update en roadtrip
• Automeetings en autopech met de 325d